Üniversite öğrencilerinin konuşma becerilerini kullanmaya yönelik tutumları

Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin konuşma becerilerini kullanmaya yönelik tutumlarını belirlemektir. Çalışmada tarama modeli kulla- nılmıştır. Çalışmanın örneklemini Karadeniz Teknik Üniversitesinin Eğitim, İletişim, Fen, Tıp Fakülteleri ve Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulları ile Atatürk Üniversitesinin İlahiyat, İktisadi ve İdari Bilimler, Mühendislik, Sağlık Bilimleri, Edebiyat ve Güzel Sanatlar Fakültelerinde öğrenim gören 534 öğrenci oluşturmaktadır. Veriler SPSS 16.0 paket programında analiz edilmiştir. Araştırmada veri toplama araçları olarak Kişisel Bilgi Formu ve Konuşma Becerisine Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde, bağımsız gruplar t Testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) teknik- leri kullanılmıştır. Sonuçlar üniversite öğrencilerinin konuşma becerilerine yönelik genel olarak olumlu tutuma sahip olduklarını göstermiştir. Cinsiyet bakımından ölçeğin ilgi alt boyutunda kadın ve erkek öğrenciler arasında anlamlı bir fark bulunmazken; gereklilik alt boyutunda erkekler lehine anlamlı bir fark bulunmuştur. Fakülteler bakımından ise Güzel Sanatlar ve İletişim Fakültelerinde öğrenim gören öğrenciler lehine anlamlı bir fark çıkmıştır.

The attitudes of university towards using speaking skills

The aim of this study is to determine attitudes of university students towards using speaking skills. Survey method is used in the study. The sample of the study consists of 534 students studying at several faculties of Karadeniz Technical University (Faculties of Education, Communication, Sciences, Medicine and School of Physical Education and Sport) and Atatürk University (Faculties of Theology, Economics and Administrative Sciences, Engineering, Health Sciences, Literature and Fine Arts). The Scale of The Attitudes Towards Speaking Skills and Demographic Data Form were used as data gathering tools. The data were analyzed with SPSS 16.0. Frequency, percentage, indepen- dent t test and ANOVA techniques were used in analysis of the data. Results show that university students have positive attitudes towards speaking skills in general. It was not found a significant difference between female and male stu- dentsinterest sub-factor scores, on the other hand male students scores were higher than female students significantly in the requirement sub-factor. Students from Faculties of Fine Arts and Communication have higher points than other students .

PDF

___

Aktaş, Ş., Gündüz, O. (2009). Yazılı ve Sözlü Anlatım, Akçağ Yayınları, Ankara.
Arhan, S. (2007). Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okulları İkinci Kademe Konuşma Eğitimi (Ankara İli Örneği), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
Başaran, M., Erdem, İ. (2009). Öğretmen Adaylarının Güzel Konuşma Becerisi İle İlgili Görüşleri Üzerine Bir Araştırma, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17/3,ss. 743-754.
Bayraktar, N. (2006). Dil Bilimi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Calp, M. (2005).Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi, Eğitim Kitabevi, Konya.
Carnegie, D. (1995). Etkili Konuşmanın Çabuk ve Kolay Yolu, Mert Yayıncılık, İstanbul.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik, Pegem Akademi, Ankara.
Dedeoğlu Orhun, B. (2009). İlköğretim 3. Sınıflarda Türkçe Derslerinde Tekerleme Kullanımının Öğrencilerin Konuşma Becerilerine Etkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir.
Demir, T. (2010). Konuşma Eğitiminde Benmerkezci Konuşmaya Yönelik Bir Deneme, Kastamonu Eğitim Dergisi, 18/2, ss. 415-430.
Doğan, Y. (2009). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Önerileri, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7/1, ss. 185-204.
Ergin, M. (2000). Türk Dil Bilgisi, Bayrak Basım Yayın Dağıtım, İstanbul.
Gökkkaya, H. (2008). Konuşma Becerisinin Sağaltılmasında Tekerlemelerin Kullanımı, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Y ayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Bolu.
Kalaycı, Ş. (Ed.) (2005). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti., Ankara.
Karaarslan, F. (2010). Konuşma ve Yazma Eğitiminde Beyin Fırtınası Tekniğinin Etkililiği, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi),Sakarya.
Karabay, A. (2005). Kubaşık Öğrenme Etkinliklerinin İlköğretim Beşinci Sınıf Türkçe Dersinde Öğrencilerin Dinleme ve Konuşma Becerileri Üzerindeki Etkileri, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Adana.
Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Orhan, S. (2010). Altı Şapkalı Düşünme Tekniğinin İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Konuşma Becerilerini Geliştirmesine Etkisi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Erzurum.
Önen, A. (2004). Türkçeyi Türkçe Konuşmak, İnkılâp Kitabevi, İstanbul.
Özbay, M. (2005). Sesle İlgili Kavramlar ve Konuşma Eğitimi,Millî Eğitim, 33/168, ss.116-125.
Palmer, E. (2011). Speaking Well. İndependent Scholl, 70/3, ss. 88-96.
Sallabaş, M.E. (2011). Aktif Öğrenme Yönteminin İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Konuşma Becerilerine Etkisi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara.
Saraç, C. (2006).Sözlü İletişim Becerileri Açısından Türk Dili ve Edebiyatı Eğitimi, Millî Eğitim,169, ss. 106-118.
Sargın, M. (2006). İlköğretim Öğrencilerinin Konuşma Becerilerinin Değerlendirilmesi Muğla İli Örneği, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Muğla.
Şimşek, H. A. (2004). İlköğretim 2. Kademe Türkçe Öğretiminde Konuşma Becerisinin Önemi ve Geliştirme Yolları, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
Tavşancıl, E. (2010). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS İle Veri Analizi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Temizkan, M. (2009). Akran Değerlendirmenin Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi Üzerindeki Etkisi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6/12, ss. 90- 112.
Temizyürek, F., Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2007). Konuşma Eğitimi, Öncü Kitap, Ankara.
Temizyürek, F. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40/2,ss. 113-131.
Yalçın, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri, Akçağ Yayınları, Ankara.
Yelok, V. S., Sallabaş. M.E. (2009).Öğretmen Adaylarının Sözlü Anlatım Dersine ve Sözlü Anlatıma Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7/13. ss. 581-606.
Yeşiltepe Sağlam, Ö. (2010). 7. Sınıf Öğrencilerinin Hazırlıksız Konuşma Becerileri Üzerine Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
Yıldız, C., Okur, A., Arı, G. ve Yılmaz, Y. (2008). Türkçe Öğretimi, (Ed. Cemal Yıldız), Pegem Akademi, Ankara.