Bu çalışma, İslâm Eğitimi perspektifinden küresel vatandaşlık kavramıyla ilgili ilkeler ve uygulama alanlarını açıklığa kavuşturmayı hedeflemektedir. Ayrıca Kur’ân ayetleri ve hadislerde küresel vatandaşlığa yönelik değerleri destekleyen normları ve öğrenim çıktılarını belirlemeyi amaçlamaktadır. Burada küresel vatandaşlık kavramı,  bilişsel, duygusal ve  davranışsal hedef alanları çerçevesinde din eğitimi derslerindeki örnek uygulama ve uygun konularla birlikte ele alınmıştır. Kur’ân ayetleri ve hadisler doğrultusundaki İslâm inanç ve ahlak ilkeleri, insanların gerek kendi toplumları içinde ve gerekse diğer toplumlar ile olumlu ilişkiler kurmasını teşvik etmektedir. Bu teşvikler hem yerel hem de evrensel özellikler taşımaktadır. Bu yönde karşılaşılan örnek olaylar aynı zamanda İslâm inancının ve ahlak değerlerinin evrenselliğini yaşanmış olaylarla da örtüşecek biçimde yansıtmaktadır. Bu ilkeler aynı zamanda İslâm'ın inanç, ahlak ve hukukla ilgili özel konularının bir bütünlük çerçevesinde ele alınmasını sağlamaktadır. Küresel vatandaşlık konuları öncelikle eğitim felsefesinin genel ve özel amaçları doğrultusunda müfredat çerçevesinde hedef kitleye evrensel bir değer olarak kazandırılmalıdır. Bu konu okullarda eğitsel ve kültürel faaliyetler ile de desteklenmelidir.Özet: Küresel vatandaşlık kavramı bütün dünyada giderek yaygınlık kazanan önemli kavramlar arasında yer almaktadır. İnsanların ortak kimliğinin yanı sıra özellikle göçmen ve mülteci hakları konusu eğitim alanında ön plana çıkmaktadır. Son yıllarda ise uluslararası sorunların çoğalmasıyla birlikte bu konu güncelliğini arttırarak önemini sürdürmektedir. Günümüz toplumlarında karşılıklı hoşgörünün korunması için yapılan çeşitli boyutlardaki farklı çalışmalara ek olarak bu konunun örgün eğitim müfredatlarına dahil edilmesi de gündemdedir.Din eğitimi, küresel vatandaşlık konularını kapsayan başlıca dersler arasında yer almaktadır. Bu nedenle küresel vatandaşlık kavramının din eğitimi açısından temellendirilmesinin yanı sıra din eğitimi müfredatında bilişsel ve davranışsal eğitim metotlarını vurgulamak zorunlu hale gelmiştir. Dolayısıyla bu çalışma, İslâmi eğitim perspektifinden küresel yaşama dönük eğitimin genel bir tasarımını oluşturmayı hedeflemektedir. Ayrıca dini kaynaklarda küresel vatandaşlığa yönelik değerleri destekleyen normları ve öğrenim çıktılarını belirlemeyi amaçlamaktadır.İslâm eğitimi, dini farklılıklara saygı duymayı desteklemektedir. Ancak bu, diğer dinlerin inançlarının onaylandığı anlamına gelmemektedir. Burada, inanç özgürlüğü kapsamına başka dinlerin öğrenilmesi girmemektedir. Bu nedenle, kişinin inancına vurgu ve diğer dinler hakkında takınılan tutum ile farklı din mensuplarına saygı arasında herhangi bir çelişki bulunmamaktadır. Bu durum, Müslümanlar arasındaki mezhep farklılıklarına yönelik takınılacak tutumun nasıl olması gerektiğini de gözler önüne sermektedir. İslâm dünyasında eğitim politikaları çerçevesinde, uluslararası bilgiye erişimi sağlayan ve aynı zamanda özel hayatın korunmasını, kültürel işbirliğini ve birlikte yaşama değerlerini gözeten standartlarda bir müfredat hazırlanabilir. Özellikle İslâm dünyasını, küreselleşmeyle birlikte çeşitli kültürel sorunlarla karşılaştığından dolayı küresel vatandaşlık konusunda bilgilendirilmeye ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çerçevede, yabancılaşmaya karşı öze dönüş, az gelişmişlik karşısında kalkınma ve adalet ile çatışmalar karşısında işbirliği bu yöndeki faaliyetlerin doğal sonuçları olarak okunmalıdır. Küresel vatandaşlık kavramı çeşitli araştırmalarda çok yönlü bir biçimde ele alınıp incelenmiş bir konudur. Bütün bu araştırmalardaki temel konular şöyle sıralanabilir: Dünya barışı, toplumlar arası işbirliği ve dayanışma, bireylerin ahlaki sorumlulukları, insan hakları ve hak ihlalleri, çok kültürlülük, çevre sorunları, evrensel düşünce ve bilginin dolaşımı. Bu makalede yukarıda adı geçen kavram ve konular İslâm kaynakları açısından değerlendirilip eğitim müfredatlarına ilişkin öneriler sunulacaktır. İslâm, küresel vatandaşlığın ilkelerini, barış, işbirliği, ahlaki sorumluluk, insan hakları, kültürel çoğulculuk, çevreyi koruma, düşünce ve bilginin evrenselliği konularını desteklemektedir. Tarihte İslâm medeniyetinin farklı coğrafyalarda sunmuş bulunduğu zengin tecrübe bu ilkelere dönük önemli bir ilham kaynağı olarak göz önünde bulundurulmalıdır. Bu ilkeler, eğitim müfredatlarına dahil edilip çok zengin öğrenim çıktıları kazandırılabilir.Kur’ân ayetleri ve hadisler doğrultusundaki İslâm inanç ve ahlak ilkeleri, insanların gerek kendi toplumları içinde ve gerekse diğer toplumlar ile olumlu ilişkiler kurmasını teşvik etmektedir. Bu teşvikler hem yerel hem de evrensel özellikler taşımaktadır. Bu yönde karşılaşılan örnek olaylar aynı zamanda İslâm inancının ve ahlak değerlerinin evrenselliğini yaşanmış olaylarla da örtüşecek biçimde çok iyi yansıtmaktadır. Toplumlar arasındaki bu evrensel değerlerin uygulamasında yerel farklılıklar bulunmaktadır. Bu farklılıklar etnik, ideolojik ve siyasi sebeplerden kaynaklanabilmektedir. Buna rağmen İslâmi değerler Müslüman toplumların ortak noktaları belirlemeye devam etmektedir. Başka ülkelere çeşitli sebeplerle göç etmiş Müslümanlarda da aynı durum geçerliliğini korumaktadır. Eğitim, ulusal ve evrensel değerleri kazandırmada en etkili araç olma özelliğini taşımaktadır. Bu konuyla ilgili değerleri kazandırmada İslâm eğitimi derslerinin önemi ortaya çıkmaktadır. Aynı zamanda vatandaşlık bilgisi, din kültürü ve ahlak bilgisi derslerinin müfredatı da bu konuya katkı sağlamaktadır. Küreselleşme ve bilgi toplumu çağının şartları gereği, Müslüman toplumlar diğer toplumlarla olan ilişkilerinin sınırlarını belirlemeleri gerekmektedir. Yerellikten evrenselliğe geçişte karşılaşılan uyum zorlukları buna örnek olarak gösterilebilir. Coğrafi sınırların etkisinin giderek azalmasıyla birlikte artık vatandaşlık kavramı küresel hale gelmiş bulunmaktadır. İslâmın küresel vatandaşlığa bakış iki temel esasa dayanmaktadır. Bunlardan birincisi ortaklık ilkesi olup o da İslâm kültürünün diğer kültürlerle ilişkilerini geliştirmeye teşvik etmektedir. İkinci ise çok yönlülük taşıyan bütünsellik ilkesidir. Bu ilke benzerlikler ve farklılıklar arasında bir denge kurulmasına hizmet etmektedir. Bu ilkeler aynı zamanda İslâmın inanç, ahlak ve hukukla ilgili özel konularının bir bütünlük çerçevesinde ele alınmasını sağlamaktadır. Küresel vatandaşlığın getirdiklerinin yerel değerleri olumsuz yönde etkilememesi için gerekli önlemler alınmalıdır. Bunun için eğitim politikaları açısından bu konuların İslâm eğitimi dersleri müfredatı içinde yer alması ön görülmektedir. Bu müfredat toplum içindeki farklılıkları bir zenginlik olarak görüp kuşakları aynı potada eritmeyi sağlamalıdır. Aynı zamanda toplumlar arasındaki ilişkileri olumlu yönde geliştirmelidir.Küresel vatandaşlık konuları öncelikle eğitim felsefesinin genel ve özel amaçları doğrultusunda müfredat çerçevesinde hedef kitleye evrensel bir değer olarak kazandırılmalıdır. Bu konu aynı zamanda eğitsel ve kültürel faaliyetleri ile de desteklenmelidir. Bu konuda başarı sağlanabilmesi için eğitim planlayıcıları ve uygulayıcıları ortak hareket etmelidirler. Bu makalede küresel vatandaşlık kavramı, bilişsel, duygusal ve  davranışsal hedef alanları çerçevesinde İslâm eğitimi derslerinde uygulaması bulunan örnek uygulama ve uygun konularla birlikte ele alınmıştır. Sonuç olarak küresel vatandaşlık değerlerine katkısı beklenen derslerin içerik analizlerinin gözden geçirilmesi ve öğrenim çıktılarının etkin biçimde izlenmesi önerilmektedir.

This article aims to demonstrate the Islamic educational outlook of global citizenship through explaining its concept, rules, needs, values ​​and behavioral principles. This is done by extrapolating the texts of Qur'an and Sunnah; studying the educational scientists’ opinions; and the global experiences in this field. This article’s findings show that there is a need to strengthen the values and behaviors of global citizenship in the Islamic education curriculum of, while, at the same time, adhering to the contractual, legal and ethical rules. The findings show that, in general terms, the principles of global citizenship, are in line with the texts of Qur'an and Sunnah and the views of the educational scholars. Based on these principles, this article suggests topics to be included in the outputs of the Islamic education courses. From an Islamic perspective, the practical areas of global citizenship education begin with the philosophy of education and its general objectives and, then, they outline the curricula. These goals turn into knowledge, practices and trends that learners acquire through textbooks, events and activities in the school environment.Summary: The term "Global Citizenship" is one of the new terms that has emerged to emphasize common elements of the universal human identity and, in particular, the rights and duties of migrant and asylum communities. Due to a range of changes, which have contributed to the increased communication of individuals and communities and increased problems relating to multicultural societies and, more especially, in the migrant and asylum communities, trends have emerged to apply the values and behaviors of global citizenship. These trends focus on the individuals’ values and behaviors and promote cooperation, empathy, mutual respect and global knowledge. Many global education institutions are involved in incorporating global citizenship into their curricula. Islamic religious education is one of the basic lessons that are supposed to address the issues of global citizenship. Hence, there is an urgent need to consolidate global citizenship, through the statement of its concept, characteristics, standards and principles from the perspective of Islamic education, and to show their cognitive and behavioral applications to areas within the curricula. Therefore, this paper aims to identify a general and comprehensive perception of education on global citizenship from an Islamic educational perspective. This is done by clarifying its basic principles in the Qur'an and Sunnah and, from the point of view of Muslim scholars, by clarifying their applied areas in the educational philosophies and outlining the educational outputs from the curricula.Islamic education promotes values and behaviors of respect and acceptance of religious differences. However, this does not mean the acceptance of all aspects of religions and other legislation. This shows, on the other hand, the religious privacy of the learner and, on the other hand, that educational institutions of other faiths are not required to learn Islamic doctrine and legislation if they do not wish to do so. Thus, there is no contradiction between emphasizing the specificity of the learner's contractual and legislative aspect and his/her view of other religions and their followers by respecting them and accepting their existence. This article deals with ethnic and sectarian differences between Muslims so that education policy makers in the Muslim world can build educational goals and design curricula with standards that ensure international knowledge and interest while respecting the specificities, values of respect, cooperation and coexistence. There is, also, a need to educate people about global citizenship in the Islamic world and, more especially, since they all face many cultural and developmental challenges. The most important are the challenges of originality versus Westernization, justice versus tyranny, development in the face of underdevelopment and cooperation in the face of conflict.There are a number of books and articles dealing with global citizenship. While these differ in their analysis of the issues of global citizenship, they are in general agreement about the basic subjects. These studies’ findings conclude that the main subjects of global citizenship are: namely, world peace; global cooperation; moral responsibility; human rights issues; multiculturalism; conservation of the environment; and universality of thought and knowledge. Islamic religious texts emphasize the above mentioned principles of global citizenship and where Islamic culture has a distinctive and proactive role. These principles can be included in Islamic education curricula in the form of its outputs. The Islamic legislative, religious and moral systems contain important directives for individuals and groups so that they establish positive relationships with each other in the local, national and global environments. These guidelines are supposed to form part of the culture of Muslims who profess Islamic beliefs. However, of course, both at the internal and external levels, the forms of application of this culture differ from one society to another. These differences are due to the way, in which these understandings are interpreted, and to the nature of the national, ideological or national tendencies adopted by these societies. In any case, both within Islamic countries and in countries of migration and alienation, Islamic culture continue generally to be an essential determinant of the social behavior of Islamic societies.Education is the best way to impart global values and behaviors. The topics, presented by the Islamic education courses, are fundamental topics and are in addition to the subjects offered by the lessons of national education, moral education and other similar lessons. With the emerging era of globalization and the convergence of individuals and groups through either direct or electronic communication, it is necessary to identify the values and behavioral frameworks that determine the nature of the relationships of Islamic societies at both the internal and external levels. Hence, the cultural environment, in which the individual lives, is no longer confined to the geographical area. Global cultural institutions are turning to global citizenship instead of traditional citizenship. The most important characteristic of the Islamic view of global citizenship is its emphasis on both the participatory and the integrative aspects. The characteristic of communism relates to the orientation of Islamic culture to others at both individual and collective levels through addressing the common human elements in the global, cognitive and moral fields. The complementary feature emphasizes the need to link the participatory aspects to the learner’s specificity of the contractual, legislative and ethical aspects so that the balanced identity is achieved through belonging in a harmonious manner to the global citizenship and Islamic culture. The areas of application for education on global citizenship in educational institutions begin with the education philosophy and its general objectives. This is followed by the outlines of the curricula before turning to the acquired knowledge, practices and trends through textbooks, events and activities in the school environment and the external community. Finally, this article recommends that educational policy makers, supervisors and teachers include the principles of global citizenship in Islamic education curricula and transform them into applied behaviors. This article recommends, also, that further studies be conducted to analyze the content of textbooks in order to determine the extent to which they guarantee the principles of global citizenship from an Islamic educational perspective.