THE INVESTIGATION OF PRIMARY AND SECONDARY TEACHERS’ IN-CLASS APPROACH IN TERMS OF TEACHING STYLES AND COMPARING IT WITH THEIR CLASSROOM MANAGEMENT APPROACH

When the teacher performs a versatile teaching or uses appropriate teaching styles, this will make teaching more enjoyable and the teacher will feel valued and satisfied with their profession. A plenty of studies demonstrated that creating a set of rules and thus limiting teachers are opposed to today’s constructivist approach. This paper aims to identify teachers’ viewpoints regarding their teaching style and to find out whether they use student-centered or teacher-centered approach and how teachers’ classroom management approaches differentiate in terms of various variables. The study was designed as a quantitative study and the general survey model was used. Initially, the study population was defined. Disproportional cluster sampling was employed to identify the population, in other words, the number of teachers. Disproportionate stratified sampling was used to select equal number of teachers from each cluster. “Grasha’s Teaching Style Scale” (1996) and “Classroom Management Scale” developed by Yasar (2008) was employed to identify teachers’ teaching styles and their attitudes and approaches towards classroom management, respectively. The findings revealed that student-centered and teacher-centered approaches were adopted in different dimensions in terms of both teaching styles and classroom management approaches. In conclusion, teaching style defines how each individuals learn. This partially explains why some teachers are traditional teachers and others (contemporary teachers)do not adopt a traditional approach. Although it is hard to change an individual’s deeply rooted teaching habits, teaching habits can be extended to meet various teaching styles.

İLKOKUL VE ORTAOKUL DÜZEYİNDE GÖREV YAPAN ÖĞRETMENLERİN SINIF İÇİ YAKLAŞIMLARININ ÖĞRETME STİLLERİ AÇISINDAN İNCELENİP SINIF YÖNETİMİ YAKLAŞIMLARI İLE KARŞILAŞTIRILMASI

Öğretmenin çok yönlü ders işlemesi ya da uygun öğretme stilini kullanması hem dersi daha keyifli hale getirecek hem de öğretmenin yaptığı iş anlamında gerekli doyumu sağlayacaktır. Öğretmeni belli kuralların içerisine sokmak, şu anki anlayış olan yapılandırmacılığa ters düştüğü birçok çalışmada ifade edilmiştir. Özellikle öğretmenin geçmişte edindiği yaşantıları öğretim tarzını belirlemede kullanması bile, öğretmene belli bir esneklik kazandıracaktır. Öğretmenlerin ders içinde yansıttıkları öğretme stillerinin öğrenci merkezli ya da öğretmen merkezli yönleriyle nasıl bir bakış açısı ortaya koydukları tespit edilip belirlenen değişkenlerin öğretmenlerin sınıf yönetimi anlayışları üzerinde oluşturdukları farklılaşmaların görülmesi amaçlanmıştır. Araştırma nicel bir çalışma olarak tasarlanmış ve genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma grubu belirlenirken, öncelikli olarak çalışma evreni tercih edilmiştir. Evreni temsil edecek öğretmen sayısının belirlenmesinde oransız küme örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Her kümeden ise belirlenen branşlardaki öğretmen sayısı eşit olacak şekilde oransız eleman örnekleme yoluna gidilmiştir. Öğretmenlerin öğretme stillerini belirlemek amacıyla Grasha Öğretme Stili Ölçeği (1996) ve Yaşar (2008) tarafından geliştirilen öğretmenlerin sınıf yönetimine ilişkin tutum ve anlayışlarını belirlemek adına geliştirdiği “Sınıf Yönetimi Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma bulguları sonucunda hem öğretme stilleri hem de sınıf yönetimi yaklaşımları açısından öğrenci merkezli ya da öğretmen merkezli anlayışların farklı boyutlarda tercih edildiği görülmüştür. Öğretme stili her bireyin nasıl öğrendiği ile ilgilidir. Bu durum, kısmen de olsa, niçin bazı öğretmenlerin geleneksel, diğerlerinin ise geleneksel öğreticiler olmadığını (çağdaş öğretici olduğunu) açıklamaktadır. Her ne kadar bir kişinin öğretim alışkanlıkları kökleşmiş ve değiştirilmesi zor olsa da, farklı öğrenme stillerine cevap verebilecek şekilde genişletilebilir.

PDF

___

Alkove, L. D. & B. J. McCarty. (1992). Plain Talk: Recognizing Positivism and Constructivism in Practice. Action in Teacher Education. (ATE)- Nonthematic. 14:2, (16-22).

Bela. H.B. (1968). "Instructional Systems". Fearon Publishers. California. (25-34).

Brooks, J. G. & Brooks M. G.(1993). In search for understanding the case for constructivist classroom. Alexandria Virginia: ASCD.

Dunn, R.S.; Dunn, K.J. (1979). Learning styles and teaching styles: Should they can they be matched? Educational Leadership, 36(4), 238-244.

Sönmez Ektem, I. (2018). Öğretmen adaylarının öğretme-öğrenme anlayışları ve yapılandırmacı öğrenme ortamına ilişkin algıları arasındaki ilişkiler. Electronic Turkish Studies, 13(19).

Erdem, E. (2001). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. yayınlanmamış yüksek lisans tezi Hacettepe Üniversitesi SBE Ankara.

Gay, L.R. (1987). Educational research compentencies for analysis and application. New York: Macmillan Publishing Company

Gall, J.; Gall, M.D.; Borg, WR. (1999). Appling educational research. New York: Longman.

Grasha, A. F. (1983). Learnig styles: journey from greenwich obeservatory to the college classroom. Improving College and University Teaching Journal. 32(1), 46–53.

Grasha, A.F. (1996). Teaching with style: enchancing learning by understanding teaching and learning styles. Pittsburg, PA:Alliance Publishers.

Grasha, A. F. (1994). A Special Section Discovering Your Best Teaching Styles. College Teaching. 42 (4), 122-124.

Grasha, A.F. (1994). A Matter Of Style: The Teacher As Expert, Formal Authority, Personal Model, Facilitator and Delegator. College Teaching. 42(4), 12- 20.

Grasha, A.F.; Yangarber-Hicks, N. (2000). Integrating teaching styles and learning styles with instructional technology. College Teaching, 48, 1, 2-9.

Grasha, A. (2002). The dynamics of one-on-one teaching. College Teaching. 50(4), pp: 139-146.

Grasha, A.F. (2003). Teaching with style: the ıntegration of teaching and learning styles ın the classroom. Social Studies. 94(4), 179-187.

Hasırcı, Ö. K. (2005). Görsel öğrenme stillerine göre düzenlenen öğretimin akademik başarı ve kalıcılığa etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2).

Jonassen, D. H., M. Davidson, M. Collins, J. Campbell & B. B. Haag. (1995). Constructivism and computer-mediated communication in distance education. The American Journal of Distance Education. 9, 2 (7- 26).

Kara, N., Demir, M. K., Arcagök, S., & Şahin, Ç. (2018). Sınıf öğretmenlerinin mesleki gelişimleri açısından sınıf eğitimi lisans programının yeterliliği. Electronic Turkish Studies, 13(19).

Karataş, E. (2004). Bilgisayara giriş dersini veren öğretmenlerin öğretme stilleri ile dersi alan öğrencilerin öğrenme stillerinin eşleştirilmesinin öğrenci başarısı üzerindeki etkisi.

Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.

King, J. B. (2003). The Effect Of Integrated Teaching Styles On The Mathematics Performance Of Eighth Grade Students In A Prealgebra Class. Doctoral Dissertation, Walden University. Dissertation Abstracts International

Marshall, C. (1990). The Power of The Learning Styles Philosophy. Educational Leadership. 48 (2).

Özdemir, İ., Doğan, M. C., & Özden, B. (2018). İlkokul öğretmenlerinin epistemolojik inançları ile öğretim stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Electronic Turkish Studies, 13(19).

Özden, Y. (2003). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Postlethwaite, K. (1993). Differentiated science teaching. Philadelphia: Open University Press.

Reed, P. A. (2001). Learning style and laboratory preference: a study of middle school technology education teachers in Virginia. Journal of Technology Education. 13 (1), 59-71.

Şencan, H. (2005). Güvenilirlik ve geçerlilik. Hüner Şencan.

Süral, S. (2010). Pamukkale Üniversitesi'nin farklı fakültelerinde görev yapan öğretim elemanlarının öğretme stillerinin karşılaştırılması. E-Journal of New World Sciences Academy. C:5 S:3 ISSN: 1306-3111.

Şahin, A. E. (2004). Öğretmen yeterliklerinin belirlenmesi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5, 58.

Şahin, İ.; Altunay, U. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin sınıf yönetimi davranışları. İlköğretim Online. 5 (3), 905 - 918.

Wolfgang, C. H. (2004). Solving discipline and classroom management problems: Methods and models for today's teachers. John Wiley & Sons Inc, Order Processing Dept, 432 Elizabeth Ave, Somerset.

Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, (1), 68-75.

Yaşar, S. (2008). Classroom Management Approaches of Primary School Teachers. Master Thesis. Middle East Technical University. The Department of Educational Sciences. Ankara.