Üniversitelerde Kuşaklararası Farklılık ve Erişilebilirlik: Kavramsal Bir Değerlendirme

Yaşamsal döngünün en önemli parçası haline gelen erişilebilirlik; fiziksel, zihinsel ve dijital dönüşümü de her alanda gerekli hale getirmektedir. Toplumun en önemli parçalarından biri olan ve gelişmesine her anlamda katkı sağlayan üniversiteler de bu bağlamda erişilebilirliğin en yüksek seviyede olması gereken kurumlarındandır. Üniversitelerin en önemli ve aktif faaliyetlerinden biri olan öğretim elemanları ile öğrencilerin birbirlerine ihtiyaç duyulduğu zamanlarda hızlıca ve aracısız erişebilmesi eğitim – öğretim faaliyetlerinin kalitesini de kuşkusuz artıracaktır. Teknolojinin gelişmesi ile birlikte bilgiye ulaşma hızı da artmıştır. Aynı dönemlerde yaşayan, ortak özelliklere sahip bireylerin oluşturduğu gruplar, kuşak olarak tanımlanabilmektedir. Üniversitelerde çalışan öğretim elemanlarının da farklı kuşaklara sahip olması pek çok açıdan farklılaşmalarına neden olmaktadır. Bu çalışmada kuşak kavramı, teknoloji kullanımı ve iletişim yönünden kuşaklararası farklılık, erişilebilirlik, üniversitelerde erişilebilirlik kapsamında kuşaklararası farklılık konusu açıklanmaya çalışılmıştır. Üniversitelerde öğretim elemanları ve öğrenciler arasında bulunan kuşak farklılıkları temelinde teknolojiye uyum sağlama becerileri, iletişim kurma biçimleri ve erişilebilirlik konularında yaşanan farklılıkların kavramsal açıdan değerlendirilmesi ve erişilebilirliği artırmak için önerilerin sunulması amaçlanmaktadır

Intergenerational Difference and Accessibility in Universities: A Conceptual Assessment

Accessibility, which has become the most important part of the life cycle; also makes physical, mental and digital transformation necessary in every field. Universities, which are one of the most important parts of the society and contribute to its development in every sense, are among the institutions that should have the highest level of accessibility in this context. Two of the most important elements of the universities are instructor and students. When needed, their ability to access each other quickly and without intermediaries will undoubtedly increase the quality of education activities. Today, with the development of technology, the speed of reaching people and information has increased. Groups of people with common characteristics living in the same period are defined as the generation. The instructors working at the universities have different generations causes them to differ in many aspects. In this study, intergenerational difference in terms of the concept of generation, technology use and communication, accessibility, intergenerational difference within the scope of accessibility in universities has been tried to be explained. On the basis of the generational differences between instructors and students in universities, it is aimed to conceptually evaluate the differences in technology adaptation skills, communication styles and accessibility and to present suggestions to increase accessibility.

PDF

___

Acılıoğlu, İ. (2017). İş’te Y Kuşağı, 2. Baskı, Elma Yayınevi, Ankara.
Akdemir, A., Konakay, G., Demirkaya, H., vd. (2013). “Y Kuşağının Kariyer Algısı, Kariyer Değişimi ve Liderlik Tarzı Beklentilerinin Araştırılması”, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(2), ss. 11-42.
Aksoy, E. ve Şengel, E. (2018). “Eğitim İnternete Göç Ederken Özel Gereksinimli Bireyleri Geride mi Bıraktık? Uludağ Üniversitesi Erişilebilirlik Değerlendirmesi”, Bursa Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31 (2), ss. 561-588.
Aktaş, S.C. ve Çiçek, B. (2019). “Farklı Kuşaktaki Kadın ve Erkeklerin Sürdürülebilir Tüketim Davranışlarının İncelenmesi”, Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 54(4), ss. 1957- 1978.
Alpagut, Y. (2003). Toplu Konut Dış Mekanlarında Tüm Kullanıcılar İçin Erişilebilirlik Ölçütlerinin Saptanması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi.
Arar, T. (2016). Z Kuşağında Kariyer Geliştirmede Yetenek Yönetimi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi.
Araujo, S. ve Oliveira, S. (2017). “Management and Industrial Engineering: Competencies and Global Talent Management”, Job Market, Generations and Talents, (Ed: Machado. C.), Springer International Publishing AG, Switzerland.
Barutçugil, İ. (2011). Kültürlerarası Farklılıkların Yönetimi, 1.Baskı, Kariyer Yayıncılık, İstanbul.
Bayhan, V. (2016). “Gençlik ve Kuşaklar: Kuşaklara Göre Gençliğin Değer ve Davranışları”, Davranış Bilimleri (Ed: Zencirkıran, M.), Dora Yayınları, Bursa.
Becerikli, S. Y. (2013). “Kuşaklararası İletı̇şim Farklılığı: Bı̇lim Teknolojı̇ ve Yenı̇lı̇k Haberlerı̇ Üzerı̇nden Bir Odak Grup Çalışması”, Selçuk İletişim Dergisi, 8 (1), ss. 5-18.
Bayram, T. Y. (2010); Üniversitelerde Örgütsel Sessizlik. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
Bilgiç, H. G., Duman, D. ve Seferoğlu, S. S. (2011). “Dijital Yerlilerin Özellikleri ve Çevrim İçi Ortamların Tasarlanmasındaki Etkileri”, Akademik Bilişim, İnönü Üniversitesi, Malatya, ss. 1-7.
Bocconi, S. ve Ott, M.(2013).” ICT and Universal Access to Education: Towards a Culture of Accessibility”, Information Systems, E-learning, and Knowledge Management Research, 278, ss. 330–337.
Bozkurt, A. (2020). “Koronavirüs (Covid-19) Pandemi Süreci ve Pandemi Sonrası Dünyada Eğitime Yönelik Değerlendirmeler: Yeni Normal ve Yeni Eğitim Paradigması”, AUAd, 6(3), ss. 112-142.
Craft, T. E. (2011). Understanding Inter-and Intra-Generational Communication Methods Utilizing a Framework of Message Sensitivity, A Dissertation Presented to The Faculty of the Educational Leadership Doctoral Program, Western Kentucky University Bowling Green, Kentucky.
Çavuşoğlu, S. ve Yalçın, S. (2018). “Kuşaklararası Farklılıklara Göre Psikolojik Dayanıklılık: Sağlık Çalışanları Örneği”, İzmir International Congress on Economics and Administrative Sciences IZCEAS, ss. 441-456.
Çetin Aydın, G. ve Başol, O. (2014). “X ve Y Kuşağı: Çalışmanın Anlamında Bir Değişme Var mı?”, Electronic Journal of Vocational Colleges, 4 (4), ss. 1-15.
Deffner, A., Psatha, E., Bogiantzidis, N., Mantas, N., Vlachaki, E., ve Ntaflouka, P. (2015). “Accessibility to Culture and Heritage: Designing for All”, AESOP 2015, Czech Technical University, Faculty of Architecture, Prague.
Demir, K. (2018). “Hangi Kuşak Hangi Teknolojiyi Kullanıyor?”, Sektörüm Dergisi, Ocak Sayısı, 75, https://www.sektorumdergisi.com/hangi-kusak-hangi-teknolojiyi-kullaniyor/, Erişim Tarihi: 26.10.2020.
Deniz, L. ve Tutgun Ünal, A. (2019). "Sosyal Medya Çağında Kuşakların Sosyal Medya Kullanımı ve Değerlerine Yönelik Bir Dizi Ölçek Geliştirme Çalışması”, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), ss. 1025-1057.
Digital 2021 Digital Overwiev Report (2021). https://wearesocial.com/uk/blog/2021/01/digital2021-the-latest-insights-into-the-state-of-digital, Erişim Tarihi: 11.03.2021.
Du, Y.(2011). Generational Stereotypes between Generation X/Y and Baby Boomers in American and Chinese Organizational Communication, Presented to the Faculty of Liberty University School of Communication in Partial Fulfillment of the Requirements for the Master of Arts In Communication Studies.
Ekşili, N. ve Antalyalı, Ö. L. (2017). “Türkiye’de Y Kuşağı Özelliklerini Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma: Okul Yöneticileri Üzerine Bir Araştırma”, Humanities Sciences (Nwsahs), 12(3), ss. 90-111.
Elmacı, D. (2019). “Avrupa’daki Erişilebilirlik Uygulamaları: Borås ve Cardıff Örneklerinin İncelenmesi ve Değerlendirilmesi”, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 43, ss. 33-60.
Elsaadani, M. (2012). “Exploration of Teaching Staff and Students' Preferences of Information and Communication Technologies in Private and Academic Lives”, IJCSI International Journal of Computer Science Issues, 9 (2/1), ss. 396-402.
Erzen, E. ve Ceylan, M. (2020). “Covid-19 Salgını ve Uzaktan Eğitim: Uygulamadaki Sorunlar”, Ekev Akademi Dergisi, 24 (84), ss. 229-262.
Etlican, G. (2012). X ve Y Kuşaklarının Onlı̇ne Eğitı̇m Teknolojı̇lerı̇ne Karşı Tutumlarının Karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bahçeşehı̇r Ünı̇versı̇tesı̇.
Garcia, E., Dungay, K., Elbeltagi, I. ve Gilmour, N. (2013). “An Evaluation of the Impact of Academic Staff Digital Literacy on the Use of Technology: A Case Study of UK Higher Education”, Proceedings of EDULEARN13 Conference 1st-3rd July 2013, Barcelona, Spain, ss. 2042-2051.
Gökkaya, Ö., Serbest, S., Uçkun, C.G. ve Demir, B. (2015). “Yerel Yönetimlerde Y Kuşağını Yönetme Güçlükleri: Kocaeli Belediyeleri Örneği”, Electronic Journal of Vocational Colleges, 5 (1), ss. 118-131.
Göksel, A. ve Güneş, G. (2017). “Kuşaklararası Farklılaşma: X ve Y Kuşağının Örgütsel Sessizlik Davranışı Bağlamında Analizi”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(3), ss. 807-828.
Gültekin, M. (2020). “Değişen Toplumda Eğitim ve Öğretmen Nitelikleri”,. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 10(1), ss. 654-700.
Hammill, G. (2005). Mixing and Managing Four Genaratioans of Employees, https://portal.fdu.edu/newspubs/magazine/05ws/generations.htm, Erişim Tarihi: 05.03.2021.
İlter, A. T. (2015). “Erişilebilirlik Konusunda Bir Değerlendirme ve Yüksek Öğrenim Kurumlarından Bir Örnekleme Denemesi: İTÜ Öğrenci İşleri Hizmet Binası”. 9. Engelsiz Üniversiteler Çalıştayı Muğla Üniversitesi, Turgutreis, 30 Nisan-2 Mayıs.
İnce, F. (2018). Kuşaklar Arası Etkin İletişim ve Davranış, Eğitim Yayınevi, Konya.
Jenkins, R. (2020). How to Improve Communication Between Generations in the Workplace, https://www.entrepreneur.com/article/352621, Erişim Tarihi: 05.03.2021.
Johnson, M. ve Johnson, L. (2010). Generations, Inc. From Boomers to Linksters Managing the Friction Between Generations at Work, American Management Association. New York, Printed in the United States of America.
Karahisar, T. (2013). “Dijital Nesil, Dijital İletişim ve Dijitalleşen (!) Türkçe”, Online Academic Journal of Information Technology, 4(12), ss. 71-83.
Keleş, H. N. (2011). “Y Kuşağı Çalışanlarının Motivasyon Profillerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(2), ss. 129-139.
Kelly, A. (2020). “Staff Accessibility and Online Engagement with First-Year Students: An Autoethnographic Reflection”, International Journal of Online Pedagogy and Course Design (IJOPCD), 10(1), ss. 48-60.
Kurnaz, E. ve Serçemeli, M. (2020). “Covid-19 Pandemi Döneminde Akademisyenlerin Uzaktan Eğitim ve Uzaktan Muhasebe Eğitimine Yönelik Bakış Açıları Üzerine Bir Araştırma”, USBAD Uluslararası Sosyal Bilimler Akademi Dergisi - International Journal of Social Sciences Academy, 2 (3), ss. 262-288.
Kuyucu, M. (2017). “Y Kuşağı ve Teknolojı̇: Y Kuşağının İletı̇şim Teknolojı̇lerı̇nı̇n Kullanım Alışkanlıkları”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 5 (2), ss. 845-872.
Küçükali, A. ve Serçemeli, C. (2019). “Akademisyenlerin Sosyal Medya Kullanımı: Atatürk Üniversitesi Örneği”, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD) Eurasian Journal of Researches in Social and Economics (EJRSE), 6(10), ss. 202-219.
Li, J., Brake, G., Champion, A., Fuller, T., Gabel, S. ve Hatcher-Busch, L. (2009). “Workplace Learning: The Roles of Knowledge Accessibility and Management”, Journal of Workplace Learning, 21 (4), ss. 347-364.
Linnes, C. ve Metcalf, B. (2017). “iGeneration and Their Acceptance of Technology”, International Journal of Management & Information Systems, 21 (2), ss.. 11-26.
Martínez-Jıménez, E ve. Salınas-Pérez, J. A (2019). “Accessibility to Culture and Education. Educative city of Córdoba (Spain)”, Journal of Maps, 15(1), ss. 39-45.
Maurtin Cairncross, A. (2014). “A Glimpse Of Generation-Y in Higher Education: Some Implications for Teaching and Learning Environments”, South African Journal of Higher Education, 28 (2), ss. 564-583.
Montagud, M., Orero, P. ve Matamala, A. (2020). Culture 4 All: Accessibility-Enabled Cultural Experiences through Immersive VR360 Content Springer-Verlag London Ltd.
Parlak, B. (2017). “Dijital Çağda Eğitim: Olanaklar ve Uygulamalar Üzerine Bir Analiz”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (15), ss. 1741-1759.
Pearson, E. J. ve Koppi, T. (2002) Inclusion and Online Learning Opportunities: Designing for Accessibility, ALT-J, 10 (2), ss. 17-28.
Pinzaru, F. ve Mitan, A. (2013). “Generation Y Students: Using Facebook for Communicating with University Staff and Professors”, Management Dynamics in the Knowledge Economy, 1 (2), ss. 221-239.
Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants, Part 2. On The Horizon, 9 (6), ss. 3-6.
Puybaraud, M., (2010). Generation Y and The Workplace: Annual Report 2010, Global Workplace Innovation.
Sackmann, R. ve Winkler, O. (2013). “Technology Generations Revisited: The Internet Generation, Technology Generations”, 11(4), ss. 493-503.
Sağlam, M. (2021). We Are Social 2021, https://www.brandingturkiye.com/we-are-social digital2021-yayinlandi/, Erişim Tarihi: 11.03.2021.
Saracel, N., Taşseven, Ö. ve Kaynak, E. (2016). “Türkiye’de Çalışan Y Kuşağında İş TatminiMotivasyon İlişkisi”, Social Sciences Research Journal, 5 (1), ss. 50-79.
Stillman, D. ve Stillman, J. (2018). İş’te Z Kuşağı: Genç Kuşaklar İşyerini Nasıl Dönüştürüyor? (Çev. Kayıhan, D. P. ve Erduran, F.), 1. Baskı, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınevi, İstanbul.
Sarıoğlu, E. B. (2018). Y’leri Anla, Değiştirme: Kurumsal Hayatta Milenyum Kuşağı ve İletişim, 1.Baskı, Hümanist Yayınları, İstanbul.
Sevinç, E. ve Kavgaoğlu, D. (2019). “Kuşakların Hemşirelikte Yönetim ve Eğitim Pratikleri Açısından İncelenmesi”, IGUSABDER, 9 (2019), ss. 944-957.
Sözen, N. (2020). “Covid 19 Sürecinde Uzaktan Eğitim Uygulamaları Üzerine Bir İnceleme”, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD), 7(12), 302-319.
Şat, N. ve Göver, T. (2017). “Engelliler İçin Belediyelerin Erişilebilirlik Sorumlulukları: Çorum Engel Haritası Projesi”, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (1), ss. 521-542.
Şen Ö. ve Kızılcalıoğlu G. (2020). “COVID-19 Pandemi Sürecinde Üniversite Öğrencilerinin ve Akademisyenlerin Uzaktan Öğretime Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi”, Int. J. of 3D Printing Tech. Dig. Ind., 4(3), ss. 239-252.
Temel, F., Önürmen, O. (2017). “Gelenekselin Dönüşümünde İletişim Akademisyenleri ve Sosyal Medya”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5 (1), ss. 292-313.
Tiyek, R., Eryiğit, B. H. ve Baş, E. (2016). “Engellilerin Erişilebilirlik Sorunu ve TSE Standartları Çerçevesinde Bir Araştırma”, Kastamonu Üniversitesi İİBF Dergisi, 12, ss. 225-261.
Torun, Y. ve Çetin, C. (2015). “Örgütsel Sinizmin Kuşaklar Bazında Değerlendirilmesi: Kuşaklara Göre Örgütsel Sinizmin Hedefinde Ne Var?”, İş ve İnsan Dergisi, 2(2), ss. 137- 146.
Toruntay, H. (2011), Takım Rolleri Çalışması: X ve Y Kuşağı Üzerinde Karşılaştırmalı Bir Araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi. Tuncer, M. ve Taşpınar, M. (2018). “Sanal Ortamda Eğitim ve Öğretimin Geleceği ve Olası Sorunlar”, Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), ss. 125-144.
Ulus, T. (2020). “Kuşaklararası Çatışma Bağlamında Gençlerin Yaşlılara Eleştirel Bakışı: Bir Örneklem, Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22, ss. 63-92.
Ünal, M. (2017). Y ve Z Kuşaklarının Yönetimi, 1.Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
Yeşil, Y. ve Fidan, F. (2017). “Türkiye’de Y Kuşağının E-İletişim Kullanımı: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma”, Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (1), ss. 100-109.
Yılmaz M. (2012), “Kapsayıcı Tasarım ve Mekân”, Mimarist, 43, ss. 107 – 111.
Yücebalkan, B. ve Aksu, B. (2013). “Potansiyel İşgücü Olarak Y Kuşağının Transformasyonel Liderlerle Çalışabilirliğine Yönelik Bir Araştırma”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 5 (1), ss. 16-32.
Ulaşılabilirlik Stratejisi ve Eylem Planı 2010-2011; https://resmigazete.gov.tr/eskiler/2010/11/20101112-19.htm; Erişim Tarihi: 20.10.2020.