Đstanbul’un 1453’te Osmanlı Türklerinin eline geçisini anlatan birçok Hıristiyan yazar bu olaya, sehrin günahkâr sakinlerinin barbar ve kâfir Türkler vasıtasıyla ilahi bir cezalandırmanın sonucu gerçeklesen bir felaket gözüyle bakarken, Laonikos Chalkokondyles’in tarihi eseri bu soruna çok farklı bir sekilde yaklasmaktadır. Eser, milletlerin kısmen sans sayesinde, ancak aynı zamanda sahip oldukları erdeme göre de büyümüs ya da yıkılmıs olduğunu iddia etmektedir -ki Türkler böylelikle yalnız aracı olmakla kalmayıp basarılarında da hak sahibi olabilmektedir. Bu yaklasımda, Chalkokondyles klasik Grek yazımını değil, Livy ve Cicero’da bulunan Rönesans Đtalya’sıyla bağlantıların bir sonucu olarak benimsemis olması muhtemel bir Batı geleneğini yansıtmaktadır.