Elverişsiz Teşebbüs ve Mefruz Suç Ayrımı

Karşılaştırmalı hukukta teorik tartışmaların odak noktasını oluşturan bir konu olarak elverişsiz teşebbüs, Türk Ceza Kanunu’nun teşebbüs konusunda benimsediği objektif anlayış nedeniyle, Türk ceza hukuku doktrininde fazla irdelenmemiş bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır. Konunun cezalandırılabilirlik sorununun ardından en çok tartışılan yönü, mefruz suç ile ayrımının nasıl yapılacağıdır. Bu çerçevede, bu çalışmada elverişsiz teşebbüs kurumunun kendisiyle benzerlik arz eden mefruz suç kurumu ile karşılaştırılması yapılmaktadır. Ayrıca, zorluk teşkil eden elverişsiz teşebbüs-mefruz suç ayrımının nasıl yapılacağı ve buna ilişkin Alman ceza hukuku doktrininde ortaya atılan “tersine sonuç çıkarma teorisi” ve teorinin bu ayrımdaki işlevselliği çalışmada irdelenen konulardandır.

Anahtar Kelimeler:

Teşebbüs, Elverişsiz Teşebbüs, Mefruz Suç, Tersine Sonuç Çıkarma Teorisi (argumentum a contrario)

PDF

___

Alacakaptan, U. (1968). İşlenemez Suç. Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
Artuk, M. E.; Gökcen, A.; Yenidünya, C. (2016). Ceza Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Adalet Yayınevi.
Baumann, J.; Weber, U.; Mitsch, W.; Eisele, J. (2016). Strafrecht Allgemeiner Teil. Bielefeld: Verlag Ernst und Werner Gieseking.
Beckemper, K. (2010). in: Bernd von Heintschel-Heinegg Strafgesetzbuch Kommentar. München: Verlag C. H. Beck.
Centel, N.; Zafer, H.; Çakmut. Ö. (2017). Türk Ceza Hukukuna Giriş. Ankara: Beta Basım Yayım.
Dönmezer, S.; Erman, S. (2019). Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku-II. İstanbul: Der Yayınları.
Ebert, U. (2001). Strafrecht Allgemeiner Teil. Heidelberg: C. F. Müller Verlag.
Frister, H. (2015). Strafrecht Allgemeiner Teil. München: Verlag C. H. Beck.
Hafızoğulları, Z.; Özen, M. (2018). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. Ankara: US-A Yayıncılık.
Haft, F. (2004). Strafrecht Allgemeiner Teil. München: Verlag C. H. Beck.
Hauf, C-J. (1996). Strafrecht Allgemeiner Teil. Berlin: Luchterland Verlag.
Heinrich, B. (2014). Strafrecht Allgemeiner Teil. Stuttgart: Verlag W. Kohlhammer.
Hotz, D. (2016). “Untauglicher Versuch und Wahndelikt bei Fehlvorstellungen über rechtsinstitutionelle Umstände”. Juristsiche Schulung. Heft 3, 221-225.
Jescheck, H-H.; Weigend, T. (1996). Lehrbuch des Strafrechts Allgemeiner Teil. Berlin: Duncker & Humblot.
Kazaker, G. (2019). Ceza Hukukunda Elverişsiz Teşebbüs. Ankara: Adalet Yayınevi.
Kühl, K. (2005). Strafrecht Allgemeiner Teil. München: Verlag Franz Vahlen.
Lewinsky, M. (1927). Der untaugliche Versuch. ein Beitrag zur Strafrechtsreform unter Berücksichtigung der neuen Europäischen Strafgesetzentwürfe. Inaugural Dissertation. zur Erlangung der Doktorwürde einer Hohen Juristischen Fakultät der Universität Köln. Schneidemühl.
Mezger, E. (1933). Strafrecht, Ein Lehrbuch. München und Leipzig: Verlag von Duncker & Humblot.
Özbek, V. Ö.; Doğan, K.; Bacaksız, P. (2019). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Roxin, C. (1996). “Die Abgrenzung von untauglichem Versuch und Wahndelikt”. Juristen Zeitung. 52 Jahrgang. Nr. 20, 981-987.
Roxin, C. (2006). Strafrecht Allgemeiner Teil-I. München: Verlag C. H. Beck.
Roxin, C. (2003). Strafrecht Allgemeiner Teil-II. München: Verlag C. H. Beck.
Roxin, C. (2017). “Der Strafgrund beim untauglichen und beim tauglichen Versuch”. Goltdammer’s Archiv für Strafrecht. 164. Jahrgang, 656-668.
Soyaslan, D. (2018). Ceza Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Yetkin Yayınları.
Valerius, B. (2010). “Untauglicher Versuch und Wahndelikt”. Juristische Arbeitsblätter. Heft 2, 113-116.
Wessels, J.; Beulke, W.; Satzger, H. (2014). Strafrecht Allgemeiner Teil. Heidelberg: C. F. Müller Verlag.