Kültürlerarası İletişim Kaygısının Üniversite Öğrencilerinin Yabancı Dil Öğrenimi Üzerindeki Etkisi

Kültürlerarası iletişim gelişen teknoloji ile birlikte insan hayatının daha görünür bir öğesi haline gelmiştir. Özellikle yabancı dil öğreniminde doğrudan hedef dili konuşan bireylerle yüz yüze ya da çevrimiçi araçlar vasıtasıyla etkileşime geçmek teknolojinin sunduğu imkânların bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Bu etkileşim 20. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren tam anlamıyla küresel ortak dil haline gelen İngilizce öncülüğünde sağlanmaktadır. Daha açık bir ifadeyle, İngilizcenin ortak dil anlamına gelen Lingua Franca olarak kullanımı kültürlerarası iletişimin hem amacı hem de katalizörü olmuştur. Bu iletişim sürecinde yaşanması olası kaygının kültürlerarası iletişimi, dolayısıyla da hedef dili öğrenmeyi olumsuz etkileyeceği var sayılabilir. Bu makalenin amacı üniversite öğrencileri arasında yabancı dil öğreniminde kültürlerarası iletişim kaygısının etkisini ölçmektir. Bu maksatla daha önce Türkçeye uyarlanan ‘Kültürlerarası İletişim Kaygısı Ölçeği’ kullanılmıştır ve çalışma için gerekli etik kurulu onayı alınmıştır. Ölçek; bireylerin kültürlerarası iletişimsel kaygı düzeylerini düşük, orta ve yüksek olmak üzere üç seviyede incelemektedir. Ayrıca katılımcıların yurt dışı tecrübesi ve cinsiyet gibi çeşitli tanımlayıcı bilgileri ile kültürlerarası iletişim kaygıları arasındaki olası ilişki de araştırılmıştır. Ölçeğin uygulandığı bireylerin tamamı Kocaeli İl merkezindeki bir yabancı dil okulunda İngilizce öğrenen Kocaeli Üniversitesi öğrencileridir. Düşük kültürlerarası iletişim kaygısının öğrencilerin hedef dil konuşucusu ile etkileşimini artıracağı ve dolayısıyla yabancı dil öğrenimini daha verimli kılacağı ön görülmektedir.

The Effect of Intercultural Communication Apprehension on University Students’ Foreign Language Learning

Because of improving technology, intercultural communication has become a more apparent part of human life. Especially in foreign language learning, interacting directly or via online media with people speaking the target language has emerged as a result of the opportunities provided by the technology. This interaction is provided through English, which has become a global common language in real sense since the second half of the 20th century. To express more clearly, use of English as a Lingua Franca meaning the common language has become both target and catalyst of intercultural communication. Thus; it may be assumed that apprehension which is possible to occur in this communication process may affect intercultural communication and accordingly the learning of the target language negatively. The purpose of this article is to measure the effect of intercultural communication apprehension on foreign language learning among university students through Intercultural Communication Apprehension Scale. The scale of the survey measures people’s intercultural communication apprehension in three levels which are low, medium and high. Moreover, the potential relation between subjects’ descriptive information such as abroad experience and gender and their intercultural communication apprehension has been analyzed. All of the subjects of the survey are students from Kocaeli University, learning English at a language school at the center of Kocaeli Province and official permission is taken from the board of university for the study. It is assumed that low intercultural communication apprehension may enhance students’ interaction with the target language speaker and make foreign language learning more efficient.

PDF

___

Arabski, J., & Wojtaszek, A. (2011). Aspects of Culture in Second Language Acquisiton and Foreign Language Learning. Springer-Verlag. https://doi.org/10.1007/978-3-642-20201-8
Ay, E., Kavuran, E., & Türkoğlu, N. (2018). Intercultural Communication Apprehension Scale (prica): validity and reliability study in Turkish. International journal of caring science, 12(11), 1638-1646.
Barna, L. M. (1998). Stumbling blocks in intercultural communication. R. Porter & L. Samovar (Eds.), Intercultural communication: A reader (pp. 337-346). Wadsworth Publishing Company.
Bayat, B. (2014). Uygulamalı Sosyal Bilim Araştırmalarında Ölçme, Ölçekler ve “Likert” Ölçek Kurma Tekniği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 16(3) , 1-24 . http://dergipark.org.tr/tr/pub/gaziuiibfd/issue/28309/300829. https://doi.org/ 10.26745/gaziuiibfd.300852
Bennett, Janet M. (2009). Cultivating Intercultural Competence: A Process Perspective.” Deardoff, Darla K. (Eds.) The SAGE Handbook of Intercultural Competence. Thousand Oaks, 121- 140.
Bennett, Janet M. (1993). Towards ethnorelativism: A developmental model of intercultural sensitivity. R. M. Paige (Eds.), Education for the intercultural experience (2nd ed., pp. 21– 71). Intercultural Press.
Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket Geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151. https://Dergipark.Org.Tr/En/Pub/Tebd/İssue/26124/275190
Byram, M. (1997). Teaching and Assessing Intercultural Communicative Competence. Multilingual Matters.
Byram, M. (2008). From Foreign Language Education to Education from Intercultural Essays and Reflections. Multilingual Matters.
Canale, M., & M. Swain. (1980). Theoretical Bases of Communicative Approaches to Second Language Teaching and Testing. Applied Competence. Multilingual Matters. https://doi.org/10.1093/applin/1.1.1
Chomsky, N. (1957). Syntactic structures. The Hague.
Çiloğlan, F., & Bardakçı, M. (2019). The relationship between intercultural sensitivity and English language achievement. Journal of Language and Linguistic Studies, 15(3), 1204-1214. https://doi.org/10.17263/jlls.631563
Deardorff, Darla K. (2006). Identification and assessment of intercultural competence as a student outcome of internationalization. Journal of Studies in International Education, 10(3), 241– 66.
Deardorff, Darla K. (2009). Handbook of Intercultural Competence. Sage Publications Inc.
Ekiz, D. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Anı.
Fantini, Alvino E. (1991). Bilingualism. Exploring Language and Culture. M. Lilliam & D. Georges (Eds.), Language, Culture and Cognition. A Collection of Studies in First and Second Language Acquisition (pp. 110-119). Multilingual Matters. https://doi.org/10.1075/lplp.18.2.17
Gardner, G. H. (1962). Cross-cultural communication. Journal of Social Psychology 6(58), 241- 256.
Gönül, Ş. S. (2007). Intercultural Communicative Competence: The Assessment of a Turkish Set for Foreign Adult Learners. Doktora Tezi, Hacettepe University Graduate School of Social Sciences, pp.4-5.
Gudykunst, W. B. (1993). Toward a theory of effective interpersonal and intergroup communication: An anxiety/uncertainty management (AUM) perspective. R. L. Wiseman & J. Koester (Eds.), International and intercultural communication annual (pp.33-71). Sage Publications, Inc. https://doi.org/10.1002/9781118783665.ieicc0007
Hamamcı, Z. & Hamamcı, E. (2015). Yabancı Dil Öğreniminde Kaygı Üzerine Bir Alan Yazın Taraması, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(4), 374-383.
Hymes, D. (1962). The ethnography of speaking. T. Gladwin & W. Sturtevant (Eds.), Anthropology and Human Behavior. Anthropological Society of Washington.
Hymes, D. H. (1972). On Communicative Competence. J. B. Pride, & J. Holmes (Eds.), Sociolinguistics: Selected Readings (pp. 269-293). Penguin.
Jackson, J. (2012). The Routledge Handbook of Language and Intercultural Communication. Routledge.
Jandt, F. (2018). Intercultural Communication. Identities in a Global Community. SAGE.
Jiang, W. (2000). The Relationship Between Culture and Language. ELT Journal. 54(4), 328-334.
Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Nobel Yayınları.
Kartarı, A. (2014). Kültür, Farklılık ve İletişim. İletişim Yayınları.
Kramsch, C. (1993). Context and culture in language teaching. Oxford University Press.
Kramsch, C. (1995). The Cultural Component of Language Teaching, Language, Culture and Curriculum, 8 (12), 83-92. https://doi.org/10.1080/07908319509525192
Liddicoat, A. J. (2002). Static and dynamic views of culture and intercultural language acquisition. Babel, 36(3), 4–11, 37.
Liddicoat, A.J., Papademetre, L., Scarino, A., & Kohler, M. (2003). Report on intercultural language learning. Linguistics, 1 (1). 1-47.
Lustig, Myron W., & Koester J. (2008). Intercultural competence (Intercultural communication across the cultures). Pearson.
Neuliep, J. & McCroskey, J. (1997). The development of intercultural and interethnic communication apprehension scales. Communication Research Reports, 14(2), 145-156. https://doi.org/10.1080/08824099709388656
Samovar, L.A., Porter, R.E. & McDaniel, E.R. (2010) Communication between cultures. Wadsworth Cengage Learning.
Rafek, M., Ramli, N., Iksan, H., Harith, N. & Abas, A. (2014). Gender and Language: Communication Apprehension in Second Language Learning. Procedia – Social and Behavioral Sciences. 123. 90-96.10.1016/j.sbspro.2014.01.1401. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2014.01.1401
Van Ek, J. (1986). Objectives for Foreign Language Learning. Council of Europe.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ