Örgütsel kültür ile iş güvenliği ve işgören sağlığ kültürü paradigma analizi

Örgüt kültürü analizi, örgütün hedef ve stratejileriyle uyumlu olarak hemgörünen kısımların farklı bir bakış açısıyla incelemesine hem de görünmeyenkısımların önem ve etkinlik açısından analiz edilmesine yardımcı olmaktadır.Scheinın örgüt kültürü paradigma analizi çalışmaları bir örgütün kültürelanalizi açısından önem arzetmektedir. Bu çalışma da, Scheinın işletmekültür paradigma çalışmalarının etkisinde hazırlanmış Scheinın TekrarlamalıGörüşme ile Arama tekniği yöntemiyle örgüt kültürü ile iş güvenliği ve işgörensağlığı kültürü paradigma analizi açısından nitel araştrma yapılacaktr.

The analysis of organizational culture paradigm and occupational safety and health culture paradigm

The analysis of organizatonal culture helps to understand both examinaton of the visible parts with a diferent perspectve and unseen parts of the organizaton in terms of importance and efectveness in consistent with theorganizaton s goals and strategies. Schein s organizatonal culture paradigmanalysis is important for organizatons culture examinaton. The method ofthis study is Schein s joint exploraton through iteratve interviewing. Thisstudy will be the qualitatve research focus on the company s organizatonalculture, and occupatonal safety and health culture by the method of Schein sjoint exploraton through iteratve interviewing.

PDF

___

Akalp, G. ve Yamankaradeniz, N. (2013),İşletmelerde Güvenlik Kültürünün Oluşumunda Yönetmin Rolü ve Önemi, Sosyal Güvenlik Dergisi, 3(2), 96-109.
Berberoğlu, G.N. (1990),Örgüt Kültürü ve Yönetsel Etkinliğe Katkısı, Anadolu Üniversitesi İktsadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8 (1-2), 153-161.
Berberoğlu G., Özkalp İ. ve Koparal, C. (1997). Yönetm ve Organizasyon. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretm Fakültesi Yayınları.
Bjerkan, A.M. (2010). Work, Health and Safety Culture/Climate: A Study Of Employees in The Norwegian Oil and Gas Industry (Unpublished PhD Dissertaton). Oslo: Centre for Technology, Innovaton and Culture Faculty of Social Sciences University of Oslo.
Bodnar, B.A.B. (1992). A Study of the Basic Cultural Assumptons of a School. (Unpublished PhD Dissertaton). Saskatoon: College of Graduate Studies and Research(CGSR) University of Saskatchewan.
Daf, R. L. (2008).Organizaton Theory and Design(Tenth Editon). Mason: Cengage Learning/South- Western.
Danişman, A. ve Özgen, H. (2003), Örgüt Kültürü Çalişmalarinda Yöntem Tartşmasi: Niteliksel- Niceliksel Yöntem İkileminde Niceliksel Ölçümler ve Bir Ölçek Önerisi, Yönetm Araştrmaları Dergisi, 3(2), 91-124.
Demirbilek, T. (2005). İş Güvenliği Kültürü. İstanbul: Legal Yayinlari.
Eren E., Alpkan L., ve Ergün, E. (2003). Kültürel Boyutlar Olarak İşletmelerde İçsel Bütünleşme ve Dışsal Odaklanma Düzeylerinin Performansa Etkileri, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4(1), 55-56.
Freeman, S. H. (1991). Injury and Litgaton Preventaton: Theory and Practce. New York, NY: Van Nostrand Reinhold.
George, J. M., ve Jones, G. R. (2002) . Organizatonal Behavior (Third Editon). Upper Saddle River, NJ: Pearson Educaton Inc.
Gerek N. H .(2000). İş Sağlığı ve İş Güvenliği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Gordon, G. G. Ve N. DiTomaso (1992),Predictng Corporate Performance from Organizatonal Culture, Journal of Management Studies, 29,783-799.
Halis, M. (2001) ,Durumsallığı Açısından Türk Örgüt Kültürlerindeki Yönelimler Ampirik Bir Çalışma, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü Dergisi, 2, 109-135.
Karakulle, İ. (2012). KOBİlerde İş Sağlığı ve İş Güvenliği ve Bir Araştrma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü İşletme Anabilim Dalı Yönetm Organizasyon Bilim Dalı.
Kilmann R.H., Saxton M.J. and Serpa R. (1986),Issues in Understanding and Changing Culture, California Management Review, 28(2), 87-94.
Murat, G. ve Açikgöz B. (2007),Yönetcilerin Örgüt Kültürü Algılamalarına İlişkin Bir Analiz: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5),120.
Özkalp , E. ve Kirel, Ç. (2004) . Örgütsel Davranış (2. Baskı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Reason, J. (1998),Achieving A Safe Culture: Theory and Practce, Work & Stress, 12(3), 293-306.
Schein, E.H. (1985). Organizatonal Culture and Leadership. San Francisco: Jossey Bass Publishers.
Schein, E. H. (1990),Organizatonal Culture, American Psychologist, 45(2), 109-119.
Schein, E. H. (1992). Organizatonal Culture and Leadership (Second Editon). San Francisco, CA: Jossey Bass Publishers.
Schein, E. H. (1996a) ,Culture: The Missing Concept in Organizaton Studies, Administratve Science Quarterly, 41(2), 229-240.
Schein, E. H. (1996b) ,Three Cultures of Management: The Key to Organizatonal Learning, Sloan Management Review, 38(1), 9-20.
Schein, E.H. (2002), Örgütsel Kültür(Çev. Atlla Akbaba), Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensttüsü Dergisi, 4(1), 1-32.
Schein, E.H. (2004). Organizatonal Culture and Leadership (Third Editon). San Francisco, CA : Jossey Bass Publishers.
Schein, E.H. (2009). The Corporate Culture: Survival Guide. San Francisco, CA: Jossey Bass Publishers.
Şahin, A. (2010), Örgüt Kültürü-Yönetm İlişkisi ve Yönetsel Etkinlik , Maliye Dergisi,159, 21-35.
Topaloğlu, M. ve Kara, D. (2004) , Örgütsel Kültürün Yönetcilerin Yönetsel Davranışları Üzerine Etkileri A Grubu Seyahat Acentelerinde Bir Uygulama, Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitm Fakültesi Dergisi, 2, 121-141.
Varol, M.(1989), Örgüt Kültürü ve Örgüt İklimi, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 44(12), 195222.