Belediye Çalışanlarının Stratejik Planlamaya İlişkin Tutumları: Bursa Yıldırım Belediyesi Örneği

Amaç – Stratejik planlama, stratejik yönetim süreci içerisinde yöneticilerin uzun vadeli amaçları belirlemesini ve örgüt üyelerinin bu amaçları benimseyerek gerçekleştirmelerini sağlayan bir yol haritasıdır. Bu bağlamda, örgüt üyelerinin bu planlamalara dâhil edilmesi ve planlamalara ilişkin tutumlarının ölçülmesi önem arz etmektedir. Kamu sektöründe, bilhassa belediyelerde, topluma hizmetin ön planda olmasından dolayı stratejik planlamanın ve çalışanları sürece dâhil etmenin önemi daha fazla hissedilmektedir. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı, Bursa Yıldırım Belediyesi çalışanlarının, belediyede uygulanan stratejik planlamaya ilişkin tutumlarını ölçmektir. Yöntem – Bu kapsamda, Stratejik Planlama Tutum Ölçeği (Baloğlu, Karadağ ve Karaman, 2008) ve demografik sorulardan oluşan bir anket formu oluşturularak 546 çalışanı olan Yıldırım Belediyesi’ne Ekim 2019’da gönderilmiş ve Ocak 2020’de 300 adet geri dönüş alınmıştır. Bulgular – Elde edilen bulgulara göre belediye çalışanlarının demografik karakteristikleri ile stratejik planlamaya ilişkin tutumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamaktadır. Tartışma – Bu sonucun elde edilmesinin sebebinin, stratejik planlamaya ilişkin tutum ve algının henüz belediye çalışanlarında tam olarak oturamamış olması olduğu düşünülmektedir. Dolayısıyla, sosyo-demografik karakteristikler ne olursa olsun, çalışanların tutum ve algısı değişmemektedir şeklinde yorumlanmıştır.

The Attitudes of Municipality Employees Towards Strategic Planning: Bursa Yıldırım Municipality Example

Purpose – Strategic planning, is a roadmap in the strategic management process, that helps executives define long-term goals and enables members of the organization to adopt these goals and act accordingly. In this sense, it is important to include the members of the organization in these plans and to measure their attitudes. In the public sector, especially in the municipalities, the importance of strategic planning and including the employees into the process is felt even more because of the importance of community service. The aim of this study is to measure the attitudes of Bursa Yıldırım Municipality employees towards strategic planning implemented in the municipality. Design/methodology/approach – In this context, a questionnaire form that consists Strategic Planning Attitude Scale (Baloğlu, Karadağ and Karaman, 2008) and demographical questions was sent to Yıldırım Municipality in October 2019, which has 546 employees, and 300 responses were received in January 2020. Findings – According to the findings there is no statistically significant relationship between municipality employees’ demographical characteristics and their attitudes towards strategic planning. Discussion – It is believed that the reason for this result is that the attitude and perception regarding strategic planning has not yet been fully established in municipal employees. Therefore, it is thought that regardless of socio-demographic characteristics, employees’ attitude and perception cannot be interpreted as changeable.

PDF

___

Akgemci, T. (2013). Stratejik Yönetim, 3. Baskı, Ankara, Gazi Kitabevi.
Aşgın, S. ve Yaman, K. (2018). Türkiye’de bakanlıkların stratejik plan uygulamalarında mevcut yapı Ve sürecin değerlendirilmesi, International Journal of Academic Value Studies, 4(19), 449-466.
Aktan, C. C. (2008). Stratejik yönetim ve stratejik planlama, ÇEİS Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası Yayını, 22(4), 4-21.
Arabacı B. İ. (2007). Stratejik planlamada amaç, misyon, vizyon ve örgütsel slogan gerçekleştirme düzeyini belirlemeye yönelik bir araştırma, A.Ü. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(3), 85-98.
Aydın, M. (2012). Kamu Yönetmeliğinde Stratejik Planlama Ve Stratejik Plan Hazırlama Süreci, Mali Hizmetler Uzmanlığı Araştırma Raporu, Ankara.
Aydın, M. D. ve Aksoy, S. (2007). Kamu kesiminde stratejik planlama ve çalışanlara yansıması: Hacettepe üniversitesi örneği, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25(1), 293-322.
Baloğlu, N.; Karadağ, E. and Karaman, H. (2008). The strategic planning attitude scale: A study of exploratory and confirmatory factor analyses, Educational Sciences: Theory and Practice 8(2), 429-437.
Bayraktar, B. B. ve Yıldız Kakırman, A. (2007). Kurumsal bilginin stratejik planlama sürecinde kullanılması: Bir ilçe belediyesi örneği, Bilgi Dünyası, 8(2), 280-296.
Babbie, E. (2010). The Practice of Social Research, 12th ed. Belmont, CA, Wadsworth Cengage.
Barry, B. (1986). Strategic Planning Workbook for Public and Nonprofit Organizations, St. Paul, Amherst Wilder Foundation.
Bryson, J. (ed.) (1999). Strategic Management in Public and Voluntary Services: A Reader, Oxford, Pergamon.
Dinçer, Ö. (1998). Stratejik Yönetim Ve İşletme Politikası, İstanbul, Timaş Matbaası
Drucker, P. (1999). 21. Yüzyıl İçin Yönetim Tartışmaları, (Çev: İ.Bahçıvangil), İstanbul, Epsilon Yayıncılık.
Durgun, M. (2017). Stratejik yönetim nedir? Neden önemlidir? Yönetim organizasyon alanında güncel yazılar, http://www.yonetselzihin.com/stratejik-yonetim/stratejik-yonetim-nedir-neden-onemlidir/.html (Erişim Tarihi: 09.09.2019).
Genç, N. (2009). Türk kamu yönetiminde stratejik planlama, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23.
Gürer, H. (2006). Stratejik planlamanın temelleri ve Türk kamu yönetiminde uygulanmasına yönelik öneriler, Sayıştay Dergisi, sayı 63.
Gürtunca, E. (2010). Kamuda Stratejik Planlama Ve Üç Büyükşehir Belediyesinde Uygulama, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı İşletme Yönetimi Yüksek Lisans Programı Yüksek Lisans Tezi.
Johnson, H. (1994). Strategic planning for modern libraries, Library Management, 15(1), 5-15.
İpekoğlu, H. (2019). Stratejik Planlama Etkililiği Üzerine Bir Araştırma: Ankara Belediyeleri Örneği, Dinçer, E.; Sönmez, S.; Bostancı, M. ve Özçoban, E. (Der.). Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Alanında Araştırma ve Değerlendirmeler, Ankara, Gece Akademi, 149-178.
Karasu, M. A. (2012). Büyükşehir belediyelerinde stratejik planlama: Karşılaştırmalı bir analiz, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 8(16).
Kalkınma Bakanlığı (2018). Kamu Daireleri İçin Stratejik Planlama Kılavuzu, 3. Sürüm, http://www.sp.gov.tr/upload/xSpKutuphane/files/VrllQ+Kamu_Idareleri_Icin_Stratejik_Planlama_Kilavuzu.p df, (Erişim Tarihi: 21.09.2019).
Küçüksüleymanoğlu, R. (2008). Stratejik planlama süreci, Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), 403-412.
Orhan, U. ve Er, O. (2018). KOSGEB’de stratejik planlama sürecine ilişkin tutumun değerlendirilmesi: Nicel bir araştırma, Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 22(2), 409-418.
Özçam, E. (2007). Büyük İşletmelerde Stratejik Planlama ve Konuya İlişkin Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Öztop, S. (2007). Stratejik Planlamanın Belediyelere Uygulanması, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
Songür, N. (2008). Belediyelerin stratejik planlama sürecindeki gereklilikleri yerine getirme durumları üzerine bir araştırma, Çağdaş Yerel Yönetimler, 17(4), 63-86.
Strateji ve Bütçe Başkanlığı, (2019). Belediyeler İçin Stratejik Planlama Rehberi, http://www.sp.gov.tr/upload/xSpKutuphane/files/2nABM+Belediyeler_Icin_Stratejik_Planlama_Rehberi.pdf (Erişim Tarihi: 15.09.2019).
Tapinos, E.; Dyson, R. and Meadows, M. (2005). The Impact of Performance measurement in strategic planning, International Journal of Productivity and Performance Management, 54, 5(6). 365-374.
Thompson, J. (2001). Understanding Corporate Strategy, London, Thomson Learning.
Ülgen, H. ve Mirze, S.K. (2010). İşletmelerde Stratejik Yönetim, İstanbul, Beta Yayınları.
Ünaldı, H. (2002). Stratejik yönetim nedir, ne değildir? KOBİ Efor Dergisi, Aralık Sayısı.
Yılmaz, K. (2003). Kamu kuruluşları için stratejik planlama uygulaması, Sayıştay Dergisi, 50-51, 67-86.
Yörük, D. ve Bozok, Y. (2014). Kamu kurumlarında stratejik planlama süreci ve yöneticilerin algısı: Afyon Kocatepe Üniversitesi örneği, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(1).