Bu çalışmada, Platon’un adalet ve savaş üzerine düşünceleri özellikle Devlet adlı eserinde temelinde analiz edilmekte ve Platon’un Adil Bir Savaş Teorisine sahip olup olmadığı üzerine bir tartışma yürütülmektedir. Bu anlamda, Platon’un savaşı insanoğlunun birlikte yaşamasının kaçınılmaz bir sonu olarak görüp görmediği tartışılacaktır. Makalede Lakhes ve Yasalar diyaloglardan da kısaca yararlanılmıştır ancak savaş konusu özellikle Devlet diyalogu çerçevesinde incelenmiştir. Devlet diyaloğu bize Adil Savaş Teorisi hakkında ön bilgiler vermektedir. Özellikle Devlet diyalogu Birinci Kitapta Sokrates, adil bir devletin nasıl olması gerektiği üzerine tartışır ve adaletsizliğin açık bir biçimde savaşa neden olduğunu açıklar. Ancak daha sonra, amacı şehri savunmak olan koruyucuların durumunu belirlemesiyle birlikte İkinci Kitapta fikirleri değişmeye başlar. Sokrates, savaş konusunu adalet temelinde tartışır ve İkinci, Dördüncü ve Beşinci Kitaplar üzerinden savaşın adil şehrin siperi olduğu sonucuna ulaşır. Buna ek olarak diyalogda, çok fazla lüks yaşam isteğinin de insanları savaşa sürüklediğini belirtir. Platon’un Devlet diyaloğunu savaş bağlamında incelediğimiz zaman, eserin Atina da yaşanan iç savaşın etkisiyle yazıldığını görürüz. Platon, savaşta gücün erdemli bir biçimde kullanılmasına vurgu yapmıştır. Buna göre, özellikle devlet yöneticisi ve koruyucuların savaş öncesinde ve sonrasında erdemli davranmayı bir görev olarak benimsemeleri gerekir. Devlet diyaloğu, etik anlamda eğitici bir diyalogdur. Buradaki tartışmalar çerçevesinde savaş öncesinde, savaşta ve savaş sonrasında iyi ve kötü olma, doğru ve eğri olma, adaletli ve adaletsiz olma durumunu değerlendirir. Platon’un doğru yaşam üzerine yaptığı belirlemeler, devletin nasıl olması gerektiğine dair yapılandırmayı da bize sunar. Doğruluk bağlamında Platon etik alana yönelirken, adalet bağlamında ise siyaset alanına yönelir.

In this study, it is analysed Plato’s thoughts on justice and war. In this regard, it is discussed whether Plato has a theory of war in the Republic or not, and whether he sees the war as a foregone conclusion of mankind. In this sense, the discussion about war will be especially within the frame of Republic, but his other dialogues will also be referred within the context of the study. Socrates discuss about how to be a just city, and states clearly that injustice causes war in Book One. But his mind starts to change in Book Two by identifying the situation of guardians whose purpose of defending the city. However, Socrates discusses the topic of war in light of justice and concludes that war is the outworking of the perfectly just city throughout Books Two, Four and Five. Accordingly, Socrates having shown that the quest for luxury leads to ever expanding desires that in turn lead to war in the Republic. When we analyse the republic in the context of war, we can see that the book was written by the effect of a civil war. Plato emphasises to the use of power virtually. According to this, king-philosopher and guardians have to accept to be virtuous as a duty before war and after war. The Republic is an educative dialogue ethically. In the context of these discussions, Plato evaluates being bad and good, right and wrong and being just and unjust before war, during war and after war. Plato's determinations on righteous life present the structure about how state should be. In the context of rightness Plato leans to ethics, in the context of justice he leans to politics.