Fen eğitiminde öğrencilerin bilişsel alanın bilgi ve kavrama düzeyleri üzerine, yapısalcı öğrenme modelinin etkisi

Bu çalışmanın amacı, “Fen Eğitiminde Öğrencilerin, Bilişsel Alanın Bilgi ve Kavrama Düzeyleri Üzerine Yapısalcı Öğrenme Modelinin Etkisi”ni araştırmaktır. Çalışmada ön test-son test kontrol grubu dizaynı kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemi için rasgele iki sınıf seçilmiştir. Çalışmanın hipotezlerini test etmek için ANCOVA analizi ve t-testi yapılmıştır. Analiz sonuçlarında, yapısalcı öğrenme modeliyle eğitim verilen öğrencilerin, bilişsel alanın bilgi düzeyi ile geleneksel metotla eğitim verilen öğrencilerin, bilişsel alanın bilgi düzeyi arasında anlamlı bir farkın olmadığı, buna karşın kavrama düzeyinde yapısalcı öğrenme modeli lehine anlamlı bir farkın olduğu bulunmuştur.

The purpose of this study is to test the effect of a constructivist learning method of instruction compared to a traditional teaching method on information level, comprehension level of cognitive domain of students in science education. In this study, pre-post test control grup design was used. T-test and ANCOVA analysis was used for testing the hypotheses of the study.The results showed that students who were learned with a constructivist learning method scored significantly higher than the students who were taught with traditional teaching method wıth respect to comprehension level of cognitive domain. The resuts also indicated that information level of cognitive domain of students weren’t significantly different in experimentel group and control group.

PDF

___

Abdal-Haqq, I. (1998). “Constructivism in Teacher Education: Considerations for Those Who Would Link Practice to Theory” Washington DC: ERIC Clearınghouse on Teaching and Teacher Education, ED426986. www.ericfacility.net/ericdigests/ed426986.html

Abraham, M,R.,Wıllıamson, V.M. ve Westbrook,S.L. (1994). “A Cross-Age Study Of The Understanding Of Five Chemistry Concepts.”Journal Of Research In Science Teaching. Cilt no: 31, Sayı:2, SS.147–165.

Alesandrını, K.ve Larson, L. (2002). “Teachers Bridge to Constructivism”. Clearing House. Cilt no:75, Sayı:3, SS.118–122.

Ayas, A. P. (1995). “Fen Bilimlerinde Program Geliştirme ve Uygulama Teknikleri Üzerine Çalışma: İki Çağdaş Yaklaşımın Değerlendirilmesi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:11, SS. 49–155.

Aydoğmuş, O.ve diğerleri. (2001). İlköğretim Fen Bilgisi 7 Yardımcı. Bafra: Dostlar Yayıncılık.

Bülbül, B. (2001). “Yapısalcı(Constructivist) Öğrenme Modelinin Çekirdek Kimyası Öğretiminde Uygulanması”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Kimya Eğitimi Anabilim Dalı, Balıkesir.

Büyük, Ş.ve diğerleri. (2002). İlköğretim Fen Bilgisi 7 Ders Kitabı. Ankara: MEB, Devlet Kitapları Basım Matbaacılık A.Ş.

Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.

Capıo, M.W. (1994). “Easing İnto Constructivism:Connecting Meaningful Learning with Student Experience”. Journal of College Science Teaching, Cilt no:23, Sayı:4, SS.210-212.

Carr, M. ve diğerleri. (1995). The Constructist Paradigm and Some Implications for Science Content and Pedagogy. The Content Of Science:A Constructivist Approach to its Teaching and Learning. Washington,DC.: The Falmer Press.

Chrıstıanson, R.,G. ve Fısher, K.,M.(1999). “Comparason of Student Learning About Diffusion and Osmasis in Constructivist and Traditional Classrooms”. International Journal of Science Education, Cilt no:21, Sayı:6, SS.687–698.

Çakır, Ö.,S., Şahin, B. Ve Şahin, T. (2000). “Türkiye’de Farklı Coğrafi Bölgelerde Bulunan Okullardaki Öğrencilerin Fen Bilgisi Dersinde Bilişsel ve Duyuşsal Açıdan Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi”. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi.

Çepni, S, Şan,M., Gökdere, M. (2001). “Fen Bilgisi Öğretiminde Zihinde Yapılanma Kuramına Uygun 7e Modeline Göre Örnek Etkinlik Geliştirme”. Yeni Bin Yılın Başında Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu. İstanbul: T.C. Maltepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi.

Çığırgan, H. ve diğerleri. (1999). Fen Bilgisi 7 Ders Kitabı. Eskişehir: MEB Devlet Kitapları Anadolu Üniversitesi Basım Evi.

Drıver, R. (1993). Children’s Ideas İn Science, Philadelphia: Open University Press, 145–169.

Hand, B.ve Treagust, D.F. (1991). “Student Achievement and Science Curriculum Development Using a Constructive Framework”. School Science and Mathematics, 91(4), 172–176.

Hartevioğlu, B., Hartevioğlu, E. ve Güzel, A. (1999). Fen Bilgisi Lise Giriş Sınavı Hazırlık Kitabı. Ankara: Cem Web Ofset

Isman, A. ve diğerleri. (2002). “Fen Bilgisi Eğitimi ve Yapısalcı Yaklaşım”. The Turkısh Online Journal of Educational Technology, 1(1), 1–9.

Jofılı, Z, Geraldo, A.ve Watts, M. (1999). “A Course for Critical Constructivism Therough Action Research:A Case Study From Biology”. Research in Science& Tecnological Education, 17(1), 1-13.

Scott, P ve diğerleri. (1995). Working From Children’s İdeas, Planning And Teaching A Chemistry Topic From A Constructivist Perspective. The Content of Science: A Constructivist Approach To İts Teaching And Learning. Washington D.C.: The Falmer Press.

Senemoğlu, N. (1998). Gelişim Öğrenme ve Öğretim, Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Özsen Matbaası LTD.ŞTİ, S:274-275.

Sünbül, A. M. (2001). “Öğrenme ve Öğretim Stratejileri”. Yalova: MEB İlköğretim Müfettişleri Hizmetiçi Eğitim Seminerleri.

Topsakal, S. (1999). Fen Öğretimi. Bursa: Alfa Basım Yayım Dağıtım.

Turgut, H. (2001). “Fen Bilgisi Öğretiminde Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımı ile Modellendirilmiş Etkinliklerin Öğrencide Kavramsal Gelişime ve Başarıya Etkisi”,Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul

Turgut, M. F. ve diğerleri. (1997). İlköğretim Fen Öğretimi. Ankara: Yök/Dünya Bankası Millî Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi, S: 2.10-2.11.

Tümay, H. (2001). “Üniversite Genel Kimya Laboratuvarlarında Öğrencilerin Kavramsal Değişimi, Başarısı, Tutumu ve Algılamaları Üzerine Yapılandırıcı Öğretim Yönteminin Etkileri”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Tynjala, P.(1999). “Towards Expert Knowledge?A Comparasion Between A Constructivist and Traditional Learning Environment in The University”. International Journal of Educational Research, 31,357–442.

Vermette, P. ve diğerleri. (2001). “Understanding Constructivism(s):A Primer For Parents and School Board Members”. Education, 122(1),87–94.

Yaşar, Ş. (1998). “Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-Öğretme Süreci”. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1–2), 68–75.