POLİTİK TAKTİKLER ÖLÇEĞİ – ÜNİVERSİTE / FAKÜLTE VERSİYONUNUN GELİŞTİRİLMESİ

Modern dünyanın yapı taşları olan örgütler informal topluluklardan oluşan ve her bir çalışanın çeşitli düzeylerde birer politik oyuncu (aktör) olarak güç mücadelesine giriştiği dinamik bir oyun alanıdır (Erol, 2015). Bu sebeple rol veya statü gözetmeksizin her çalışanın politika oyunlarında birer aktör olarak (Vecchio, 1988) birbirleriyle rekabet etmesi durumsal bir gerçeklik (Mintzberg, 1983; Pfeffer, 1992) olmakla birlikte çalışanların güce yönelik bu çabaları alanyazında örgütsel (örgüt içi) politika şeklinde kavramlaştırılmaktadır (Koçel, 2003; İslamoğlu ve Börü, 2007). Örgütsel politikanın uygulama biçimi olan politik davranış da çalışanın rol tanımlamasında yer almamasına karşın kendini örgüt içinde daha avantajlı konuma getirebilecek güç temelli gösterdiği her türlü davranışıdır (Mintzberg, 1985; Pfeffer, 1992; Kacmar ve Ferris, 1993). Politik davranışın stratejik yönü olan politik taktik ise çalışanın diğerlerine rağmen bireysel kazançlarını maksimize etmek için tasarlanmış her türlü etki girişimini kapsamaktadır (Bolman ve Deal, 2017). Örgütlerde kullanılan politik taktikleri tanımlamak amacıyla alanyazında farklı sınıflandırmalar yapılmış olsa da bu çalışmada “(A) Kendini Sevdirmeye Çalışma, (B) Çevre oluşturma, (C) Bilgi yönetimi, (D) İzlenim/Etki yönetimi, (E) Koalisyon oluşturma, (F) Suçlu arama, (G) Mecburiyeti/Bağımlılığı artırma” boyutlarından oluşan Robert P. Vecchio’nun (1988) politik taktik sınıflandırması temel alınmıştır. Bu çalışmada Türkiye’deki devlet üniversitelerinde çalışan 772 öğretim elemanından veri toplanarak üniversitelerde yaygın olarak kullanıldığı düşünülen politik taktiklerin yapısını belirlemeyi sağlayacak “Politik Taktikler Ölçeği – Üniversite / Fakülte Versiyonu (PTÖ-Ü/F)” nun geliştirilmesi, amaçlanmıştır. Bu amaçla çalışma kapsamında öncelikle Vecchio’nun kurguladığı teorik yapı çerçevesinde madde havuzu oluşturulmuştur. Ardından Lawshe analizi ile kapsam geçerliliği, AFA ve DFA ile yapı geçerliliği, CR,  ve AVE değerleri ile DFA’dan elde edilen faktör yükleri kullanılarak yakınsama geçerliliği, MSV ve ASV değerleri ile DFA’dan elde edilen faktörler arası korelasyon katsayıları kullanılarak da ayrışma geçerliliği sınanmış ve ölçme modeli geliştirilmiştir. Son olarak geliştirilen bu ölçme modelinin iç tutarlılığı Cronbach Alfa değerleri ile, yapı güvenilirliği ise CR değerleri ile incelenmiş, daha sonra da modele ilişkin madde analizleri yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda politik taktikler ölçeğinin söz konusu örneklemlerde oldukça geçerli ve güvenilir sonuçlar verdiği görülmüştür.

DEVELOPMENT OF POLITICAL TACTICS SCALE – UNIVERSITY/ FACULTY VERSION

Organizations that are the building blocks of the modern world are a dynamic playground consisting of informal communities and each employee engages in a power struggle as a political actor (actor) at various levels (Erol, 2015). Therefore, regardless of role or status, the competitiveness of each employee as an actor in policy games (Vecchio, 1988) is a situational reality (Mintzberg, 1983; Pfeffer, 1992). In addition, these efforts of the employees towards power are conceptualized as organizational (in-organization) policies in the literature (Kocel, 2003; Islamoglu and Boru, 2007). Political behaviour, which is the mode of implementation of organizational policy, is the power-based behaviours that are not included in the employee's role description, but which make it more advantageous in the organization (Mintzberg, 1985; Pfeffer, 1992; Kacmar and Ferris, 1993). Political tactics, which are the strategic aspect of political behaviour, include all kinds of influence initiatives designed to maximize the individual gain of the employee despite the others (Bolman and Deal, 2017). Although different classifications were made in the literature in order to define the political tactics used in organizations, this study was based on the political tactical classification of Robert P. Vecchio (1988). This classification consists of the following dimensions: “(A) Ingratiating, (B) Networking, (C) Information management, (D) Impression management, (E) Coalition building, (F) Scapegoating, (G) Increasing indispensability”. In this study, it was aimed to develop the “Political Tactics Scale – University/ Faculty Version”. The sample of the study consisted of a total of 772 faculty members working at state universities in Turkey. For this purpose, firstly within the scope of the study, the item pool was created within the context of the theoretical structure of Vecchio. Then the content validity with Lawshe Analysis, structural validity with explanatory and confirmatory factor analysis, convergent validity using CR, Cronbach’s Alpha and AVE values, and discriminant validity using MSV and ASV values were tested and then developed the measurement model. Finally, the internal consistency of the measurement model was calculated using Cronbach's Alpha values, and structure reliability with the CR values which is a value based on factor loadings and errors variance obtained from CFA was examined, later item analyses were performed. As a result of the analyses, it was seen that the “Political Tactics Scale – University/ Faculty Version” gave valid and reliable results in the mentioned samples.

PDF

___

Allen, R. W., Madison, D. L., Porter, L. W., Renwick, P. A., & Mayes, B. T. (1979). Organizational politics: Tactics and characteristics of its actors. California Management Review, 22(1), 77-83. https://doi.org/10.2307%2F41164852
Appelbaum, S. H., & Hughes, B. (1998) Ingratiation as a political tactic: Effects within the Organization. Management Decision, (36)2, 85-95. https://psycnet.apa.org/doi/10.1108/00251749810204160
Basım, N., Tatar İ., & Şahin N. H. (2006). Çalışma yaşamında izlenim yönetimi: Bir ölçek uyarlama çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 9(18), 1-17.
Blau, G. (1988). An investigation of the apprenticeship organizational socialization strategy. Journal of Vocational Behaviour, 32, 176-195. https://psycnet.apa.org/doi/10.1016/0001- 8791(88)90013-9
Bolman, L. G., & Deal, T. E. (2017). Reframing organizations: Artistry, choice, and leadership. New Jersey: John Wiley & Sons.
Brown, T. A. (2015). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: The Guilford Press.
Bryman, A., & Cramer, D. (2001). Quantitative data analysis with SPSS release 10 for windows: A guide for social scientists. New York: Routledge. http://dx.doi.org/10.4324/9780203471548
Buchanan, D., & Badham R. (1999). Power, politics and organizational change: Winning the turf game. London: Sage.
Bursalıoğlu, Z. (2010) Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi.
Cantekin, A. (2003). Etkileme yönetimi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kara Harp Okulu, Ankara, Türkiye.
Castro, S. L., Douglas, C., Hochwarter, W. A., Ferris, G. R., & Frink, D. D. (2003). The effects of positive affect and gender on the influence tactics - job performance relationship. Journal of Leadership & Organizational Studies, 10(1), 1-18. https://doi.org/10.1177%2F107179190301000101
Crocker, L. & Algina, J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Orlando: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
Çınar-Altıntaş, F. (2007). Örgüt yapısının örgütsel politika ve işlem adaleti üzerine etkisinin yapısal denklem modellemesi yardımıyla analizi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 151-168.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Daft, R. L. (2009) Organization theory and design. Mason, OH: South Western Cangage.
DuBrin, A. J. (1990) Winning office politics: DuBrin's guide for the 90's. New Jersey: Prentice Hall Press.
Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme I: Temel kavramlar ve işlemler. Ankara: Pegem Akademi.
Erol, E. (2015). Perceptions of organizational politics scale (POPS) questionnaire into Turkish: A validity and reliability study. International Journal of Assessment Tools in Education (IJATE), 2(1), 58-78.
Ertekin, Y., & Yurtsever-Ertekin, G. (2003) Örgütsel politika ve taktikler. Ankara: TODAİE.
Field, A. (2013). Discovering statistics using SPSS. London: SAGE.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 39-50. http://dx.doi.org/10.2307/3151312
George, D., & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows step by step: A simple guide and reference. Boston: Pearson.
Gibson, J. L., Ivancevich, J. M., Donnelly, J. H., Konopaske, R. (2011). Organizations: Behavior, structure, processes. Boston: Irwin McGraw-Hill.
Heywood, A. (1997). Politics. London: Macmillan Foundations.
Hirschman, A. (1970). Exit, voice, and loyalty: Responses to decline in firms, organizations, and states. Cambridge, MA: Harvard University Press.
İslamoğlu, G., & Börü, D. (2007). Politik davranış boyutları: Bir ölçek geliştirme çalışması. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 14, 135-153.
Johns, G. (1996). Organizational behavior: Understanding and managing life at work. New York: Harper Collins College Publishers.
Jones, E. E. (1990). Interpersonal perception. New York: W.H. Freeman and Company.
Jöreskog, K. G., & Sörbom D. (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the SIMPLIS command language. Lincolnwood, IL: Scientific Software International.
Kacmar, K. M., & Baron, R. A. (1999). Organizational politics: The state of the field, links to related processes, and an agenda for future research. In G. R. Ferris (Ed), Research in human resources management. US: Elsevier Science/JAI Press.
Kacmar, K. M., & Ferris, G. R. (1993). Politics at work: Sharpening the focus of political behavior in organizations. Business Horizons, 36(4), 70-74. https://doi.org/10.1016/S0007- 6813(05)80123-5
Karadal, H. (2008) Organizasyonlarda politik davranışlar ve taktikler. İçinde M. Özdevecioglu & H.
Karadal (Ed.), Örgütsel davranışta seçme konular: organizasyonların karanlık yönleri ve verimlilik azaltıcı davranışlar. Ankara: İlke Yayınevi.
Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kipnis, D., Schmidt, S. M., & Wilkinson, I. (1980). Intra-Organizational influence tactics: Explorations in getting one's way. Journal of Applied Psychology, 65(4), 440-452. https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/0021-9010.65.4.440
Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press. Koçel, T. (2003). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım.
Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28, 563–575. https://doi.org/10.1111/j.1744-6570.1975.tb01393.x
Lewis, D. (2002). The place of organizational politics in strategic change. Strategic Change, 11(1), 25- 34. https://doi.org/10.1002/jsc.572
Mintzberg, H. (1983). Power in and around organizations. NJ: Prentice Hall.
Mintzberg, H. (1985). The organization as political arena. Journal of Management Studies, 22(2), 133- 154. https://doi.org/10.1111/j.1467-6486.1985.tb00069.x
Mohan-Bursalı, Y. (2008). Örgütsel politikanın işleyişi: Örgütsel politika algısı ve politik davranış arasındaki ilişkiler. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Morgan, G. (1998). Yönetim ve örgüt teorilerinde metafor (G. Bulut, Çev.). İstanbul: Mess Yayınları.
O'Neil, J. (2004). Effects of gender and power on PR managers' upward influence. Journal of Managerial Issues, 16(1), 127-144.
Orwell, G. (2000). 1984. İstanbul: Can Yayınları.
Osborne, J.W. & Costello, A.B. (2004). Sample size and subject to item ratio in principal components analysis. Practical Assessment, Research & Evaluation, 9(11), 1-9.
Özdemir-Yaylacı, G. (2006). Organizasyonlarda kişilerarası ilişkilerde etki taktikleri ve kullanımına ilişkin yazın çalışması. Bilig, 36, 93-112.
Pfeffer, J. (1981). Power in organizations. Boston: Pitman.
Pfeffer, J. (1992) Managing with power: Politics and influence in organizations. Boston: Harvard Business School Press.
Raykov, T. (1998). Coefficient alpha and composite reliability with interrelated nonhomogeneous items. Applied Psychological Measurement, 22(4), 375-385. https://doi.org/10.1177/014662169802200407
Robbins, S. P., & Judge, T. A. (2017). Organizational behavior. Boston: Pearson
Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. & Muller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Test of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research, 8(2), 23-74.
Sussman, l., Adams, A. J., Kuzmits, F. E., & Raho, L. E. (2002). Organizational politics: Tactics, channels, and hierarchical roles. Journal of Business Ethics, 40, 313-329.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel.
Tedeschi, J. T. & Riess, M. (1981). Identities, the phenomenal self, and laboratory research. In Tedeschi,
J. T. ve Riess, M. (Ed.), Impression Management Theory and Social Psychological Research. New York: Academic Press.
Tezbaşaran, A. A. (2008). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu. e-kitap. http://www.academia.edu/1288035/Likert_Tipi_Olcek_Hazirlama_Kilavuzu.
Vecchio, R. P. (1988) Organizational behavior. Chicago: Dryden Press.
Vigoda-Gadot, E. & Kapun, D. (2005). Perceptions of politics and perceived performance in public and private organizations: A test of one model across two sectors. Policy & Politics, 33(2), 251-276. https://doi.org/10.1332/0305573053870185
Vigoda, E., & Cohen, A. (2002). Influence tactics and perceptions of organizational politics: A longitudinal study. Journal of Business Research, 55, 311-324. https://doi.org/10.1016/S0148-2963(00)00134-X
Wayne, S. J., & Ferris, G. R. (1990). Influence tactics, affect, and exchange quality in supervisorsubordinate interactions: A laboratory experiment and field study. Journal of Applied Psychology, 75(5), 487-499.
Yukl, G. (2010). Leadership in organizations. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Yukl, G., & Falbe, C. M. (1990). Influence tactics and objectives in upward, downward, and lateral influence attempts. Journal of Applied Psychology, 75 (2), 132-140. https://doi.org/10.1037/0021-9010.75.2.132
Yukl, G., Chavez, C., & Seifert, C. F. (2005). Assessing the construct validity and utility of two new influence tactics. Journal of Organizational Behavior, 26, 705-725. https://doi.org/10.1002/job.335
Yukl, G., Guinan, P.J., & Sottolano, D. (1995). Influence tactics used for different objectives with subordinates, peers, and superiors. Group & Organization Studies, 20(3), 272-296. https://doi.org/10.1177%2F1059601195203003
Yukl, G., Lepsinger, R. & Lucia, T. (1992). Preliminary report on the development and validation of the influence behavior questionnaire. In K. E. Clark & B. Clark (Ed.), The impact leadership. Greensboro, NC: Center for Creative Leadership.
Yurdugül, H. (2005, Eylül). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Denizli.
Yurdugül, H., & Aşkar, P. (2008). Öğrencilerin teknolojiye yönelik tutum ölçeği faktör yapılarının incelenmesi: Türkiye örneği. İlköğretim Online, 7(2). 288-309.
Yurdugül, H., & Sırakaya, D. A. (2013). Çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluk ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169), 391-406.
Yücel, İ. (2013). Örgütlerde izlenim yönetimi ve taktikleri üzerine kavramsal bir inceleme. Akademik Bakış Dergisi, 35, 1-20.
Zanzi, A., & O'Neill, R. M. (2001). Sanctioned versus non-sanctioned political tactics. Journal of Managerial Issues, 13(2), 245-262.
Zwick W.R. & Velicer W.F., (1986). Comparison of five rules for determining the number of components to retain. Psychological Bulletin, 99(3), 432-442. https://dx.doi.org/10.1037/0033-2909.99.3.432

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ