4+4+4’ten Geriye Kalanlar: Türk Öğrencilerin Başarılarındaki Göreli Yaş Etkisi

Öz Göreceli yaş etkisinin, öğrencilerin okul başarılarında etkili olduğu birçok amprik araştırma tarafından ortaya konulmuştur. Bu kapsamda, bu çalışmada dördüncü sınıf Türk öğrencilerinin matematik ve fen bilimleri alanlarındaki başarıları üzerinde göreceli yaş etkisinin olup olmadığı ve 4+4+4 sistemiyle bu etkinin nasıl değiştiği araştırılmıştır. Ayrıca, öğrencilerin yaşlarıyla cinsiyet, ev kaynakları ve sahip olunan kitap sayısı değişkenlerinin etkileşimi de bu çerçevede incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu TIMSS 2011 ve TIMSS 2015’e katılmış Türk öğrenciler arasından bazı kriterlere göre belirlenen toplam 10297 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada verilerin analizinde çok değişkenli çok düzeyli modeller kullanılmıştır. Öğrenci düzeyinde, öğrencinin ay olarak sınav tarihindeki yaşı, bu değişkenin cinsiyet, ev kaynakları ve okunan kitap sayısı ile etkileşimi; okul düzeyinde ise bölge değişkeni ele alınmıştır. Bu kapsamda, çalışmada 4+4+4 öncesinde ve sonrasında da göreceli yaş etkisinin öğrenci başarısında etkili olduğu fakat bu etkinin 2015 yılında daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Başka anlatımla, diğerlerine göre okula daha erken yaşta başlayan öğrencilerin yaşlarının 2015 yılında onları daha dezavantajlı konuma getirdiği belirtilebilir. Ayrıca akademik başarı açısından, yaşla ev kaynakları etkileşiminin negatif, yaşla sahip olunan kitap sayısı etkileşiminin ise pozitif bir etkisinin olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

göreceli yaş etkisi, öğrenci başarısı, 4+4+4, TIMSS, çok değişkenli çok düzeyli modeller

PDF

___

Akyüz, Y. (2007). Türk eğitim tarihi (M.Ö. 1000 – M. S. 2007). (Gözden geçirilmiş 11. Bası ). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Altunya, N. (2018). Türkiye’de eğitim bilimleri öğretimi-başlangıçtan 1965’e kadar. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Ankara Heyet-i İlmiye müzakereleri. (1923, 4 Ağustos). İkdam.
Ankara Türk Ocağı’nda ziyafet. (1923, 15 Ağustos). Tevhid-i Efkâr.
Ankara’da Heyet-i İlmiye azası. (1923, 1 Ağustos). İkdam.
Ankara’da Heyet-i İlmiye müzakeratı. (1923, 12 Ağustos). İkdam.
Ankara’da Heyet-i İlmiye müzakeratı. (1923, 30 Temmuz). İkdam.
Ankara’da Heyet-i İlmiye müzakeratı. (1923, 5 Ağustos). İkdam.
Ankara’daki Heyet-i İlmiye’nin mesaisi. (1923, 25 Temmuz). İkdam.
Baltacıoğlu, I. H. (1998). Hayatım. İstanbul: Dünya Yayıncılık.
Ergün, M. (1982). Atatürk devri Türk eğitimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayınları.
Fraenkel, J., Wallen, N., and Hyun, H. (2012). How to design and evaluate research in education. London: McGraw-Hill Higher Education.
Gül, O. K. (2018). Maarif Kongresi, Heyet-i İlmiyeler ve Uluslararası Ortaöğretim Öğretmenleri Kongresi üzerine bir değerlendirme. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19), 509-523. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/604343 adresinden edinilmiştir.
Güzel, A. (1987). İlk Heyet-i İlmiye çalışmaları, alınan kararlar ve dini tedrisat. Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4, 337-356. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/eruifd/article/view/5000067478/5000062693 adresinden edinilmiştir.
Haşim Nahit (1923, 17 Temmuz). Ankara’da ilmi cemiyetler. İkdam, s. 3.
Heyet-i İlmiye için istihzarat. (1923, 18 Temmuz). İkdam.
Heyet-i İlmiye vazifesini bitirmiş. (1923, 16 Ağustos). İkdam.
Heyet-i İlmiye. (1923, 15 Temmuz). Hâkimiyet-i Milliye.
Heyet-i İlmiye. (1923, 16 Ağustos). Hâkimiyet-i Milliye.
Heyet-i İlmiye. (1923, 17 Ağustos). Hâkimiyet-i Milliye.
Heyet-i İlmiye. (1923, 28 Haziran). Hâkimiyet-i Milliye.
Heyet-i İlmiye’nin dünkü mesaisi. (1923, 19 Temmuz). Hâkimiyet-i Milliye.
Heyet-i İlmiye’nin içtimaı. (1923, 16 Temmuz). İkdam.
Heyet-i İlmiye’nin ilk içtimaı. (1923, 16 Temmuz). Hâkimiyet-i Milliye.
Heyet-i İlmiye’nin mühim içtimalarından. (1923, 10 Ağustos). Hâkimiyet-i Milliye.
Heyet-i İlmiye’nin müsbet neticelerinden. (1923, 6 Ağustos). Hâkimiyet-i Milliye.
Heyet-i İlmiye’nin netice-i mesaisi. (1923, 21 Ağustos). Vatan.
Heyet-i İlmiye’nin resm-i küşadı. (1923, 19 Temmuz). İkdam.
Heyet-i İlmiye’ye icrai salahiyet veriliyor. (1923, 7 Ağustos). Vatan.
İlmi heyet bugün içtima ediyor. (1923, 15 Temmuz). Anadolu’da Yenigün.
İlmi heyet hakkında. (1923). Muallimler Mecmuası 1(12), 243.
İlmi heyet mukarreratı. (1923, 27 Ağustos). İkdam.
İlmi heyetin dünkü umumi içtimaı. (1923, 22 Temmuz). Anadolu’da Yenigün.
İlmi heyetin ilk içtimaı. (1923, 16 Temmuz). Anadolu’da Yenigün.
İlmi heyette. (1923, 17 Temmuz). Anadolu’da Yenigün.
İlmi heyette. (1923, 20 Temmuz). Anadolu’da Yenigün.
Kabacalı, A. (2000). Başlangıcından günümüze Türkiye’de matbaa, basın ve yayın. İstanbul: Literatür Yayınları.
Maarif şuunu. (1923). Anadolu Terbiye Mecmuası 2(11), 17.
Öz, A. (2014). Heyet-i İlmiye toplantıları ve Millî Eğitim şûralarında din eğitimi. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 16(29), 129-156. http://www.ifdergisi.sakarya.edu.tr/article/view/1052000397/1052000335 adresinden edinilmiştir.
Sakaoğlu, N. (2003). Osmanlı’dan günümüze eğitim tarihi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Şanal, M. (2009). Birinci Heyet-i İlmiye. Cumhuriyet dönemi Türk kültürü ve Atatürk dönemi (1920-1938), C. 2. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları.
Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Tonguç, İ. H. (1998). Eğitim yolu ile canlandırılacak köy. Ankara: Köy Enstitüleri ve Çağdaş Eğitim Vakfı Yayınları.
Türk Ocağı’nda. (1923, 15 Ağustos). Anadolu’da Yenigün.
Ünder, H. (1999). Birinci Heyeti İlmiye’de Tevhid-i Tedrisat tartışması. Tarih ve Toplum, 31(186), 349-354.
Yılmaz, H. (1988). Heyet-i İlmiyeler (1923, 1924, 1926), (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü, Ankara.
Yücel, H.-Â. (1994). Türkiye’de orta öğretim. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.