Fen Bilimleri Dersinde Dereceli Puanlama Anahtarı Kullanımı ve Puanlama Anahtarına İlişkin Öğrenci Görüşleri: Bir Karma Yöntem Çalışması

Öğrencilerin dersin hedef davranışlarını ne oranda kazandıklarını gösteren ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarının (geleneksel) yanı sıra, öğrencilerin kazandıkları davranışları hangi oranda kullandıklarını gösteren yaklaşımlara (alternatif) da ihtiyaç vardır. Her derse uygun ölçme ve değerlendirme aracının kullanılması önemlidir. Bu derslerden biri de şüphesiz ki Fen Bilimleri dersidir.Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin Fen Bilimleri dersinde bir üniteye ait konuları öğrenmelerinin değerlendirilmesinde alternatif ölçme değerlendirme araçlarından biri olan Dereceli Puanlama Anahtarının (DPA) kullanılmasıdır. Araştırmada, nicel ve nitel tekniklerin bir arada kullanıldığı karma yöntem kullanılmıştır. Nicel verilerin toplanmasında yarı-deneysel bir model, nitel verilerin toplanılmasında ise durum çalışması deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Gaziantep-Karkamış ilçe merkezine bağlı devlet ortaokulunun 6. sınıfına devam eden 25 öğrenci oluşturmaktadır. Nicel veriler araştırmacı tarafından geliştirilen Maddenin Tanecikli Yapısı ve Özellikleri Ünitesi Akademik Başarı Testi ile elde edilmiştir. Nitel verilerin toplanılmasında ise yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Nicel boyutta elde edilen verilerde bağımlı ve bağımsız iki örnek t-testi, nitel boyutta elde edilen verilerde ise içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen nicel sonuçlara göre, öğrencilerin soru çözümünde DPA kullanmalarının başarılarını önemli oranda artırdığı ve cinsiyet türünün öğrencilerin aldıkları puanlarda bir etken olmadığı görülmüştür. Nitel sonuçlara göre ise DPA’nın değerlendirmede zaman kaybını azalttığı, öğretmen ve öğrenciye rehberlik ettiği, öğrenci öğrenmesine olumlu yönde katkıda bulunduğu, öğrenme eksikliklerini ortaya çıkardığı görülmüştür.

The Use of Scoring Rubric in Science Course and Student Opinions on the Scoring Rubric: A Mixed Method Study

In addition to the (traditional) measurement and assessment approaches that indicate the ratio with which students have acquired the targeted behaviors of the course, there is also a need for (alternative) approaches which put forth the ratio with which students put to use the behaviors they acquire. It is important to use the proper measurement and assessment tool for each course. Undoubtedly, Science is one of these courses. The purpose of the present study was to use the Scoring Rubric (SR) which is one of the alternative measurement and assessment tools for the evaluation of the acquisition of secondary school students regarding a unit in Science course. Mixed method utilizing both qualitative and quantitative techniques has been used in the study. A semi-experimental model was used for collecting quantitative data, whereas case study pattern was used for the collection of qualitativedata. The study group was comprised of a total of 25 students continuing 6thgrade at a state secondary school at the Gaziantep-Karkamış district center during the 2013-2014 academic year. Quantitative data were acquired using the Academic Success Test onthe Particulate Structure and Characteristics of Matter. Whereas a semi-structured interview form was used for the acquisition of qualitative data. Two sample t-tests with one dependent and one independent were used for the quantitative dimension, while content analysis method was used for the qualitative data. Based on the quantitative data acquired as a result of the study, it was observed that the use SR when solving questions increases the success of students significantly and that gender does not playa role on student scores. Qualitative results put forth that SR reduces the time lost during assessment, that it guides both the teacher and the student, makes a positive impact on student learning and puts forth cases of inadequate learning.

PDF

___

Aytaç, N. (2006). Üniversite öğrencilerinin Newton’un hareket yasalarını anlamalarının değerlendirilmesinde dereceli puanlama anahtarı geliştirilmesi ve kullanımı (Tez No. 177947) [Yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. ÖSYM Yayınları.
Birel, A. S. ve Albuz, A. (2014). Viyolonsel öğretiminde performansı değerlendirmeye yönelik hazırlanan dereceli puanlama anahtarının (rubrik) sınanması ve değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(3), 181-207. https://doi.org/10.17556/erziefd.341456
Boston, C. (2002). Understanding scoring rubrics: A guide for teachers. ERIC Clearinghouse on Assessment and Evaluation.
Brookhart, S. M. (1999). Teaching about communicating assessment results and grading. Educational Measurement: Issues and Practice, 18(1), 5-13. https://doi.org/10.1111/j.1745- 3992.1999.tb00002.x
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Yayıncılık. https://doi.org/10.14527/9789944919289
Creswell, J. W. (2009). Research design: Qualitative, quantitative and mixed methods approaches. Sage Publishing.
Creswell, J. W. (2017). Research design: Qualitative, quantitative and mixed methods approaches (S. B. Demir, Çev.). Girişim Yayıncılık.
Creswell, J. W. ve Plano-Clark, V. L. (2007). Designing and conducting mixed methods research. Sage Publishing.
Çoruhlu, Ş. T., Nas, E. S. ve Çepni, S. (2009). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin alternatif ölçme değerlendirme tekniklerini kullanmada karşılaştıkları problemler: Trabzon örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 122-141. https://doi.org/10.17860/mersinefd.301633
Erman Aslanoğlu, A. ve Kutlu Ö. (2003). Öğretimde sunu becerilerinin değerlendirilmesinde dereceli puanlama anahtarı (rubric) kullanılmasına ilişkin bir araştırma. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(1-2), 25-36. https://doi.org/10.1501/egifak_0000000078
Goodrich Andrade, H. (2001, April 17). The effects of instructional rubrics on learning to write. Current Issues in Education [On-line], 4 (4). Available: http://cie.ed.asu.edu/volume4/number4/.
Green, J. C., Krayder, H. ve Mayer, E. (2005). Combining qualitative and quantitative methods in social inquiry. In B. Somekh & C. Lewin (Eds.), Research methods in the social sciences (pp. 275-282). Sage Publishing.
Güneş, P. ve Soran, H. (2013). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin dereceli puanlama anahtarına ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(4), 327-1344. https://doi.org/10.24106/kefdergi.2559
Haladyna, T. M. (1997). Writing test items to evaluate higher order thinking. Allyn and Bacon.
Kan, A. (2010). Ölçme aracı geliştirme. S. Tekindal (Ed.), Eğitimde ölçme ve değerlendirme (ss. 240-274). Pegem Yayıncılık. https://doi.org/10.14527/9786055885168.08
Kılıç, S. (2013). Örnekleme yöntemleri. Journal of Mood Disorders, 3(1), 44-46.
Krajcik, J. S., Czerniak, C. M. ve Berger, C. (1999). Teaching children science: A project-based approach. McGraw-Hill.
Kurt, A. A. ve İzmirli, S. (2010). Dereceli puanlama anahtarı ile materyal değerlendirmesine ilişkin öğretmen adaylarının görüşleri. Eğitim Teknolojileri Araştırmaları Dergisi, 1(3), 1-19. https://doi.org/10.21764/efd.93792
Kutlu, Ö., Yıldırım Ö. ve Bilican S. (2009). Öğretmenlerin dereceli puanlama anahtarlarına ilişkin tutum ölçeği geliştirme çalışması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 76-88. https://doi.org/10.17860/mersinefd.550687
Luft, J. A. (1999). Rubrics: Design and use in science teacher education. Journal of Science Teacher Education, 10(2), 107-121. https://doi.org/10.1023/a:1009471931127
Martinez, K. (1997). The effect of a rubric on evaluating and improving student writing. Published Thesis, Caldwell College, New Jersey.
Marzano, R. J., Pickering, D. ve Mctighe, J. (1993). Assess student outcomes: Performance assessment using dimensions of learning model. Association for Supervision and Curriculum Development.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. Nobel Yayıncılık.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). Sage Publishing.
Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2005). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programı (6. 7. 8. sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı. https://doi.org/10.29329/mjer.2019.218.11
Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2013). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programı (6. 7. 8. sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı. https://doi.org/10.29329/mjer.2019.218.11
Mullen, Y. K. (2003). Student improvement in middle school science. Master Thesis, Wisconsin Oshkosh University, Wisconsin.
Neukom, J. R. (2000). Alternative assessment: Rubrics-students’ self assessment process. Master Thesis, The Faculty of Pacific Lutheran University, U.S.A.
Özbek, Ö. Y. (2010). Ölçme araçlarında bulunması istenen nitelikler. S. Tekindal (Ed.), Eğitimde ölçme ve değerlendirme (ss. 43-89). Pegem Yayıncılık. https://doi.org/10.14527/9786055885168.03
Popham, W. J. (2000). Modern educational measurement (3rd ed.). Prentice-Hall.
Saxe, G. B., Gearhart, M., Franke, M. L., Howard, S. ve Crockett, M. (1999). Teachers’ shifting assessment practices in the context of educational reform in mathematics. Teaching and Teacher Education, 15(1), 85-105. https://doi.org/10.1016/s0742-051x(98)00032-8
Schirmer, B. R. ve Bailey, J. (2000). Writing assessment rubric: An insructional approach with struggling writers. Teaching exceptional children, 33(1), 52-58. https://doi.org/10.1177/004005990003300110
Silverman, D. (2006). Interpreting qualitative data (3rd ed.). Sage Publishing.
Shepard, L. A. (1989). “Why we need better assessment?” Educational Leadership, 46(7), 4.
Shepard, L. A. (2000). The role of assessment in a learning culture. Educational Researcher, 29(7), 4-14.
Stark, J. F. (1998). Measurement and evaluation in education. Great & Great Publishers.
Tekin, H. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (22. baskı). Yargı Yayıncılık.
Tekindal, S. (2009). Okullarda ölçme ve değerlendirme yöntemleri. Nobel Yayıncılık.
Tuncel, G. (2011). Sosyal bilgiler dersinde rubriklerin etkili kullanımı. Marmara Coğrafya Dergisi, 23, 213-233. https://doi.org/10.14781/mcd.291156
Turgut, M. F. ve Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (4. baskı). Pegem Yayıncılık. https://doi.org/10.14527/9786053640875
Vaughn, P. M. (2002). Enhancing student development in service-learning with performance-based assessment rubrics. Doctoral Dissertation, Arizona State University, U.S.A.
Wengraf, T. (2001). Qualitative research interviewing: Biographic narrative and semi structured methods. Sage Publishing. https://doi.org/10.1002/hrdq.1054
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. baskı). Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. baskı). Seçkin Yayıncılık.

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ