Türkiye'de 1980 sonrası kamu yönetiminde reform politikalarına yön veren kavramsal / teorik düşünceler ve kurumsal düzenlemeler

1980li yıllardan sonra küreselleşme, neo-liberalizm ve bilgi-işlemteknolojilerinde meydana gelen gelişmeler sonrasında devlet ve kamuyönetmi örgütü dönüşüme uğramaktadır. Bu noktada kamu yönetminiörgütsel ve işlevsel bağlamda dönüştüren kavramsal/teorik düşünceler vekurumsal düzenlemeler çok önemli bir etki yaratmaktadırlar. Türkiyede dedünyada meydana gelen bu düşünce ve yapılanmalara bağlı olarak çeşitlireform uygulamaları gerçekleştrilmiştr. Bu makalenin amacı da 1980sonrasında Türk kamu yönetminde etkili olan kavramsal/teorik düşüncelerive kurumsal düzenlemeleri inceleyerek, söz konusu reform dinamiklerinianaliz etmektr. 1

Public administration reform policies that direction conceptual / theoretical reflections and institutional arrangements inTurkey after 1980

Afer the 1980s, afer occurring globalizaton, neo-liberalism andinformaton-processing technology developments, the state and publicadministraton organizatons are being transformed. At this point in thecontext of public administraton, organizatonal and functonal convertconceptual/ theoretcal consideratons and insttutonal arrangements havea signifcant impact. Turkey occurring in the world is varied depending onthe ideas and embodiments, reforms applicatons were carried. The purposeof this artcle is also efectve afer 1980, the Turkish public administratonconceptual/theoretcal consideratons and insttutonal arrangements,examining the reform is to analyze the dynamics.

PDF

___

Adigüzel, M. (2011). Ekonomik, Kültürel ve Politk Küreselleşme ve Sonuçları, Nobel Yayın Dağıtm, Ankara.
Akgün, B. (2005). Türkiyede Sivil Toplum Örgütlerinin AB Sürecindeki Rolü, İçinde, Ed. Harun Arıkan ve Muhsin Kar, Türkiye Avrupa Birliği İlişkileri: Siyasal, Bölgesel ve Ekonomik Boyutlar (ss. 77-87), Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Al, H. (2007). Bilgi Toplumu ve Kamu Yönetminde Paradigma Değişimi, Bilim Adamı Yayınları, Ankara.
Altnok, M. (2002). Yeni Liberal İstkrar ve Yapısal Uyum Programları: Türkiye Ekonomisinde Sermaye Birkimi ve Kriz, Praksis, 5, s. 77-130.
Altun, N. ve Kenar, B. (2010). İktsat Teorisindeki Değişimlerin Kamu Yönetmi ve Mali Yapı Üzerindeki Etkileri, İçinde, Ed. N. Tolga Saruç, Temel Gürdal ve Nurullah Altun, Prof. Dr. Aytaç Ekere Armağan, Kamu Maliyesinde Seçme Yazılar (ss, 465-491), T.C. Sakarya Üniversitesi Maliye Bölümü, Sakarya Üniversitesi Yayınları, Sakarya.
Arslan, E. (2010). Kalkınma Ajansları ve Kalkınma Ajanslarının Türkiye Ekonomisine Beklenen Katkıları, Kamu-İş, 11(3), s. 85-108.
Arslan, N. T. (2010a). Klasik-Neo Klasik Dönüşüm Süreci: Yeni Kamu Yönetmi, Cumhuriyet Üniversitesi İktsadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11(2), s. 21-38.
Arslan, N. T. (2010b). Yönetmin Yeni Yapı Taşları Bağımsız İdari Otoriteler: Yavru Leviathanlara Doğru, Sosyal Siyaset Konferansları, 59(2), s. 25-49.
Aslan, M. ve Kaya, G. (2004). 1980 Sonrası Türkiyede Siyasal Katlımda Sivil Toplum Kuruluşları, Cumhuriyet Üniversitesi İktsadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(1), s. 213-223.
Aslan, S. ve Yilmaz, A. (2013). Modernizme Bir Başkaldırı Projesi Olarak Postmodernizm, C.Ü. İktsadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(2), (erişim tarihi 09.05.2013), htp://eskidergi.cumhuriyet.edu.tr/ makale/120.pdf, s. 93-108.
Ataay, F. (2008). İkinci Kuşak Yapısal Reformlarda Program Arayışları, Memleket Siyaset-Yönetm, 6, (erişim tarihi 08.102.013), htp://farukataay.blogspot.com.tr/2011/02/birgun-gazetesiyle-roportaj- doc-dr.html.
Ataay, F. ve Acar, E. (2013). Devletn Yeniden Yapılandırılması ve Yerelleşme, (erişim tarihi 21.06.2013), htp://www.yayed.org/id15-gorusler/faruk-ataay-ergul-acar-devletn-yeniden yapilandirilmasi-ve- yerellesme.php.
Ateş, H. ve Kirilmaz, H. (2009). Bir Yönetşim Modeli Örneği: Kamu Hastane Birlikleri, VII. Kamu Yönetmi Forumu Bildiriler Kitabı, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, s. 531, (erişim tarihi 03.10.2013), htp://iibfdergisi.ksu.edu.tr/Imagesimages/fles/16(2).PDF.
Ateş, O. (2009). Katlımcı Demokrasi ve E-Devlet Uygulamalarının Türkiyede Demokratk Yönetme Etkileri, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü Kamu Yönetmi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Aydin, M. D. (2005). e-Avrupa+ ve Türkiye: Bilgi Teknolojileri Alanında Avrupa Birliği Kriterlerine Uyum, Hacetepe Üniversitesi İktsadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(1), (erişim tarihi 23.10.2013), htp://www.iibfdergi.hacetepe.edu.tr/artcle/view/5000034265.
Balci, A. ve Kirilmaz, H. (2013). Kamu Yönetminde Yeniden Yapılanma Kapsamında E-Devlet Uygulamaları, Türk İdare Dergisi, (erişim tarihi 02.05.2013), htp://www.td.gov.tr/Makaleler/3as%C 4%B1mbalc%C4%B1harunk%C4%B1r%C4%B1lmaz.doc .
Bayar, F. (2013). Küreselleşme Kavramı ve Küreselleşme Sürecinde Türkiye, Uluslararası Ekonomik Sorunlar, ss. 25-34, (erişim tarihi 04.06.2013), (htp://www.mfa.gov.tr/data/Kutuphane/yayinlar/ EkonomikSorunlarDergisi/sayi32/fratbayar.pdf).
Bayramoğlu, S. (2003). Düzenleyici Devlet Düzenlenirken: OECD Türkiye Raporu Üzerine Eleştrel Bir Çözümleme, Praksis 9, s. 143-162.
Bilge, M. (2009). Türk Modernleşmesi ve Sivil Toplum, Binyıl Yayınevi, Ankara.
Birkök, M. C. (1998). Modernizmden Postmodernizme: Yeni Problemler, İstanbul 1998, (erişim tarihi 06.09.2014), htp://www.j-humansciences. com/ojs/index.php/IJHS/artcle/viewFile/75/74.
Bozkurt, Y. (2014). Yerel Demokrasi Aracı Olarak Türkiyede Kent Konseyleri: Yapı, İşleyiş ve Sorunlar, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 40, s. 229-240.
Bozlağan R. (2003). Kamu Yönetmi Paradigmasında Değişim ve Özelleştrme Yaklaşımı, İçinde, Ed. Muhitn Acar ve Hüseyin Özgür, Çağdaş Kamu Yönetmi-I (ss. 277-303), Nobel Yayın Dağıtm, Ankara.
Çaha, Ö. (2007). Aşkın Devleten Sivil Topluma, Plato Film Yayınları, İstanbul.
Çelikkol, Ö. (2008). Kamu Yönetminde E-Devlet Yapılanması ve Türkiye İçin E-Devlet Model Önerisi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü Kamu Yönetmi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
Demircan, E. S. (2008). Yeni Ekonomik Düzende Küreselleşme Yerelleşme Bağlamında Belediyelerde Yeni Mali Yönetm Anlayışı, Erciyes Üniversitesi İktsadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, s. 30, 99-128.
Dinçer, Ö. ve Yilmaz, C. (2003). Kamu Yönetminde Yeniden Yapılanma: 1, Değişimin Yönetmi İçin Yönetmde Değişim, T.C. Başbakanlık, Ankara.
Doğan, K. C. ve Yilmaz, N. (2013). Küresel Sermayeye Dayalı Yeni Ekonomik Düzende Ulus-Devletin Egemenlik Krizi, Küresel İktsat ve İşletme Çalışmaları Dergisi-GJEBS, 2(3), s. 12-19. Doğan, K. C., Kalkişim, H. M. ve Karaaslan, İ. (2012). Neo-Liberal Dönüşüm Sürecinde Post-Bürokratk Yapılanma: Yönetşim Modeli. İçinde, Ed. Yüksel Koçak ve Atl Cem Çiçek, Kamu Yönetmi: Yönetm ve Siyaset Ekseninde Yeniden Yapılanma (ss. 79-86), Gazi Kitabevi, Ankara.
Dönmez, E. (2003). Türkiyede Bağımsız İdari Otoriteler, Ankara Barosu Dergisi, s. 2, 55-78.
Dursun, D. (2006). Kamu Yönetminin Yapılandırılması ve Çevresel Faktörler Açsından Anlamı, Liberal Düşünce, s. 43, 185-202.
Erçakar, M. E. (2010). Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Türkiye Uygulaması, Mevzuat Dergisi, s. 153, (erişim tarihi 15.07.2013), htp://www.mevzuatdergisi.com/2010/09a/01.htm.
Erdem, F. H. (1998). 1982 Anayasasında İnsan Hakları ve Hukuk Devlet: Eleştrel Bir Bakış, Yeni Türkiye, İnsan Hakları Özel Sayısı I, 21, 624-644.
Erdoğan, E. ve Ak, M. Z. (2003). Neo-Liberal Ekonomik Dönüşüm ve Sendikalar, Kamu-İş, 7(2), 1-14.
Eser, H. B., Memişoğlu, D. ve Özdamar, G. (2011). Sosyal Siyasetn Üretlmesi Sürecinde Refah Devletnden Neo-Liberal Devlete Geçiş: Devletn Kamu Hizmet Sunma İşlevinin Değişimi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktsadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), s. 201-217.
Farazmand, A. (1999). Globalizaton and Public Administraton, Public Administraton Review, 59(6), 509-522.
Fendoğlu, H. T. (2011). Kamu Denetçiliği (Ombudsmanlık), Yetkin Yayınları, Ankara. Greenwood, J., Pyper, R. ve Wilson, D. (2002). New Public Administraton in Britain, Routledge, London.
Gruening, G. (2001). Origin and Theoretcal Basis of New Public Management, Internatonal Public Management Journal, 4, 1-25.
Güneş, M. ve Beyazit, E. (2014). Türkiyede Yerelde Yönetşim Olanakları: Kent Konseyleri, (erişim tarihi 03.06.2014), htp://iys. inonu.edu.tr/webpanel/dosyalar/1427/fle/MuharremGunes. pdf.
Henden, H. B. ve Henden, R. (2005). Yerel Yönetmlerin Hizmet Sunumlarındaki Değişim ve e-Belediyecilik, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), s. 48-66.
Hirst, P. ve Thompson, G. (2009). Küreselleşme-Gerekli Bir Mit Mi?. (çev. Nasuh Uslu), İçinde, Ed. Kudet Bülbül, Küreselleşme: Temel Metnler (ss. 43-53), Orion Kitabevi, Ankara.
Hood, C. (1991). A Public Management For All Seasons?, Public Administraton, 69, Spring, s. 3-19.
Hood, C. (2004). Introducton: Controlling Public Services and Government: Towards a Cross-Natonal Perspectve, In, Ed. Christopher Hood vd., Controlling Modern Government: Variety, Commonality and Change (pp. 3-21), Edward Elgar Publishing Limited, UK.
İnanç H. ve Demiray, M. (2013). Siyasal Bir İdeoloji Olarak Neo-Liberalizm, (erişim tarihi 02.07.2013), htp://www.arastrmax.com/system/fles/dergiler/249/makaleler/11/arastrmax-siyasal-bir-ideoloji- olarak-neo-liberalizm.pdf.
Jeanniere, A. (2011). Modernite Nedir?, (çev. Nilgün Tutal), İçinde, Ed. Mehmet Küçük, Modernite Versus Postmodernite (ss. 111-124), Say Yayınları, İstanbul.
Kalağan, G. (2009). 1980 Sonrası Geleneksel Bürokratk Yönetm Paradigmasında Değişim ve Yönetsel- Siyasal Yeniden Yapılanma Arayışları, SDÜ Vizyoner Dergisi, 1(1), s. 92-103.
Kamarck, E. C. (2000). Globalizaton and Public Administraton Reform, In, Ed. Joseph S. Nye Jr. and John D. Donahue, Governance in a Globalizing World ( pp. 229-252), Brookings Insttuton Press, Washington, D.C.
Kaplan, Ç. (2009). Kamu Yönetminde Etk ve Kamu Çalışanlarının Etk Kavramını Algılayışları, Süleyman Demirel Üniversitesi İktsadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(3), s. 343-355.
Karakaş, M. (2008). Devletn Düzenleyici Rolü ve Türkiyede Bağımsız İdari Otoriteler, Maliye Dergisi, 154, 99-120.
Karataş, H. (2013). Kamu Yönetminde Yeni Bir Anlayış: Vatandaş Odaklı Yönetm, Bütçe Dünyası Dergisi, s. 86, (erişim tarihi 10.04.2013), www.debud.org/Html/dergi/24/halilk.pdf.
Karluk, S. R. (2009). Cumhuriyetin İlanından Günümüze Türkiye Ekonomisinde Yapısal Dönüşüm, Beta Basım Yayım, İstanbul.
Kavruk, H. (2014). Türk Kamu Yönetminde Bağımsız İdari Otoriteler ve Ajanslar, (erişim tarihi 12.03.2014), htp://iibfdergisi.ksu.edu.tr/Imagesimages/fles/10(2).PDF.
Kaya, R. (2009). Neoliberalizmin Türkiyeye Siyasal Etkileri Üzerine Değerlendirmeler ve Tartşma Ögeleri, İçinde, Der. Nergis Mütevellioğlu ve Sinan Sönmez, Küreselleşme, Kriz ve Türkiyede Neoliberal Dönüşüm (ss. 235-260), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Kaypak, Ş. (2013). Modernizmden Postmodernizme Değişen Kentleşme, Küresel İktsat ve İşletme Çalışmaları Dergisi-GJEBS, 2(4), 80-95.
Kestellioğlu, G. (2014). Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri: Kahramanmaraş Örneği, (erişim tarihi12.05.2014,htp://iibfdergisi.ksu.edu.tr/Imagesimages/fles/1_6_%20Yerel%20Demokrasi%20 ve%20Kent%20Konseyleri%20Kahramanmara%C5%9F%20%C3%96rne%C4%9Fi.pdf.
Keyman, E. F. (2006). Türkiyede Sivil Toplumun Serüveni: İmkânsızlıklar İçinde Bir Vaha, Sivil Toplum Geliştrme Merkezi (STGM), Ankara.
Koçyiğit, A. (2003). Makro Ekonomik İstkrar Politkası, İçinde, Ed. Turgut Göksu vd., 1980-2003 Türkiyenin Dış, Ekonomik, Sosyal ve İdari Politkaları (ss. 489-519), Siyasal Kitabevi, Ankara.
Kolçak, M. (2012). Meslek Etği, Murathan Yayınevi, Ankara.
Kurt, M. ve Uğurlu, Ö. Y. (2007). Yeni Kamu Yönetmi ve Yeni Kamu Yönetmi Yaklaşımının Gelişiminde Avrupa Birliğinin Rolü: İlerleme Raporları İçerik Analizi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, IX(I1), 81-109.
Kürkçü, D. D. (2013). Küreselleşme Kavramı ve Küreselleşmeye Yönelik Yaklaşımlar, The Turkish Online Journal of Design, Art and Communicaton-TOJDAC, 3(2), (erişim tarihi 23.04.2014), htp://tojdac.org/ tojdac/VOLUME3-ISSUE2_fles/tojdac_v03i201.pdf.
Laçiner, S. (2012). Turgut Özal Dönemi Türk Dış Politkası (1983-1993), İçinde, Ed. Adem Çaylak vd., Osmanlıdan İkibinli Yıllara Türkiyenin Politk Tarihi: İç ve Dış Politka (ss. 605-632), Savaş Yayınevi, Ankara.
Maç, N. (2006). Avrupa Birliği Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşları, Konya Ticaret Odası (KTO) Etüd Araştrma Merkezi, Araştrma Raporu, Konya.
Ortaş, İ. (2013). Bilgi Toplumuna Geçiş ve Sorunları, (erişim tarihi 10.02.2013), htp://turkoloji.cu.edu. tr/GENEL/ibrahim_ortas_bilgi_toplumuna_gecis_ve_sorunlar.pdf.
Örselli, E. (2014). Küreselleşme ve Kamu Yönetminde Etk Değerler, (erişim tarihi 23.04.2014), htp:// iibfdergisi.ksu.edu.tr/Imagesimages/fles/13(2).PDF.
Özdemir, A. T. (2011). Mahalli İdarelerde Halk Katlımı Bağlamında Kent Konseyleri, Sayıştay Dergisi, 83, 31-56.
Özen, P. (2005). Bölge Kalkınma Ajansları, TEPAV, Mayıs, 2005, (erişim tarihi 17.07.2014), htp://www. tepav.org.tr/upload/fles/1271245092r8246.Bolgesel_Kalkinma_Ajanslari.pdf.
Özer, M. A. (2005a). Günümüzün Yükselen Değeri: Yeni Kamu Yönetmi, Sayıştay Dergisi, s. 59, 3-46.
Özer, M. A. (2005b). Kamu Yönetminin Geleceğine Dair Düşünceler, Sayıştay Dergisi, s. 57, 55-80.
Özer, M. A. (2006). Yönetşim Üzerine Notlar, Sayıştay Dergisi, s. 63, 59-89.
Özer, M. A. (2012). Türkiyede Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Sosyal Ekonomik İşlevleri, Kamu-İş, 12(2), 37-74.
Palabiyik, H. (2004). Yönetmden Yönetşime Geçiş ve Ötesi Üzerine Kavramsal Açıklamalar, Amme İdaresi Dergisi, 37(1), 63-85.
Parlak, B. ve Sobaci, Z. (2010). Kuram ve Uygulamada Kamu Yönetmi, Alfa Aktüel, Bursa.
Ritzer, G. (2011). Globalizaton: the Essentals, John Wiley & Sons Ltd,, United Kingdom.
Rosanvallon, P. (2004). Refah Devletnin Krizi, (çev. Burcu Şahinli), Dost Kitabevi, Ankara.
Saribay, A. Y. (1998). Türkiyede Demokrasi ve Sivil Toplum, İçinde, Ed. E. Fuat Keyman ve Ali Yaşar Sarıbay, Küreselleşme Sivil Toplum ve İslam (ss. 88-110), Vadi Yayınları, Ankara.
Selvi, Ö. (2012). Bilgi Toplumu, Bilgi Yönetmi ve Halkla İlişkiler, Gümüşhane Üniversitesi İletşim Fakültesi Elektronik Dergisi, 3, 191-214.
Steger, M. B. (2003). Globalizaton: A Very Short Introducton, Oxford University Press Inc., New York.
Şahin, L. ve Öztürk, M. (2008). Küreselleşme Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiyedeki Durumu, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, s. 54, 3-29.
Şaylan, G. (2006). Postmodernizm, İmge Kitabevi, Ankara.
Şener, H. E. (2008). Avrupa Birliği Neo-Liberalizm ve İdari Reform İlişkisi, Memleket Siyaset Yönetm, 3(7), 112-137.
Talas, M. (2013). Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiye Perspektf, (erişim tarihi 02.10.2013), htp:// www.tubar.com.tr/TUBAR%20DOSYA/talas_mustafa%20387-401.pdf.
Tekeli, İ. (2011). Modernizm, Modernite ve Türkiyenin Kent Planlama Tarihi, Tarih Vakf Yurt Yayınları, İstanbul.
Tosun, G. E. (2001). Demokratkleşme Perspektfnden Devlet-Sivil Toplum İlişkisi (Türkiye Örneği), Alfa Basım Yayım, İstanbul.
Tosun, G. E. (2005). Türkiyede Devlet-Sivil Toplum İlişkisi ve Demokrasinin Pekişmesinin Önündeki Engeller, İçinde, Haz. Lüti Sunar, Sivil Toplum ve Demokrasi (ss. 123-143), Kaknüs Yayınları, İstanbul.
Tuncel, G. (2011). Sivil Toplum ve Devlet, Bilsam Yayınları, İstanbul. Uçkan, Ö. (2014). E-Devlet, E-Demokrasi ve E-Yönetşim Modeli: Bir İlkesel Öncelik Olarak Bilgiye Erişim Özgürlüğü, (erişim tarihi 12.05.2014), htp://sdu.edu.tr/diger/bapyb/ALPER/edevlet.doc .
Usta, Aydin (2014). Yeni Kamu Yönetmi Bağlamında Dengeli Sonuç Kart Uygulamaları: Belediyeler Üzerine Bir Araştrma, Çağdaş Yerel Yönetmler, 23(1), s. 15-37.
Waters, M. (1995). Globalizaton, Routledge, London. Yaşar, G. Y. (2008). Türkiyede 1980 Sonrası Sağlık Politkalarında Gözlenen Neoliberal Dönüşüm ve Sonuçları Üzerine Değerlendirmeler, Mülkiye, XXXII(260), s. 157-192.
Yildirim, M. (2010). Modernizm, Postmodernizm ve Kamu Yönetmi, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 703-719.
Yildirim, S. (2013). Türkiyede 24 Ocak 1980 Öncesi ve Sonrası Sanayileşme ve Ekonomik Büyümeye Etkileri, Eskişehir Orhangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), (erişim tarihi 02.10.2013), htp:// sbd.ogu.edu.tr/makaleler/7_1_Makale_9.pdf.
Yildiz, N. (1998). Türkiyede Belediyelerin Dış Yönetsel Denetmi, T.C. İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Kontrolörleri Derneği Yayını, No: 4, Ankara.
Yilmaz, G. (2008). Kapitalizmde Zaman-Mekân Sıkışması, Çalışma ve Toplum, s. 2, 155-172.
Yilmaz, A. (2010). Kalkınma Ajansları ve Yerel Yönetşim, Türk İdare Dergisi, s. 466, 175-195.
Yilmaz, Y. (2014). Fransada Bağımsız İdari Otoriteler, (erişim tarihi 03.04.2014), htp://www.msb.gov. tr/ayim/Ayim_makale_detay.asp?IDNO=66 .