19174

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN KARDEŞ SAYILARI İLE PSİKOLOJİK İYİ OLUŞLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin kardeş sayılarına göre, psikolojik iyi oluş halleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma, 2011-2012 Eğitim-Öğretim yılında Bingöl Üniversitesi’nin, Fen-Edebiyat Fakültesi, İlahiyat Fakültesi ve Ziraat Fakültelerinin farklı bölümlerinde öğrenim görmekte olan, 1. 2. ve 3. sınıf öğrencileri üzerinde yapılmıştır. Araştırmaya 124 (%55)’i kız, 101 (%45)’i erkek toplam 225 üniversite öğrencisi katılmıştır. Katılımcıların 98’i birinci sınıf, 86’sı ikinci sınıf ve 41’i üçüncü sınıfta öğrenim görmektedir. Bunun için öğrencilere, öğrenci bilgi formu ile birlikte 84 maddelik psikolojik iyi oluş ölçeği uygulanmıştır. Psikolojik iyi oluş ölçeği; “Özerklik, Çevresel Hâkimiyet, Bireysel Gelişim, Diğerleriyle Olumlu İlişkiler, Yaşam Amaçları ve ÖzKabul” olmak üzere toplam 6 alt boyuttan oluşmaktadır. Her bir alt boyut için ayrı ayrı analiz yapılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde IBM SPSS Statistics 20.00 programı kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, F testi (ANOVA), Varyans analizi ve Betimsel İstatistik kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre; “kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin özerklik puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin çevresel hâkimiyet puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin bireysel gelişim puan ortalamaları arasında bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin yaşam amaçları puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin diğerleriyle olumlu ilişkiler puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı; kardeş sayıları farklı olan üniversite öğrencilerinin öz-kabul puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür.

A RESEARCH OF RELATION BETWEEN UNIVERSITY STUDENTS’ PSYCHOLOGICALLY WELL BEING WİTH THE NUMBER OF BROTHERS

In the research, according to the number of brothers of university students, the relation among their being good psychologically has been studied. The research has been applied on the students studying on the 1st, 2nd and 3rd class of the Arts and Science Faculty, Theology Faculty and Faculty of Agricultures’ different departments of Bingöl University in the Academic year of 2011-2012. 124 (55%) women, 101 (45%) men, totally 225 university students have attended to the research. 98 of the participants are 1st grade school, 86 of them are grade school and 41 of them study on the 3rd grade school. Therefore, together with a form of student information, a psychologically being good scale of 84 entries has been applied. The psychologically being good scale consists of totally 6 sub-dimension as “Autonomy, Environmental Sovereignty, Individual Development, Positive Relations with others, Life Aims and Self-acceptance. For each sub-dimension an analysis has been done one by one. In the analyzing of the data obtained, the programme IBM SPSS Statistics 20.00 has been used. In the assessment of the data, F test (ANOVA), Varyans analysis and Descriptive Statistics have been used. According to the research findings; it has been discovered that there is no meaningful difference between the averages of autonomy points of the university students who have brothers at different numbers; there is no meaningful difference between the averages of environmental sovereignty points of the university students who have brothers at different numbers; there is no meaningful difference between the averages of individual development points of the university students who have brothers at different numbers; there is no meaningful difference between the averages of life aims points of the university students who have brothers at different numbers; there is no meaningful difference between the averages of positive relations with others points of the university students who have brothers at different numbers; there is no meaningful difference statistically between the averages of self-acceptance points of the university students who have brothers at different numbers.

PDF

___

AKIN, A. (2008). Psikolojik İyi Olma Ölçekleri (PİOÖ) Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmalar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri/Educational Sciences: Theory & Practice, S: 8 (3), s.721-750,

BÜYÜKDÜVENCİ, S. (1993). Aristotales’te Mutluluk Kavramı. Felsefe Dünyası Dergisi, Ekim, 1993, s: 9,

CENKSEVEN, F. & SARI, M. (2009). Öğretmenlerde Özne İyi Olmanın Yordayıcıları Olarak Okul Yaşam Kalitesi ve Tükenmişlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri/Educational Sciences: Theory & Practice 9 (3), s.1223-1236.

CENKSEVEN, F. (2004). Üniversite Öğrencilerinde Öznel ve Psikolojik İyi Olmanın Yordayıcılarının İncelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

CENKSEVEN, Akbaş, T. (2007). Üniversite Öğrencilerinde Öznel ve Psikolojik İyi Olmanın Yordayıcılarının Belirlenmesi. Türk Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 27 (111), 62-63.

CHRİSTHOPHER, J.C. (1999). Stuating Psychological Well-Being: Explopring The Cultural Roots of its Theory and Research. Journal of Counseling & Development, 72 (2), 141- 152.

CİHANGİR-ÇANKAYA Z. (2009). Öğretmen Adaylarında Temel Psikolojik İhtiyaçların Doyumu ve İyi Olma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (3), 691-711.

DEŞNER, E. (2001). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55 (1), 35-43.

ERYILMAZ, A. (2001). Ergen İyi Oluş Ölçeğinin Geliştirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (4), 975-989.

FİŞEK, N. (1985). Halk Sağlığına Giriş. Hacettepe Üniversitesi, Dünya Sağlık Örgütü Hizmet Araştırma ve Araştırıcı Yetiştirme Merkezi, Yayın No:2, Ankara: Çağdaş Matbaası.

FROMM, E. (2003). Sahip Olmak Ya da Olmamak. (Çev: Aydın Arıtan). İstanbul: Arıtan Kitapevi,

GÜLAÇTI, F. (2009). “Sosyal Beceri Eğitimine Yönelik Programın Üniversite Öğrencilerinin, Sosyal Becerilerine, Öznel ve Psikolojik İyi Olma Düzeylerine Etkisi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

HARGREVAS, A. (1998). The Emotional Practice of Teaching. Teaching and Teacher Education, 148 (8), 835-854.

KUZUCU, Y. (2006). “Duyguları Fark Etmeye ve İfade Etmeye Yönelik Bir Psiko-eğitim Programının, Üniversite Öğrencilerinin Duygusal Farkındalık Düzeylerine, Duyguları İfade Etme Eğilimlerine, Psikolojik ve Öznel iyi Oluşlarına Etkisi”. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,

KEYES, M.L.C. , Smotkin, D. & Ryff, D.C. (2002). Opptimizing Well-Being: The Empirical of Two Traditions. Journal of Personality and School Psychology, 82 (6), 1007-1022.

KILIÇÇI, Y. (1992). Okulda Ruh Sağlığı. Ankara: İafak Matbaacılık.

ÖZEN, Y. (2004). Kişisel Sorumluluk Bağlamında Öznel ve Psikolojik iyi Oluş. (Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme). Diyarbakır: Dicle Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, (2) 4, 46-58,

ÖZEN, Y. (2005). Ergenlerin Öznel İyi Oluş Düzeyleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

RYFF, C. D. (1989a). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 57(6), 1069- 1081.

RYFF, C. D. (1989b). Beyond Ponce de Leon and Life Satisfaction: New Directions in Quest of Successful Againg. International Journal of Behavioral Development, 12, p. 35-55.

RYFF, C.D. & DECİ, E.L. (2001). On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. An annual review of psychology, 52, 140-166.

RYFF, C.D. (1995). Psychological Well-Being in Adult Life. Current Directions in Psychological Science, 4 (4), 99-104.

RYFF, C.D. , & Keyes, C.L.M. (1995). The structure of psychological well-being revisited. Journal of Personality and Social Pscychology, 69 (4), 719-727.

RYFF, C.D., Magee, J.W., Kling, C.K., Wing, H.E. (1999). Forging Macro-Micro Linkages int he Study of Psychological Well-Being. The Self and Society in Aging Procesess. (Editör: Ryff, C.D., Magee, J.W.), Splinger Publishing Company, New York, 245-280.

SARICAOĞLU, H. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Psikolojik İyi Olma Düzeyleri, Kişilik Özelliklerinin Öz-Anlayış Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,

SANTROCK, J. W. (2011). Life Span Development. (13. baskı). (Çeviri Editörü: Galip Yüksel). Ankara: Nobel Yayınları.

TANHAN, F. (2007). Ölüm Kaygısı İle Baş Etme Eğitiminin Ölüm Kaygısı ve Psikolojik İyi Olma Düzeyine Etkisi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

TAYFUN, D. (31.08.2012). Psikolojik İyi Oluş ve Esenlik Terapisi. Erişim Tarihi: 03.11.2012, http://www.internethaber.com/psikolojik-iyi-olus-ve-esenlik-terapisi.

TİMUR, M.S. (2008). Boşanma Sürecinde Olan ve Olmayan Evli Bireylerin Psikolojik İyi Oluş Düzeylerini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Ankara: Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

YALOM, I. (2000). Din ve Psikiyatri. (Çev: Ö. Arkan). İstanbul: Merkez Kitapları.

YAVUZ, Ç. (2006). Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Öğrencilerinde Öznel İyi Olma, Psikiyatrik Belirtiler ve Bazı Kişilik Özellikleri: Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

WILSON, W. (1967). “Correlates of Avowed Hapiness.” Psychological Bulletin, 67, 294-306.