İronik ve Egzotik Ofili Etkisi (Sanatta Bir Karşı Saldırı)

Öz Chris Ofili; geleneksel sanat yöntemlerine karşı yine gelenekleri kullanan Turner ödüllü Siyahi bir İngiliz sanatçıdır. Hemen hemen her çalışmasında kullandığı köklerinin yapılı doğasını sunan fil dışkısı sürekli karşımıza çıkmaktadır. Kültür ve doğa ikililiği, Afrika ve Asya kolonilerinin köklerinin anlatısını içeren fil dışkısı Ofili’ nin kültürel alanlarının, kökenin ifadesi, ırkçı yaklaşımlara ve çok kültürlülüğe karşı duruştur. Mizahi bir karşı saldırıya geçen Ofili’nin vurgulu temaları dikkat çekicidir. Kimliği ve ırkı üzerinde duran ötekileştirilmiş siyahi halkının resmini yaptığını belirten ve bunu alımlayıcıyı rahatsız etme çabası içinde gerçekleştiren; Ofili, bedenin yapı bozumunu, kimliğini ve kavramsal yapısını sorgulayan eserleriyle öteki konumundaki bedenleri kutsallaştırır. Araştırmada incelenen eserler, Postkolonyalizmin de önem kazandığı yıllarda sanatçının üretmiş olduğu farklı eserlerinden seçilmiştir. Araştırmada ele alınan eserler; postmodern eleştiriye açık eserler olmakla birlikte yapısöküm ile de incelenmiştir. Literatür taraması, sanatçıyla yapılan video röportajların incelenmesi ve sanatçının kendi yazıları da incelenerek elde edilen veriler kullanılarak eserler kavramsal çerçevede tartışılmıştır.

___

  • Aydınalp, E. B. (2017). "Jacques Derrida’da Yazı Ve Anlam Oyunu", Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Sayı 38, s. 151-160.
  • Barret, T. (2009). Sanatı Eleştirmek, Hayalperest Yayınevi: İstanbul.
  • Baudrillard, J. (2014). Sanat Komplosu, İletişim Yayınları: İstanbul.
  • Best, S. ve Kellner, D. (1998). Postmodern Teori, Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
  • Doğan, H. (2017). "Çağdaş Bir Eğilim Olarak Abject Art (İğrenç Sanat)", Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 5, Sayı 46, s.421-436.
  • Dirlik, A. (2010). Postkolonyal Aura, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi: İstanbul.
  • Erdemir, K. G., (2018). "Postkolonyalizm Ve Afrikalı Amerikalılar Kimlik Sorunsalı", Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, Sayı 18, s. 74-93.
  • Güngen, Z. (2009). Günümüz Sanatında Enformatik İmgenin Dolaşımı, Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.
  • Kılınç, G.M. (2017). "Batı Sanatında İktidarın Beden Üzerindeki Yansımaları", İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, Cilt 7, Sayı 15, s. 153-159.
  • Köktener, A., Sayılganoğlu, S., Topçu, Ö. (2018). "Postkolonyal Perspektiften Halkla İlişkiler Çalışmalarında Küresel Bir Marka: Zara Örneği", İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, Cilt 2, Sayı 10, s.1-20.
  • Meriç, Ö. (2011). Slumdog Millionaire Batı Doğu İmgesini Yeniden Üretiyor, Erciyes İletişim Dergisi, Cilt 1, Sayı2, s.(106-116).
  • Özkesici, E. (2017). Öteki Kavramı Üzerine Görsel Çözümlemeler, Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.
  • Ratnam, N. (1999). Chris Ofili And The Limits Of Hybridity. New Left Review, Sayı 235, s. 153-159.
  • Yılmaz, M. (2013). Modernizmden Postmodernizme Sanat, Ütopya Yayınevi: Ankara.
  • Young, R. J. (2016). Postkolonyalizm, Matbu Yayınları: İstanbul.
  • Sutton, B. (2014). "Chris Ofili’s Göne And Dung It Again", https://hyperallergic.com/author/benjamin-sutton/ , Erişim tarihi:16.04.2018.
  • https://www.bbc.com/turkce/vert-cul-43813187 , Erişim tarihi: 01.05.2018.
  • https://tr.khanacademy.org/humanities/global-culture/identity-body/identity-body-europe/a/chris-ofili-the-holy-virgin-mary , Erişim tarihi: 01.05.2018.
  • https://mfabiansozmen.wordpress.com/2017/12/23/bakire-meryem-temsilleri-bize-ne-anlatiyor/ ,Erişim tarihi: 01.05.2018. Görsel 1, Kiefer, A. "Sulamith", 1983.,Karışık teknik.,San Francisco Modern Sanat Müzesi, San Francisco. https://www.khanacademy.org/humanities/global-culture/identity-body/identity-body-europe/a/anselm-kiefer-shulamite , Erişim tarihi:27.09.2019.
  • Görsel 2. Lucas, S. "Naturel", 1994. Yatak, kavun, portakal, salatalık ve kova, Saatchi Galeri, Londra. https://www.saatchigallery.com/aipe/sarah_lucas.htm, Erişim tarihi:27.09.2019.
  • Görsel 3, Emin, T. "My Bed", 1998. Kutu çerçeve, şilte, nevresimler, yastıklar ve çeşitli nesneler, Tate Modern, Londra. http://www.tate.org.uk/art/artworks/emin-my-bed-l03662, Erişim tarihi: 15.04.2018.
  • Görsel 4, Walker, K. "Gone", 1994, Kağıt, Moma ,New York. https://www.moma.org/collection/works/110565, Erişim tarihi: 15.04.2018.
  • Görsel 5, Ofili, C. "Shithead", 1993, Sanatçının saçları, dişleri ve fil pisliği , New Museum. New York. http://globalgraphica.com/2014/11/03/contemporary-art-british-artist-chris-ofilis-infamous-elephant-dung-sculpture-in-view-in-new-york/ , Erişim tarihi:27.09.2019.
  • Görsel 6, Ofili, C. "No Woman, No Cry", 1998, Karışık Teknik, Tate Modern, Londra. http://www.tate.org.uk/art/artworks/ofili-no-woman-no-cry-t07502 , Erişim tarihi: 15.04.2018.
  • Görsel 7, Ofili, C." The Holy Virgin Mary", 1996. Karışık Teknik, Tate Modern, Londra. https://www.khanacademy.org/humanities/global-culture/identity-body/identity-body-europe/a/chris-ofili-the-holy-virgin-mary, Erişim tarihi: 15.04.2018.
  • Görsel 8, Ofili, C. "The Adoration Of Captain Shit And The Legend of The Black Stars", 1998, Karışık Teknik, Tate Modern, Londra. https://www.artsy.net/artwork/chris-ofili-the-adoration-of-captain-shit-and-the-legend-of-the-black-stars-third-version , Erişim tarihi:27.09.2019.
  • Görsel 9, Ofili, C. "Monkey Macig, Sex, Money and Drugs", 1999, Karışık Teknik, The Museum of Contemporary Art, Los Angeles. https://www.moca.org/collection/work/monkey-magic-sex-money-and-drugs , Erişim tarihi: 15.04.2018.