Klasik gitar eğitiminin boyutları

Köklü tarihi, çok sesli müziğe elverişliliği, ses güzelliği, kolay taşınabilirliği ve kolay alınabilirliği ile zaman içerisinde popüler olmuş olan klasik gitar; geçmişten günümüze müzik eğitimi veren tüm eğitim-öğretim ortamlarında sıkça tercih edilen bir enstrüman olmuştur. Klasik gitar eğitiminin uygulandığı tüm eğitim-öğretim ortamlarında eğitim düzeyleri farklılık gösterebilir. Ancak temel eğitimin, klasik gitar eğitimi veren bütün kurumlarda aynı bilinçte ve titizlikle uygulanması önemlidir. Klasik gitar eğitimi, öğrencilere; çalım teknik ve teorik bilgilerinin; eşlik yapabilme, kendi kendini yönlendirebilme ve yönetebilme, müzikal bakış açısı altında yorumlayabilme becerilerinin ve bilinçli şekilde uygulanacak bir çalışma alışkanlığının programlı, disiplinli şekilde kazandırıldığı bir süreçtir. Bu sürecin verimliliğini etkileyen en temel ve önemli faktörler ise öğretmen, öğrenci ve uygulanacak eğitimi-öğretim programıdır. Bu çalışmada klasik gitar eğitiminin boyutları; enstrüman için gerekli pozisyonun sağlanması, deşifre-eser tanıma, düzenli çalışma ve çalışma disiplini, çok sesli müzik icrasında azgiyi duyma-anlama-duyurma, farkında olarak çalma, teknik yeterlilik ve müzikal yorum konu başlıkları altında incelenmiş; eğitim sürecini etkileyen öğretmen, öğrenci ve eğitim-öğretim programı faktörleri ve bu faktörlerin klasik gitar eğitimine etkileri üzerinde durulmuştur.

Classical guitar, which has been popular in time by means of its long-established history, suitability for polyphony, highness of sound, portability and purchasibility easily, has been most-preferred instrument in all music training environment from the past to the present. The level of education may show difference in all training environment where classical guitar education is applied. However, the application of basic training in all institutions which give classical guitar education with the same conscious and accuracy is important. Classical guitar training is a process in which the students get the technical and theoretical knowledge of playing, the abilities of accompanist, self-directing, self-controlling, interpreting through musical point of view and the habit of studying which will be applied consciously in a scheduled and disciplined way. The most basic and important factors which affect the efficiency of this process are teacher, student and curriculum which will be applied. İn the present study, the dimensions of classical guitar education has been analyzed under the headings of providing the necessary position for the instrument, decoding-work recognition, systematic studying and discipline of studying, hearing-comprehension-make hearing the melody in the interpretation of polyphonic music, playing consciously, technical sufficiency and musical interpretation. İn addition, the factors of teacher, student and curriculum which affect the process of education and the effects of these factors on classical guitar education has been dwelled on.

PDF

___

BROWN, C. (1996). “Çalgı Eğitiminde Nota Okuma Becerisinin Önemi”, (çev. Nevhiz Ercan) Mavi Nota Müzik ve Sanat Dergisi, Sayı.21.

CANGAL, N. (2004). Müzik Formları, Arkadaş Yayınevi, Ankara.

ÇİMEN, G.( 2003). “Çalgı Çalmaya Bağlı Fiziksel Rahatsızlıklar”, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Öğretmenliği Programı Sempozyumu, Öncü Basımevi, Malatya, s.175.

ÇİLDEN, Ş. (2006). “Müzik Eğitimi Yetiştirme Sürecinde Çalgı Eğitiminin Nitelik Sorunlarının İrdelenmesi”, Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, s.542-548.

ELMAS, Y.(1994). Sorularla Gitar, Pan Yayıncılık, İstanbul.

ERCAN, N. (2003). “Piyano Eğitiminde Müzikalite Kavramının Kazandırılması Açısından Genel Yaklaşımlar”, Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu Bildirisi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, s.212-214.

ERİNÇ, S. M. (1998). Sanatın Boyutları, Çınar Yayınları, İstanbul.

FENMEN, M. (1997). Müzikçinin El Kitabı, Müzik Ansiklopedisi Yayınları, Ankara.

KANNECİ, A. (1998). Klasik Gitar Metodu, Evrensel Müzik Evi, Ankara.

KANNECİ, A. (2001). Gitar İçin Beste Yapmış Türk Bestecilerinin Eğitim ve Yapıtlarının Uluslararası Gitar Yeri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

KANNECİ, A. (2005). Türk Bestecilerinin Solo Gitar Sonatlarının Gitar Eğitimine Katkıları Yönünden İncelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

KAROLYİ, O. (1996). Müziğe Giriş, Pan Yayıncılık, İstanbul.

OTACIOĞLU, S. G. (2005). Müzik Öğretmenliği Piyano Eğitimi Dersi İçin Bir Model Denemesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

ÖZMENTEŞ, S. (2005). “Müzik Eğitiminin Boyutları ve Çalgı Eğitimi”, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 9, s.89-98.

STRAVİNSKİ, İ. (2000). Müzik Sanatı, Müzik Ansiklopedisi Yayınları, Ankara.

ŞEN BAŞTUĞ, S. (2002). Piyano Tekniğinin Biyomekanik Temeli, Pan Yayıncılık, İstanbul.

TARMAN, S. (2006). Müzik Eğitiminin Öğeleri, Müzik Eğitimi Yayınları, Ankara.

UÇAN, A. (2005). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar-Yaklaşımlar ve Türkiye’deki Durum, Evrensel Müzik Evi, Ankara.

YÖNDEM, S. (2003). Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi Hazırlık Sınıfı Gitar, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, İstanbul.

SARAÇ, A. G. (1997). “Müzik Eğitimi Bölümlerinde Çalgı Eğitim Programlarının Yeri ve Önemi”, Mavi Nota Müzik ve Sanat Dergisi, Sayı 23, s.23-25, Ankara.

ŞENDURUR,Y. (2001). “Keman Eğitimi Dersine Etkili Hazırlanma Süreci”, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 2, s.161-168.

TANRIVERDİ, A. (1997). “A.G.S.L. Müzik Bölümlerinde Uygulanan Çalgı Eğitimi ve Viyolanın Çalgı Eğitimi İçerisindeki Yeri”, Mavi Nota Müzik ve Sanat Dergisi, Sayı 25, s. 7-9.

TARMAN, S. (1996). Bekir Küçükay’ın Klasik Gitar İçin Başlangıç Metodu’nun Hedef, Hedef Davranış ve İçerik Yönünden İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

UÇAN, A., “Eğitimde Program Çözümleme”, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:3, Sayı 4, s.126 128, 2002.

USLU, M. (1999).“Türkiye’de Çalgı Eğitiminin Yaygınlaştırılmasında ve Geliştirilmesinde A.G.S.L. Müzik Bölümlerinin Önemi”, Mavi Nota Müzik ve Sanat Dergisi, Sayı 5, s.30-34.

USLU, M.(2006). “Türkiye’de Çalgı Eğitiminin Yaygınlaştırılmasında ve Geliştirilmesinde Çoksesli Müzik Eğitimi Görüşü”, Müzik ve Bilim Dergisi, Sayı 5.

YAĞIŞAN, N.(2002). “Farklı Bir Alanın Profesyonel Sporcuları: Müzisyenler”, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 22, Sayı 1, s.183-194.

YÖNDEM, S. (1998). Türkiye’deki Mesleki Müzik Yüksek Öğretim Kurumlarında Klasik Gitara Uyarlanmış Türkü Kaynaklı Eğitim Müziklerinin Öğretiminde ve Seslendiriminde Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.