KANAVİÇE İĞNE TEKNİĞİNİN GÜNÜMÜZ TEKNOLOJİSİNDE TASARIM VE UYGULAMA SÜREÇLERİ

Türk işlemelerinde kullanılan teknikler oldukça çeşitlidir. Bu teknikler arasın yer alan kanaviçe, Türk el sanatları içerisinde geçmişten günümüze kadar değerini korumuştur. Günümüzde de hala yapılan zevkli ve gösterişli bir işleme türüdür. Sanayi devrimiyle birlikte teknoloji ve makineleşme hızla gelişmiştir. Günümüzdeki teknolojik gelişmeler nakış alanını da etkilemiş, geliştirilen bilgisayar destekli nakış makinelerinin kullanımı yaygınlaşmıştır. Böylece daha kısa zamanda, daha ucuza, daha az insan gücü ile üretim sağlanmıştır. Kendine özgü estetik çizgisi ve teknik özellikleri bulunan kanaviçe tekniğinin günümüzde bilgisayar destekli nakış programları ile tekniğe bağlı kalınmadan uygulanmakta böylece geleneksel özelliğini yitirmektedir. Bunu önlemenin yolu bilgisayar destekli nakış programında kanaviçe tekniğini bilen nitelikli eleman yetiştirmektir. Bu doğrultuda yapılan bu çalışma da; belgesel tarama ve iş analizine dayalı betimsel bir yöntem kullanılarak, kanaviçenin aslına uygun olarak günümüze kazandırılması, bilgisayarlı destekli nakış makinelerinde uygulanması için desen tasarımlarını hazırlama, tüm aşamaları içeren öğretim programı önerisi hazırlama ve geliştirme sağlayarak benzer çalışmalara örnek oluşturması amaçlanmıştır. Bu kapsamda Konya merkezinde bulunan kanaviçe tekniği ile yapılmış ürünlerin fotoğrafları çekilmiştir. Bunlardan iki adet kanaviçe örneğinin deseni çıkartılarak Accurate4 Nakış Desen programında tasarımı yapılmıştır. Hazırlanan desen kalıpları bilgisayarlı nakış makinelerinde denenerek kalıp üzerinde düzeltmeler yapılmış ve ürüne dönüştürülmüştür. Bu uygulama ile bilgisayarlı nakış makinelerinde kanaviçe geleneksel tekniğinin uygulanabileceği sonucuna varılmıştır. 

DESIGN AND APPLICATION PROCESSES OF CANVAS NEEDLE TECHNIQUE IN TODAY’S TECHNOLOGY

There is a variety of techniques used in Turkish embroideries. Being among these techniques; canvas has protected its value as a Turkish handicraft from past to present. It is still used as a decorous and an elaborate type of embroidery today. Technology and mechanization have developed rapidly together with the industrial revolution. Today’s technological developments have also affected the area of embroidery and computer-aided embroidery machines have started to be used commonly. Thus, the production is provided in a shorter time, at a lower cost and with less labor force. Today, the canvas technique which has a distinctive esthetical style and technical properties is applied with computer-aided embroidery programs independently of techniques and thus, loses its traditionality. The only way of preventing this is to train qualified personnel who are acquainted with the canvas technique in computer-aided embroidery programs. Accordingly, this study aims to; bring the canvas technique to the present in accordance with the original text, prepare pattern designs in order to apply it in computer-aided embroidery machines, prepare and develop a curriculum suggestion including all stages so as to set an example to similar studies by using a descriptive method based on documentary screening and work anlysis. In this context, the products made with the canvas technique in the center of Konya have been photographed. A canvas example of two of these products has been drawn and designed in the Accurate4 Embroidery Design program. The pattern moulds prepared have been tried in computer-aided embroidery machines, improved and transformed into products. This application has proved that the traditional canvas technique can be applied in computer-aided embroidery machines. 

___

  • ARLI, Mustafa (1990). Köy El Sanatları. Ankara: A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları.
  • ARSEVEN, C. Esat (1975). Sanat Ansiklopedisi, İstanbul: C.2.
  • BARIŞTA, H. Örcün (1997). Türk İşlemelerinden Teknikler. Ankara: Gazi Üniversitesi. Mesleki Yaygın Eğitim Fakültesi. Yayın No: 2.
  • BARIŞTA, H. Örcün (2002). Cumhuriyetten Günümüze Türk Kültürünün Dünü, Bugünü ve Geleceği. Türk Kültürü Kongresi. Cilt: 13. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
  • ÇELEBİLİK, Gülizar ve CİVELEK, Sema (2012). “Sivas İli Çeyiz Kültürü İçinde Kanaviçe İşlemeler”. I. Uluslararası Ankara-Kazan ve Çevresi Halk Kültürü Sempozyumu ve Türk-İslâm Sanatları ve Karma Resim Sergisi. Ankara/Kazan: Bildiriler Kitabı. S:317-328.
  • ÇELEBİLİK, Gülizar (2016). “Milas Ve Çevresinde Bulunan Kanaviçe İşlemelerinin Tür Özellikleri”. Vocational Education, 2c0056, 2016, 1 (4), 1-20.DEMİREL, Emine (2016). “Kanaviçe Ve Assisi: İki Farklı Nakış Türünün İncelenmesi”, Uluslararası Türkiye-Çekya İlişkileri Sempozyumu ve Karma Türk Sanatları Sergisi, 10-14 Temmuz, S:380-337.
  • İLKER, Celale (1992). Konya Evlerinde ve Müzelerinde Bulunan Kanaviçe İşlemeler, Yayımlanmamış Yüksek Lisans. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • ODABAŞI, Emine ve ÖZDEMİR, Melda (2018). Deri Yüzey Süslemede Kullanılan Dival İşi Tekniği İle Yapılmış Bazı Deri Ürünler. Vocational Education, Cilt.13, Sayı.3, Sayfa.32-51.
  • ONUK, Taciser (1998). Osmanlı Çadır Sanatı, Ankara: Ktb Yayınları.
  • URL-1:Http://www.goblenci.com/goblen/goblen-nedir.html (Erişim:10.01.2016)