Türkiye'de kimyasal hadımın olağanüstü hali ve moleküler biyopolitika

Öz: 2011 Şubat ayında hükümet partisinin (Adalet ve Kalkınma Partisi) bazı kadın milletvekilleri tarafından kimyasal tedavi yoluyla pedofili ve tecavüz mahkûmlarının cinsel istek ve gücünü azaltmayı veya yok etmeyi amaçlayan bir tasarı sunuldu. Kimyasal hadım olarak yankı bulan tasarı cinsel suçlar için en kesin çözüm olarak sunulurken, erkek cinselliği, suç ve cezalandırma ve korku arasındaki dolaylı ilişki de su yüzüne çıktı. Kimyasal hadım için öne sürülen tedavi edici ve radikal çözüm yaklaşımı tasarıyı hem hümanist ve modern değerler içinde hem de kesin bir çözüm olarak sunmayı amaçlıyor. Ancak yasa tasarısı Türkiyedeki iktidar yapısının aktüel biyopolitik yönetimsel tekniklerini de ifşa ediyor.

State of exception of chemical castration and molecular biopolitics

In February 2011, a draft law proposed by some of the women parliament members of the ruling party in Turkey, the Justice and Development Party, envisaged the application of a medical treatment in order to eliminate the sexual motivation and capacity of rape offenders to prevent the reoccurrence of rape and pedophilia in the society. While chemical castration is proposed as a solution against sex crimes, the indirect relationship among male sexuality, crime, punishment and fear comes to light. Approaching chemical castration as a cure and a radical solution is an attempt at both evaluating it within modern and humanitarian values, and presenting it as an absolute solution. However, this law draft also uncover current biopolitical governmental techiniques of power structure of Turkey.

___

Akdoğan, Y. (2004). AK Parti ve Muhafazakâr Demokrasi, Alfa.

Amar, P. (2011). Middle East Masculinity Studies: Discourses of Men in Crisis' Industries of Gender in Revolution, Journal of Middle East Womens Studies, 36-70.

Braidotti, R. (1994). Nomadic Subjects: Embodiment and Sexual Difference in Contemporary Feminist Theory. New York: Columbia University Press.

Dedegil, A. (17 Ağustos 2009), Tecavüzcüye Kimyasal Kısırlaştırma, n.d., http://www.turkhukuksitesi.com/showthread.php?t=41442

Deleuze, G. (1992). Postscript on the Societies of Control, MIT Press, 3-7.

Erler, Ö. (2007). Yeni Muhafazakârlık, AKP ve Muhafazakâr Demokrat Kimliği, Stratejik Öngörü, s. 126-32.

Esposito, R. (2008). Bí os: Biopolitics and Philosophy. University of Minnesota Press.

Foucault, M. (2010). The Birth of Biopolitics: Lectures at the Collège de France, 19781979. Picador.

Güvenç Salgırlı, Sanem ve Sibel Yardımcı. (2011). Farklı bir Foucault Okuması İçin Öneriler, Biyoiktidar-Biyopolitika, s. 9-18.

Hardt, M. ve Antonio Negri. (2011). Çokluk, Ayrıntı.

Lacey, N. (2012). Punishment, (Neo)Liberalism and Social Democracy, European University Institute.

ntvmsnbc ve Ajanslar (04 Nisan 2011), 'Hadım' yasası komisyonda kabul edildi, http://www.ntvmsnbc.com/id/25199274/.

Özkazanç, A. (2011). Neo-liberal Tezahürler, Vatandaşlık-Suş-Eğitim, Dipnot.

Rose, N. (2000). Biology of Culpability: Pathological Identity and Crime Control in a Biological Culture, Theoretical Criminology , 5-34.

Rose, N. (2007). Molecular Biopolitics, Somatic Ethics, Social Theory & Health, 3-29.

Somay, B. (2011), 'Eğiticinin kendisinin eğitilmesi gerektiğini...' http://www.radikal.com.tr/yazarlar/bulent_somay/egiticinin_kendisinin_egitilmesi_gerektigini-1059115.

Tahaoğlu, Çiçek. Cinsel Suçlar Yasası Ne Getiriyor?, n.d., http://bianet.org/bianet/kadin/155853-cinsel-suclar-yasasi-ne- getiriyor, 21 Mayıs 2014.

Taylor, G. (2000). Castration an Abbreviated History of Western Manhood. New York: Routledge.

Tönel, Ebru. (2011). Tecavüzcüyü Hadım Etmek Tecavüzü Engeller mi?, http://bianet.org/bianet/kadin/127810- tecavuzcuyu-hadim-etmek-tecavuzu-engellermi,.

Watts, M. W. (1984). Biopolitics and Gender, Haworth Press.

Wright, R. (2009). Sex Offender Laws: Failed Policies, New Directions, Springer Publishing Company.