COVID-19 Salgını Döneminde Bireylerdeki Davranış Değişikliklerinin İncelenmesi

COVID-19 Çin’den Dünya geneline hızla yayılan ölümcül bir virüstür. COVID-19 salgını bireyleri fiziksel, sosyal ve psikolojik yönden derinden etkilemiştir. Bu araştırmada COVID-19 salgını döneminde bireylerin kişisel sunumu düzenleyebilme becerisinin algılanan strese, yetersiz özyeterlik algısına ve stres / rahatsızlık algısına etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Veriler Konya ili içerisinde yaşayan 18-65 yaş arası, online anket aracılığıyla ulaşılabilen ve araştırmaya katılmayı kabul eden 443 gönüllü bireyden elde edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda kişisel sunumu düzenleyebilme becerisinin yüksek olması, algılanan genel stresi, yetersiz özyeterlik algısını ve stres/rahatsızlık algısını azaltan bir etkisi olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, COVID-19 salgını döneminde ortaya çıkan değişikliklere uyum sağlayanların daha az strese maruz kaldıkları tespit edilmiştir. Salgının kontrol altına alınabilmesi, bireysel stresin en aza indirilmesi için salgın döneminin gerektirdiği şartlara uyum sağlama konusunda bireysel çabaların artırılması önem arz etmektedir.

Investigation of Behavioral Changes in Individuals’ during the COVID-19 Pandemic Period

COVID-19 is a deadly virus that spreads rapidly from China to the world. The COVID-19 outbreak has deeply affected individuals physically, socially and psychologically. In this study, it was aimed to examine the effect of individuals' ability to organize personal presentation on perceived stress, insufficient selfefficacy and perception of stress / discomfort during the COVID-19 pandemic. The data were obtained from 443 volunteers between the ages of 18-65 living in Konya, accessible through an online questionnaire and agreeing to participate in the study. As a result of the analyzes, it was determined that the high ability to organize personal presentation has an effect that reduces perceived general stress, insufficient selfefficacy and stress / discomfort perception. As a result, it has been found that those who adapt to the changes that occurred during the COVID-19 pandemic period are less stressed. It is important to increase individual efforts to adapt to the conditions required by the pandemic period in order to control the pandemic and to minimize individual stress.

PDF

___

Acun Kapıkıran , N. (2009). Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim ve Kendini Ayarlama Açısından inceelenmesi. Pamukkale üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(26), 81- 91.
Acun Kapıkıran, N. (2007). Üniversite Öğrencilerinde Ahlaki Davranışın Empatik Eğilim ve Kandini Ayarlama Açısından İncelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28), 33-47.
Akhunlar Turgut, M. N., Sarıot Ertürk, Ö., Karslı , F., & Şakiroğlu, M. (2020). Algılanan Stres ve Üniversite Yaşamına Uyum İlişkisinde Bir Aracı Değişken: Ayrılık Anksiyetesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(2), 338-353.
Asıcı, E., & Uygur, S. S. (2017). Duygusal Öz-Yeterlik ve Affetmenin Algılanan Stres Düzeyini Yordayıcı Rolü. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(3), 1353-1375.
Aydın, Ş. (2004). Örgütsel Stres Yönetimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(3), 49-74.
Cohen, S., Kamarck, T., & Mermelstein, R. (1983). A Global Measure of Percived Stress. Journal of Healt and Social Behavior, 24(4), 385-396.
Çam, H. H., & Nur, N. (2015). Hemşirelik ve Ebelik Öğrencilerinde Algılanan Stres ile Gastrointestinal Semptomlar Arasındaki İlişki. TAF Preventive Medicine Bulletin, 14(6), 475-482.
Demirel, Y., & Elbaş, N. Ö. (2019). Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Kendini Ayarlama Düzeyleri ile Mental İyi Oluş Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Türkiye Klinikleri, 2(3), 118-129.
Elavarasan, R. M., & Pugazhendhi, R. (2020). Restructured Society and Environment: A Review on Potential Technological Strategies to Control the COVID-19 Pandemic.
Science of the Total Environment, 1-18 https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2020.138858.
Emanuel, E. J., Persad, G., Upshur, R., Thome, B., Parker, M., Glickman, A., . . . Philips, J. P. (2020). Fair Allocation of Scarce Medical Resources in the Time of Covid-19. The New England Journal of Medicine, 382(21), 2049-2055 https://doi.org/10.1056/NEJMsb2005114.
Eraslan, M. (2016). Yaş ve Cinsiyet Değişkenlerine Göre Kick Boks Sporcularının Algılanan Stres Düzeylerinin İncelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(3), 5069-5077 https://doi.org/10.14687/jhs.v13i3.4113.
Eskin, M., Harlak, H., Demirkıran, F., & Dereboy, Ç. (2013). Algılanan Stres Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Güvenirlik ve Geçerlik Analizi. Yeni Symposium, 51(3), 132-140.
Fang, X., Mei, Q., Yang, T., Li, L., Wang, Y., Tong, F., . . . Pan, A. (2020). Low-dose Corticosteroid Therapy Does not Delay Viral learance in patients with COVID-19. Journal of Infection , 147-178 https://doi.org/10.1016/j.jinf.2020.03.039.
Gökler, R., & Işıtan, İ. (2012). Modern Çağın Hastalığı; Stres ve Etkileri. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 1(3), 154-168.
Göksu, Ö., & Kumcağız, H. (2020). Covid-19 Salgınında Bireylerde Algılanan Stres Düzeyi ve Kaygı Düzeyleri. Turkish Studies, 15(4), 463-479 https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.44397.
Güçlü, N. (2001). Stres Yönetimi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 91-109.
Kutlu, M., Balcı, S., & Yılmaz, M. (2007). İletişim Becerileri Eğitiminin Öğrencilerin Kendini Ayarlama ve İyimserlik Düzeylerine Etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, 139-149.
Lennox, R. D., & Wolfe, R. N. (1984). Revision of the Self-Monitoring Scale. Journal of Personality and Social Psychology, 46(6), 1349-1364.
Liu, K., Chen, Y., Lin, R., & Han, K. (2020). Clinical Features of COVID-19 in Elderly Patients: A Comparison With Young and Middle-aged Patients. Journal of Infection, 14-18 https://doi.org/10.1016/j.jinf.2020.03.005.
Mbunge, E. (2020). Integrating Emerging Technologies into COVID-19 Contact Tracing: Opportunities, Challenges and Pitfalls. Diabetes&Metabolic Syndrome: Clinical Research&Reviews, 1631-1636 https://doi.org/10.1016/j.dsx.2020.08.029.
Özel, Y., & Karabulut, A. B. (2018). Günlük Yaşam ve Stres Yönetimi. Türkiye Sağlık Bilimleri ve Araştırmaları Dergisi, 1(1), 48-56.
Reyhan, S., & Karaca, A. A. (2016). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu İleEğitim Fakültesi Öğrencilerinin Algılanan Stres Düzeylerinin Karşılaştırılması (Siirt Üniversitesi Örneği). Uluslararası Multidissipliner Akademik Araştırmalar Dergisi, 3(3), 26-35.
Sert Ağır, M. (2019). Ergenlerde, Öz-Yansıtma ve İç Görü İle Kendini Ayarlama Davranışları Arasındaki İlişki. ERPA International Congresses on Educational (s. 547-554). Sakarya: ERPA
Snyder, M. (1974). Self-Monitoring of Expressive Behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 30(4), 526-537.
Snyder, M., & Simpson, J. A. (1984). Self-Monitoring and Dating Relationships. Journal of Penonabty and Social Psycholofy, 47(6), 1281-1291.
Şanlı, Ö. (2017). Öğretmenlerin Algılanan Stres Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(61), 385-396.
Türetgen, İ. Ö., & Cesur, S. (2006). Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği'nin Güvenilirlik ve Geçerlik Çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 9(17), 1-17.
Umur, Z., & Demirtaş, H. (2016). Aday Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşmeleri İle Kendini Ayarlama Becerileri Arasındaki İlişki. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(1), 163-182.
Wolfe, R. N., Lennox, R. D., & Cutler, B. L. (1986). Getting Along and Getting Ahead: Empirical Support for a Theory of Protective and Acquisitive Self-Presentation. Journal of Personality and Social Psychology, 50(2), 356-361.
Wysocki, J., Chemers, M. M., & Rhodewalt, F. (1987). Situational Demand and Selfreports of Stress and Illness: The Moderating Influence of Self-monitoring. Basic and Applied Social Psychology, 8(3), 249-258.
Yıldırım, K., & Bozdoğan, A. E. (2009). Öğretmen Adaylarının Kendini Ayarlama Psikolojilerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Durum Çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 129-134.
Yılmaz, B. (2020). COVID-19 Pandemi Sürecinin Çalışanlar Üzerine Etkisi: Kamu Sektöründe Çalışanlar Üzerine Uygulamalı Bir Araştırma. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 55(3), 1724-1740.