Türk masallarının söz varlığı üzerine bir değerlendirme

Halk edebiyatı ürünleri arasında bulunan, söz varlığının zenginliğiyle göze çarpan ve dil edinimi sürecinde etkili işlevi olan türlerden biri de masallardır. Anlatımı etkili hâle getirmek ve canlı tutmak için kalıplaşmış ifadelerin, deyim, atasözü ve ikilemelerin etkin biçimde kulla nıldığı masallar, sözlü kültürün binlerce yıllık birikimini taşımakla birlikte, dil eğitimi sürecinin de vazgeçilmezleri arasına girmişlerdir. Bu derece öneme sahip olan masalların söz varlığı, on ları okuyan ya da dinleyen bireylerin alıcı ve üretici söz varlığının da gizil gücüdür. Bu çalışma İlköğretim Yüz Temel Eser içerisinde yer alan ve öğrencilerin karşılaşma, okuma ve dinleme ihtimali en yüksek olan masal kitaplarının söz varlığını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Ör neklem olarak seçilen masallardaki bütün söz varlığı unsurları ile ortak bir havuz oluşturulmuş ve burada yer alan kelime, özel isim, ikileme, deyim ve atasözleri ayrı ayrı tespit edilmiştir. Söz varlığına ilişkin nicel veriler gösterilirken, sık kullanılan söz varlığı unsurları çalışmada listeler hâlinde sunulmuştur. En sık kullanılan söz varlığı unsurlarının masal türüyle olan bağlantıları tartışılmış, kelime listesinde yer alan fiillerin masalların tahkiyesinin oluşumundaki rolü de ğerlendirilmiştir. Tespit edilen söz varlığı unsurlarından hareketle masalların, çocukların söz varlığı gelişimine olan katkılarına da ayrıca değinilmiştir.

An assessment on the vocabulary of Turkish tales

Among the works of folk literature, one of the literary genres which attracts attention with its broad vocabulary and has an effective function in acquiring language is tale. Tales in which phrases, proverbs, idioms and reduplications are used efficiently in order to make telling vivid and effective carry the stocks of oral culture through thousands of years and are the essential ones of language education process. The vocabulary of these tales that has a vital importance is also a hidden power of receptive and productive vocabularies of those who read and listen to them. This study aims to find out the vocabularies of the tales that have the highest possibility to be met, read and listened by the students in 100 Basic Works. With all of the elements of vocabu laries in tale books chosen as samples, a common word pool has been established and every word, special name, reduplication, idiom and proverb are fixed separately. In the study, the elements of frequently used vocabulary are represented in lists, while the quantitative data of vocabulary are given. The relationship with the most commonly used vocabulary with the tale type is discussed and the role of the verbs in the vocabulary list on the formation of the tale fiction is also evalu ated. From the vocabulary elements that were found, the contribution of the tales to children’s vocabulary development is also discussed.

___

  • Aça, Mehmet ve A. Müge Ercan. “Ano nim Halk Edebiyatı”. Türk Halk Edebiyatı El Kitabı. Ed. M. Öcal Oğuz. Ankara: Grafiker Yayınları, 2005.
  • Aksan, Doğan. Türkçenin Gücü. Ankara: Bilgi Yayınevi, 2005.
  • Aksan, Doğan. Türkçenin Sözvarlığı. Ankara: Engin Yayınevi, 2004.
  • Aksoy, Ö. Asım. Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü 1. Ankara: TDK Yayınları, 1981.
  • Alangu, Tahir. Billur Köşk Masalları. İstanbul: YKY, 2008.
  • Alangu, Tahir. Keloğlan Masalları. İs tanbul: YKY, 2009.
  • Boratav, P. Naili. 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı. İstanbul: Gerçek Yayınları, 1997.
  • Boratav, P. Naili. Az Gittik Uz Gittik. İs tanbul: İmge Kitabevi, 2008.
  • Boratav, P. Naili. Zaman Zaman İçinde. İstanbul: İmge Kitabevi, 2009.
  • Elçin, Şükrü. Halk Edebiyatına Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları, 1993.
  • Güney, E. Cem. Evvel Zaman İçinde. İs tanbul: Nar Yayınları, 2010.
  • Sakaoğlu, Saim. Gümüşhane ve Bayburt Masalları. Ankara: Akçağ Yayınları, 2002.
  • Tansel, Oğuz. Al’lı ile Fırfırı. İstanbul: Elips Kitap, 2009.
  • Türk Dil Kurumu. Yazım Kılavuzu. An kara: TDK Yayınları, 2005.