HELENE CİXOUS'NUN DİŞİL YAZI KAVRAMI VE BEDEN SANATI

Postyapısalcı düşünür Helene Cixous feminizmin Fransız kanadında yeni bir kavram ortaya koymuştur. Dişil yazı olarak adlandırdığı kavram ile kadının erkek egemen düşünce yapısı ve dil yapısından özgürleşmesi için önerilerde bulunmuştur. Bu bağlamda kadınları sembolik düzene ait dilden kurtulup kendi bedenlerini, hislerini, algılarını ortaya koyarak yazı yazmaya davet eder. Postyapısaclılık ile beraber dilin oluşumunun sorgulanması ve feminist düşüncenin kadına, bedene yüklenen anlamları değiştirmek için kullandığı metotlar sadece edebiyat için değil görsel sanatlar içinde önemli bir adımdır. Görsel Sanatlar kapsamında beden sanatı yapan sanatçıların bedeni alışılagelmiş anlamlardan uzaklaştırarak konumlandırmaları bu bağlam altında incelenebilir.

HELENE CIXOUS' ECRITURE FEMININE CONCEPT AND BODY ART

Post-Structuralist Helene Cixous developed a new concept in the French Feminist theory. With the concept called feminine writing she suggest ways to free women from patriarchal thinking and language structure. In this concept she invites women to writing in order to free from symbolic order of language and put their bodies, feelings, senses to writing. The methods which post- structuralism and its questioning the formation of language, and feminist idea of changing the meaning imposed to body is not only important to literature but also to visual arts. Within this concept, body art artists who assign new meanings driving away from common meanings can be examined.

___

Agacinski, Sylviane. (1998). Cinsiyetler Siyaseti (İ. Yergüz, Çev.). Ankara: Dost Kitapevi Ya- yınları.

Belsey, Catherine. (2002). Postyapısalcılık (N. Örge, Çev.). Ankara: Dost Ktapevi Yayınları.

Chakraborty, Debadrita. (2013). Analyzing Ecriture Feminine in Laugh of Medusa, European

Academic Research I, 9, s. 2897-2901.

Cixous, Helene. (1976). The Laugh of Medusa. (K Cohen, P. Cohen, Çev.). Signs, Vol 1/ 4, s. 875, 893.

Cixous, Helene. (2005). Stigmata. London and New York: Routledge Classics.

Foucault, Michel. (2003). Cinselliğin Tarihi (H. Tanrıöver, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları, s.

Heartney, E., Posner, H., Princenthal, Scott, S. (2007). After Revolution Women Who Trans- formed Contemporary Art. Munich: Prestel.

Işık, Emre. (1998). Beden ve Toplum Kuramı. İstanbul: Bağlam Yayınları.

Jones, Amelia. (2007). Beden Sanatı: Özneyi Sahnelemek. Ahu Antmen (Ed.). Sanat ve Cin- siyet, Sanat Tarihi ve Feminist Eleştiri, s. 299-321. İstanbul: İletişim Yayınları.

Kara Zülküf. (2011). Beden Sosyolojisinden Ölüm Sosyolojisine: İnterdisipliner Bir Yaklaşım,

Canatan, Kadir Ed. Beden Sosyolojisi, s. 23-65. İstanbul: Açılım Kitap Yayınevi. Lehmann, Ulrike. (2003). Shirine Neshat, Between Two Worlds. Uta Grosenik (Ed.). Women

Artist In The 20th and 21th Century, s 136-139. Köhl: Taschen. Lynton, Norbert. (2009). Modern Sanatın Öyküsü (C. Çapan, S. Öziş Çev.). İstanbul: Remzi Kitapevi Yayınları.

Sarup, Madan. (2004). Post-Yapısalcılık ve Postmodernizm (A. Güçlü, Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.

Yılmaz, Mehmet. (2006). Modernizmden Postmodernizme Sanat. Ankara: Ütopya Yayınevi.