Bir şiir mecmuasındaki hicivli söyleyişler

Mecmualar, farklı şairlerin şiirlerinden örnekleri içermenin yanı sıra onların hayatları ve edebî kişilikleri hakkında da bilgiler verirler. Bazı mecmualar ise bunların ötesinde eleştirel bir bakış açısıyla şairleri ele alırlar. Bu çalışmada “Mecmua-i Letaif”adlı bir şiir mecmuasında yer alan kimi şairlerle ilgili yergi amaçlı ifadeler değerlendirilmiştir.

Expression of critical in the poems mecmua

Mecmuas contain poems which selections from different poets and they present information about the poets’ life and their literary personalities. Beyond this, some of the mecmuas examine poets in a critical point of view. In this study, is presented expression of critical about some poets where in the poems mecmua named “Mecmua-i Letaif”.

PDF

___

AKSOYAK, İ. Hakkı (1997). “Nâr (u) Nûr”, Tarih ve Toplum, (Şubat), S. 158, s. 71-73.
ALTUNEL, İbrahim (2003). “Latife”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. 27, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
ANETSHOFER, Helga (2011). “Meşâ’irü’ş-şu’arâ’da Toplum-Tanımaz Sapkın Dervişler”, Âşık Çelebi ve Şairler Tezkiresi Üzerine Yazılar, (Derleyenler: Hatice Aynur, Aslı Niyazioğlu), İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları, s. 85-101.
APAYDIN, Mustafa (1993). Türk Hiciv Edebiyatında Ziya Paşa, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Adana.
DANKOFF, Robert (2004). Evliya Çelebi Seyahatnamesi Okuma Sözlüğü, (Çev.: Semih Tezcan), İstanbul: Kitap Matbaası.
DEMİREL, Şener (2010). “Eski Türk Edebiyatında Letaifnâmeler ve Bir Yazma Eserin Kenarındaki Latifeler”, Adıyaman Üniversitesi Ulusal Eski Türk Edebiyatı Sempozyumu (15-16 Mayıs 2010) Bildiriler Kitabı, Ankara: Sözkesen Matbaacılık, s. 225-240.
Derleme Sözlüğü (1974), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, C. VII.
Derleme Sözlüğü (1975), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, C. VIII.
Derleme Sözlüğü (1979), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, C. XI.
JOHNSON, Francis (1852). Dictionary Persian, Arabic and English, London.
KILIÇ, Zülküf (2008). “Klasik Türk Edebiyatında Eleştiri Terminolojisi”, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C.1, S.1, s:151-160.
KORTANTAMER, Tunca (2004a). “Osmanlı Dönemi Türk Mizah Anlayışı”, Eski Türk Edebiyatı – Makaleler, (Haz. Şerife Yağcı, Fatih Ülken), Ankara: Kültür ve Turizm Bak. Yayınları, s. 131-137; http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-20270/h/ eskiturkedebiyati.pdf, (E.T. 15.12.2010).
KORTANTAMER, Tunca (2004b). “Kuruluştan Tanzimat’a Kadar Osmanlı Dönemi Türk Mizahının Kısa Bir Tarihi”, Eski Türk Edebiyatı – Makaleler, (Haz. Şerife Yağcı, Fatih Ülken), Ankara: Kültür ve Turizm Bak. Yayınları, s. 138-170;
http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-20270/h/eskiturk edebiyati.pdf, (E.T. 15.12.2010).
LEVEND, Agâh Sırrı (1971). “Divan Edebiyatında Gülmece ve Yergi (Hezl ve Hecv”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, s. 37-45.
LEVEND, Agâh Sırrı (1984).Türk Edebiyatı Tarihi, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
PALA, İskender (2001). Nedim, İstanbul: Timaş Yayınları. SOLMAZ, Süleyman (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şuèarâ’sı (İnceleme-Metin), Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
STEINGASS, F. (1998). A Comprehensive Persian-English Dictionary, Beirut.
TUĞLUK, Halil İbrahim (2009). “Bir Mecmuada Bâkî, Nev’î (Yahya) ve Nef’î İle İlgili Bazı Latifler”, Turkish Studies, (Winter), vol. 4/2, s. 993/1006. Yeni Tarama Sözlüğü (1983). (Düzenleyen: Cem Dilçin), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.