Bakü’nün Destinasyon Marka İmajı ve Destinasyon Aidiyeti: Yerli Turistler Üzerine Bir Araştırma

Amaç – Bu çalışmanın temel amacı, yerli turistler tarafından Bakü şehrine yönelik geliştirilen destinasyon marka imajını ve destinasyon aidiyetini tespit etmektir. Bununla birlikte destinasyon marka imajı ile destinasyon aidiyeti arasındaki ilişkiler de incelenmiştir. Yöntem – Araştırmada anket formu kullanılmıştır. Anket formu kolayda örneklem metodu ile Bakü şehrini ziyaret eden 429 yerli turiste uygulanmış ve toplam 408 kullanılabilir veriye ulaşılmıştır. Önce ölçeğin basıklık (Skewness) ve çarpıklık (Kurtosis) değerleri hesaplanmış, verilerin normal dağılım göstermediği göz önünde bulundurularak parametrik olmayan “Mann-Whitney U Testi” ile “KruskalWallis H Testi”, korelasyon testi ve faktör analizi uygulanmıştır. Bulgular – Faktör analizi sonucunda, Bakü’yü ziyaret eden yerli turistlerin destinasyon marka imajınının dört boyuttan; destinasyon aidiyetinin ise tek boyuttan oluştuğu tespit edilmiştir. Destinasyon marka imajıyla destinasyon aidiyeti arasındaki ilişki düzeyini ve derecesinin tespit edilmesine yönelik gerçekleştirilen korelasyon analizi sonucunda, Bakü’yü ziyaret eden yerli turistlerin destinasyon marka imajı algısıyla destinasyon aidiyeti arasında istatistiksel olarak pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Tartışma – Destinasyonların istek ve ihtiyaçları karşılaması, kendine özgü imaj oluşturması turistler tarafından daha çok tercih edilmesine ve kendilerini o destinasyonla bütünleştirip aidiyet duygusunu ortaya çıkarmasına yol açabilmektedir. Bu araştırmada, Bakü şehrinin destinasyon marka imajı ve destinasyon aidiyeti konusu ele alınarak Bakü’yü ziyaret eden yerli turistler nezdinde araştırma yapılmıştır. Bakü’nün destinasyon marka imajının gelişmesi, ziyaretçilerin destinasyona duydukları aidiyet duygusunu artırdığı tespit edilmiş ve destinasyon marka imajının artırılmasına yönelik çeşitli öneriler sunulmuştur.

Baku’s Destination Brand and Destination Ownership: A Research on Local Tourists

Purpose – The main purpose of this study is to determine the destination brand image and destination attachment developed for the city of Baku by domestic tourists. In addition, the relationships between destination brand image and destination attachment were also examined. Design/methodology/approach – Questionnaire form was used in the research. The questionnaire form was applied to 429 domestic tourists visiting Baku with the convenience sampling method and a total of 408 usable data were obtained. First, the Skewness and Kurtosis values of the scale were calculated, and the non-parametric “Mann-Whitney U Test” and “Kruskal-Wallis H Test”, correlation test and factor analysis were applied considering that the data did not show normal distribution. Findings – As a result of the factor analysis, the destination brand image of domestic tourists visiting Baku has four dimensions; it has been determined that the destination belonging consists of one dimension. As a result of the correlation analysis carried out to determine the level and degree of relationship between destination brand image and destination belonging, it has been determined that there is a statistically positive and significant relationship between destination brand image perception of domestic tourists visiting Baku and destination belonging. Discussion – Meeting the demands and needs of the destinations, creating a unique image can lead to the fact that they are more preferred by the tourists and that they integrate themselves with that destination and reveal the sense of belonging. In this research, the destination brand image of the city of Baku and the subject of destination belonging were discussed and research was conducted on the domestic tourists visiting Baku. It has been determined that the development of the destination brand image of Baku increases the sense of belonging of the visitors to the destination, and various suggestions have been presented to increase the destination brand image.

PDF

___

Ailawadi, K.L., & Keller, K.L. (2004). Understanding retail branding: conceptual insights and research priorities. Journal of Retailing, 80 (4), 331-342.
Akgündüz, Y., & Bardakoğlu, Ö. (2012). Turistlerin eğitim durumu ve cinsiyetlerinin otel seçimine etkisi: izmir de bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(4), 13-29.
Alexandris, K., Kouthouris, C., & Meligdis, A. (2006). Increasing customers' loyalty in a skiing resort: The contribution of place attachment and service quality. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 18 (5), 414-425.
Alptekin, D. (2011). Toplumsal aidiyet ve gençlik: üniversite gençliğinin aidiyeti üzerine sosyolojik bir araştırma. Doktora tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Artuğer, S., & Çetinsöz, B.C. (2014). Destinasyon imajı ile destinasyon kişiliği arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6 (1), 366-384.
Aslan, Z., Güneren, E., & Çoban, G. (2014). Destinasyon markalaşma sürecinde yöresel mutfağın rolü: Nevşehir örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 2(4), 3-13.
Atay, L. & Akyurt H. (2009), Uludağ Destinasyon İmajına Yönelik Ziyaretçi Algı ve Tutumlarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 6 (3), ss. 67-77
Aydın, M. (2020). Yaşam tarzı ve çevreye yönelik tutumun destinasyon aidiyetine etkisi: Olympos örneği. Doktora tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Benek, H. (2015). Turistik bir destinasyon olarak göreme yöresinin marka algısı: yabancı turistler üzerine bir uygulama. Yüksek lisans tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Bezirgan, M. (2015). Algılanan Hizmet Kalitesi İle Memnuniyet Arasında Aidiyetin Aracı Etkisi:Sosyal Tesislere Yönelik Bir Araştırma. Internatıonal Revıew of Economıcs And Management, 3 (2), 143-162.
Bezirgan, M., & Koç, F. (2014). Yerel mutfakların destinasyona yönelik aidiyet oluşumuna etkisi: Cunda adası örneği. Uluslar Arası Sosyal Araştırma Dergisi, 7 (34), 917-928.
Brocato, E.D. (2006). Place attachment: an ınvestigation of environments and outcomes in service context. (PhD thesis). Arlington: The University Of Texas The Faculty Of The Graduate School.
Buhalis, D. (2000). Marketing The Competitive Destination Of The Future. Tourism Management 21, ss.97-116.
Camarero, Carmen, Garrido, María José ve Vicente, Eva (2010), Components of Art Exhibition Brand Quity for Internal and External Visitors, Tourism Management, 31, ss. 495-504.
Ceylan, S. (2011). Destinasyon marka imajı ve Pamukkale yöresinde bir uygulama. International Journal of Economic and Administrative Studies, 4 (7), 89-102.
Ceylan, U. (2018). Üçüncü Yaş Turistlerin Termal Konaklama İşletmelerinden Beklentileri Üzerine Bir Araştırma. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(4).
Chi, C.G.Q., & Qu, H. (2008). Examining the structural relationships of destination image, tourist satisfaction and destination loyalty: An integrated approach. Tourism management, 29 (4), 624-636..
Çakır, F., & Küçükkambak, S.E. (2016). Destinasyon pazarlaması ve Fethiye yöresinin algılanan imajının ölçümü üzerine ampirik bir araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18 (2), 400-425.
Çiftçi, G. (2010). Marka imajının tüketicilerin destinasyon seçimine etkisi. Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Dağıstan, M. T. (2019). Destinasyon imajının ve ziyaretçi memnuniyetinin destinasyon aidiyeti üzeine etkisi. Yüksek lisans tezi. Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu.
Ekinci, Y. (2003). From destination image to destination branding: An emerging area of research. E-review of Tourism Research, 1 (2), 21-24.
Erchtner, C. M. And Ritchie, B. J. R. (2003). The Meaning and Measurement of Destination Image. The Journal Of Tourism Studies, 14, (1), 37-48.
Gevenli, S. (2019). Turistik destinasyon pazarlaması açısından kentin destinasyon marka imajının incelenmesi: Ağrı İli örneği. Yüksek lisans tezi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ağrı.
Güçer, E., Hassan, A., & Pelit, E. (2013). Destinasyon pazarlamasında belediye web sayfalarının önemi: Türkiye’deki büyükşehir belediyelerinde bir inceleme. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (4), 47-62.
Hidalgo, M.C., & Hernandez, B. (2001). Place attachment: Conceptual and empirical questions. Journal of environmental psychology, 21 (3), 273-281.
İlban, M. O. (2007). Destinasyon Pazarlamasında Marka İmajı ve Seyahat Acentalarında Bir Araştırma, Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Kırtıl, İ.G. (2019). Unutulmaz turizm deneyimi, destinasyon marka kişiliği, destinasyon aidiyeti, tatmin ve davranışsal niyet ilişkisi: Antalya örneği. Yüksek lisans tezi. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Kock, F., Josiassen, A., ve Assaf, G. A. (2016), “Advancing Destination Image: The Destination Content Model”, Annals of Tourism Research , 61, ss. 28-44
Kotler, P., Bowen, J. T. & Makens, J. C. (2009). Marketing for Hospitality and Tourism. Prentice Hall.
Lee, T.H., & Shen, Y.L. (2013). The influence of leisure involvement and place attachment on destination loyalty: evidence from recreationists walking their dogs in urban parks. Journal of Environmental Psychology, 33, 76-85.
Marine-Roig, E. ve Clavé, S. (2016), “Perceived İmage Specialisation İn Multiscalar Tourism Destinations”, J. Destin. Mark. Manag, 5, ss. 202-213.
Michaelidou, N., Siamagka, N.-T., Moraes, C., & Micevski, M. (2013). Do marketers use visual representations of destinations that tourists value? Comparing visitors’ image of a destination with marketer-controlled images online. Journal of Travel Research, 52(6), 789–804.
Oran, İ. (2014). Destinasyon imajı: İstanbul’un destinasyon imajı ve destinasyon iletişim stratejileri üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi. Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Öksüz, N.E. (2017). Gaziantep şehrinin destinasyon marka imajı ve destinasyon aidiyeti: Yerli turistler üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
Özilhan Özbey, D., & Başer, H.H. (2015). Kent marka imajı oluşumunda etkili unsurların önem ve yeterlilik derecelerinin Konya açısından incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (39), 923- 932.
Öztürk, Y. (2012). Turizmde destinasyon markalaşması üzerine bir araştırma: Beypazarı örneği. Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Palmer Adrian & Patrick McCole (2000) “The Role of Electronic Commerce in Creating Virtual Tourism Destination Marketing Organisations”. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 12(3), ss. 198-204
Phillips, W. J., Kara, W., Nancy H. & Larry, L. F. (2013), “Tourist Word Of Mouth and Revisit Intentions to Rural Tourism Destinations: A Case of North Dakota, USA”, International Journal of Tourism Research, 15(1), ss. 93-104.
Prayag, G., & Ryan, C. (2012). Antecedents of tourists’ loyalty to Mauritius: The role and influence of destination image, place attachment, personal involvement, and satisfaction. Journal of Travel Research, 51 (3), 342-356.
Reitsamer, B.F., Brunner-Sperdin, A. ve Stokburger-Sauer, N.E. (2016). Destination Attractiveness and Destination Attachment: The Mediating Role of Tourists’ Attitude. Tourism Management Perspectives, 19, ss.93-101
Sağlık, E., & Türkeri, İ. (2015). Destinasyon imajının ve kişiliğinin destinasyon aidiyeti üzerine etkisi: palandöken kayak merkezi örneği. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 12(1).
Sipahi, G.A., & Algür, S. (2016). Destinasyon marka imajına etki eden unsurlar: Kuşadası örneği. Ekev Akademi Dergisi, 20 (66), 301-316.
Stylos, N., Bellou, V., Andronikidis, A. ve Vassiliadis, C.A. (2016). Linking The Dots Among Destination Images, Place Attachment And Revisit Intentions:A Study Among British And Russian Tourists. Tourism Management, 60, ss.15-29.
Tasci, A.D., & Gartner, W.C. (2007). Destination image and its functional relationships. Journal of Travel Research, 45 (4), 413-425.
Tinsley, R., & Lynch, P. (2001). Small tourism business networks and destination development. Hospitality Management, 20, 367-378.
Türkeri, İ. (2014). Destinasyon aidiyeti oluşturulmasında destinasyon imajının ve kişiliğinin rolü: Kış turizmi örneği.
Yüksek lisans tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Anabilim Dalı, Erzurum.
Türkeri, İ. (2020). Zıyaretçilerin Destinasyon Sadakati, Bilinirliği, Deneyimi Ve Aidiyeti Algılarının Demografik Özellikleri Ve Tatil Deneyimleri Açısından Değerlendirilmesi. Çatalhöyük Uluslararası Turizm ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, (5), 27-59.
Veasna, S., Wu, W. Y., & Huang, C. H. (2013). The impact of destination source credibility on destination satisfaction: The mediating effects of destination attachment and destination image. Tourism management, 36, 511-526.
Wang, L., Weng, T. ve Yeh, S. (2011). A Study Of The Relationship Among Experience Value, Destination Image And Place Attachment. African Journal Of Business Management, 5(26), 10869-10877.