Gazavâtnâmeler üzerine yapılan çalışmalar hakkında bir bibliyografya denemesi

Genel anlamda, düşmana karşı yapılan savaşların ve akınların tasvir edildiği eserlere gazavâtnâme denilmektedir. Bu tür eserler belli bir döneme ait olayları ayrıntılı bir şekilde anlattıklarından tarih araştırmacıları için de önemli bir kaynaktır. Gazavâtnâmeler, savaşları ve olayları bütün ayrıntılarıyla ve heyecan uyandıracak biçimde anlatırlar. Bu bibliyografya denemesinde araştırmacılara katkı sağlamak düşüncesi ile gazavâtnâmelerle ilgili yapılan çalışmalar ele alınmıştır. Çalışmalar; kitaplar, tezler, makaleler ve sempozyum bildirileri isimli başlıklar altında alfabetik şekilde sıralanmıştır.

A bibliographic study on works about gazavâtnâmes

In general, works depicting the wars and raids against the enemy are called gazhas chronicles (gazavâtnâme). This kind of works are great important sources for history researches as they elucidate some events of specific periods in details. Gazavâtnâmes discourse the wars and incidents in details and in an exciting way. In this bibliographic study, works on gazavâtnâmes are dealt with the idea to contribute to the researchers. Works are ranged in an alphabetical order under the topics of books, theses, articles and symposium papers.

___

  • AFYONCU, Erhan (2003). "Osmanlı Siyasi Tarihinin Ana kaynakları: Kronikler", Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, C. V, S. 2, s. 101–172.
  • AFYONCU, Erhan (2006). Tanzimat Öncesi Osmanlı Tarihi Araştırma Rehberi, İstanbul: Yeditepe Yayınları.
  • BABİNGER, Franz (1982). Osmanlı Tarih Yazarları ve Eserleri (Çev. Coşkun Üçok), Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
  • AKSOY, Hasan (1996). “Fetihnâme”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. XII, s. 470– 472.
  • AKSOY, Hasan (2002). “Türk Edebiyatında Fetihnâmeler”, Türkler, C. XI, s. 800–805.
  • ÇELEBİOĞLU, Âmil (1999). Türk Edebiyatı'nda Mesnevi ( XV. YY‟a Kadar), İstanbul: Kitabevi Yay.
  • DEVELLİOĞLU, Ferit (1998). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, Ankara: Aydın Kitabevi Yayınları.
  • ERKAN, Mustafa (1996). “Gazavatnâme”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. XIII, s. 439–440.
  • İNALCIK, Halil-Bülent Arı (2007). “Osmanlı-Türk Tarihçiliği Üzerine Notlar”, Uluslararası Askeri Tarih Dergisi, S. 87, s. 213–247.
  • KÜTÜKOĞLU, Bekir (2002). “Vekayi‟nüvis”, Türkler, C. XI, s. 393–408.
  • LEVEND, Agâh Sırrı (2000). Gazavat-nâmeler ve Mihaloğlu Ali Bey‟in Gazavat-nâmesi, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • MERCAN, İsmail Hakkı (2003). “Türk Tarihinin Kaynaklarından Olan Bazı Menakıb-name ve Gazavatnameler Hakkında”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. VI, S. 10, Aralık, s. 107–130.
  • OCAK, Ahmet Yaşar (1996). “Battalnâme”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. V, s. 206–207.
  • OCAK, Ahmet Yaşar (1996). “Dânişmendnâme”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. VIII, s. 478–480.
  • ÖZTÜRK, Necdet (2000). Anonim Osmanlı Kroniği (1299–1512), İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı. Şemseddin Sâmî (2009). Kâmûs-ı Türkî, İstanbul: Kapı Yay.
  • YILMAZ, Engin (1999). “Gazavât-nâme Tanımı, Tarihi Gelişimi, Kapsamı, Yeni Bir Tasnifi”, Türk Dünyası araştırmaları, S. 118, Şubat, s. 181–184.
  • http://scholar.google.com.tr/
  • http://www.mkutup.gov.tr/
  • http://www.osmanliedebiyati.com/
  • http://www.akademiktarih.com/
  • http://turkoloji.cu.edu.tr/
  • http://tez2.yok.gov.tr/
  • http://www.toplukatalog.gov.tr