Aslı Ulubaş HAMURCU, Mesture Aysan BULDURUR

Sürdürülebilir Kentsel Dönüşüm İçin Performans Göstergeleri

Bugün, kentsel dönüşüm, kentsel alanda sürdürülebilirliğin mümkün kılınması için bir fırsat olarak karşımıza çıkmaktadır. Sürece yönelik uygulama araçlarının kapsamlı tanımı, evrensel ilkelerle uyumlu sürdürülebilir kentsel sistem oluşumunu sağlayacaktır. Ancak, burada uygulama araçlarına yön veren vizyon ve hedeflerle çizilen çerçevenin izlenebilir kılınması önemlidir. Bu çalışma kapsamında, kentsel dönüşüm süreçlerinin sürdürülebilirlik ilkeleri doğrultusunda gelişimini sağlamak üzere, hedeflerin izlenebilir ve değerlendirilebilir kılınmasına yardımcı olacak göstergelerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla gerçekleştirilen literatür taramasının ardından, sürdürülebilirlik ve kentsel dönüşümü bir araya getiren bir çerçeve oluşturularak, tematik başlıklar altında özelleşmiş performans göstergeleri tanımlanmıştır. Ardından sürece ilişkin bazı politika araçları önerilmiştir. Çalışmanın, geliştirilebilir yapısı ile sürdürülebilir kentsel dönüşüm için performans göstergeleri konusunda ileride hazırlanabilecek yasal öneriler için altlık oluşturması beklenmektedir

Indicators for Sustainable Urban Regeneration

Urban regeneration provides an opportunity for the development of sustainable settlements. However, it is important to emphasize that unless there are observable criteria, the target of implementing statements of national vision and strategies considering both sustainability and urban regeneration is not fully accomplished. The main aim of the present study was to propose indicators for sustainable urban regeneration and potential policy instruments. Following a review of the literature, the 2 parallel processes-establishment of sustainability and urban regeneration-were combined in a conceptual framework that includes criteria regarding the 3 pillars of sustainability under certain themes. The importance of the study lies in the proposal of indicators for sustainable urban conservation and policy instruments that may be developed in further studies, with the intention of introducing legislation regarding these issues

PDF

___

Alpopi, C., Manole, C., & Colesca, S. E. (2011). Assessment of the sustainable urban development level through the use of indicators of sustainability. Theoretical and Empirical Researches in Urban Management, 6(2), 78.
Banica, A. (2010). sustainable urban development indicator, case study; Targu ocna town. present environment and sustainable development. NR, 4, 339-352.
Dünya Bankası (2001). Operational Manual OP 4.12 - Involuntary Resettlement. Dünya Bankası (2017). The World Bank Environmental and Social Framework. Washington.
European Commission (1999). ESDP (European Spatial Development Perspective): Towards Balanced and Sustainable Development of the Territory of the European Union. Potsdam.
Farr, D. (2008). Sustainable urbanism: Urban design with nature. John Wiley & Sons. Gazibey, ve diğerleri (2014). Türkiye’de İllerin Sürdürülebilirlik Boyutları Açısından Değerlendirilmesi. SBF Dergi, 69 (3). 520.
Habitat III (2015). Cities and Climate Change and Disaster Risk Management. Habitat III Issue Papers. New York. [İnternet] Erişim: http://
habitat3.org/wp-content/uploads/Habitat-III-Issue-Paper-17_Citiesand-Climate-Change-and-Disaster-Risk-Management-2.0.pdf.
Habitat III (2015). Urban and Spatial Planning and Design. Habitat III Issue Papers. New York. [İnternet] Erişim: http://habitat3.org/wp-content/ uploads/Habitat-III-Issue-Paper-8_Urban-and-Spatial-Planning-andDesign-2.0.pdf.
Habitat III (2015). Urban Ecosystems and Resource Management. Habitat III Issue Papers. New York. [İnternet] Erişim: http://habitat3.org/wpcontent/uploads/Habitat-III-Issue-Paper-16_Urban-Ecosystem-andResource-Management-2.0.pdf.
Habitat III (2015). Urban-Rural Linkages. Habitat III Issue Papers. New York. [İnternet] Erişim: http://habitat3.org/wp-content/uploads/Habitat-III-Issue-Paper-10_Urban-Rural-Linkages-2.0.pdf.
İtalya Ulusal İstatistik Enstitüsü (National Statistical Institute of Italy) (2001).
Environmental Sustainability Indicators In Urban Areas: An Italian Experience. Joint ECE/Eurostat Work Session on Methodological Issues of Environment Statistics: Working Paper No.16. Ottawa: Avrupalı İstatistikçiler Konferansı (Conference of European Statisticians).
Jones, P. (2012). Housing: From Low Energy to Zero Carbon. CLARK, W. ve diğerleri (ed.) The SAGE Handbook of Housing Studies. Londra: SAGE. Keleş ve diğerleri (2012). Çevre Politikası. 7. basım. Ankara: İmge Kitabevi.
Kentsel Strateji (2010). Silivri Boğluca Deresi Islah Projesi Sosyal Etki Değerlendirmesi, Arazi Elde Etme ve Yeniden Yerleşim Eylem Planı.
Kocabaş, A. (2011). Düşük Karbonlu Kentleşme: Türkiye’nin Gündemi ve Yerel Ölçekteki Adımlar. ERAYDIN, A. ve diğerleri (ed.) 2. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu: Planlamanın Dünü, Bugünü, Yarını Planlamada Yeni Söylem Arayışları. Ankara: KBAM, Kentsel Bölgesel Araştırmalar Ağı.
Kötter, T., & Friesecke, F. (2009). Developing urban indicators for managing mega cities. Land Governance in Support of the MDGs: Responding to New Challenges (Washington DC, USA).
Lynch ve diğerleri (2011). Sustainable Urban Development Indicators for the United States. PENN IUR White Paper Series on Sustainable Urban Development. Philadelphia: PENN Institute for Urban Research.
Muhammad, Z. (2001). Development of Urban Indicators: A Malaysian Initiative. Geoindicators for Sustainable Development, Bangi: Institut Alam Sekitar dan Pembangunan (LESTARI).
Rosales, N. (2010). Towards a Design of Sustainable Cities: Incorporating Sustainability Indicators in Urban Planning. Sustainability indicators in urban planning. 46. ISOCARP Kongresi.
Salman, A., & Qureshi, S. (2005). Indicators of sustainable urban development: A review of urban regeneration projects in Karachi, Pakistan.
ŞPO (2013). TMMOB Şehir Plancıları Odası Kentsel Dönüşümün Temel İlkeleri. [İnternet] Erişim: http://www.spo.org.tr/genel/bizden_detay. php?kod=4748&tp=1&sube=0#.WS2QBRPyjY
Tezangi, N.R. (2014). Sustainable Urbanism: Analysis of Sustainable Environment Principles in Practical Urban Form. Journal of Engineering and Architecture. 2 (2). 197- 205. American Research Institute for Policy Development. TÜİK (2017). [İnternet] Erişim: http://www.tuik.gov.tr/UstMenu. do?metod=temelist
Ulubaş, A. (2015). Haliç ve Çevresi Bağlamında Eyüp Tarihi Dokusunun İrdelenmesi. İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
Ulubaş, A. (2016). A conceptual framework proposal for sustainable urban conservation practice in terms of area management: a case study of Eyüp historic city center in the context of Golden Horn and its surrounding. Proceedings of HERITAGE 2016, 5th International Conference on Heritage and Sustainable Development: Volume I (s. 667-675). Lizbon: Green Lines Institute for Sustainable Development.
URL -1: [İnternet] Erişim: http://www.csb.gov.tr/gm/altyapi/index.php?Say fa=sayfa&Tur=banner&Id=114