Strateji kavramı ve örgütlerde bir yönetim ilkesi olarak kullanılması

Daha çok askeri alanda kullanılan strateji kavramı 19. yüzyıldan itbaren işdünyasında da kullanılmaya başlanmış ve bugün modern yönetm olgusununvazgeçilmez unsurlarından biri olmuştur. Strateji, kamu ve özel sektörde faaliyetgösteren örgütlerin bugünkü ve gelecekteki durumlarının tanımlanmasındaönemli bir rol oynamaktadır. Strateji, örgütlerin mevcut kapasitesini ve dışçevredeki gelişmeleri analiz ederek geleceğe yönelik kararların alınmasıve izleyecekleri yolların belirlenmesi açısından önemlidir. Her alanda hızlıbir değişimin yaşandığı günümüzde örgütler, verimliliklerini artrabilmek,örgütsel hedeferine ulaşabilmek, beklenmedik gelişmelerden en az düzeydeetkilenmek, değişimle başa çıkabilmek, çevreye uyum sağlayabilmek vebaşarılı bir şekilde varlıklarını sürdürebilmek için değişimle gelen koşullarauygun yeni yönetm tekniklerini uygulamak durumundadırlar. Gelişmelere vedeğişime yeterli tepki veremeyen ya da tepki vermekte geciken kamu ve özelsektör örgütleri büyük sorunlar yaşayabilmektedir. Yönetmsel açıdan strateji kavramının incelendiği bu çalışmada, strateji oluşturmanın yararları, stratejiçeşitleri, strateji düzeyleri, stratejilerin formüle edilmesi, stratejiyi belirleyenöğeler, stratejinin benzer kavramlarla ilişkisi detaylı olarak incelenmektedir.Ayrıca, strateji kavramından da yararlanılarak, örgütlerde yönetm olgusustratejik yönetm bağlamında tartşılmaktadır. Strateji ve yönetmin stratejiboyutu ile ilgili olarak Türkiyede yeterli çalışmanın bulunmadığı dikkatealındığında, yerli ve yabancı literatür incelemesine dayanan bu çalışmanınalana ilgi duyanlar için bir kaynak oluşturacağı düşünülmektedir.

The concept of strategy and its utilization in the organizations as a management principle

The concept of strategy which is mostly used in military literature hasalso been used by business world since 19th century, and today it is one ofthe indispensable elements of modern management phenomenon. Strategyplays an important role in terms of defning existng and future conditonsof both public and private organizatons. Strategy is vital for organizatonsto take future oriented decisions and determine the routes to be followedthrough analyses of organizatons existng capacites and developments atouter environment. In today s world which is exposed to huge changes in eachlayer of the life, organizatons have to utlize management techniques whichwill accommodate new conditons induced by the change in order to be ableto increase their productvity, reach their targets, be afected at minimumlevel by unexpected developments, cope with the change, accommodatethe environment and survive successfully. Public and private organizatonswhich fail to respond new developments and changes or respond but becomelate experience huge problems. In this study that explores the concept ofstrategy in the context of management phenomenon, the concepts of beneftsof strategy formaton, types of strategy, levels of strategy, formulaton ofstrategy, factors that defne strategy, relatonship of strategy with similarconcepts are analyzed in detail. Also, utlizing the concept of strategy ,management phenomenon in organizatons is discussed in the context ofstrategic management. Once considered that there is a gap in the Turkishliterature regarding strategy and strategy dimension of management, it isbelieved that this study will be a good source of informaton for those whoare interested in the feld.

___

  • Aktan, C. C. (1998). Geleceği Kazanmanın Yolu: Stratejik Yönetm. Yeni Türkiye (Ocak- Şubat), s. 335- 342.
  • Aydin, M. (1998). Eğitm Yönetmi. Ankara: Hatboğlu Yayınları, No: 46.
  • Bakoğlu, R. ve Özcan, E.D. (2010). İşletme Düzeyinde Strateji Paradokslarının Mintzberg’in On Stratejik Yönetm Okulu Açısından Değerlendirilmesi, Öneri Dergisi, 9, s. 57-69.
  • Balci, A. (1995). Örgütsel Gelişme . Ankara: PEGEM Yayınları, No: 18.
  • Baran, H. (2000). Bankacılık Sektöründe Stratejik Planlama Uygulamaları Üzerine Bir Araştrma. İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
  • Barca, M. ve Hiziroğlu, M. (2009). 2000’li Yıllarda Türkiye’de Stratejik Yönetm Alanının Entelektüel Yapısı. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktsadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4, s. 113-148.
  • Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel Davranış . Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitm Fakültesi Yayınları, No: 108.
  • Başaran, İ. E. (1984). Yönetme Giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitm Bilimleri Fakültesi Yayınları, No: 135.
  • Burnes, B. (1996). Managing Chance: A Strategic Approach to Organizatonal Dynamics. Great Britain: Financial Times Pitman Publishing.
  • Bursalioğlu, Z. (1998). Okul Yönetminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: PEGEM Yayınları. Can, H. (1999). Organizasyon ve Yönetm. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Can, T. (1996). Kamu Kuruluşları İçin Stratejik Planlama. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Canman, D. (1995). Çağdaş Personel Yönetmi. Ankara: TODAİE Yayınları, No: 260.
  • Canpolat, H. (2010). İl Düzeyinde Stratejik Planlama ve Sivas ili Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Maliye Dergisi, 159, s. 1-20.
  • Cem, C. (1976). Türk Kamu Kesiminde Üst Düzey Yönetcileri. Ankara: TODAİE Yayınları, No: 153.
  • Clayton, S. (2002). Takımımızın Yeteneklerini Geliştrmede Strateji Geliştrme , (Çeviren: M. Zaman). İstanbul: Hayat Yayınları.
  • Coşkun, İ. (1986). Planlama Kavramındaki Gelişmeler ve Türkiye’de Planlı Kalkınma, İl Planlama ve Koordinasyon Müdürleri ile APK ve İl Planlama Uzmanları Kurs Notları. Ankara: İçişleri Bakanlığı APK Kurulu Başkanlığı Yayınları, No: 416, s. 115-167.
  • Çevik, H. H. (2010). Kamu Yönetmi: Kavramlar, Sorunlar, Tartşmalar. Ankara: Seçkin yayınları. Çoban, H. (1997). Bilgi Toplumuna Planlı Geçiş. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Demir, T. (2001). Küreselleşen ve Yoğunlaşan Rekabet Ortamında Kamu ve Özel Sektör Örgütlerinde Stratejik Yönetmin Yeri. Hacetepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Dinçer, Ö. (1994). İş Dünyasındaki Değişmeler ve İşletmelerde Stratejik Yönetm, Stratejik Yönetm ve Liderlik . İstanbul: İz Yayıncılık, s. 18-31.
  • Dinçer, Ö. (1997). Stratejik Yönetm ve İşletme Politkası. İstanbul: Beta Basım-Yayım.
  • Erdem, A. R . (1997). Stratejik İnsangücü Planlaması-Verimlilik İlişkisi ve İnsan Kaynaklarının Geliştrilmesi. Verimlilik Dergisi. Ankara: Milli Prodüktvite Merkezi Yayını, No: 3, s. 7-24.
  • Eren, E. (2005). Stratejik Yönetm ve İşletme Politkası. İstanbul: Beta Basın Yayın A.Ş.
  • Ergezer, B. (1995). Liderlik ve Özellikleri. Ankara: Ocak Yayınları.
  • Ergun, T. ve Polatoğlu, A. (1992). Kamu Yönetmine Giriş. Ankara: TODAİE Yayınları, No: 241.
  • Erkan, V. (2008). Kamu Kuruluşlarında Stratejik Planlama: Türkiye Uygulaması ve Başarıyı Etkileyen
  • Faktörler. Devlet Planlama Teşkilat, Yayın No: 2759. Ankara: Türkiye İstatstk Kurumu Matbaası.
  • Feurer, R. ve Chaharbaghi, K. (1995). Strategy Development: Past, Present and Future. Management Decision, 33 (6), s. 11-21,
  • Göksu, T., Çevik, H. H., Filiz, O. ve Gül, S. K. (2011). Güvenlik Yönetmi. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Gözübüyük, A. Ş. (1996). Yönetm Hukuku. Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Green, S. (1998). Strategic Management Initatves in the Civil Service: A Cross-Cultural Comparison. Internatonal Journal of Public Sector Management, 11 (7), s. 536-552.
  • Hit, M. A., Middlemist, R. D. ve Mathis, R. L. (1979). Efectve Management. Minnesota: West Publishing CO.
  • Karagöz, A. (2013). Stratejik Yönetm ve Kurum Kültürü İlişkisi Bağlamında Merkezi Kamu Kuruluşlarına Yönelik Bir Uygulama. Uzmanbakış. Maliye Uzmanları Derneği, s. 158-163, htp:// www.mud.org.tr/uploads/yuklemeler/18_alikaragoz.pdf, (erişim tarihi: 02.11.2014).
  • Kirilmaz, M. (2013). Kamu Kurumlarında Stratejik Yönetm: İçişleri Bakanlığı Örneği. Türk İdare Dergisi, 477, s. 145-180.
  • Koçel, T. (1984). İşletme Yönetciliği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme İktsadi Ensttüsü Yayınları, No: 1.
  • Koteen, J. (1991). Strategic Planning in Public and Non Proft Organizatons. New York.
  • Learned, E. P. ve Sproat, A. T. (1972). Örgüt Kuramı ve Politkası. (Çeviren: Gencay Şeylan). Ankara: TODAİE Yayınları, No: 124.
  • Mintzberg, H., Ahlstrand, B. Ve Lampel, J. (1998). Strategy Safari. New York: The Free Press.
  • Nartgün, Ş. S. (2000). Stratejik Planlama ve Eğitm. Yönetmde Çağdaş Yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayıncılık, s. 277-300.
  • Nartgün, Ş. S. (1996). Yükseköğretmde Stratejik Planlamanın Uygulanabilirliği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bolu.
  • Noy, E. (2001). Is Your Strategic Planning Feasible? Here are the Tests”, Managerial Auditng Journal, 16, (1), s. 10-16.
  • Odabaş, Ç. (2004). Stratejik Yönetm ve e-devlet. Sayıştay Dergisi, 55, s. 83-92.
  • Özdemir, B. (1999). Stratejik Yönetm ve Stratejik Planlamanın Türk Kamu Yönetminde Uygulanabilirliği. Hacetepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi. Ankara.
  • Öztürk, A.O. (2012). Kamu Örgütlerinde Girişimcilik. İş, Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14, (4), s. 151-169.
  • Pehlivan, İ. (1995). Yönetmde Stres Kaynakları. Ankara: PEGEM Yayınları, No: 16.
  • Sarvan, F., Arici, E.D., Özen, J., Özdemir, B. ve İçigen, E.T. (2003). On Stratejik Yönetm Okulu: Biçimleşme Okulunun Bütünleştrici Çerçevesi, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 6, s. 73-122.
  • Schein, E. H. (1978). Örgüt Psikolojisi. (Çeviren: Mustafa Tosun). Ankara: TODAİE Yayınları, No: 173.
  • Sherman, W. S. , Planning in a Complex World: Tacit Knowledge of Interactng Systems Can Yield Strategic Optons, The Graziadio Business Report, htp://www.bpubs. com/Management_Science/ Strategic_Planning, (erişim tarihi: 13.05.2001).
  • Schermerhorn, J. R. (1989). Management for Productvity. United States of America: John Willey and Sons Inc.
  • Stoner, J. A.F. ve Wankel, C. (1987). Management, Third Editon. New Delhi: Prentce- Hall of India Private Limited.
  • Taymaz, H. (1997). Uygulamalı Okul Yönetmi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitm Bilimleri Fakültesi Yayınları, No: 180.
  • Tural, N. (2000). Eğitm Planlamasına Esnek Bir Yaklaşım: Stratejik Planlama. Eğitm Araştrmaları. Ankara: Anı Yayıncılık, Sayı: 1, s. 74-80.
  • Tümer, S. (1993). Neden Stratejik Yönetm. Verimlilik Dergisi. Ankara: Milli Prodüktvite Merkezi Yayını, 1, s. 99-118.
  • What is Strategic Planning , htp://www.allianceonline.org/fags/spfag1.html, (erişim tarihi: 18.07.2000).
  • Whipple, S. , Avoiding Strategic Meltdown, htp://www.whipplesargent.com/ wol_3.htm, (erişim tarihi: 17.07.2000).
  • Yilmaz, K. (2003). Kamu Kuruluşları İçin Stratejik Planlama Uygulaması. Sayıştay Dergisi, 50-51, s. 67-86.