GELENEĞE BAĞLI BİR DEVRİMCİ: JOHN CAGE

Amerikalı besteci John Cage, çağdaş müziğin evriminin kilit isimlerinden biridir. Adı, 20. yüzyıl Batımüziğinin neredeyse tüm akımları içinde geçer: Dadaisttir, modernisttir, gürültücüdür, elektronikmüzikçidir, somut müzikçidir, deneysel müzikçidir, minimalisttir, postmodernisttir, çağdaş müzikçidir.Böylesi geniş bir yelpazeye yayılan eserleri, insanların müziğe bakış açılarını değiştirmiş, müziğin neolduğunu, müzik dinlerken aslında neyi dinlediğimizi tarışmaya açmıştır. Fakat yarattığı avantgardeserlerin Batı müziği geleneğinin doğrudan bir uzantısı olduğu çoğu zaman gözlerden kaçar. JohnCage, başta Eric Satie ve Arnold Schönberg olmak üzere birçok Batı müziği bestecisinden ilham almış,onların düşüncelerini daha ileriki boyutlara taşımıştır. Bu bestecilerin yanında Batı dışı kültürlerinmüzikleri, Robert Rauschenberg ve Marcel Duchamp gibi sanatçılar ve tabii teknolojiye olan ilgisi deCage’in yaratıcılık sürecine katkıda bulunmuştur. Bu derleme makalede John Cage’in yaratmasürecinin gelişimi bestecinin kendi anlatımları temel alınarak incelenecek, eserleri Batı müziği veilham aldığı diğer kaynaklar ışığında yorumlanacak ve çağdaş müziğe yaptığı katkılar ele alınacaktır.Bu şekilde, John Cage'in Batı Müziği geleneği ile sıkı ilişkisinin ortaya konması amaçlanmıştır.

A TRADITIONAL REVOLUTIONIST: JOHN CAGE

American composer John Cage is one of the key figures of contemporary music. His name can be seen on nearly every art movement of 20th century: Dadaist, modernist, noise musician, electronic musician, musique concrete, experimental musician, minimalist, postmodernist, contemporary musician...This wide spectrum of his works has changed the views about music, and bring some questions like what is music? What we actually listen during musical listening? But the effects of Western musical tradition in Cage’s works is usually underestimated. Cage inspired from several Western music composers, like Eric Satie and Arnold Schoenberg and developed their ideas to another levels. Also nonwestern musics, artists like Robert Rauschenberg and Marcel Duchamp, and technology itself of course effected Cage’s cretaivity. Documentary research method used in this paper. To investigate Cage’s evolution, his own writings used whenever possible. Also his works will be interpreted in their relations with Western musical canon and his contribution to contemporary music will be discussed. The aim of this paper is to reveal strict bonds between Cage’s music and Western musical canon.

PDF

___

Cage, J. (1948). “Defense of Satie”, John Cage içinde, ed. Richard Kostelanetz, New York: Prager Yayınevi.
Cage, J. (1960). 4’33’’, Londra: Henmar Yayınevi.
Cage, J. (1968). “Some of the Interviews”, Conversing with Cage içinde, ed. Richard Kostelanetz, New York: Routledge Yayınevi.
Cage, J. (1973). Silence, Bath: Pitman Yayınevi.
Copland, A. (1969). The New Music 1900-1960, New York: Norton Yayınevi.
Fırıncıoğlu, S. (2012). John Cage - Seçme Yazılar, İstanbul: Pan Yayınevi.
Haskins, R. (2012). John Cage (Critical Lives), Londra: Reaktion Kitapları.
Kostelanetz, R. (1993). John Cage: Writer, New York: Lime-light Yayınevi.
Kyle, G. (2010). No Such Thing as Silence: John Cage’s 4’33’’, New Haven: Yale Üniversitesi Basımevi.
Lindenberger, H. (1994). “Regulated Anarchy: The Europeras and the Aesthetics of Opera”, John Cage: Composed in America çinde, ed. Marjoire Perloff ve Charles Junkerman, Şikago: Şikago Üniversitesi Yayınevi.
Miller, L. E. (2006). “Henry Cowell and John Cage: Intersections and Influences, 1933-1941”, Journal of the American Musicological Society, Sayı 59, No 1, s.47-111.
Mimaroğlu, İ. (1970). Musiki Tarihi, İstanbul: Varlık Yayınevi. Pamir, L. (2000). Müzikte Geniş Soluklar, İstanbul: Ada Yayıncılık.
Görsel Kaynakça
Görsel 1. Cage, J. (1960). 4’33’’, Londra: Henmar Yayınevi