Okuma Biçimleri

Okuma betiklerinin çözümlemesi, betiği oluşturan pek çok etmenin ve betiğin düzenleniş konumunun belirlenmesiyle olasıdır. Betiğin yapılanışı ve çözümleme yönteminin saptanması okunanların değerlendirilmesinde son derece önemlidir. Bu iki biçimde yapılabilir; ya bütünden parçaya ya da parçadan bütüne doğru. Tümdengelim ve tümevarım olarak yapılan çözümlemeler birbirinden farklılıklar taşır. Bu çalışmada, bu iki okuma biçiminin ayrılıkları belirtilmiş ve kullanımlarının değerlendirilmesi sonucunda okurun çıkarımlar yapabileceği bir okuma etkinliğinin nasıl düzenlenebileceği konusunda bir saptama yapılmıştır.

It is possible to analyze reading texts through determining the elements that form the text and how it is organized. Establishing the organization of the text and analyzing method are very essential while evaluating the text. This can be done in two ways; either from whole to components or from components to the whole. Deductive and inductive analyses are different from each other. In this study, differences between these two reading styles are mentioned and as a result it has been determined that how a reading activity can be organized through which the reader make inferences.

___

Akyol, H. (1997). “Okuma ve Prensipleri”. Çağdaş Eğitim. 22( 233), SS.26-28.

Binbaşıoğlu, C. (1995a). “Yine İlk Okuma ve Yazma Öğretimi Üzerine”. Öğretmen Dünyası. 16 (192), SS.17-19.

Binbaşıoğlu, C. (1995b). “Okuma Eylemi (Okumak, Ne Yapmak Demektir)”. Çağdaş Eğitim. 20 (210), SS.6-11.

Delaisement, G. (1968). Les Techniques de L’explication de Textes, Paris: Didier.

Dökmen, Ü. (1994). Okuma Becerisi, İlgisi Ve Alışkanlığı Üzerine Psiko-Sosyal Bir Araştırma. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.

Eruz, S. (1995). “Uzmanlık Metinleriyle Okuma-Anlama Etkinliğinin Geliştirilmesi”. Alman Dili ve Edebiyatı Dergisi. (9), S.233-241.

Evcilioğlu, İ. (1995). “Okuma İlgileri Güdüsü Ve Alışkanlığını Geliştirme”. Çağdaş Eğitim. 20 (216), SS.42-43.

Göktürk, A. (1997). Okuma Uğraşı Yazın Metninin Kavranışında Okur-Metin-Yazar İnceleme. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Güneş, F. (2000). Okuma-Yazma Öğretimi ve Beyin Teknolojisi. (2. Baskı), Ankara: Ocak Yayınları.

Gür, H. ve K. Kurtul, (1996). “Okuma Becerisini Geliştirme Alıştırmaları”. Dil Dergisi, (45), SS.57-72.

İpşiroğlu, Z. (1990). “Okumayı Öğretme”(İkinci Basım). Yaratıcı Toplum Yolunda Çağdaş Eğitim. İstanbul: Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Yayınları 1, Cem Yayınevi, SS.47-60.

Kılıç, M. (1995). “Okuma Faaliyeti Üzerine Düşünceler”. Türk Dili. (518), SS.183-187.

Oskay, Ü. (1991). “Bilgilenme, Okur Yazar Olma, İnsan Olmanın Tuhaf Serüveni”. Varlık. (1008), SS.2-5.

Özdemir, E. (1995). Eleştirel Okuma. Ankara: Ümit Yayıncılık.

Sağlamer, E. (1995). “Mantık ve Eleştirisel Okuma”. Çağdaş Eğitim. 20 (210), SS.3-5.

Selvi, I. İ. (1998). “Okuma Alışkanlığı”. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Kütüphanecilik Dergisi. (4), SS.165-178.

Sungu, İ. (1997). “Okuma Üzerine İncelemeler” (Günümüz Türkçesine Çeviren: Cavit Binbaşıoğlu). Öğretmen Dünyası. 18 (214), SS.18-21.

Uğur, E. (1991). “Okuma Yazmanın Evrenselliği”. Varlık. (1003), S.17.

Uzuner, Y. (1997). “Okuma ve Yazma Süreçleri Arasındaki Bağ”. Çağdaş Eğitim. 22 (228), SS.23-24.

Ünalan, Ş. (1999). “Okuma Eğitiminde Dikkat Edilmesi Gereken Hususlar”. Dil Dergisi. (75), SS.34-41.

Yaşar, Ş. (1993). Yabancı Dilde Okuma Becerilerinin Geliştirilmesinde Küçük Gruplarla Öğretim Yönteminin Etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları No:693, Eğitim Fakültesi Yayınları No: 34.