HASSA İLÇESİ'NİN (HATAY) VEJETASYON COĞRAFYASI

Bu çalışma Hassa İlçesi'nin vejetasyon coğrafyasını ortaya koymak amacıyla hazırlanmıştır. Hassa İlçesi Akdeniz bitki aleminde yer almaktadır. Çalışma asıl Akdeniz kuşağı, Akdeniz ardı dağ kuşağı ve ot formasyonu şeklinde bölümlere ayrılarak incelenmiştir. Asıl Akdeniz kuşağını Pinus brutia, çalı ve garigler oluştururken, Akdeniz ardı dağ kuşağını Quercus, Pinus nigra, Abies, Fugus, Cedrus ve Pinus pinea oluşturmaktadır. Ot formasyonu ise step ve alpin çayırlar olarak iki bölüme ayrılmıştır. Hassa İlçesi'nin bitki örtüsü Avrupa-Sibirya, Akdeniz ve İran Turan elementlerine ait türlerden meydana gelmektedir. Avrupa-Sibirya alemini temsil eden türler daha çok Amanos Dağları'nın batıya dönük yamaçları üzerinde yayılırken, İran-Turan alemine ait türler ise dağın doğuya dönük yamaçları yayılmaktadır. Akdeniz bitki alemine ait türler diğerine göre daha yaygın olup, genel bir dağılış sergilemektedir. Hassa'da farklı bitki alemlerinin bir arada görülmesi doğal ortam özelliklerinden ileri gelmektedir. Hassa İlçesi bitki türleri açısından zengin bir floraya sahiptir. Ancak yörenin bitki örtüsünü tehdit eden bazı sorunlar bulunmaktadır. Bunlar bazı türlerin kontrolsüz toplanması, ormanlarda tek tip meşcere oluşturmak, ormanların tarlalara dönüştürülmesi, ağaçların kesilmesi ve ormanların yakılması, erken veya aşırı otlatılması gibi sorunlardır. Sürdürülebilir bir ekosistem için bu tür uygulamalar azaltılıp, türlerin korunması sağlanarak türlerden eko-turizm olarak yararlanmak en etkili bir çözüm yöntemidir.

VEGETATION GEOGRAPHY IN THE DISTRICT OF HASSA(HATAY)

The aim of this study is to determine the vegetation geography of Hassa district. Hassa is in the Mediterranean flora region. EuMediterranan belt, Sub-Mediterranean mountain belt and grassland formation as three main divisions were investigated in the study. EuMediterranan belt consists of Pinus brutia (red pine), shrub and garriques while Sub-Mediterranean mountain belt consists of Quercus, , Abies, Fugus. Cedrus and Pinus pinea. Grassland formation falls into two categories: step and alpine. The flora of Hassa includes the species of Europe-Siberia, Mediterranean and Iran-Turan floras. The species from the flora of Europe-Siberia are mostly distributed on the westward sides of Amanos Mountains while the species from the flora of Iran-Turan flora are on the eastward sides of the mountains. The species from the Mediterranean flora are more widespread and have an overall distribution. The coexistence of these different floras is a result of natural environment properties of Hassa. Hassa has a rich flora in terms of its plant diversity. However, there are some threatening problems for the flora of the region. Uncontrolled collecting some species, applying uniform stand in forests, converting forests to farmlands, felling trees, forest fires and early or over grazing. For a sustainable ecosystem, these activities should be reduced and plant species should be protected for using as eco-tourism.

PDF

___

Akman, Y. (1973). Contribution A L'Etude De La Flore Les Montagnes De L'Amanus (I, II, III). Serie C, 1- 164. Communications De La Faculte Des Sciences De L'Universite D'Ankara.
Asan, Ü. (1987). Türkiye Ormanlarında Saptanabilen Anıt Nitelikli Ağaçların Dünyadaki Benzerleriyle Karşılaştırılması, Orman Fakültesi dergisi, Cilt, 37, Sayı 2.
Atalay, İ. (1994). Türkiye Vejetasyon Coğrafyası, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir.
Atan, O.R. (1969). Eğribucak-Karacaören (Hassa)- Ceylanlı-Dazevleri (Kırıkhan) Arasındaki Amanos Dağlarının Jeolojisi, MTA Yayın No: 139, Ankara, s.9,10
Atasoy, A ve Çitçi M. D. (2010). Karakoçan İlçesi'nin (Elazığ) Bitki Örtüsü, Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 5/1 Winter, s.735.
Ateş, Ş vd; (2004). Antakya (Hatay) İl Merkezi ve Çevresinin Yerbilim Verileri, Jeoloji Etütleri Dairesi S: 33.
Avcı, M. (2014). Türkiyenin Bitki Çeşitliliği Ve Coğrafi Açıdan Değerlendirmesi, See discussions, stats, and author profiles for this publication at: http://www.researchgate.net/publication/272677154.
Aydınözü, D. (2008). Avrupa Kayını (Fugus sylvatica)'nın Yıldız Dağlarındaki Yayılış Alanları, İstanbul Üniversitesi, Coğrafya Dergisi, Sayı:17, S.46-56, İstanbul.
Aytaç, A.S. (2010). Amanos Dağlarının Orta Kesiminin Doğal Ortam, Soysa-Ekonomik Faaliyetler, Koruma Kriterleri ve Çevre Eğitimi Açısından Değerlendirilmesi. Basılmamış Doktora Tezi, Dokuzeylül Ünv. Eğitim Bil. Enst.
Aytaç, A.S. ve Semenderoğlu, A. (2011). Amanos Dağları'nın Orta Kesiminin Vejetasyon Coğrafyası, Anadolu Doğa Bilimleri Dergisi 2(2): 34-47.
Aytuğ, B., (1970). Arkeolojik Araştırmaların Işığın a İç Anadolu Stebi. İ.U. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, S ay ı 1, S. 127 - 148.
Davis, P. H., (ed.), (1965-1986) Flora of Turkey and the East Aegean Island, Vol. I-X. Edinburgh.
Ege, İ. (2014). Amik Ovası ve Yakın Çevresi'nin Jeomorfolojisi, Doğu Mat Grup Matbaacılık Ltd. Şti, ISBN: 978-60584765-0-9, s.25
Evcimen, B.S., (1961). Türkiye'nin Yaşlı Sedirleri. İ.U. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Sayı 1, 8 . 64 - 72.
Günal, N. (1997) Türkiye'de Başlıca Ağaç Türlerinin Coğrafi Yayılışları, Ekolojik ve Floristik Özellikleri, Çantay Kitapevi, İstanbul.
Günay, Yılmaz (1984). Amanos Dağları'nın Jeolojisi ve Karasu - Hatay Grabeninin Petrol Olanakları. TPAŞ Arama Grubu Başkanlığı Hakkari-Şaryaj Projesi.TPAO Rap. No:1954, s.12-13.
Herece, E (2008). Doğu Anadolu Fayı (DAF) Atlası, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Yayını No:8686, Ankara s:17, 16,32, 34, 87,86.
Meyer, H., Sevim M. (1959). Lübnan Sediri, Lübnan'daki 5000 yıllık Tahribatı, Anadolu'daki Bugünkü Yayılışı ve Bu Ağaç Türünün Alplere Tekrar Getirilmesi Hakkında Düşünceler. (Çev. N. CEPEL). İ.U. Orman Fakültesi Dergisi, Seri B, Sayı 2, S. 111 - 142.
Özdemir, M ve Taşkıran, P (2006). Ahmediye Yüzenadası , Turkish Studies Volume 1/1 Summer, sf:104.
Plin. Gaius Plinius Secundus (İS 1. yüzyıl) Nat. Hist. Naturalis Historia.
Şahin H. (2007). Câmi'Ü'L-Fürs Örneğinde XVI. Yüzyıl Bitki İsimleri, Turkish Studies, Türkoloji Araştırmaları Volume 2/2 Spring, sf:570- 571.
Şaroğlu, G. (2013). Antik Kaynaklarda Amanos Ve Kasion Dağı, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:5, Sayı:9, S.59-69.
Tuatay, N. (1999) Türkiye Yaprakbitleri (Homoptera:Aphididae): V. Chaitophinae, Lachninae ve Thelaxinae, Bitki Koruma Bülteni, 1999, 39 (1-2): 1-21, ISSN 0406-3597.
Yılmaz, Y. (1984) Amanos Dağları'nın Jeolojisi, Cilt:I (Giriş ve Stratigrafik), TPAO Arşivi, Rapor No: 1920. S.24, 34, 86, 87.
Yılmaz, Y. (1984). Amanos Dağları'nın Jeolojisi, Cilt:I (Yapı ve tektonik), TPAO Arşivi, Rapor No: 1920. S.268, 271.
Yılmaz, Y. (1984). Amanos Dağları'nın Jeolojisi, Cilt:II (Ofiyolit), TPAO Arşivi, Rapor No: 1920, s.325, 328, 329.
Yıltrak, F. (1973). Some Notes Morphological Characteristics and the disribution of a Balkan woody Species grown in Turkey: Macedonian oak (Quercus Trujana Webb.) A paper for first International Symposium an "Problems Of Balkan Flora and vegatation" Varna.
DMİGM, (2014). Verileri.
Hassa, İskenderun, Ufacık, Dörtyol (2015). Orman Meşcere Haritaları.
1/25000 ölçekli Harita Genel Komutanlığı'nın Topografya Haritaları, Hatay Paftaları