ABDURRAHMAN KIRTEPE, FATİH MEHMET UĞURLU

REKREATİF AMAÇLI SPOR SALONUNA GİDEN BİREYLERİN BOŞ ZAMAN YÖNETİMLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE BELİRLENMESİ

Zamanı ve boş zamanı iyi şekilde değerlendirmek bireysel ve toplumsal faydalar sağlamaktadır. Günümüzde yaşam kalitesini arttırarak sağlıklı ve uzun yaşamak insanların amaçları arasında yer almaya başlamıştır. Sağlıkta meydana gelebilecek risklere ve hastalıklara karşı koyabilmek için bireyler fiziksel aktivitelere yönelmektedirler.Rekreatif amaçlı spor salonuna giden bireylerin farklı değişkenlerle boş zaman yönetimleri arasındaki ilişkiyi belirlemek bu çalışmanın amacını oluşturmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu Elazığ’da hizmet veren 11 tane spor salonuna rekreatif amaçlı giden tesadüfi yöntemle belirlenmiş 257 katılımcı oluşturmuştur. Araştırmanın verileri kişisel bilgi formu ile Akgül ve Karaküçük’ün (2015) Türkçe’ye uyarladıkları, “Boş Zaman Yönetimi Ölçeği” (BZYÖ)kullanılarak toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler spss 22 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Analizlerin doğru bir şekilde yapılabilmesi için normallik testi yapılmıştır. Buna göre normal dağılım göstermeyen verilerin analizinde çoklu gruplarda Kruskal-wallis kullanılmış olup farklılığın kaynaklandığı ikili grupların karşılaştırılmasında ise Mann whitney-u testi uygulanmıştır. Anlamlılık düzeyi p0,05, tablo 2). Sonuç olarak; Bireylerin boş zaman yönetimlerine ilişkin programlama alt boyutu ile 4-12 ay arasında spor salonuna giden katılımcılarla 3 ay ve altı ayrıca 1-2 yıl arasında spor salonuna giden katılımcılar arasında anlamlı farklılık bulunmuştur(p

DETERMINATION OF THE LEISURE TIME MANAGEMENT OF INDIVIDUALS WHO GO TO GYM FOR RECREATION PURPOSES, ACCORDING TO DISTINCTIVE VARIABLES

Managing time and leisure well provides individual and social benefits. Today, living in a healthy way and for a long time by improving the quality of life started to be among the aims of people. In order to deal with possible health risks and diseases, individuals turn to physical activities. The aim of this study is to determine the relationship between the individuals who go to gym for recreation purposes and their leisure time management. The population of the study consisted of randomly selected 257 participants who go to 11 gyms in Elazığ for recreation purposes. The data of the study were collected by using personal information form and “Leisure Time Management Scale”,(BZYÖ) which was adapted into Turkish by Akgül and Karaküçük (2015). The collected data were analyzed by using the SPSS 22 package software. In order to conduct the analysis accurately, a normality test was conducted. Accordingly, Kruskal-Wallis test was conducted in the multiple groups for the analysis of the data that did not demonstrate a normal distribution while Mann Whitney u-test was conducted for the comparison of pair groups that caused the differences. The meaningfulness level was accepted as p0.05) (Table 2). As a result, meaningful differences were found between the scheduling sub-dimension of the leisure management and participants who go to gym between 4-12 months, 3- months and 1-2 years (p

PDF

___

Aitchison,C., Jordan, F., Brackenridge, C.(1999) "Women in leisure management: a survey of gender equity",Women in Management Review, 14 (4), 121-127.
Akatay, A., (2003), Örgütlerde Zaman Yönetimi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 10, Sayfa: 282-300.
Akgül, B. M., Karaküçük, S. (2015). Boş zaman yönetimi ölçeği: Geçerlik- güvenirlikçalışması. International Journal of Human Sciences, 12(2), 1867-1880
Anderson, A. (2017) The five-factor model for leisure management: pedagogies for assessingpersonality differences in positive youth development programmes, World Leisure Journal, 59:1, 70-76.
Ardahan, F., (2003), Küçük ve Orta Boy İşletme Yöneticileri İçin Zaman Yönetimi, Akdeniz Üniversitesi Yayın No:59,s:18, Antalya.
Başak T, Uzun Ş, Arslan F, (2008) Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinin Zaman YönetimiBecerileri TAF Preventive Medicine Bulletin, TAF Prev Med Bull 7(5):429-434
Byron Grainger, J. (1999). Managing Leisure. Butterworth Heinemann Publishing, Oxford, İngiltere.
Bright, A. D. (2000). The role of social marketing in leisure and recreation management. Journal of Leisure Research, 32(1), 12–17.
Chen, C.T., Hu, J. L., Wang, C. C., Chen, C.F. (2011) A Study of The Effects Of Internship Experiences on The Behavioural Intentions of College Students Majoring in Leisure Management in Taiwan. Journal of Hospitality,Leisure, Sport and Tourism Education, 10(2),61-73.
Edginton, C. R. (1997). Managing leisure services: A new ecology of leadership toward the year 2000. JOPERD – The Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 68(8), 29–31.
Erdul, G. (2005), Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimi Becerileri ile Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişki, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi,Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa
Güven, M., Yeşil, S., (2011), İşletmelerde Zaman Yönetimi, (Editör: İ. Bakan), 2. Baskı, Çağdaş Yönetim Yaklaşımları İlkeler, Kavramlar ve Yaklaşımlar, s:60,Beta Basım A.Ş., İstanbul.
Harrington McDevitt, J. (1997). Leisure management styles, leisure participation, and well-being in midlife women. University of Illinois at Chicago, Health Sciences Center, Master Thesis.
Koch, R., (1998), The 80/20 Principle: The Secret of Achieving More With Less, Bantam Doubleday Dell Publishing Group, New York.s:147
Konstantinos, A. (2008) Performance measurement and leisure management, Managing Leisure, 13:3-4, 137-138.
Kraus, R. G., & Curtis, J. E. (2000). Creative management in recreation, parks, and leisure services (6th ed.). Boston, MA: McGraw Hill.
Sucu, Y., (1996), Yönetsel Zamanın Etkin Kullanılması, El Kitabı, Bolu
Tengilimoğlu, D., Tutar, H., Altınöz, M., Öztürk Başpınar, N., Erdönmez, C.,(2003), Zaman Yönetimi, (Editör: Hasan Tutar), Nobet Yayın Dağıtım,Ankara.
Topal, N., (2009), Derste Zaman Yönetimi: İlköğretim 3. Sınıf Hayat Bilgisi Dersine Yönelik Bir İnceleme, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana
Tutar, H., (2007), Zaman Yönetimi, Seçkin Yayıncılık, Ankara
Wang, W.C., Kao C.H., Huan, T. C & Wu, C.C (2011). Free Time Management Contributes to Better Quality of Life: A Study of Undergraduate Students in Taiwan. Journal of Happiness Studies, 12(4),561-573.
Zimmermann, J. A. M.,Tower, J. R. (2017) Leisure management: all about the “what” and the “who”, World Leisure Journal, 59(1), 2-5.