Bilim ve Yayın Etiği

Bu çalışmanın amacı, bilim ve yayın etiği konusunun önemini vurgulayarak, bu konuda yapılan etik dışı uygulamalara dikkat çekmektir. Bilimsel yayınların en çok üretildiği yerlerin başında üniversiteler gelmektedir. Üniversitelerin bilim üretmek ve bunları yaymak gibi görevleri vardır. Toplumlar üniversite kurumlarından bunları beklerler. Bilimsel yayınların bazı etik kuralları taşıması gerekmektedir. Bu bilginin güvenirliği ve geçerliği bakımından gereklidir. Ancak, çeşitli nedenlerle, bilimsel yayınlarda etik dışı uygulamalara rastlanmaktadır. Her ne nedenle olursa olsun, bilimsel yayınların etik dışı uygulamalardan uzak kalması bilimsel bir gerekliliktir.

The aim of this study is to emphasize science and publication ethics by taking attention to unethical practices. Universities are the places that have the priority to produce scientific publications. Universities have the roles of producing knowledge and disseminating the produced knowledge. The public expects the universities to fulfill those roles. The scientific publications have to possess some ethical rules. This is crucial in terms of the validity and reliability of the knowledge. However, due to some reasons, it is likely to come across unethical practices. Whatever is the case, it is a scientific requirement for scientific publication to stay away from that kind of unethical practices.

PDF

___

Arda, B. (1997). “Bilim Etiği”. Bilim, Bilim Politikası ve Üniversiteler. İstanbul

Atalay, F. Cumhuriyet Gazetesi (6 Eylül 1996)

-------- Cumhuriyet Gazetesi (2 Ağustos 1997)

Avşar, E. (1996). Yayın Etiği. Tübitak, Ankara

Balcı, A. (1997). Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara

Bardakçı, M. Hürriyet Gazetesi (16 Mayıs 1999)

Batuhan, H. (1993) Bilim ve Şarlatanlık. Yapı Kredi Yayınları. İstanbul

Bayet, A. (1963). Bilim Ahlakı. (Çev. Vedat Günyol). Çan Yayınları. İstanbul

Cumhuriyet Gazetesi (3 Ağustos 1996)

Çavdar, A.O. (1994). Doğu’da ve Türkiye’de Bilim Etik ve Üniversite Toplantısı Açılış Konuşması. Türkiye Bilimler Akademisi. Ankara

Çelik K. S. Kartal. “Araştırma Etiği”. SDÜ Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi Haziran 2002, Yıl:3, Sayı:3,ss.30-41. Burdur 2002

DPT (1994). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara

Ertürk, K.İ. (1997). “Bilim, Felsefe ve Türk Toplumu”. Bilim, Bilim Politikası, Üniversiteler. İstanbul

Güler, A. (1997). “Üniversite Geleneği ve Bilim Politikası Üzerine”. Bilim, Bilim Politikası, Üniversiteler. İstanbul

Güvenç, B. (1994). “Türkiye’de Sosyal Bilimler Gelişmeler ve Süreklilikler”. Dünya’da ve Türkiye’de Bilim Etik ve Üniversite. Ankara

Heper, M. (1994). “2000’li Yılların Eşiğinde Türkiye’de Devlet ve Üniversite.” Dünya’da ve Türkiye’de Bilim Etik ve Üniversite. Ankara

Hoodbhay, P. (1993). İslam ve Bilim. (Çev. Eser Birey). İstanbul

Işıkoğlu, M. K. (1993) “Bilimsel Yayınlarda Dürüstlük Boyutu.” Eğitim ve Bilim Cilt:17, Sayı: 90. Ankara

Kansu, E. (1996). “Yayın Etiğinde Editörün Sorumlulukları.”Yayın Etiği. Tübitak, Ankara

Karakaya, E. ve Ö. Yaman (1994). “ Dünya’da ve Türkiye’de Etik Kurulları.”Ankara Tıp Mecmuası Vol: 47

Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Yöntemi. 4. Basım. Ankara

Örs, Y. (1994). “Bilim Etkinliğinde Değer Sorunları.” Dünya’da ve Türkiye’de Bilim Etik ve Üniversite. Ankara

Özdaş, M.N. (1990). “Dünya Perspektifinde Türkiye’nin Bilim ve Teknoloji Boyutu.” I. Bilim Teknoloji Şurası. Tübitak

Pak, N. K. (1994). “Üniversitelerde Bilimsel Performans Değerlendirilmesi.” Dünya’da ve Türkiye’de Bilim Etik ve Üniversite. Ankara

Pelin, S.Ş. (1997). “Yöntembilgisi Açısından Bilim ve Sanat.” Bilim, Bilim Politikası ve Üniversiteler. İstanbul

Sayılı, A. (1984). “Bilim Perspektifi İçinde Bilgi ve Bilim” Bilim Kavramı Sempozyumu Bildirileri. Ankara Üniversitesi Basımevi.

Selçuk, N. (1996). Yayın Etiği. Tübitak. Ankara

Ulakbim, 1997

2547 Sayılı Yükseköğretim Kanunu