MÜZİK ÖĞRETMENİ ADAYLARININ “OLUMLU VE OLUMSUZ” ÇALGI ÖĞRETMENİ NİTELİKLERİNE YÖNELİK GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Duyguları dile getirmenin en etkili yollarından birisi sanattır. Duyguların seslerle ifade edilme biçimi ise müziktir. Müzik eğitimi bu bağlamda bireylerin yaşantılarında oldukça önemlidir. Müzik sanatını içselleştirmenin, müziğin kendi içindeki sistematikyapıyı öğrenmenin ve müzikle duyguları aktarmanın en etkili araçlarından birisi ise çalgıdır. Bu açıdan bakıldığında müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda yürütülen çalgı eğitiminin ve eğitimcilerinin niteliği konusu değer kazanmaktadır. Bu bağlamda araştırmanın amacı, müzik öğretmeni adaylarının çalgı eğitimcisi niteliklerine yönelik görüşlerinin incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu; 2017-2018 Bahar döneminde, Gazi Üniversitesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalı’nda öğrenim gören 79 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmanın örnekleme yöntemi amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir örnekleme olup, araştırmaya hız ve pratiklik katmak amacıyla seçilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, çalgı dersi alan müzik öğretmeni adaylarının çalgı öğretmenlerinin niteliklerine yönelik görüşleri ile ilgili veriler, yarı yapılandırılmış iki açık uçlu sorudan oluşan görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Bu kapsamda araştırmada, müzik öğretmeni adaylarının olumlu ve olumsuz çalgı öğretmeni niteliklerine ilişkin algılarının ortaya çıkarılması amaçladığından nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim kullanılmıştır. Görüşme sorularından elde edilen verilerin analizinde, içerik analizinden yararlanılmıştır. Bu bağlamda araştırmadan elde edilen bulgular, araştırma soruları ile ilgili olarak farklı kavramsal kategoride değerlendirilerek sonuçlar yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre; müzik öğretmen adaylarının çalgı dersinde çağlı öğretmenine yönelik niteliklerinin mesleki bilgi yeterliliklerinin ve kişisel özelliklerinin önemli etkenler olduğu saptanmıştır. Müzik öğretmeni adaylarının görüşlerine göre, bu etkenlerin öğretmen adaylarının dersteki başarılarını artırıp ya da azalttığı yönünde etki ettiği belirlenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen sonuçların; müzik eğitiminin etkin bir şekilde gerçekleşmesinde çalgı eğitimi sürecinden geçen müzik öğretmeni adaylarının öğretmen niteliklerine ilişkin görüşlerinin önemli birer araştırma aracı olarak kullanabileceği düşünülmektedir.

___

Ahmethan, N.B. ve Yiğit, V.B. (2018). “Müzik öğretmen adaylarının ideal müzik öğretmeni algıları.” Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(41):202-225.

Aicher, C.A.O. (1998). Strategies for learning piano repertoire: learning as a process. Unpublished doctoral thesis, Columbia University,USA.

Akbağ, D. ve Deniz, L. (2003). “Öğretim elemanı ve öğretmen adaylarının birbirlerine yönelik algıları: Transaksiyonel analiz açısından bir değerlendirme.” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2): 263-293.

Akbulut, E. (2006). “Günümüz müzikeğitimcisi nasıl olmalıdır?.” Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(20):23-28.

Akbulut, E. (2013). “Eğitim fakültesi müzik eğitimi anabilim dalı bireysel çalgı dersi hedeflerinin gerçekleşme düzeylerine ilişkin 3. ve 4. sınıf öğrencilerinin görüşleri açısından bir değerlendirme.” Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(1): 57-68.

Aral, N. (1999). Sanat eğitimi: Yaratıcılık etkileşimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 11-17.

Aydoğdu, M. (2003). Ergenlerin öğretmen ve ideal öğretmen algılarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ataç, E. (2003). “21. yüzyılda öğretmen eğitimi: Türkiye’de öğretmen eğitiminin değerlendirilmesi konulu panelde yaptığı açılış konuşması.” Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2): 1-31.

Ataman-Gençel, Ö. (2016). “Müzik öğretmeni adaylarının bireysel çalgı derslerine yönelik tutumlarının incelenmesi.” Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 54:405-417.

Baymur, F. (1994). Genel psikoloji. Ankara: İnkılap Kitabevi.Benzer, A.(2015). “Türkçe öğretiminde beden dili kullanımının öğrenme ve tutum üzerindeki rolü.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1): 33-47.

Bolat, F. (2002). Ortaöğretim öğretmenlerinin sınıf yönetiminde davranışsal yeterliliklerinin öğrencilerce değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.

Celep, C. (2002). Sınıf yönetimi ve disiplini. Ankara: Anı Yayıncılık.

Çakır, Ö. (2005). “Anadolu Üniversitesi açıköğretim fakültesi ingilizce öğretmenliği lisans programı ve eğitim fakülteleri ingilizce öğretmenliği lisans programı öğrencilerinin mesleğe yönelik tutumları ve mesleki yeterlik algıları.” İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(9):27-42.

Çalışkan, N. (2003). Sınıf öğretmenlerinin sözel olmayan iletişim davranışlarının değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Çalışkan, N. Ve Yeşil, R. (2005). “Eğitim sürecinde öğretmenin beden dili.” Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1):199-207.

Çiçekdemir, G. (2003). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin fiziksel cezaya yönelik tutumları (Adana il merkezi örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Dağlı, A. ve Öner M. (2002). “İlköğretim okullarının ikinci kademesinde okuyan öğrencilerin fen bilgisi öğretmenlerinin sınıf içi iletişim davranışlarına ilişkin algıları.” Çağdaş Eğitim, 292: 23-30.

Darling Hammond, L. (1999). Teacher quality and student achievement: Arel viewof state police evidence, center for the study of teaching and policy, anational esearch consortium. Unpublished doctoral thesis, University of Washington, America.

Dikbaş, Y. ve Hasırcı, Ö. K.(2008). “Öğrenme stratejileri öğretiminin ve ders işlenişinde kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına ve tutumlarına etkisi.” Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2): 69-76.

Ergüç, N. (2002). İlköğretim müfredat laboratuar okulu müdürlerinin mesleki etik ilkelere ilişkin davranışları (Ankara ili örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Erol-Orbay, Seyla (2003). Deniz Kuvvetleri Komutanlığı bağlısı askeri ortaöğretim kurumlarındaki eğitim yöneticilerinin liderlik özellikleri ile etik değerleri arasında ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Ertem, Ş. (2003). Ankara Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi müzik bölümü temel piyano eğiliminde öğrenme stratejilerinin kullanılma durumları ve örgütleme stratejisinin etkililik düzeyi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gardner, H. (2006). “Eğitimli akıl” Ö. Akbaş (Çev.). İstanbul: Morpa.

Giomi, C. (1999). “Ihe effects of three years of piano instruction on childrens cognitive development.” Journal of Research in Music Education, 47 (3): 198-212.

Guerroro, A.L. (2008). “Self-regulation strategies used by student musicians during music practice.” Music Education Research, 10 (1): 91-106.

Güler, M. (2003). Sınıfta öğretmen ve öğrencilerin demokratik değerleri benimseme ve bunları davranışlara yansıtma düzeyleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Hallam, S. (1998). “Predictors of achievement and drop out in instrumental tuition.” Psychology of Music, 26 (2): 132-116.

Hallam, S. (2001a). “The development of expertise in young musicians: Strategy use, knowledge acquisition and individual diversity.” Music Education Research, 3(1):7-23.

Hallam, S. (2001b). “The development of metacognition in musicians: implications for education.” British Journal Of Music Education, 18(1): 27-39.

Hallam, S. ve Lamont, A. (2001). “Learners: Their characteristics and development.” M. Bassey (lid.), Mapping Music Education Research in the UK (s. 9-26). London: BERA Music Education Review Group.

Hargreaves, D. (2005). “The developmental psychology of music scope and aims.” G.Spruce (Ed.), Teachingmusic (s. 45-55), London: Routledge Ealmer.

Haynes, F. (2002). “Eğitimde etik.” Semra Kunt Akbaş (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Kalkan, M. (1997). İnsancıl ve Yasaklayıcı Öğrenci Kontrol Eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 135, 59-61.

Kavcar, C.(1998) "Edebiyat ve Güzel Sanatlar Eğitimi" Türkiye'de Eğitim Yönetimi İstanbul Kültür Koleji Eğitim Vakfı'Yayını.

Kıranlı, S. (2002). Ortaöğretim okul yöneticilerinin etik ikilemleri çözümleme yeterliliği (Eskişehir il Merkezi Devlet Liseleri örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Konakçı, N. (2010). Eğitim fakültesi güzel sanatlar eğitimi bölümü müzik eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin bireysel çalgı eğitimi dersine yönelik tutumlarının incelenmesi(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kurtuldu, M.K. (2007). Bilgiyi işleme modeline dayalı piyano eğitiminde genel öğrenme stratejilerinin yeri ve görsel imajlar oluşturma yönteminin kullanılabilirlik düzeyi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Küçüköncü Yılmaz (2006). “Türk Eğitim Sistemindeki Yeniden Yapılanma Sürecinde Müzik Öğretmeni Modelleri”, Pamukkale Üniversitesi Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, Denizli

McPherson, G. (1997). Cognitive strategies and skill acquisition in musical performance. Bulletin of the Council for Research in Music Education, 133: 64-71.

Mepherson, G.E. ve Renwick, J.M. (2001). A longitudinal study of self-regulation in children’s musical practice. Music Education Research, 3 (2): 169-186.

Miles M. ve Huberman M. (1994). “Data management and analysis methods.” Thousand Oaks (Çev.). CA: Sage Publications.

Molumby, M.M. (2004). The application of dijferent teaching strategies reflective of individual students’ learning modalities in the university studio class. Unpublished doctoral thesis, The Ohio State University, Ohio, USA.

Murat, M., Özgan, H. ve Arslantaş, H.İ. (2005). “Öğretmen adaylarının öğretim elemanlarının empatik tutumlarına ilişkin algıları ile ders başarıları arasındaki ilişki.” Milli Eğitim Dergisi, 33(168).

Nielsen S. (1999). “Learning strategies in instrumental music practice.” British Journal of Music Education, 16 (3): 275-91.

Nielsen, S. (2001). Self-regulating learning strategies in instrumental music practice. Music Education Research, 3(2), 155-167.

Öğ, M. (2003). İlköğretim 1. Kademesinde görev yapan öğretmenlerin öğretim, davranış ve insan yönetiminde müdahaleci olup olmamalarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Adana.

Örenel, S. (2005). Öğretmenlerin mesleki etik ilkeleri kapsamındaki davranışlarının ilköğretim ve orta öğretim öğrencilerinin algılarıyla değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Özbek, O. (2003). Beden eğitimi öğretmenlerinin mesleki etik ilkeleri ve bu ilkelere uyma düzeyleri Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özer, B. ve Gelen, İ. (2008). “Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi.” Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9): 39-55.

Özçelik-Herdem, D. (2016). “Etkin-ideal keman eğitimcisi özelliklerinin öğretim elemanı görüşlerine göre değerlendirilmesi Müzik öğretmenliği programı.” Sanat Eğitimi Dergisi, 4(2): 111-129

Özçelik-Herdem, D. (2016). “Öğretim elemanı görüşlerine göre keman eğitiminde öğrencilerin motivasyonlarını artırmaya yönelik yaklaşımların değerlendirilmesi.” Journal of Strategic Research in Social Science, 2 (4): 67-82.

QCA (2000). Music at key stapes I and 2, Erişim Tarihi: 12.04.2019, https://dera.ioe.ac.uk/13802/1/music.pdf

Parasız, G.(2010).eğitim müziği eksenli keman öğretiminde kullanılmakta olan çağdaş türk müziği eserlerinin tespitine yönelik bir çalışma, sanat dergisi 19

Senemoğlu, N. (2005). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya (12. Baskı). Ankara: Yorum Matbaası.

Schunk, D.H. ve Gunn, T.P. (1986). “Selfelficaq-and skill development: Influence of task strategies and attributions.” Journal of Educational Research, 79 (4): 238-244.

Sönmez V. (1990) Sevgi Eğitimi, Ankara Adım Yayını

Sönmez, V. (1994). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Şafak Matbaacılık. Tanilli,S.(1998).Nasıl Bir Eğitim İstiyoruz.İstanbul:Amaç Yayınevi.

Terzi, A.R. (2002). “Sınıf yönetimi açısından etkili öğretmen davranışları.” Milli Eğitim Dergisi, 155 –156.

Tunçer, B.K. (2007). Öğretimde öğrenme stratejilerinin kullanımının öğrencilerin akademik başarılan, hatırda tutma düzeyleri ve derse ilişkin tutumları üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.

Uçan, A. (2002). "Yirmibirinci Yüzyılın Başında Türk Müzik Kültürünün Uygarlık Temelleri", 21. Yüzyılın Başında Türkiye'de Müzik Sempozyumu (15-16 Mart 2002), SCAMV Yayını, Ankara, s. 33-68.

Yalçınkaya, B., Eldemir, A. ve Sönmezöz, F. (2014). “Müzik öğretmeni adaylarının bireysel çalgı dersine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi.” Electronic Turkish Studies, 9(2): 1583-1595.

Yavaş, B. (2007). İlköğretim5. Sınıf öğretmenlerinin empati becerileri ile ilköğretim 5.sınıf öğrencilerinin akademik başarıları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yokuş, H. (2009a). Piyano eğitiminde öğrenme stratejilerinin kullanılmasına yönelik etkinliklerin performans başarısına ve üstbilişsel farkındalığa etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yokuş, T. (2009b). Gitar eğitiminde üstbilişsel becerilerin geliştirilmesine yönelik etkinliklerin performans başarısına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Yıldırım, B. (2001). Okul yöneticilerinin kültürel liderlik rollerinin öğretmenlerin iş doyumuna ve meslek ahlakına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yoncalık, O. (2002). Ortaöğretimde okuyan sporcu öğrencilerin ideal öğretmen profilini algılama biçimleri (Kırıkkale örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkale.
Turkish Studies - Educational Sciences-Cover
  • ISSN: 2667-5609
  • Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ