İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzey

Yazılı bir metinde anlatımı belirginleştirmek, yazının tam ve doğru bir şekilde anlaşılmasını kuvvetlendirmek için noktalama işaretlerinin yerli yerinde kullanılmasına ve yazım kurallarına uyulmasına dikkat edilmesi gerekir. Hangi seviyede olursa olsun öğrencilerin yazılı anlatım metinleri incelendiğinde hatalı cümlelerin daha çok noktalama ve yazım kuralları üzerine yoğunlaştığı görülmektedir. Bu hataların giderilememesinden kaynaklanan ana dili kullanma yetersizliği sorunuyla karşılaşılmaktadır. Bu yüzden araştırmanın amacı zorunlu eğitimin son aşaması olan ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını doğru uygulayabilme düzeylerini tespit etmektir. Bu araştırma betimsel nitelikte bir alan araştırmasıdır. Araştırmada veri toplamak amacıyla ilköğretim ikinci kademe Türkçe ders kitaplarından seçilen iki metin kullanılmıştır. Elde edilen bulgular sonunda öğrencilerin noktalama işaretlerini doğru kullanabilme ile yazım kurallarını doğru uygulayabilme başarısı düzeyleri belirlenmiştir.

PDF

___

AKARSU Bedia (1998). Dil ve Kültür Bağlantısı, İstanbul: İnkılâp Yayınları.

AKSAN Doğan (2003). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

AKSAN Yeşim ve ÇAKIR Özler (1997). “İlkokul Öğrencilerinin Yazılı Anlatımlarının Metinsellik Ölçütleri ve Metin Konusu Oluşumu Açısından Değerlendirilmesi”, XI. Dilbilim Kurultayı, (Hz. Deniz Zeyrek, Şükriye Ruhi), 22-23 Mayıs 1997, 105-128. Ankara.

ARICI Ali Fuat (2008). “Üniversite Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Hataları”, Uludağ Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI (2), (2008), s. 209-220.

ARICI Ali Fuat ve UNGAN Suat (2008). “İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Çalışmalarının Bazı Yönlerden Değerlendirilmesi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S: 20, s. 317-328.

ATASOY Faysal Okan (2009). Türkçede Noktalama (Sorunlar-Çözümler-Teklifler), Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.

AVCI Emine (2006). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Yaptıkları Yazılı Anlatım Yanlışlarının İncelenmesi (Muğla İli Örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

AYYILDIZ Mustafa ve BOZKURT Ümit (2006). “Edebiyat ve Kompozisyon Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, S. 4 (1), s. 45-52.

BAĞCI Hasan (2007). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Derslerine Yönelik Tutumları ile Yazma Becerileri Üzerine Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.

BANGUOĞLU Tahsin (1998). Türkçenin Grameri, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

BAYRAM Yavuz ve ERDEMİR Avni (2006). “Amasya‟daki İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin İmlâ Kurallarını Kullanma Düzeyleri Üzerine Bir Değerlendirme”, Millî Eğitim, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, S:171 (Yaz 2006), s.140-155.

CEMİLOĞLU Mustafa (2001). Dil Bilimi Açısından Türkçe Yazılı Anlatım ve Anlatım Teknikleri Öğretimi, İstanbul: Alfa Yayınları.

ERDEM Hilal (2007). Dokuzuncu Sınıf Öğrencilerinin Yazım ve Noktalama Kurallarına Ulaşma Düzeyi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

ERDEMİR Avni ve BAYRAM Yavuz (2005) İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Noktalama İşaretlerini Kullanma Düzeyleri, On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S: 19, Samsun.

GÖNÜLAL İsmet (1961). Noktalama, Ankara: Dün- Bugün Yayınevi, El Kitapları 1.

KALFA Mahir (2000). Noktalama İşaretlerinin Türkçenin Öğretimindeki Yeri ve Önemi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

KANTEMİR Enise (1997). Yazılı ve Sözlü Anlatım, Ankara: Engin Yayınları.

KANTEMİR Enise (1991). Yazılı ve Sözlü Anlatım Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.

KAPLAN Mehmet, “Kompozisyon”, Hisar, S.101, Mayıs (1972), s.9

KARASAR Niyazi (1998). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

KAVCAR Cahit (1983). “Düzgün Yazmanın Önemi ve Yolları”, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, S: 16, AÜEBF Yayınları.

KAVCAR Cahit vd. (2001). Türkçe Öğretimi, Ankara: Engin Yayınevi.

KORKMAZ Alâaddin (1988). Türkçe Kompozisyon. Ankara: Ecdad Yayınları.

MATARACI Elvan (1998). İlköğretim Okullarında I. Kademe 5. Sınıf Öğrencilerinin İmlâ ve Noktalama İşaretleriyle İlgili Bilgi ve Beceri Düzeyleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

MEB (2000). İlköğretim Okulları Türkçe Eğitim Programı, İstanbul: Millî Eğitim Basımevi. MEB (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (Taslak Basım) (6, 7, 8. Sınıflar), İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.

MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7, 8. Sınıflar) Öğretim Programı, Ankara: MEB Yayınları.

ÖZBAY Murat (1995). Ankara Merkez Ortaokullarındaki Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma, Yayımlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

ÖZBAY Murat (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II, Ankara: Öncü Kitap.

ÖZBAY Murat (2003). Türkçe Öğretimi Bibliyografyası, Ankara: PegemA Yayınları.

TOPÇUOĞLU Fulya (2010). Öğretmen Adaylarının Noktalama İşaretlerini Kullanabilirlik Düzeyleri, III. Uluslararası Dünya Dili Türkçe Sempozyumu Bildirileri, 16-18 Aralık 2010, İzmir.

TOPUZKANAMIŞ Ersoy (2009). “Türkçe Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin İmlâ Başarıları”, Turkish Studies, S: 4/3, İlkbahar.

YALÇIN Alemdar (2002). Türkçe Öğretim Yöntemlerine Yeni Bir Yaklaşım, Ankara: Akçağ Yayınları.

YEŞİL Esra (2003). Erzurum’daki Yatılı İlköğretim Bölge Okullarıyla İlköğretim Okulları 6. Sınıf Öğrencilerinin Yazım Hataları, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.