Türkçeyi 2. dil olarak edinen Yunan konuşucuların sözlü söylemde açık ve boş 1. kişi özne kullanımını yöneten söylem edimbilimsel kuralları edinimi

Her dil boş üyelerin kullanımına izin veren bazı sözdizimsel, anlambilimsel ve söylem-edimbilimsel etkenlere duyarlıdır. İkinci dil araştırmacıları da söylem koşullarına bağlı olarak belirli bir gönderim öğesinin seçimini yöneten çeşitli söylem-edimbilimsel etkenlerin ikinci dilde edinimini araştırmaktadır. Bu çalışmalar, açık ve boş üye dağılımının sözdizim-söylem arayüzünde söylem-edimbilimsel etkenlerle yönetildiği durumlarda 2. dil edinenlerin zorluklar yaşadıklarını; ancak sadece sözdizimsel etkenlerle yönetildiği durumlarda bu zorlukları yaşamadıklarını ortaya çıkarmaktadır. Bu saptamadan hareketle, bu çalışmanın amacı, Türkçe sözlü söylemde 1. kişi için kullanılan boş özne ve açık öznenin kullanımlarını yöneten söylem-edimbilimsel etkenlerin, Türkçeyi ikinci dil olarak edinenlerde edinim durumunu araştırmaktır. Türkçede, büyük söylem parçaları dikkate alındığında, boş ve açık üyeler aynı dağılımsal özellikleri göstermemektedir. Söylem düzeyinde bu dağılımı etkileyen söylem-edimbilimsel etkenler bulunmaktadır (Kerslake, 1987; Ruhi, 1996; Turan, 1995; Çeltek ve Oktar, 2014, Çeltek Kaili, 2017). Bu çalışmada, sözlü söylemde boş ve açık özne kullanımını yöneten söylem-edimbilimsel kuralların belirlenmesinde 5 söylemedimbilimsel kural temel alınmıştır: Göndergenin belirginliği, Değişen odak, Karşıtsal odak, Edimsel değer, Ara bilgi. Bu söylem-edimbilimsel kuralların Türkçeyi ikinci dil olarak edinenler tarafından edinim durumunu ortaya çıkarabilmek üzere, çalışmada, çözümlemeler, Türkçeyi 2. dil olarak öğrenen yetişkin 10 Yunan konuşucu (C1 düzeyi) ve kontrol grubu olarak da 10 Türkçe anadil konuşucusundan elde edilen sözlü anlatı metinleri üzerinde yapılmaktadır. Bu sözlü metinler 3 ayrı görev uygulanarak (bir kişinin kişisel ve fiziksel özelliklerinin tarif edilmesi, resimler yoluyla bir masalın anlatımı ve katılımcının geleceğine yönelik profesyonel planlarını anlatımı) elde edilmiştir. Çözümlemeler sonucunda Türkçeyi ikinci dil olarak edinen katılımcıların sözlü anlatı metinlerinde 1. kişi için kullanılan boş ve açık özneleri yöneten söylem-edimbilimsel kuralları Türkçe anadil konuşucuları ile benzer biçimlerde kullandıkları saptanmıştır.

The acquisition of discourse-pragmatic rules for null and overt first-person subjects by Greek learners of Turkish

In Turkish, null and overt arguments do not show the same distributional properties at discourse level. There arediscourse-pragmatic factors affecting this distribution (Kerslake, 1987; Ruhi, 1996; Turan, 1995; Çeltek & Oktar,2014; Çeltek Kaili, 2017). Previous studies suggest that the acquisition of argument realization system in secondlanguage (L2) poses a major acquisition problem for adult L2 learners, especially the properties that constrain thenative use of null and overt subjects at the syntax-discourse interface are reported to cause persistent difficulty.Based on this assumption, this study investigates this problematic area in L2 acquisition from a discoursepragmatic view. More specifically, the purpose of the present study is to inspect the acquisition of the followingdiscourse-pragmatic rules governing the use of null and overt first-person subjects in L2 Turkish oral narrativesproduced by first language Greek speakers: a) salient referent, b) switch focus, c) contrastive focus, d) pragmaticweight, e) epistemic parenthetical. The data were collected via three oral narrative tasks. The participants were 10advanced L2 Turkish learners and 10 native Turkish speakers. Results obtained from the three oral narrative tasksdemonstrate that advanced L2 learners of Turkish present practically no deficiency on the use of discoursepragmatic rules that govern the use of null and overt first-person subjects.© 2020 JLLS and the Authors - Published by JLLS.

PDF

___

Allen, S.E.M., Skarabela, B., & Hughes, M. (2008). Using corpora to examine discourse effects in syntax. In H. Behrens (Ed.), Corpora in language acquisition research: Finding structure in data (pp. 99-137). Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
Altan, A. (2013). Acquisition of a Null Subject Language. Dil Dergisi, 161, 5-23.
Ariel, M. (1990). Accessing Noun-Phrase Antecedents. London: Routledge.
Ateş-Şen, A.B., Demir, Ö.E., & Küntay, A.C. (2016). Children’s referential choices in Turkish: Experimentally elicited and conversationally occasioned determinants. In B. Haznedar & N. Ketrez (Eds.), The Acquisition of Turkish in Childhood (TİLAR Series) (pp. 153-175). Amsterdam: John Benjamins.
Aygen, G. (2004). Finiteness, Case and Clausal Architecture, MIT Occasional Papers in Linguistics 23. Cambridge, MA: MIT Press.
Azar, Z., Backus, A., & Özyürek, A. (2016). Pragmatic relativity: Gender and context affect the use of personal pronouns in discourse differentially across languages. In A. Papafragou, D. Grodner, D. Mirman & J. Trueswell (Eds.), Proceedings of the 38th Annual Meeting of the Cognitive Science Society (CogSci 2016) (pp. 1295-1300). Austin, TX: Cognitive Science Society.
Bulut, T., & Can, C. (2000). Acquiring a Pro-drop Language. Dil Dergisi, 88, 54-60.
Brinton, L. J. (1996). Pragmatic Markers in English: Grammaticalization and Discourse Functions. De Gruyter Mouton.
Chafe, W. (1987). Cognitive constraints and information flow. In R. Tomlin (Ed.), Coherence and grounding in discourse (pp. 21-51). Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
Çeltek Kaili, A. (2017). Türkçe sözlü söylemde boş nesne [Null objects in Turkish spoken discourse]. In N. Kansu-Yetkiner & M. Şahin (Eds.), Dilbilim Çeviribilim Yazıları: Prof. Dr. Lütfiye Oktar'a Armağan (pp. 67-79). Ankara: Anı Yayıncılık. ISBN: 978-605-170-157-8
Çeltek, A., & Oktar, L. (2004). Türkçe sözlü söylemde artgönderim örüntüleri [Anaphoric patterns in Turkish spoken discourse]. Dilbilim Araştırmaları, 1-13.
Çeltek, A., & Oktar, L. (2014). Türkçede boş artgönderim ve söylem atlama [Zero anaphora and discourse pop in Turkish]. Dilbilim Araştırmaları, 1(1), 59-79. ISSN: 1300-8552
Çeltek, A., & Oktar, L. (2107). Türkçe söylemde boş nesne [Null objects in Turkish discourse]. In B. Makaroğlu, İ. P. Bekar & E. Arıca Akkök (Eds.), 30. Ulusal Dilbilim Kurultayı Bildirileri (pp. 125- 132). Ankara: Dilbilim Derneği Yayınları.
Davidson, Β. (1996). “Pragmatic weight” and Spanish subject pronouns: the pragmatic and discourse uses of “tú” and “yo” in spoken Madrid Spanish. Journal of Pragmatics, 26, 543-565.
Du Bois, J. W. (1987). The discourse basis of ergativity. Language, 64, 805-855.
Enç, M. (1986). Topic Switching and Pronominal Subjects in Turkish. In D. Slobin & K. Zimmer (Eds.), Studies in Turkish Linguistics (pp. 195-208). Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
Givón, T. (1983). Topic continuity in discourse: the functional domain of switch-reference. In J. Haiman & P. Munro (Eds.) Switch reference and Universal Grammar (pp. 51-82). Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
Göksel, A., & Kerslake, C. (2005). Turkish: A Comprehensive Grammar. London: Routledge.
Gundel, J., Hedberg, N., & Zacharski, R. (1993). Cognitive Status and the form of Referring Expressions in Discourse. Language, 69, 274-307.
Gürel, A. (2006). L2 acquisition of pragmatic and syntactic constraints in the use of overt and null subject pronouns. In R. Slabakova, P. Prévost & S. Montrul (Eds.), Inquiries in Linguistic Development (pp. 259-282). Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
Gürel, A. (2016). Conclusion: Emerging issues in the acquisition of L2 Turkish and pedagogical considerations. In A. Gürel (Eds.), Second Language Acquisition of Turkish (pp. 333-346). Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
Haznedar, B. (2010). Transfer at the syntax-pragmatics interface: pronominal subjects in bilingual Turkish. Second Language Research, 26(3), 355-378.
Holton, D., Mackridge, P., Philippaki-Warburton, I., & Spyropoulos, V. (2012, second edition). Greek: A Comprehensive Grammar. London & New York: Routledge.
Kerslake, C. (1987). Noun Phrase Deletion and Pronominalization in Turkish. In H. E. Boeschoten & L. T. Verhoeven (Eds.), Studies on Modern Turkish: Proceedings of the 3rd Conference on Turkish Linguistics (pp. 91-104). Tilburg: Tilburg University Press.
Kornfilt, J. (1987). Beyond Binding Conditions: The Case of Turkish. In H. E. Boeschoten & L. T. Verhoeven (Eds.), Studies on Modern Turkish: Proceedings of the 3rd Conference on Turkish Linguistics (pp. 105-120). Tilburg: Tilburg University Press.
Kornfilt, J. (1997). Turkish. London: Routledge.
Lomba, A. (2006). Little Red Riding Hood. New-York: McGraw-Hill.
Montrul, S., & Rodríguez-Louro, C. (2006). Beyond the Syntax of the Null Subject Parameter: A Look at the Discourse-Pragmatic Distribution of Null and Overt Subjects by L2 Learners of Spanish. In V. Torrens & L. Escobar (Eds.) The Acquisition of Syntax in Romance Languages (pp. 401–418). Amsterdam: John Benjamins.
Özsoy, S. (1987). The Null Subject Parameter in Turkish. In H. Boeschoten & L. Verhoeven (Eds.), Studies on Modern Turkish: Proceedings of the 3rd Conference on Turkish Linguistics (pp. 82-90). Tilburg: Tilburg University Press.
Özsoy, S. (1992). Türkçede Eşgönderge Örüntüsü. Dilbilim Araştırmaları, 77-85.
Özsoy, S. (1999). Türkçe/Turkish. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Öztürk, B. (2005). Case, Referentiality, and Phrase Structure. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
Pérez-Leroux, A. T., & Glass, W. R. (1997). OPC effects on the L2 acquisition of Spanish. In A. T. Pérez-Leroux & W. R. Glass (Eds.), Contemporary perspectives on the acquisition of Spanish (pp. 149-165). Somerville, Mass.: Cascadilla Press.
Pérez-Leroux, A. T., & Glass, W. R. (1999). Null anaphora in Spanish second language acquisition: probabilistic versus generative approaches. Second Language Research, 15(2), 220-249.
Prince, E. (1985). Fancy syntax and shared knowledge. Journal of Pragmatics, 9, 65–81.
Quesada, M., & Blackwell, S. E. (2009). The L2 Acquisition of Null and Overt Spanish Subject Pronouns: A Pragmatic Approach. In J. Collentine, M. Garcia, B. Lafford & F. Marcos Marín (Eds.), Selected Proceedings of the 11th Hispanic Linguistics Symposium (pp. 117-130). Somerville, MA: Cascadilla Proceedings Project.
Quesada, M. (2015). The L2 Acquisition of Spanish Subjects: Multiple Perspectives. De Gruyter Mouton.
Ruhi, Ş. (1996). Zero NP Anaphora versus Full NP Anaphora in Turkish. In A. Konrot (Ed.), Modern Studies in Turkish Linguistics: Proceedings of the 6th International Conference on Turkish Linguistics, 12-14 August 1992 (pp. 105-116) Eskişehir: Anadolu University.
Serratrice, L., Sorace, A., & Paoli, S. (2004). Crosslinguistic influence at the syntax-pragmatics interface: Subjects and objects in English-Italian bilingual and monolingual acquisition. Bilingualism: Language and Cognition, 7, 183–205.
Slabakova, R., & Ivanov, I. (2011). A more careful look at the syntax-pragmatics interface. Lingua, 121, 637–651. DOI: 10.1016/j.lingua.2010.05.003
Sorace, A. (2003). Near-nativeness. In M. Long and C. Doughty (Eds.), Handbook of Second Language Acquisition (pp.130-152). Oxford: Blackwell.
Sorace, A., & Filiaci, F. (2006). Anaphora resolution in near-native speakers of Italian. Second Language Research, 22, 339–368.
Sorace, A., & Serratrice, L. (2009). Internal and external interfaces in bilingual language development: beyond structural overlap. International Journal of Bilingualism, 13, 195–210.
Taylan, E.E. (1986). Pronominal versus Zero Representation of Anaphora in Turkish. In D. Slobin & K. Zimmer (Eds.), Studies in Turkish Linguistics (pp. 209-231.). Amsterdam: John Benjamins Publishing.
Tsimpli, I., Sorace, A., Heycock, C., & Filiaci, F. (2004). First language attrition and syntactic subjects: A study of Greek and Italian near-native speakers of English". International Journal of Bilingualism, 8(3), 257-277.
Tsimpli, I.M., & Papadopoulou, D. (2006). Aspect and argument realization: A study on antecedentless null objects in Greek. Lingua, 116, 1595-1615.
Tsimpli, I.-M., & Sorace, A. (2006). Differentiating interfaces: L2 performance in syntax-semantics and syntax-discourse phenomena. In D. Bamman, T. Magnitskaia & C. Zaller (Eds.), Proceedings of the 30th Annual BUCLD (pp. 653–664). Somerville, MA: Cascadilla Press.
Turan, Ümit D. (1995). Null vs. Overt Subjects in Turkish Discourse: A Centering Analysis (Unpublished doctoral dissertation). University of Pennsylvania.
Turan, Ü. D. (1998). Zero Object Arguments and referentiality in Turkish. In L. Johanson (Ed.), The Mainz Meeting, Proceedings of the Seventh International Conference on Turkish Linguistics (pp. 154-182). Harrassowitz Verlag – Wiesbaden.
Turan, Ü. D. (2000). The properties of null objects in Turkish. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 1(2), 131-144.
White, L. (2011). Second language acquisition at the interfaces. Lingua, 121, 577–590. DOI:10.1016/j.lingua.2010.05.005