Parmak Ucunda Bir Yazı: Acının Arsız Yokluğuyla Siyah Kuğu’yu Çözümlemek

Bu çalışma, Darren Aronofsky'nin Siyah Kuğu (2010) filmi üzerine 'farklı' bir çözümlemedir. Söz konusu çözümleme, Aronofsky'nin filmine yönelik bir okuma yapmadan filme yazmayı imleyecektir. Okumaya direnen bir yazı da bu metnin okunmasının hiç de kolay olmayacağını öne sürerek Öz'e başlamayı zorunlu kılmaktadır. Jacques Derrida'nın yazmayı en temel performans olarak gören düşüncesinden hareketle, Siyah Kuğu'nun ya da Nina'nın dansı (film); yeni bir yazı (düşünce) formuna, Derridacı bile olmayan "parmak ucunda bir yazı"ya çekilir. Siyah Kuğu yazısı, yazının farkına dayanıyorsa yöntemin kendisi 'yaratıcı' olmak zorundadır. Balerin duruşunu mimleyen böylesi bir yazı, çözümlemeyi sürekli değişen bir yazı haline getirerek Siyah Kuğu'dan Siyah Kuğu Eskizi çıkarır. Aronofsky'nin filminin, eskizin her an değişebilir olmasından ileri gelen bu "hareketli" çözümlemesi, bambaşka bir sergilemedir. Söz konusu sergileme, acı kavramının etrafında, bu yazıyı filmden farklılaştırmayı imler. Nina'nın dansı, acı ile acının yokluğu arasında duran ve her ikisine de dahil olmayan "acının arsız yokluğu" olarak karşımıza çıkar. Makalenin temel izleği, Siyah Kuğu çözümlemesinin Siyah Kuğu'yu başka türlü bir biçimde yazmaktan (düşünmekten) geçtiğini ortaya koymaktır. Bu çalışma, nihayetinde, filmi izlemeyi çoktan bırakmış bir yazının Aronofsky ile birlikte ve Aronofsky'e rağmen Siyah Kuğu'yu nasıl değiştirebildiğini göstermektir. Parmak Ucunda Bir Yazı; Siyah Kuğu filmi üzerine bir yazı değildir; acının arsız yokluğuyla çevrili bir 'Siyah Kuğu Eskizi'dir ve böylece 'Yeni'dir

A Writing On Tiptoe: To Analyze Black Swan with The Impudent Absence of Pain

This study is a ‘different’ analysis on Darren Aronofsky’s film, Black Swan (2010). Without reading Aronofsky’s film, this analysis intends to write on the film. It is obligatory to start writing this Abstract by stating it will not be easy to read this writing which opposes reading. Following Jacques Derrida’s philosophy which sees writing as the essential performance, Black Swan’s or Nina’s dancing (film) is drawn into a new form of writing (thinking), namely “a writing on tiptoe.” If theWriting of Black Swan is based on the difference of writing the method itself must be ‘creative’. Such writing implies the posture of a ballet-dancer, and turns the film analysis into a continuously changeable writing that takes The Sketch of Black Swan out of Black Swan. This “performative” analysis of Aronofsky’s film, caused by the sketch’s changeable being at any moment, is an utterly different exposition. Such exposition that is surrounded by the concept of pain implies to differ this writing from the film.The dance of Nina standsbetween pain and the abscence of pain and appears as “the impudent absence of pain” which is neither pain nor the absence of pain. This article’s essential point is, to state that an analysis of Black Swan lies in writing (thinking) Black Swan differently. Eventually, this study is all about a writing which has already stopped watching the film and displays how a writing can change Black Swan with Aronofsky and despite Aronofsky. A Writing on Tiptoe is not a writing on Black Swan. It is a ‘Sketch of Black Swan’ which is surrounded by the impudent absence of pain and in this manner it is ‘New’

PDF

___

Aronofsky, D.(Yönetmen).(2010). Black swan (Siyah kuğu)[Film].United States: Fox Searchlight Pictures.
Badiou, A.(2010). Başka bir estetik: Sanatlar için küçük bir kılavuz (A. U. Kılıç, Çev.).İstanbul: Metis.
Barthes, R. (2009). Yazının sıfır derecesi & Yazı üzerine çeşitlemeler. (T. Yücel, Çev.). İstanbul: YKY.
Billington, R.(2011). Felsefeyi yaşamak:Ahlak düşüncesine giriş (A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Blake, W.(2006). Cennet ve cehennemin evliliği (T. Alkan, Çev.). İstanbul: Bordo Siyah Klasik Yayınlar.
Cevizci, A. (2005). Paradigma felsefe sözlüğü. İstanbul: Paradigma.
Deleuze, G. (2007). Sacher Masoch’un takdimi:Soğuk ve zalim (İ. Uysal, Çev.). İstanbul: Norgunk.
Delumeau, J.(2007). Önsöz. Sabine Melchior-Bonnet. Aynanın Tarihi (İ. Yerguz, Çev.). içinde (ss.11-13). Ankara: Dost.
Derrida, J.(2015). Ben bir yazar değilim...(Söyleşi).(O. Tecimen, Çev.). Notos Öykü, 50: 95-99.
Eagleton, T.(2004). Edebiyat kuramı(T. Birkan, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Eagleton, T.(2012). Tatlı şiddet: Trajik kavramı(A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Epikür (1962).Mektuplar ve Maksimler (H. Örs, Çev.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Guthrie, W.K.C.(2011). Yunan felsefe tarihi: Sokrates öncesi ilk filozoflar ve Pythagorasçılar (E. Akça, Çev.). İstanbul: Kabalcı.
Manguel, A. (2007). Okumanın tarihi. (F. Elioğlu, Çev.). İstanbul: YKY.
Melchior-Bonnet, S.(2007). Aynanın tarihi (İ.Yerguz, Çev.). Ankara: Dost.
Mewaldt, J.(1962). Epikür’ün hayatı ve felsefesi. Epikür. Mektuplar ve Maksimler (H. Örs, Çev.). içinde (ss.5-29).İstanbul: Remzi Kitabevi.
Nietzsche, F.(1966). Seçilmiş düşünceler (S. Tiryakioğlu, Çev.). İstanbul: Varlık. Rilke, R. M.(2006). Bütün hikayeleri (V. Çorlu ve Ş. Çorlu, Çev.). İstanbul: İthaki. Türkçe sözlük. (1988). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi