The Effect of Organisational Culture on Employees’ Life and Job Satisfaction

Purpose – The aim of this study is to determine the effect of organisational culture dominating an organisation on employees’ life and job satisfaction which have many effects on their work and nonwork lives. Hotels are labor intensive businesses in the service sector. Employees’ success can play an important role in product quality, customer satisfaction and organisational success. For this reason, it is important for hotels to examine the factors and the relationships between these factors affecting employees’ success. Design/methodology/approach – The research was designed in a descriptive manner. The data of the research were collected from 435 hotel employees using a questionnaire method. In the research model, the effects of the independent variables such as the organisational culture types of achievement, power, support and hierarchy on the dependent variables such as life and job satisfaction were examined. The effect of the independent variables of the study on the dependent variables was examined through the revealed hypotheses and the structural equation model was used to confirm theoretical model. Findings – As a result of the analysis, while the support culture (4,05) is perceived most, it is followed by the achievement (3,86) and hierarchy culture (3,42). The type of culture perceived at the lowest level was the power culture (3,12). Means were found to be 3,28 for life satisfaction and 3,64 for job satisfaction statements. As a result of the analysis conducted within the scope of the study, it was seen that the support culture perceived by the employees in their hotels positively affect their life (0,30) and job satisfaction (0,25). In addition, according to the results of the research, it was determined that the achievement culture negatively affects the employees’ life satisfaction (-, 0,30). Discussion – According to the results of the research, it can be said that employees’ life and job satisfaction levels increase in the organisations where the support culture is dominant, while their life satisfaction level decreases in the organisations with the power culture. According to these results, it is recommended that businesses should examine the culture levels perceived in their hotels in more detail and develop policies and strategies to increase the supportive organisational culture and reduce the power culture.

PDF

___

Adana Provincial Directorate of Culture and Tourism. (2017). Statistics http://www.adanakulturturizm.gov.tr/TR,161748/turizm-isletme-belgeli-konaklama-tesisleri.html Erişim Tarihi: 22.06.2017

Annak, B. (2005). Sosyal destek, sosyal ağ, yaşam kalitesi ve yaşam doyumu: Duygu-durum ve anksiyete bozukluğu tanısı alan kişiler ve düzenli hemodiyaliz tedavisi gören hastalar açısından bir karşılaştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Mersin Üniversitesi, Mersin.

Akkoç, İ., Çalışkan A. & Turunç Ö. (2012). Örgütlerde gelişim kültürü ve algılanan örgütsel desteğin iş tatmini ve iş performansına etkisi: güvenin aracılık rolü., Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yönetim ve Ekonomi, 19(1), 105 - 135.

Ay, M., & Avşaroğlu, S. (2010). Muhasebe çalışanlarının mesleki tükenmişlik, iş doyumu ve yaşam doyumlarının incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi (7)1, 1170-1189.

Başaran, İ. (1992). Yönetimde insan ilişkileri: Yönetsel davranış. Ankara: Gül Yayınları.

Boylu, Y., & Sökmen, A. (2011). Konaklama işletmelerinde örgüt kültürünün tespit edilmesi: ankara ilinde faaliyet gösteren beş yıldızlı otel işletmeleri üzerine bir uygulama. Sosyal Ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, (17).

Brief, A.P., (1998). Attitudes In and Around Organizations. CA, Sage, Thousand Oaks.

Chang, S., & Lee, M.S. (2007). A study on relationship among leadership, organizational culture, the operation of learning organization and employees’ job satisfaction. The Learning Organization, 14(2), 155-185.

Choi, Y. S., Seo, M., Scott, D. & Martin, J. J. (2010). Validation of the organizational culture assessment instrument: an application of the Korean Version”, Journal of Sport Management, 24 (2), 169-189.

Christopher, J. C. (1999). Situating psychological well-being: Exploring the cultural roots of its theory and research. Journal of Counseling & Development, 77(2), 141-153.

Clark, A. E., & Oswald, A. J. (2002). A simple statistical method for measuring how life events affect happiness. International Journal of Epidemiology, 31, 1139-1144.

Çeçen, A. R. (2008). Üniversite öğrencilerinde yaşam doyumunu yordamada bireysel bütünlük (tutarlılık) duygusu, aile bütünlük duygusu ve benlik saygısı. Eğitimde Kuram ve Uygulama. 4(1),19-30.

Çivitçi, A. (2009). Relationship between irrational beliefs and life satisfaction in early adolescents. Eurasian Journal of Educational Research, 37, 91-109.

Davis, K. & Nestrom, J.W. (1977). Human behavior at work: Organizational behavior, Newyork, McGraw Hill.

Deal, T. E., & Kennedy, A. A. (1982). Corporate cultures: The rites and rituals of corporate life. Mass, Reading, Addison-Wesley Publishing Co.

Demir, İ. (2011). Determination of relationship between functions of identity and life satısfac¬tion among young people. Electronic Journal of Social Sciences, 10(38), 99-113.

Demir, H., Usta R. ve Okan T.(2008). İçsel pazarlamanın örgütsel bağlılık ve iş tatminine etkisi. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(2),:135-161.

Denison, D. R. & Mishra, A. K. (1995). Toward a theory of organizational culture and effectiveness., Organization Science, 6(2), 204-223.

Dette, D., E. (2005). Berufserfolg und lebenszufriedenheit eine längsschnittliche analyse der zusammenhänge. Inaugural-Dissertation. Philosophie, Geschichte und Sozialwissenschaften der Friedrich-AlexanderUniversität.,Erlangen-Nürnberg.

Diener, E., Emmons, R, Larsen, R., & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 1105-1117.

Diener, E., & Suh, E. (1997). Measuring quality of life: Economic, social, and subjective indicators. Social Indicators Research, 40 (1–2), 189–216.

Dikmen, A. A. (1995). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 115-140.

Dilek, C. (2010). Üniversite öğrencilerinin psikolojik yardım almaya ilişkin tutumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.

Doğan, T., & Eryılmaz, A. (2012). Work-related basic need satisfaction and subjective well-being among academicians. Ege Academic Review, (12)3, 383- 389.

Doğan, A., Deniz, M. E.. Odabaş, H., Özyeşil, Z.. & Özgirgin, N. (2012). Job and life satis¬faction of the medical staff in rehabilitation centers. Turkish Journal of Physical Medicine and Rehabilitation, 58, 16-21.

Duygulu, E. & Eroğluer, K. (2006). Örgüt Kültürünün çalışanların iş doyumuna etkisi: bir firma uygulaması. D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 21(2), 1-21

Erdoğan İ. (1996). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış, İstanbul, Avcıol Basım-Yayın.

Erkmen, T., & Ordun, G. (2001). Örgüt kültürü tipleri ile yönetim bi-çimleri arasındaki ilişkinin incelenmesine yönelik bir araştırma. 9. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildirileri, 24-26.

Eryılmaz, İ. (2019) .Örgüt Kültürü ve İş Tatmini Arasındaki İlişkide Sektörel Değişkenlerin Rolü: Kamu ve Özel Sektör Havacılık Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Journal of Aviation Research,1(1),24-41.

Gagne´, M., Berube´, N., Donia, M., Houlfort, N., & Koestner, R. (2007). Validation of the satisfaction with work scale. Paper presented at the 22nd Annual Meeting for the Society for Industrial and Organizational Psychology, NewYork, NY..

Graves, L.M., Ohlott, P.J. & Ruderman, M.N., (2007). Commitment to family roles: effects on manager’s attitudes and performance. Journal of Applied Psychology 92 (1), 44–56.

Gül, T. (2017). İşgörenlerde İş ve Yaşam Doyum İlişkisi: Konaklama İşletmeleri Üzerine, Kuşadası Örneği . Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 5/4 262-281.

Gürdoğan, A., & Yavuz, E. (2013). Turizm işletmelerinde örgüt kültürü ve liderlik davranışı etkileşimi: Muğla İli’nde bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 24(1), 57-69.

Gürsoy, Ü. (2009). Üniversite öğrencilerinin Gestalt temas biçimleri ile yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Hair, J. F. J., Anderson, R. E., Tatham, R. L., & Black, W. C. (1998). Multivariate Data Analysis with Readings. Englewood Cliffs, NJ, Prentice Hall.

Handy, C. (1985). Understanding organizations. UK, Penguin.

Harrison, R. (1972). Understanding your organization's character. Harvard Business Review, 50(23): 119-128.

Harrison R. & Stokes, H. (1992). Diagnosing organization culture. San Diego, Pfeiffer and Company.

Heller, D., Judge, T.A., & Watson, D. (2002). The confounding role of personality and trait affectivity in the relationship between job and life satisfaction. Journal of Organizational Behavior, 23, 815–835.

Hills, P., & Argyle, M. (2002). The oxford happiness questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073-1082.

Hofstede, G. (1980). Culture’s consequences: international differences in work-related values. Beverly Hills, CA, Sage Publications.

İşcan, Ö.F. & Timuroğlu, K. (2007). Örgüt kültürünün iş tatmini üzerindeki etkisi ve bir uygulama. Atatürk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1), 119-135.

İslamoğlu A. H. & Alnıaçık Ü. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (5. Baskı). Ankara, Beta Yayınları.

Keser, A. (2005). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi, otomotiv sektöründe bir uygulama. Çalışma ve Toplum Dergisi, 4, 77-96.

Koşar, S., & Çalık, T. (2011). Okul yöneticilerinin yönetimde gücü kullanma stilleri ile örgüt kültürü arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 17(4), 581-603.

Kouthouris, C., & Alexandris, K., (2005). Can service quality predict satisfaction and behavioral intentions in the sport tourism industry? An application of the SRVQUAL model in an outdoors setting, Journal of Sport Tourism, 10, 101-111.

Kurtbaş, İ. (2014). Bir ilin kurum kültürü anatomisi “sosyolojik açıdan kurum kültürü ve iş tatmini ilişkisinin uygulamalı bir analizi”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18(1), 129-166.

Kwon, H.I., Suk, B.H., Chee, S.J., Ahn, Y.M., Kim, Y.J., Park, S.A., … Kim, M.A. (2011). The Relationships between the types of nursing organizational culture, nurses' satisfaction with life, and job satisfaction. Journal of Korean Clinical Nursing Research 17 (1), 57-69.

Lambert, E. (2010). The relationship of organizational citizenship behavior with job satisfaction, turnover intent, life satisfaction, and burnout among correctional staff. Criminal Justice Studies: A Critical Journal of Crime, Law, and Society, 23, 361–380.

Lambert, E., Hogan, N., Paoline, E., & Baker, D. (2005). The good life: The impact of job satisfaction and occupational stressors on correctional staff life satisfaction – An exploratory study. Journal of Crime and Justice, 18, 1–26.

Locke, E. A. (1969). What is job satisfaction. Organizational Behavior and Human Performance, 309-336.

Lund, D.B. (2003). Organizational culture and job satisfaction. The Journal Of Business & Industrial Marketing, 18(3), 219- 236.

Lyubomirsky, S., & Lepper, H. S. (1999). A measure of subjective happiness: Preliminary reliability and construct validation. Social Indicators Research, 46, 137-155.

Mamatoğlu, N. (2004). Örgütsel kültür tipi ölçeği. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmoloji Dergisi. 12(4), 305-315.

Mansoor, M., & Tayib, M. (2010). An empirical examination of organizational culture, job stress, job satisfaction within the ındirect tax administration in Malaysia. International Journal of Business and Social Sciences, 1(1), 81-95.

Marsh, H. W., Balla, J. R., & McDonald, R.P.(1988). Goodness of fit ındexes ın confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological Bulletin, 103, 391- 410.

McKinnon, L.J., Harrison, L.G., Chow, W.C., & Wu, A. (2003). Organizational culture: association with commitment, job satisfaction, propensity to remain and ınformation sharing in Taiwan. International Journal of Business Studies, 11(1), 25-44

Murphy, S., Duxbury, L., & Higgins, C. (2006). The individual and organizational consequences of stress, anxiety, and depression in the workplace: A case study. Canadian Journal of Community Mental Health, 25, 143–157.

Navaie-Waliser, M, Lincoln, P, Karutri M., & Resich, K. (2004). Increasing job satisfaction, quality care, and coordination in home health. J Nurs Admin, 34(2), 88-92.

Nystrom, P. 1993. Organizational cultures, strategies, and commitment in health care organizations. Health Care management Review 18 (1): 43– 9.

Odom, R.Y., Boxx, W.R., & Dunn, M.G. (1990). Organizational cultures, commitment, satisfaction, and cohesion. Public Productivity and Management Review, 14, 157- 169.

Özer, M., & Karabulut, Ö. Ö. (2003). Yaşlılarda yaşam doyumu. Geriatri, 6 (2), 72-74.

Özhasar,Y. (2019). Konaklama işletmelerinde kriz yönetimi uygulamaları: İstanbul Fatih ilçesi örneği. Yüksek Lisans Tezi. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi.

Polat, M., & Meyda, C. H. (2011). Örgüt kültürü bağlamında güç eğilimi ve örgütsel bağlılık ilişkisinde örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolü. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1).

Rızaoğlu, B., & Ayyıldız, T. (2008). Konaklama İşletmelerinde Örgüt Kültürü ve İş Tatmini: Didim Örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 19(1), 7-20.

Schwartz, H. & Davıs, S. (1981). Matching corporate culture to business strategy. Organizational Dynamics, Summer, 30-48.

Serin, N. G., & Özbulak, B. (2006). Okul idarecilerinin duygusal zekâ beceri düzeyleri ile yaşam doyumunu yöneticilik deneyimleri ve cinsiyet açısından incelenmesi. Uluslararası Duygusal Zekâ ve İletişim Sempozyum Bildiri Kitabı, ss.23-30. Ege Üniversitesi: İzmir

Shurbagi, A.M., & Zahari, I.B. (2012). The relationship between organizational culture and job satisfaction in national oil corporation of Libya. International Journal of Humanities and Applied Sciences, 1(3), 88-93.

Simpson, S. & Cacioppe R. (2001). Unwritten ground rules, transfor-ming organizations culture to achieve key business objectives and outs-tanding customer service. Leadership and Organization Devolepment Journal, 22 (8), 394-401.

Şahin, A. (2010). Örgüt kültürü-yönetim ilişkisi ve yönetsel etkinlik. Maliye Dergisi, 159, 21-35.

Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using Multivariate Statistics. Boston, Allyn and Bacon.

Taşçıoğlu, H. (2010). Yerel yönetimlerde örgüt kültürünün örnek olay kapsamında değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Aralık (28), 81-96.

Telef, B. B. (2011). Öğretmenlerin öz-yeterlikleri, iş doyumları, yaşam doyumları ve tükenmişliklerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 10(1), 91-108.

Tepeci, M. (2005). The dimensions and impacts of organizational culture on employee job satisfaction and intent to remain in the hospitality and tourism industry in Turkey. Journal of Travel and Tourism Research, 5(1/2), 21-39.

Terzi, A. R. (2005). İlköğretim okullarında örgüt kültürü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 43(43), 423- 442.

Trompenaars, J. C. (1994). Riding the Waves of Culture. Londra, Irwin Publications.

Üstün, F., & Kılıç, K. C. (2016). Örgüt kültürünün örgütsel güven ve öz denetim üzerine etkisi: sağlık çalışanları üzerine bir araştırma. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi,18, 19-27.

Vara, Ş. (1999). Yoğun bakım hemşirelerinde iş doyumu ve genel yaşam doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisan tezi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

Von Bonsdorff, M., Huuhtanen, P., Tuomi, K., & Seitsamo, J. (2010). Predictors of employees’ early retirement intentions: An 11-year longitudinal study. Occupational Medicine, 60, 90–100.

Yılmaz, E., & Altınok, V. (2009). Okul yöneticilerinin yalnızlık ve yaşam doyum düzeylerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 15(59), 451-469.