KİTAB-I MUKADDES ELEŞTİRİSİNİN ÖNCÜLERİNDEN KATOLİK RAHİP RİCHARD SİMON’UN (1638–1712) İSLAM’A YAKLAŞIMI

Kitab-ı Mukaddes eleştirisinin öncülerinden Katolik rahip Richard Simon, İslamhakkında monografik bir eser yazmamıştır. Jerôme Dandini’nin Fransızcayaçevirdiği eserindeki eksiklikleri gidermek ve hataları düzeltmek maksadıylakitabın ek bölümünde İslam konusuna da değinmiştir. Diğer taraftan EdwardBrerewood’un kitabına yazdığı ilavelerin dördüncü bölümünde ve özellikle deHistoire critique de la créance et des coûtumes des nations du Levant adlıkitabının on beşinci bölümünde İslam’dan söz etmiştir. Oldukça olumsuz birİslam imajının hâkim olduğu ve bu din hakkında söz söyleyenlerin büyükçoğunluğunun sözde “sahte Peygamber” retoriğine sarıldığı yaygın olan 17.yüzyıl Fransa’sında yaşayan Simon’un yapmaya çalıştığı işin zorluğu daha netgörülmektedir. Düşünce ve ifade özgürlüğünün sınırlı olduğu ve sıkı bir sansürmekanizmasının işlediği bir dönemde Simon’un yine de objektif ve tarafsızlıkilkesiyle İslam’a yaklaştığı dikkat çekmektedir. İslam’ın çoğunluk tarafından birdüşman ya da en azından bir öteki olarak kabul edildiği ve sözde “sahtePeygamber” retoriğini benimsemenin adeta bir zorunluluk gibi görülmesinerağmen Simon, etnolojik verilerden hareketle fenomenolojik bir İslam tablosuçizebilmiştir. Diğer taraftan Simon, Avrupalıların Yunan ve Roma paganizminemensup yazarların eserlerindeki ahlaki ilkeleri övmelerini hatırlatan Simon tekTanrıya inanan Müslümanların ahlakının daha üstün olduğunu vurgulamıştır.Sonuç itibariyle Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam’ın aynı kökten geldikleri için budinlerin bir aile oluşturdukları gerçeğinden hareketle Simon, yüzyıllar boyuncameydana gelen İslam imajının bu dini Avrupa’da tanınmaz hâle getirdiğini ve buimajın altında yatan yalan ve önyargı tabakalarının kaldırıldığındaHıristiyanların hiç de yabancısı olmadıkları bir simanın karşılarına çıkacağını anlatmaya çalışmıştır

THE APPROACH OF RICHARD SIMON (1638–1712), ONE OF THE LEADING FIGURES OF BIBLE CRITICISM TO ISLAM

Richard Simon, one of the pioneers of Biblical criticism did not write a monographic work on Islam. Simon's main area of interest was the critical study of biblical texts. These texts, which constitute the holy books of Christianity, have been submitted to changes over time due to multiple reasons. Starting from the fact that it was impossible to understand the Bible correctly without knowing the situations in which these texts were at different times and in different places and without shedding light on the changes that they have undergone in order to approach the original text Simon decide to tackle these problems with a historical and philological approach. These texts could not be understood without knowing the language of the most voluminous part of the Bible, that’s to say the Old Testament or Tanakh. After grasping the importance of philology in textual criticism, Simon learned not only Hebrew, but also Syriac and Arabic. As if he had heard the famous maxim of the Max Müller urging for comparison in the stud of religion two centuries earlier –“He who knows one, knows none”-, Simon realized that not only the historical approach but also the comparative approach was essential for understanding religions. His curiosity for languages and religions led him to study Islam.

PDF

___

ARMOGATHE, J.-R. (1984). Richard Simon, Additions aux Recherches curieuses. XVIIe Siècle, 270-271.
ARNALDEZ, R. (1985). L'image du prophète Muhammad dans la culture française. Uluslararası Birinci İslâm Araştırmaları Sempozyumu (s. 45- 61). içinde İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları.
ARNAULD, A. (1692). Sixieme partie des Difficultez proposées a Mr. Steyaert. Sur le Nouveau Testament de Mons (Cilt 3). Cologne.
BATTEREL, L. (1905). Mémoires domestiques pour servir à l'histoire de l'Oratoire. Paris.
BAUDIER, M. (1625). Histoire générale de la religion des Turcs. Paris.
BAYLE, P. (1697). Dictionnaire historique et critique (Cilt 2/1). Rotterdam.
BAYLE, P. (1820). Dictionnaire historique et critique. Nouvelle édition (Cilt 10). Paris.
BEAUVOIS, E. (1856). Du Ryer (André). Nouvelle biographie générale: depuis les temps les plus reculés jusqu'à nos jours (Cilt 15, s. 481-482). içinde Paris.
BENNETT, C. (2008). Understanding Christian-Muslim Relations: Past and Present. London: Continuum.
BENOIT XIV. (1825). Réponse de Benoit XIV à Voltaire. Voltaire içinde, Mahomet, tragédie de Voltaire, publiée avec un commentaire historique et critique (s. 10-11). Paris.
BEVILACQUA, A. (2018). The Republic of Arabic Letters: Islam and the European Enlightenment. Cambridge: The Belknap Press of Harvard University Press.
CAMPI, E. (2010). Early Reformed Attitudes towards Islam. Theological Review of the Near East School of Theology, 31, 131-151.
CARNOY, D. (1998). Représentation de l'Islam dans la France du XVIIe siècle. La ville des tentations. Paris: Harmattan.
CURTIS, M. (2009). Orientalism and Islam: European Thinkers on Oriental Despotism in the Middle East and India. Cambridge: Cambridge University Press.
DANDINI, J. (1675). Voyage du Mont Liban. Paris.
DANDINI, J. (1685). Voyage au Mont Liban. Paris.
DANIEL, N. (1993). Islam and the West: The Making of an Image . Oxford: Oneworld.
DANNECKER. (1870). Simon (Richard). Dictionnaire encyclopédique de la théologie catholique (Cilt 22, s. 153-162). içinde Paris.
de BOULAINVILLIERS , H. (1730). La vie de Mahomed. Londres.
DEROST, J.-B. (1935). Notice sur André Du Ryer. Bulletin de la Société d'études du Brionnais, 237-240.
du RYER, A. (1634). Gulistan ou L'empire des roses. Paris.
du RYER, A. (1647). L'Alcoran de Mahomet translaté d'arabe en françois par le sieur Du Ryer. Paris.
ELMARSAFY, Z. (2014). The Enlightenment Qur'an: The Politics of Translation and the Construction of Islam. London: Oneworld Publications.
GERSTENBERG, A. (2012). Stages of French Orientalism in the Mirror of Koran Translations. R. F. Glei (Dü.) içinde, Frühe Koranübersetzungen (s. 159-190). Trier: Wissenschaftlicher Verlag Trier.
GRAFTON, D. D. (2018). Christians and Muslims in the Americas. D. Thomas (Dü.) içinde, Routledge Handbook on Christian-Muslim Relations (s. 402-412). New York: Routledge.
GROTIUS, H. (1692). Traité de la vérité de la religion chrétienne. Utrecht.
HAMILTON, A., & RICHARD, F. (2004). André Du Ryer and Oriental studies in seventeenth-century France. Oxford: Oxford University Press.
HENTSCH, T. (1996). Hayali Doğu: Batı’nın Akdenizli Doğu’ya Politik Bakışı. İstanbul: Metis.
HEYBERGER, B., & LARZUL, S. (2008). Simon Richard. F. Pouillon (Dü.) içinde, Dictionnaire des orientalistes de langue française (s. 900-902). Paris: IISMM - Karthala.
HUNWICK, A. (2013). RICHARD S. (1638–1712): Sketch of Life and Career . R. Simon içinde, Critical History of the Text of the New Testament (s. xxv-xxxvi). Leiden: Brill.
JAMES, D. (2009). Early Islamic Spain: The History of Ibn al-Qutiyah. New York: Routledge.
JOUBIN, R. (2000). Islam and Arabs through the Eyes of the Encyclopédie: The "Other" as a Case of French Cultural. International Journal of Middle East Studies, 32(2), 197-217.
KALIN, İ. (2013). İslâm ve Batı. İstanbul: İSAM Yayınları.
KRITZECK, J. (1964). Peter the Venerable and Islam. Princeton: Princeton University Press.
LAMARQUE, H. (2007). Introduction. T. Bibliander içinde, Le Coran à la Renaissance. Plaidoyer pour une traduction (s. 17-38). Toulouse: Presses Universitaires du Mirail.
LAMBE, P. J. (1985). Biblical Criticism and Censorship in Ancien Régime France: The Case of Richard Simon. The Harvard Theological Review, 78(1/2), 149-177.
LARZUL, S. (2009). Les premières traductions françaises du Coran, (XVIIeXIXe siècles). Archives de sciences sociales des religions(147), 147-165.
LARZUL, S. (2012). Du Ryer André. F. Pouillon (Dü.) içinde, Dictionnaire des orientalistes de langue française (s. 359-360). Paris: Karthala.
Le CLERC, J. (1685). Sentimens de quelques Théologiens de Hollande sur l’Histoire Critique du Vieux Testament, composéee par le P. Richard Simon de l'Oratoire. Amsterdam.
Le CLERC, J. (1686). Défense des sentimens de quelques Théologiens de Hollande sur l'Histoire critique du Vieux Testament. Contre la réponse du Prieur de Bolleville. Amsterdam.
Le COZ, R. (1992). Jean Damascene. Écrits sur l'Islam. Présentation, commentaires et traduction. Paris: Cerf.
LEPAN. (1825). Notice historique sur la tragédie de Mahomet. Voltaire içinde, Mahomet, tragédie de Voltaire, publiée avec un commentaire historique et critique (s. 1-4). Paris.
LEVIN, P. T. (2011). Turkey and the European Union: Christian and Secular Images of Islam. New York: Palgrave Macmillan.
MARSHALL, J. (2006). John Locke, Toleration, and Early Enlightenment Culture: Religious Toleration and Arguments for Religious Toleration in Early Modern and Early Enlightenment Europe. Cambridge: Cambridge University Press.
MARTIN, R. C. (1995). Islamic Studies: History of the Field. The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World (s. 325-331). içinde New York: Oxford University Press.
MAYNARD, A. (1867). Voltaire, sa vie et ses oeuvres (Cilt 1). Paris.
MILLER, G. J. (2013). Theodor Bibliander's Machumetis saracenorum principis eiusque successorum vitae, doctrina ac ipse alcoran (1543) as the Sixteenth-century “Encyclopedia” of Islam. Islam and ChristianMuslim Relations, 24(2), 241-254.
PASCAL, B. (1754). Pensées. Paris.
PINTARD, R. (2000). Le Libertinage érudit dans la première moitié du XVIIe siècle. Genève: Slatkine.
POPKIN, R. H. (1987). Isaac La Peyrère (1596-1676): His Life, Work, and Influence. Leiden: E. J. Brill.
PRIDEAUX, H. (1698). The True Nature of Imposture Fully Display’d in the Life of Mahomet . London.
RELAND, A. (1721). La Religion des Mahométans. La Haye.
RENAN, E. (1865). L'Exégèse biblique et l'esprit français. Revue des deux mondes, 60, 235-245.
SAHAS, D. J. (1972). John of Damascus on Islam: The “Heresy of the Ishmaelites”. Leiden: E. J. Brill.
SIMON, R. (1684). Histoire critique de la créance et des coûtumes des nations du Levant. Francfort.
SIMON, R. (1684). Preface. L. d. Moden içinde, Ceremonies et coutumes qui s'observent aujourd'huy parmi les Juifs. Paris.
SIMON, R. (1685). Des remarques sur la Theologie des Chrêtiens du Levant, & sur celle des Mahometans. J. Dandini içinde, Voyage du Mont-Liban (s. 199-356). Paris.
SIMON, R. (1685). Preface. J. Dandini içinde, Voyage du Mont Liban. Paris.
SIMON, R. (1686). Réponse au livre intitulé Sentimens de quelques théologiens de Hollande . Rotterdam.
SIMON, R. (1689). Histoire critique du texte du Nouveau Testament. Amsterdam.
SIMON, R. (1705). Lettres choisies. Rotterdam.
SIMON, R. (1730). Lettres choisies de M. Simon (Cilt 3). Amsterdam.
STROUMSA, G. G. (1997). Comparatisme et philologie: Richard Simon et les origines de l'orientalisme. F. Boespflug, & F. Dunand (Dü) içinde, Le comparatisme dans l’histoire des religions (s. 47-62). Paris: Cerf.
STROUMSA, G. G. (2010). A New Science: The Discovery of Religion in the Age of Reason. Cambridge: Harvard University Press.
TOLAN, J. V. (2010). European Accounts of Muhammad’s Life. J. E. Brockopp (Dü.) içinde, The Cambridge Companion to Muhammad (s. 226-250). New York: Cambridge University Press.
van der CRUYSSE, D. (2005). De branche en branche. Études sur les XVIIe et XVIIIe siècles français. Louvain: Peeters.
Van GENNEP, A. (1920). Nouvelles recherches sur l'histoire en France de la méthode ethnographique. Revue de l'histoire des religions, 139-162.
VOLTAIRE. (1760). Lettre civile et honnête à l'Auteur malhonnête de la Critique de l'Histoire universelle de M. de V***, qui n'a jamais fait d'Histoire universelle. Genève.
VOLTAIRE. (1785). Oeuvres complètes (Cilt 65). Paris.
VOLTAIRE. (1789). Dictionnaire philosophique (Cilt 1). Amsterdam.
VOLTAIRE. (1825). Mahomet, tragédie de Voltaire, publiée avec un commentaire historique et critique. Paris.
VOLTAIRE. (1846). Oeuvres complètes avec des notes (Cilt 12). Paris.
VRYONIS, S. (1967). Byzantium and Europe. London: Thames and Hudson .
WESTWATER, L. L. (2017). Girolamo Dandini. D. Thomas, & J. Chesworth (Dü) içinde, Christian-Muslim Relations: A Bibliographical History. Volume 9: Western and Southern Europe (1600-1700) (s. 756-762). Leiden: Brill.
WETSEL, D. (1994). Pascal and Disbelief: Catechesis and Conversion in the Pensées. Washington: The Catholic University of America Press.
WOODBRIDGE, J. D. (1989). Richard Simon le "père de la critique biblique". J.-R. Armogathe (Dü.) içinde, Le Grand Siècle et la Bible (s. 193-206). Paris: Beauchesne.