Piyano Eğitiminde Türk Besteci ve Eğitimcilerimizin Eserlerinin Seslendirilme Durumu

Bu araştırmanın amacı; Müzik Öğretmenliği Anabilim Dalları lisans 1 ve 2. sınıf öğrencilerinin piyano öğrenimleri süresince, Türk besteci ve eğitimcilerimizin solo piyano eserlerini seslendirme durumlarını tespit etmek ve bu eserlerin seslendirilme sıklıklarını belirlemektir. Araştırma, betimsel türde ve tarama modelindedir. Araştırmanın örneklemini, 2006- 2007 Eğitim- Öğretim yılında üniversitelerin eğitim fakülteleri güzel sanatlar eğitimi bölümlerine bağlı 11 müzik öğretmenliği anabilim dalının lisans 1 ve 2. sınıflarında öğrenim gören, 628 öğrenci oluşturmaktadır. Veriler, anket aracılığıyla toplanmıştır. Öğrencilerin, piyano öğrenimlerinin başlangıcından itibaren Türk besteci ve eğitimcilerimizin solo piyano eserlerini seslendirme durumlarına ilişkin veriler, frekans (f) ve yüzde (%) hesaplanarak çözümlenmiştir. Türk besteci ve eğitimcilerimizin solo piyano eserlerinden seslendirilenler ile bu eserleri seslendiren öğrencilere ilişkin veriler ise, bir öğrenci birden fazla piyano eserini seslendirebildiğinden, eserin seslendirilme sıklığı(f) hesaplanarak çözümlenmiştir. Araştırmanın sonucunda örneklem grubunu oluşturan öğrencilerin yaklaşık yarısının (1. sınıf öğrencilerinin %56.53'ünün, 2. smıf öğrencilerinin %48.50'sinin), piyano öğrenimlerinin başlangıcından bu yana geçen süre içerisinde Türk besteci ve eğitimcilerimizin solo piyano eserlerini seslendirmediği; dolayısıyla her bir öğrencinin piyano eğitimlerinde, Türk besteci ve eğitimcilerimizin solo piyano eserlerine yer verilmediği saptanmış; bu süreçte seslendirilen eserler ile seslendirilme sıklıkları belirlenmiştir.

Renderation of Pieces by Turkish Composers and Music Instructors at Piano Education

The aim of this research is to determine whether or not the freshmen and sophomore students of Undergraduate Faculty of Fine Arts, Department of Music is rendering sole piano pieces by Turkish composers and instructors along with frequency of rendering. This research is descriptive and statistical scanning model is used. Research sample is composed of 628 freshmen and sophomore students who are attending 11 different music departments of the Faculty of Fine Arts during academic year of 2006 – 2007. Data is collected by questionnaires. Gathered information related whether or not students are rendering the sole piano pieces since the beginning of their education is calculated by frequency (f) and percentage (%). Data gathered from pupil and students who render sole piano pieces by Turkish composers and instructors are evaluated separately due to the possibility of any piece to be played more than once by a student. Thus, while evaluating the results the frequency of a piece has been the major concern. As a result, it is observed that approximately half of the sample group (%56.53% of freshmen and 48.50% of sophomores), has not rendered any sole piano pieces by Turkish composers and instructors since the beginning of their piano education. Accordingly it is decided that throughout the educational period, instructors do not emphasis on sole pieces by Turkish composers and instructors.

PDF

___

Albuz, A. (2005). Küçük Albüm. Ankara: Önder Matbaacılık Ltd. Şti.
Amirov, F. (1975). Çocuk Resimleri. Moskova: Sovyet Kompozitörler.
Antep, E. (2006). Türk Bestecileri Eser Katalogu. Ankara: Sevda Cenap And Vakfı Yayınları.
Aslanova, Y. (2002). Türk Cumhuriyetlerinde Yetişen Bestecilerin Piyano Eserlerinin Amaca Uygun Olarak Kullanılması. Avrupa'da ve Türk Cumhuriyetleri'nde Müzik Kültürü ve Eğitimi Kongresi Kitabı. Ankara: Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi.
Baran, İ. (1970). Çocuk Parçaları. Ankara: Devlet Konservatuarı Yayınları, No: 54.
Baran, İ. (1975). Siyah ve Beyaz. Ankara: Devlet Konservatuarı Yayınları, No: 73.
Baran, İ. (1969). Küçük Süvit. Ankara: Devlet Konservatuarı Yayınları, No: 47.
Berki, T. (2002). Deneyler Çağı 20. Yüzyıl ve Çağdaş Türk Müziği. Avrupa'da ve Türk Cumhuriyetleri'nde Müzik Kültürü ve Eğitimi Kongresi Kitabı. Ankara: Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi.
Bulut, F. (2002). Çağdaş Türk Piyano Müziği Eserlerinin Piyano Eğitimi Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Çimen, G. ve Ercan, N. (1996). Piyano Albümü. (2. baskı). Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Dicle, H. (1993). Müzik Eğitimcisi Yetiştiren Kurumlarda Repertuar Sorunu. I. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Kitabı. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Fatih Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Bölümü.
Ensari, M. (1990). Piyano Başlangıç Öğrencileri İçin Çağdaş Türk Bestecilerinin Eserlerinden Oluşan Bir Antoloji Oluşturma Denemesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Erkin, U. C. (1937). Duyuşlar. Ankara: Devlet Konservatuarı Yayınları.
Erkin, U. C. (1931). Beş Damla. Ankara: Devlet Konservatuarı Kitaplığı.
Fenmen, M. (1991). Müzikçinin El Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Guliyev, T. (1987). Cemile'nin Albümü. Moskova: Sovyet Kompozitörler.
İlyasoğlu, E. (1994). İlhan Usmanbaş Yeninin Peşindeki Bağdar. Ankara: Sevda Cenap And Müzik Vakfı Yayınları.
Küçük, A. (2005). Küçük Albüm. (2. baskı). Ankara: Sözkesen Matbaacılık Ltd. Şti.
Levent, N. (Basım yılı belirtilmemiş). Piyano İçin On Parça. İzmir: Levent Müzikevi.
Saygun, A. A. (1952). İnci'nin Kitabı. Southern Music Publishing, Printed U.S.A.
Sönmezöz, F. (1998). Çağdaş Türk Bestecilerinin Piyano Eserlerinin Eğitim Amaçlı Olarak Kullanılabilirliği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Sugurtekin, M. (1993). Türkiye'de Eğitim Fakülteleri Müzik Eğitimi Bölümlerindeki Piyano Eğitiminde Çağdaş Türk Piyano Müziği Eserlerinin Yeri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Sun, M. (1998). Yurt Renkleri 1-3-4. Ankara: Önder Matbaası.
Taviloğlu, İ. Gençler İçin 1. (Basım bilgileri belirtilmemiş).
Tufan, E. (2003).'Günlerde Makamlar, Piyano İçin Makamsal Etütler. Ankara: REKMAY Ltd.
Tuğcular, E. (2003). Türkünün Rengi. (Genişletilmiş 2. baskı). Ankara: Önder Matbaacılık Ltd. Şti.
Uçan, A. (2004). Türkiye'de Başlangıcından Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirmeye Genel Bir Bakış. 1924- 2004 Musiki Muallim Mektebinden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumu Kitabı, Cilt 1. İsparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesi.
Yokuş, H. (2005). Ülkemizde Türk Halk Müziği Kaynaklı Piyano Eserlerinin Piyano Eğitiminde Uygulanabilirliğinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kısaltmalar: A.İ.B.Ü.: Abant İzzet Baysal Üniversitesi D.E.Ü.: Dokuz Eylül Üniversitesi G.Ü.: Gazi Üniversitesi İ.Ü.: İnönü Üniversitesi K.T.Ü.: Karadeniz Teknik Üniversitesi M.Ü.: Marmara Üniversitesi M.A.E.Ü.: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi P.Ü.: Pamukkale Üniversitesi S.Ü.: Selçuk Üniversitesi U.Ü.: Uludağ Üniiversitesi Y.Y.Ü.: Yüzüncü Yıl Üniversitesi