Amaç: İleri sol ventrikül (LV) disfonksiyonu ile birlikte koroner arter hastalığı olan olgularda koroner arter bypass cerrahisi (CABG) zor ve tartışmalı bir konudur. Çalışmamız bu tür olgularda cerrahi revaskülarizasyonun etkinliğini incelemek amacı ile yapılmıştır. Materyal ve Metod: Merkezimizde 1997 ve 1999 arasında CABG uygulanan 1214 olgu arasından sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) < %30 olan ve ventrikül anevrizması bulunmayan 121 (%9.96) olgu preoperatif, perioperatif ve postoperatif erken ve orta dönem izlem verileri ile değerlendirilmiştir. Olguların seçiminde preoperatif her hangi bir viyabilite testi yapılmamıştır. Olgular postoperatif ilk 6 ayda poliklinik kontrolleri, sonrasında telefon görüşmeleri ile izlenmişlerdir. Preoperatif olarak 109 (%90.09) olgu NYHA fonksiyonel kapasite III ve IV'deydi; 59 (%48.76) olgu düşük LVEF tedavisine yönelik digoksin kullanıyordu ve ortalama LVEF %27.34 ± 3.12 idi. Bulgular: Toplam 7 (%5.78) hastane mortalitesi ve 2 (%1.65) geç mortalite olmuştur. 30 (%24.79) olguda postoperatif morbidite saptanmıştır. Postoperatif ortalama 22 ± 10.24 aylık izlem süresinde yaşayan 112 (%92.56) olgunun 105'nin (%93.75) NYHA I-II fonksiyonel kapasiteye sahip olduğu saptanmıştır. Digoksin kullanımı 32 (%27.5) olguya düşmüştür. Ekokardiyografik olarak orta dönem kontrolü yapılan 48 olgunun ortalama LVEF'si %39.83 ± 5.21 olarak bulunmuştur. LVEF ve fonksiyonel kapasitedeki iyileşme anlamlıdır. Preoperatif olarak ileri yaş, diyabet, hipertansiyon, ileri anjinal ve fonksiyonel semptomlar mortaliteye etkili risk faktörleri olarak saptanmıştır. Sonuç: Postoperatif izlemlerde saptadığımız düşük mortalite ve morbidite oranları yanında fonksiyonel kapasite ve ejeksiyon fraksiyonundaki anlamlı artışlar, ileri sol ventrikül disfonksiyonlu olgularda cerrahi revaskülarizasyonun güvenilir bir seçenek olduğunu göstermektedir. "> [PDF] Sol ventrikül disfonksiyonlarında cerrahi revaskülarizasyonun etkinliği | [PDF] Amaç: İleri sol ventrikül (LV) disfonksiyonu ile birlikte koroner arter hastalığı olan olgularda koroner arter bypass cerrahisi (CABG) zor ve tartışmalı bir konudur. Çalışmamız bu tür olgularda cerrahi revaskülarizasyonun etkinliğini incelemek amacı ile yapılmıştır. Materyal ve Metod: Merkezimizde 1997 ve 1999 arasında CABG uygulanan 1214 olgu arasından sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) < %30 olan ve ventrikül anevrizması bulunmayan 121 (%9.96) olgu preoperatif, perioperatif ve postoperatif erken ve orta dönem izlem verileri ile değerlendirilmiştir. Olguların seçiminde preoperatif her hangi bir viyabilite testi yapılmamıştır. Olgular postoperatif ilk 6 ayda poliklinik kontrolleri, sonrasında telefon görüşmeleri ile izlenmişlerdir. Preoperatif olarak 109 (%90.09) olgu NYHA fonksiyonel kapasite III ve IV'deydi; 59 (%48.76) olgu düşük LVEF tedavisine yönelik digoksin kullanıyordu ve ortalama LVEF %27.34 ± 3.12 idi. Bulgular: Toplam 7 (%5.78) hastane mortalitesi ve 2 (%1.65) geç mortalite olmuştur. 30 (%24.79) olguda postoperatif morbidite saptanmıştır. Postoperatif ortalama 22 ± 10.24 aylık izlem süresinde yaşayan 112 (%92.56) olgunun 105'nin (%93.75) NYHA I-II fonksiyonel kapasiteye sahip olduğu saptanmıştır. Digoksin kullanımı 32 (%27.5) olguya düşmüştür. Ekokardiyografik olarak orta dönem kontrolü yapılan 48 olgunun ortalama LVEF'si %39.83 ± 5.21 olarak bulunmuştur. LVEF ve fonksiyonel kapasitedeki iyileşme anlamlıdır. Preoperatif olarak ileri yaş, diyabet, hipertansiyon, ileri anjinal ve fonksiyonel semptomlar mortaliteye etkili risk faktörleri olarak saptanmıştır. Sonuç: Postoperatif izlemlerde saptadığımız düşük mortalite ve morbidite oranları yanında fonksiyonel kapasite ve ejeksiyon fraksiyonundaki anlamlı artışlar, ileri sol ventrikül disfonksiyonlu olgularda cerrahi revaskülarizasyonun güvenilir bir seçenek olduğunu göstermektedir. "> Amaç: İleri sol ventrikül (LV) disfonksiyonu ile birlikte koroner arter hastalığı olan olgularda koroner arter bypass cerrahisi (CABG) zor ve tartışmalı bir konudur. Çalışmamız bu tür olgularda cerrahi revaskülarizasyonun etkinliğini incelemek amacı ile yapılmıştır. Materyal ve Metod: Merkezimizde 1997 ve 1999 arasında CABG uygulanan 1214 olgu arasından sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) < %30 olan ve ventrikül anevrizması bulunmayan 121 (%9.96) olgu preoperatif, perioperatif ve postoperatif erken ve orta dönem izlem verileri ile değerlendirilmiştir. Olguların seçiminde preoperatif her hangi bir viyabilite testi yapılmamıştır. Olgular postoperatif ilk 6 ayda poliklinik kontrolleri, sonrasında telefon görüşmeleri ile izlenmişlerdir. Preoperatif olarak 109 (%90.09) olgu NYHA fonksiyonel kapasite III ve IV'deydi; 59 (%48.76) olgu düşük LVEF tedavisine yönelik digoksin kullanıyordu ve ortalama LVEF %27.34 ± 3.12 idi. Bulgular: Toplam 7 (%5.78) hastane mortalitesi ve 2 (%1.65) geç mortalite olmuştur. 30 (%24.79) olguda postoperatif morbidite saptanmıştır. Postoperatif ortalama 22 ± 10.24 aylık izlem süresinde yaşayan 112 (%92.56) olgunun 105'nin (%93.75) NYHA I-II fonksiyonel kapasiteye sahip olduğu saptanmıştır. Digoksin kullanımı 32 (%27.5) olguya düşmüştür. Ekokardiyografik olarak orta dönem kontrolü yapılan 48 olgunun ortalama LVEF'si %39.83 ± 5.21 olarak bulunmuştur. LVEF ve fonksiyonel kapasitedeki iyileşme anlamlıdır. Preoperatif olarak ileri yaş, diyabet, hipertansiyon, ileri anjinal ve fonksiyonel semptomlar mortaliteye etkili risk faktörleri olarak saptanmıştır. Sonuç: Postoperatif izlemlerde saptadığımız düşük mortalite ve morbidite oranları yanında fonksiyonel kapasite ve ejeksiyon fraksiyonundaki anlamlı artışlar, ileri sol ventrikül disfonksiyonlu olgularda cerrahi revaskülarizasyonun güvenilir bir seçenek olduğunu göstermektedir. ">

Sol ventrikül disfonksiyonlarında cerrahi revaskülarizasyonun etkinliği

Amaç: İleri sol ventrikül (LV) disfonksiyonu ile birlikte koroner arter hastalığı olan olgularda koroner arter bypass cerrahisi (CABG) zor ve tartışmalı bir konudur. Çalışmamız bu tür olgularda cerrahi revaskülarizasyonun etkinliğini incelemek amacı ile yapılmıştır. Materyal ve Metod: Merkezimizde 1997 ve 1999 arasında CABG uygulanan 1214 olgu arasından sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) < %30 olan ve ventrikül anevrizması bulunmayan 121 (%9.96) olgu preoperatif, perioperatif ve postoperatif erken ve orta dönem izlem verileri ile değerlendirilmiştir. Olguların seçiminde preoperatif her hangi bir viyabilite testi yapılmamıştır. Olgular postoperatif ilk 6 ayda poliklinik kontrolleri, sonrasında telefon görüşmeleri ile izlenmişlerdir. Preoperatif olarak 109 (%90.09) olgu NYHA fonksiyonel kapasite III ve IV'deydi; 59 (%48.76) olgu düşük LVEF tedavisine yönelik digoksin kullanıyordu ve ortalama LVEF %27.34 ± 3.12 idi. Bulgular: Toplam 7 (%5.78) hastane mortalitesi ve 2 (%1.65) geç mortalite olmuştur. 30 (%24.79) olguda postoperatif morbidite saptanmıştır. Postoperatif ortalama 22 ± 10.24 aylık izlem süresinde yaşayan 112 (%92.56) olgunun 105'nin (%93.75) NYHA I-II fonksiyonel kapasiteye sahip olduğu saptanmıştır. Digoksin kullanımı 32 (%27.5) olguya düşmüştür. Ekokardiyografik olarak orta dönem kontrolü yapılan 48 olgunun ortalama LVEF'si %39.83 ± 5.21 olarak bulunmuştur. LVEF ve fonksiyonel kapasitedeki iyileşme anlamlıdır. Preoperatif olarak ileri yaş, diyabet, hipertansiyon, ileri anjinal ve fonksiyonel semptomlar mortaliteye etkili risk faktörleri olarak saptanmıştır. Sonuç: Postoperatif izlemlerde saptadığımız düşük mortalite ve morbidite oranları yanında fonksiyonel kapasite ve ejeksiyon fraksiyonundaki anlamlı artışlar, ileri sol ventrikül disfonksiyonlu olgularda cerrahi revaskülarizasyonun güvenilir bir seçenek olduğunu göstermektedir.

___

  • 1. Pasch AR, Bishara RA, Lim LT, Meyer JP, Schuler JJ, Flanigan DP. Optimal limb salvage in penetrating civilian vascular trauma. J Vasc Surg 1986;3:189-95.
  • 2. Martin LC, McKenney MG, Sosa JL, et al. Management of lower extremity arterial trauma. J Trauma 1994;370:591-8.
  • 3. Yılmaz AT, Arslan M, Demirkılıç U, et al. Missed arterial injuries in military patients. Am J Surg 1997;173:110-4.
  • 4. Graham AN, Barros D'Sa AA. Missed arteriovenous fistulae and false aneurysms in penetrating lower limb trauma: Relearning old lessons. Injury 1991;22:179-82.
  • 5. Weaver FA, Hood DB, Yellin AE. Vascular injuries of the extremities. In: Rutherford RB, ed. Vascular Surgery. Philadelphia: WB Saunders, 2000:862-71.
  • 6. Peck JJ, Eastman AB, Bergan JJ, Sedwitz MM, Hoyt DB, McReynolds DG. Popliteal vascular trauma. A community experience. Arc Surg 1990;125:1339-43.
  • 7. Artunkal N, ed. Harp silahları. In: Harp Cerrahisi. Ankara: Eroğlu Matbaası. 1966:35-102.
  • 8. Böke ME. Periferik damar yaralanmaları. In: Bozer Y, Böke ME, eds. Kalp ve Damar Yaralanmaları. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi, 1983:147-79.
  • 9. Yaycıoğllu A, Arıbal D, Tatlıcıoğlu E. Arter yaralanmaları. In: Yaycıoğlu A, Arıbal D, Tatlıcıoğlu E, eds. Cerrahi Damar Hastalıkları. Ankara: Türkiye Klinikleri Yayınevi, 1986:229-39.
  • 10. Fackler ML. Wound ballistics: A review of common misconceptions. JAMA, 1988,259:2730-6.
  • 11. Wolosker N, Guadencio A, Kuzniec S, et al. Surgical treatment of noniatrogenic trauma of the femoral arteries. Rev Paul Med 1996;114:1079-82.
  • 12. Weaver FA, Yellin AE. Regarding: "Complications of missed arterial injuries". J Vasc Surg 1993;18:1077-8.
  • 13. McNeese S, Finck E, Yellin AE. Definitive treatment of selected vascular injuries and post-traumatic arteriovenous fistulas by arteriographic embolization. Am J Surg 1980;140:252-9.
  • 14. Dennis JW, Frykberg ER, Veldenz HC, Huffman S, Menawat SS. Validation of nonoperative management of occult vascular injuries and accuracy of physical examination alone in penetrating extremity trauma: 5- to 10-year follow-up. J Trauma 1998;44:243-52.
  • 15. Stain SC, Weaver FA, Yellin AE. Extra-anatomic bypass of failed traumatic arterial repairs. J Trauma 1991;31:575-8.
  • 16. Frykberg ER. Advances in the diagnosis and treatment of extremity vascular trauma. Surg Clin North Am 1995;75:207-23.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Ateşli silah yaralanmasına bağlı ilginç bir psödoanevrizma vakası

Mustafa ÜNAL, Mustafa İDİZ, İlyas KAYACIOĞLU, Mustafa YANGEL, Cüneyt KONURALP

Akciğer rezeksiyonu uygulanan hastalarda preoperatif kardiyak değerlendirme

Tuncay GÖKSEL, Ufuk ÇAĞIRICI, Mustafa ÇIKIRIKÇIOĞLU, Sanem NALBANTGİL, Hakan POSACIOĞLU, Kutsal TURHAN

Latissimus dorsi dinamik kardiyomiyoplasti ameliyatlarının uzun dönem sonuçları

Kerem VURAL, Oğuz TAŞDEMİR, Şeref KÜÇÜKER, Süha KÜÇÜKAKSU, Onurcan TARCAN, Erol ŞENER

Koroner re-revaskülarizasyon

Kaan KIRALİ, Ömer IŞIK, Altuğ TUNCER, Esat AKINCI, Cevat YAKUT, Gökhan İPEK, Nihan KAYALAR, Mehmet BALKANAY, Denyan MANSUROĞLU

Flep-kapak yöntemi: İzole aort kapak yetersizliğinde yeni bir cerrahi tedavi yaklaşım (İn vitro çalışma)

Mustafa ÜNAL, Mustafa İDİZ, İlyas KAYACIOĞLU, Murat AKÇAR, Mustafa YANGEL, Cüneyt KONURALP, Kazım BEŞİRLİ

Koroner cerrahisinde tek klemp tekniğinin nörolojik ve kardiyak sonuçlar üzerine etkisi

Mustafa GÜDEN, İlhan SANİSOĞLU, Belhhan AKPINAR, Ertan SAĞBAŞ, Oğuz YILMAZ

Sol ventrikül disfonksiyonlarında cerrahi revaskülarizasyonun etkinliği

Hasan REYHANOĞLU, Ahmet HAMULU, Tanzer ÇALKAVUR, Fatih AYIK, İsa DURMAZ, Fatih İSLAMOĞLU, Suat BÜKET, Münevver YÜKSEL

Konjenital kalp cerrahisinde direkt aortik kanülasyonla minitorakotomi

Hakan GERÇEKOĞLU, Azmi ÖZLER, Serdar EVRENKAYA, Tufan ŞENER, Kürşat ÖZ, Ergin EREN, Remzi TOSUN, Bige AYDIN

Modifiye fontan prosedürlerinin (Sağ kalp bypass girişimlerinin) uzun dönem sonuçları

Kaan KIRALİ, Ömer IŞIK, Murat Bülent RABUŞ, Cevat YAKUT, Gökhan İPEK, Nihan KAYALAR, Suat Nail ÖMEROĞLU, Mehmet BALKANAY, Denyan MANSUROĞLU

Arteriyovenöz fistüllerin cerrahi tedavisi

Kaan KIRALİ, Esat AKINCI, Cevat YAKUT, Gökhan İPEK, Suat Nail ÖMEROĞLU, Kemal UZUN, Denyan MANSUROĞLU