6356 sayılı sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nun grev ve lokavta ilişkin düzenlemeleri

Toplu iş ilişkilerini düzenleyen 2821 sayılı Sendikalar Kanunu ve 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu’nun yerini alan 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu, önceki iki düzenlemeyi tek bir kanun altında toplamış ve yeni kanunla birlikte toplu ilişkilerde bazı değişiklikler söz konusu olmuştur. Yeni düzenlemelerde, grev yasakları bakımından daralma söz konusudur ve greve ilişkin süreler, konut hakları, eylem ve propaganda gibi haklar işçi lehine genişletilmiştir. Lokavt da greve karşı bir işveren hakkı olarak yine yasada yer bulmuştur. Bununla birlikte grev hakkı başlı başına bir hak olmaktan ziyade, yine toplu iş sözleşmesi sistemi içerisinde düzenlenmiş olup, Uluslararası Çalışma Örgütü’nün ülkemize öteden beri yöneltmekte olduğu eleştirilerinin yeni düzenlemelerle büyük ölçüde karşılanmadığı görülmektedir.

Strike and lockout regulations in act no. 6356 on trade unions and collective bargaining agreements

The Law No. 6356 on Trade Unions and Collective Labour Agreements which replaced the Law No. 2821 on Trade Unions and the Law No. 2822 on Collective Bargaining Agreements, Strikes and Lock-Outs regulating collective labour relations has combined the previous two laws under a single law, and the new Law has brought about some changes in the collective labour relations. The new Law has limited the scope of prohibitions on strike and extended the rights on, such as duration of strikes, housing, acts and propaganda, in favour of workers. Lock-out has been re-in- cluded in the new Law as an employer’s right to strike. Nevertheless, the right to strike, rather than being a right in itself, has remained within the system of collective bargaining agreements, and it can be seen that the criticisms of the International Labour Organization regarding our coun- try have not been eliminated by the new arrangements to a considerable extent.

PDF

___

Aktay, N. (2010). TBMM’nin Kabul Ettiği Anayasa Değişikliklerinin Çalışma Hayatına Muhtemel Etkileri. Mercek. Temmuz 2010, 89-97
Alpagut, G. (2012). 6356 Sayılı Yasa’nın Toplu İş Sözleşmesi ve Toplu İş Uyuşmazlıklarına İlişkin Hükümlerinin Değerlendirilmesi Uluslararası Normlara Uyum. Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi. 2012/35, 22-55
Caniklioğlu, N. (2012). 6356 Sayılı Sendika- lar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununun Toplu İş Uyuşmazlıklarının Çözümüne İliş- kin Yeni Düzenlemeleri. İşveren. Kasım- Aralık 2012, 50/6, 53-56
Centel, T. (2013). Grev Yasak ve Sınırlama- larına Topluca Bakış. TİSK Akademi. 2013/I, 6-21
Çelik, N. (2012). İş Hukuku Dersleri. 25. Bası. İstanbul Çifter, A. (1997). Grev Oylaması. Prof. Dr. Kenan TUNÇOMAĞ’a Armağan. 76-100
Demir, F. (2005). 2822 Sayılı Toplu İş Söz- leşmesi Grev ve Lokavt Kanunu’nu Değişti- ren Yasa Tasarısı Taslağı Hakkında Düşünceler. Çalışma ve Toplum. S.5. 2005. s. 61-74
Demircioğlu, M. (1993). Yasal Greve Yargı- sal Müdahale. Münir Ekonomi Armağanı. Ankara, 331 vd.
Dereli, T. (2011a). Toplu İş Hukuku Mev- zuatına Yönelik Değişikliklerin Değerlendi- rilmesi. Mercek. Ocak 2011, 28-41
Dereli, T. (2011b). TBMM’nin 24. Yasama Döneminde Endüstriyel İlişkiler ve Çalışma Hayatında Beklentiler. Mercek. Temmuz 2011, 11-19
Esener, T (1975). İş Hukuku. 2. Bası. Ankara Ekmekçi, Ö. (2006). Yasal Grevin Üye Kaybı Nedeniyle Mahkemece Sona Erdiril- mesinin Koşulları ve Bunun Yetki Belgesine Etkisi. Legal YKİ Dergisi. Aralık 2006, 233- 244
Kutal, M. (1990). Toplu İş Sözleşmesinin Taraf İradesi Dışında Oluşması. Toplu İş Söz- leşmesine İlişkin Temel Sorunlar Semineri. Kamu-İş, Ankara, 101-120
Kutal, M. (2012). Toplu İş Hukukunda Yeni Bir Düzenleme (31.01.2012 Tarihli Kanun Tasarısı). Sicil. Mart 2012, 159-177
Küpeli, B./Ürtiş, M. (1996). Türk İş Huku- kunda Grev. Türk-İş, Ankara
Mollamahmutoğlu, H. (1993). Türk Huku- kunda Lokavt. Ankara Mollamahmutoğlu, H./Astarlı, M. (2012). İş Hukuku. 5. Bası. Ankara
Narmanlıoğlu, Ü. (2001). İş Hukuku II. Toplu İş İlişkileri. İzmir
Oğuzman, K. (1984). Hukuki Yönden İşçi-İş- veren İlişkileri. C1. 3. Bası. İstanbul
Reisoğlu, S. (1986). 2822 Sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu Şerhi. Ankara
Sur, M. (2011). İş Hukuku Toplu İlişkiler. 4. Bası. Ankara
Sur, M. (1987). Grev Kavramı, Türk ve Fran- sız Hukuku Açısından Karşılaştırmalı İnce- leme. İzmir Sümer, H. (1994). Türk Hukukunda Kanuni Grev Esnasında Grev Uygulanan İşyerinde Sebebiyet Verilen Zararlardan Grevi Uygu- layan Sendikanın Sorumluluğu. Çimento İş- veren. Ocak 1994, 14-23
Sümer, H. (1996). Uygulanan Grevin, Grev- den Önce Üretilmiş Stoklara Etkisi. Çimento İşveren. Ocak 1996. 25-29 Süzek, S. (2012). İş Hukuku. 8. Bası. İstan- bul Süzek, S. (1989). İş Akdinin Askıya Alınma- sının Genel Teorisi. Ankara. Şahlanan, F. (2011). İşyerinin Kapatılması ve İşçilerin Başka İşkolunda Bulunan Bir İş- 49 yerine Nakledilmesinin Toplu İş Sözleşme- sine Etkisi, Karar İncelemesi. Türkiye Tekstil Sanayi İşverenleri Sendikası. Mart 2011, İstanbul, 184 vd. Tuğ, A. (1998). Türk Hukukunda Toplu İş Sözleşmesi. Ankara Tuğ, A. (1988). Toplu İş Hukukunda Hizmet Sözleşmesinin Askıya Alınması ve Hukuki Sonuçları. Türk Kamu-Sen. Mart 1988, 6-15. (Askı) Tuncay, C. (1999). Toplu İş Hukuku. İstan- bul Tunçomağ, K./Centel T. (2003). İş Hukuku- nun Esasları. İstanbul Ünal, A. (1993). Çeşitli Ülkelerde ve Türki- ye’de Grev Oylaması. Bursa