ÜSTÜN YETENEKLİ ÖĞRENCİLERİN FEN BİLİMLERİ DERSLERİNDE KENDİ KENDİNE ÖĞRENME BECERİLERİ İLE KAYGI DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ
Kendi kendine öğrenme, bireyin kendi öğrenmelerinin sorumluluğunu üstlendiği, öğrenme sürecini yönettiği ve değerlendirme yaptığı kişiye özgü bir süreç olarak ifade edilmektedir. Kaygı ise kişinin bir uyaranla karşı karşıya kaldığında yaşadığı, bedensel, duygusal ve zihinsel değişimlerle kendini gösteren bir uyarılmışlık durumudur. Kaygı ile öğrenme arasında sıkı bir ilişkinin olduğu ve öğrenme için belli bir düzeyde kaygının olması gerektiği belirtilmektedir. Bu nedenle üstün yetenekli öğrencilerin öğrenme sürecini etkileyebilecek kendi kendine öğrenme becerileri ve kaygı düzeylerinin incelenmesi önemlidir. Bu araştırmanın amacı; üstün yetenekli öğrencilerin fen bilimleri derslerinde kendi kendine öğrenme becerileri ile kaygı düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu çalışmada, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını Siirt ve Batman il Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı Bilim ve Sanat Merkezlerinde yer alan üstün yetenekli öğrenciler 56 üstün yetenekli öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak; Aydede ve Kesercioğlu (2009) tarafından geliştirilen “fen ve teknoloji dersinde kendi kendine öğrenme becerileri ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada öğrencilerin kaygılarını belirlemek için Kağıtçı ve Kurbanoğlu (2013) tarafından geliştirilen “fen ve teknoloji dersine yönelik kaygı ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada verilerin analizinde; aritmetik ortalama, standart sapma, Kruskal Wallis Testi, Mann Whitney-U testi ve Spearman’s rho korelasyon katsayısı analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, üstün yetenekli öğrencilerin kaygı düzeyleri ile kendi kendine öğrenme becerileri arasında, kaygı düzeyleri ile Kendi Kendine Öğrenmeyi Planlama arasında, kaygı düzeyleri ile Kendi Kendine Öğrenmeye Yönelik Güven arasında negatif yönde ve anlamlı düzeyde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.
AN INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN GIFTED STUDENTS’ SELF DIRECT LEARNING AND ANXIETY LEVELS
Self direct learning is defined as an individualistic process in which the individual takes the responsibility of his own learning, and directs and evaluates the learning process. Anxiety, on the other hand, is a state of stimulation that manifests itself via physical, emotional and mental changes when the individual comes across with a stimulus. It is stated that there is a close relationship between anxiety and learning, and a certain level of anxiety is necessary for learning. Therefore, examining self direct learning and anxiety levels of the gifted students that can affect their learning process is important. The purpose of this research; to examine the relationship between self-learning skills and anxiety levels of gifted students in science courses. Relational survey model, one of the quantitative methods, was used in this study. The participants of the study consisted of 56 gifted students in the Science and Art Centers of Siirt and Batman. “Self Study Learning Scale in Science and Technology Lesson” developed by Aydede and Kesercioğlu (2009) was used as data collection tool. To determine students’ anxiety in the research, “Anxiety Scale For Science And Technology Class” developed by Kagitci and Kurbanoglu (2013) was used. Mean, standard deviation, Kruskall Wallis test, Mann Whitney-U test and Spearman's correlation coefficient were used to analyze the data. At the end of the research, a relation in negative way and at a significant level was determined between students’anxiety level and self study, their anxiety level and planning self study learning, their anxiety level and confidence towards self study learning.
___
- Acar, C. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
- Akgün, A., Gönen, S. & Aydın, M. (2007). İlköğretim fen ve matematik öğretmenliği öğrencilerinin kaygı düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(20), 283-299.
- Akkaş, E. (2013). Üstün yeteneklilerde uyum ve destek eğitimi programlarının yaratıcılığa etkisi. Journal of Gifted Education Researches, 1(2), 108-116.
- Aksoy, Ö. (2014). Üstün zekâlı ve normal öğrencilerin algılanan akademik öz-yeterliklerinin karşılaştırılması. Üstün Zekâlılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi, 1(1), 1-6.
- Alkan, F. & Erdem, E. (2013). Kendi kendine öğrenmenin laboratuvarda başarı, hazırbulunuşluk, laboratuvar beceri tutumu ve endişeye etkisi. Hacettep Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44, 15-26.
- Arseven, A. & Yeşiltaş, E. (2016). Üstün yetenekli öğrencilerin ve üstün yetenekli olmayan akranlarının öğrenme stillerinin karşılaştırılması. Turkish Studies, 11(2), 67-84.
- Arseven, A. (2016). Üstün yetenekli öğrencilerin öğrenme stillerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Turkish Studies, 11(3), 151-168.
- Aşut, N. (2013). Üstün yetenekli öğrencilerin epistemolojik inançlarının fen öğrenmeye yönelik motivasyon düzeyi ve fen başarısıyla ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
- Aydede, M. N. & Kesercioğlu, T. (2009). Fen ve teknoloji dersine yönelik kendi kendine öğrenme becerileri ölçeğinin geliştirilmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(3), 53- 61.
- Aydoğdu, M. Z. & Keşan, C. (2016). 9. Sınıf üstün zekâlı öğrencilerin geometri problem çözme stratejileri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 48-55.
- Bildiren, A. (2013). Üstün yetenekli öğrencilerin öğrenme stillerinin incelenmesi. Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 1(1), 10-21.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
- Cüceloğlu, D. (1998). İnsan ve davranışı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Doğan, S. (2015). Üstün yetenekli öğrencilerin psikolojik ihtiyaçlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Freeman, J. (1985). The psychology of gifted children: perspectives on development and education. Chichester: Wiley.
- Gagne, F. (2000) A differentiated model of giftedness and talent. Year 2000 update. [Online] Retrieved Hata! Köprü başvurusu geçerli değil.. 10.09.2017
- İspir, A. O., Ay, Z. S. & Saygı, E. (2011). Üstün başarılı öğrencilerin özdüzenleyici öğrenme stratejileri, matematiğe karşı motivasyonları ve düşünme stilleri. Eğitim ve Bilim, 36(162), 235-246.
- Kâğıtçı, B. & Kurbanoglu, N. İ. (2013). The development of science and technology education for the anxiety scale: Validity and reliability study. Journal of Science Education, 10(3), 95-107.
- Kahyaoğlu, M. & Pesen, A. (2013) Üstün yetenekli öğrencilerin fen ve teknolojiye yönelik tutumları, öğrenme ve motivasyon stilleri arasındaki ilişki. Türk Üstün Zekâ ve Eğitim Dergisi, 13(1), 38- 49.
- Knowles, M. (1975). Self-directed learning: A guide for learners and teachers. New York: Association Press.
- Koçak, R. & İçmenoğlu, E. (2012). Üstün yetenekli öğrencilerin duygusal zekâ ve yaratıcılık düzeylerinin yaşam doyumlarını yordayıcı rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 73-85.
- Kontaş, H. (2009). Üstün yetenekli ilköğretim öğrencilerinin öğrenme stratejileri. Üstün Yetenekli Çocuklar II. Ulusal Kongresi. Eskişehir, Anadolu Üniversitesi.
- Kurbanoğlu, N. İ. (2014). Lise öğrencilerinin kimya laboratuvarı kaygı ve kimya dersi tutumlarının cinsiyet ve okul türü değişkenlerine göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 39(171), 199-210.
- Küçüker, G. F. & Selvi, K. (2016). İlkokul öğrencilerinin kendi kendine öğrenme becerilerinin geliştirilmesine yönelik öğretici destekli bir model önerisi. Eğitim ve Bilim, 41(185), 167-198.
- Mallow, J. V. (1986). Science anxiety: Fear of science and how to overcome it. Clearwater, FL: H & H Publishing Co.
- Mecek, S.& Taşlıdere, E. (2015). Üstün zekâlı/yetenekli öğrencilerin matematik ve fizik akademik başarılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(5), 733-746,
- Milli Eğitim Bakanlığı (2016). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi. Üstün zeka, Özel Yetenek ve Kaynaştırma. Ankara. www.megep.meb.gov.tr/mte.../Üstün%20Zekâ%20Ve%20Özel%20Yetenekliler.pdf erişim tarihi 16.08.2017
- National Association for Gifted Children. (2004). Using tests to identify gifted students. http://www.nagc.org erişim tarihi: 16.08.2017
- Oludipe, D. & Awokoy, O. J. (2010). Effect of cooperative learning teaching strategy on thereduction of students’ anxiety for learning chemistry. Türk Fen Eğitim Dergisi, 7(1), 1-36.
- Renzulli, J. S. (1986). The treering conception of giftedness: A developmental model for creative productivity. conception of giftedness. Cambridge: Press Syndicate of University of Cambridge.
- Salas, G. (2010). Öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye yönelik hazırbulunuşlukları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
- Saranlı, A. G. (2011). Üstün yetenekli çocukların ailelerine yönelik geliştirilen aile rehberliği programlarının etkililiğinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Sternberg, R. J. & Zhang, L. F. (1995). What do we mean by giftedness? Apentagonal implicit theory. Gifted Child Quarterly, 39(2), 88-94.
- Taş, Y. (2006). Kaygı Nedir? Bilkent Üniversitesi Öğrenci Gelişim ve Danışma Merkezi, Bilkent, Ankara.
- Tüysüz, C. (2013). Üstün yetenekli öğrencilerin öğrenme stillerinin belirlenmesine yönelik bir durum çalışması: Kahramanmaraş il örneği. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(7), 9-28.
- Yavuz, Y. & Yavuz, O. (2016). Destekli eğitim odasında uygulanan etkinliklerin ilkokul düzeyindeki üstün yetenekli öğrencilerin yaratıcılık becerilerine etkisi. Üstün Yetenekliler Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-13.