Yerel yönetimler ve eğitim Türkiye'deki mevcut yapının Yunanistan ve Finlandiya ile karşılaştırmal analizi

İnsana sosyal bir varlık nitelemesi getrilmesinin arkasındaki en temelespri, gereksinimlerinin tek başına karşılanamayacak kadar çok çeşitliolmasındadır. İşte bu gereksinimlerini karşılamak anlamında toplumsalbir işbölümüne giden insanlık, kamu yönetmi örgütlenmesi anlamında ikifarklı model geliştrmiştr: Bunlardan birisi, merkeziyetçilik diğeri ise, âdem-imerkeziyetçilik veya yerel yönetmler olarak bilinen uygulamalardır.İnsanlığın her dönemde şiddetle gereksinim duyduğu kavramlarınbaşında ise, eğitm gelmektedir. Özellikle çağımızda yoğun biçimde yaşanangelişmelerin, insanların örgün eğitmde aldıkları bilgilerin yaşamları boyuncakendilerine yeterli olmaması sonucunu doğurması netcesinde yaşam boyuöğrenme veya yetşkin eğitmi gibi kavramların ön plana çıkmasına nedenolmuştur. Şüphesiz bu gereksinimin giderilmesinde, sadece merkeziyetçilikanlayışı ile çözümlenemeyecek bir takım gerçeklerin bulunması konuya yerelyönetm anlayışı ile yaklaşılmasını zorunlu kılmıştr. Bu çalışmada, söz konusudeğerlendirme doğrultusunda; yaşam boyu öğrenme veya yetşkin eğitmiolgusunun önemine atf yapılarak, kavramın yerel yönetmler tarafndan ele alınış biçimi Türkiyedeki mevcut durum ile Finlandiya ve Yunanistandakiuygulamalar ekseninde değerlendirilecek ve olması gereken ideal durumailişkin bir takım tespit ve çözüm önerilerinde bulunulacaktr.

Local administrations and education: Comparative analysis of the current situation in Turkey with Greece and finland

The basic wit at the background of the evaluaton for identfying thehuman being as a social existence is the variety of the his needs which can notmet by himself alone. Humanity, who had gone to social division of labour,developed to diferent models at the organisaton of public administraton.These are centralisaton and decentralisaton or local administratons. Educaton is the principal of these needs which human being has stronglyfelt its absence all the tmes. The concepts like lifelong learning and adulteducaton has gain importance as the educaton given at formal educatonorganisatons can not satsfy human needs through their lives, especiallybecause of the developments that were intensively experienced in our era.In order to satsfy this need, it is an obligaton to handle this concept bydecentralisaton or local administraton percepton as the existence of somerealites which can not be solved by centralisaton alone. In this study, throughthis evaluaton; with the atributon to the importance of lifelong learning andadult educaton taking up styles of the said concept by local authorites will beevaluated on the axis of the current situaton in Turkey with the practces inFinland and Greece and some foresights about the ideal situaton and solutonsuggestons will be put forward.

PDF

___

Çukurçayir, M. A. (2000) Siyasal Katlma ve Yerel Demokrasi, Ankara: Yargı Yayınevi. Duman, A. (1998) Eğitmin Yerinden Yönetmi, Çağdaş Yerel Yönetmler, Cilt:7, Sayı:2, (Nisan 1998), ss. 83-93.
Ersöz, H. Y. (2013), Türkiyede Belediyelerin Meslek ve Beceri Edindirme Kursları ve İsthdam, (htp:// trdocs. org/docs/index-84431.html Erişim: 23.09.2014)
Geray, C. (1994) Yerel Yönetmlerin Eğitm ve Kültür İşlevleri, Çağdaş Yerel Yönetmler, Cilt:3, Sayı:6, (Kasım 1994), ss. 3-14.
Görmez, K. (1997) Yerel Demokrasi ve Türkiye , Ankara: Vadi Yayınları.
Gürel, B. A. (1998) Yerel Yönetmler -Liberal Açıklamalara Eleştrel Yaklaşım- , Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Ensttüsü Yayınları, No: 280.
Kaya, E. (2003) Yerel yönetmler Reformu ve Belediyelerde Yeniden Yapılanma , İstanbul: İlke Yayıncılık.
Miser, R. (1993) Yerel Yönetmler ve Halk Eğitmi, Çağdaş Yerel Yönetmler, Cilt:2, Sayı:6, (Kasım 1993), ss. 9-25.
Özdemir, M. (1994) Yerel Yönetmler ve Eğitm (Eğitmcilere Yönelik Bir Alan Araştrması), Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, TODAIE Kamu Yönetmi Uzmanlık Programı.
Özgür, H., Kösecik M. (ed.) (2005) Yerel Yönetmler Üzerine Güncel Yazılar 1 : Reform, İstanbul: Nobel Yayınları.
Özgür, H., Parlak B. (2002) Avrupa Birliği ile Bütünleşme Sürecinde Türkiyede Yerel Yönetmler, İstanbul: Alfa Yayınları.
Uysal, B. (1976) Yersel Yönetmlerde Eğitm Semineri, Amme İdaresi Dergisi, Cilt:9, Sayı:1, (Mart 1976), ss. 108-117.
Üstünişik, B. (1992) Bazı Ülkelerde Yerel Yönetm Modelleri, Ankara: Devlet Planlama Teşkilat Sosyal Planlama Genel Müdürlüğü Yayınları.
Yalçindağ, S. (1996) Finlandiyada Yerel Yönetmler, Çağdaş Yerel Yönetmler, Cilt: 5, Sayı: 5, (Eylül 1996), ss. 71-83.
_____htp://www.eurydice.org/Eurybase (01.06.2004)
_____htp://www.mevzuat.gov.tr (10.02.2014)
_____T.C. Anayasası
_____5442 sayılı İl İdaresi Kanunu
_____5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu
_____1739 sayılı Milli Eğitm Temel Kanunu
_____222 sayılı İlköğretm ve Eğitm Temel Kanunu
_____5393 sayılı Belediye Kanunu
_____5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanun
_____442 sayılı Köy Kanunu
_____6360 sayılı On Üç İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Alt İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun