Türk Basınında Dış Habercilik: Eleştirel Bir Yaklaşım

Bu çalışma, Türk basınında dış haberciliğin niteliği, algılanışı, alanı,işleyiş mekanizmaları ve son dönemdeki gelişimi/zenginleşmesi üzerine yapılmışbir analizdir. Bu analizde, genel anlamda, Türk basınının nasıl bir dış habercilikalgısına sahip olduğu, dış haberciliğin kalitesine ilişkin temel sorunlar, dışhabercilik-etik ilişkisi vb. konular ele alınmaktadır. Çalışmada, Türkiyede dışhaberciliğin niteliğiyle ilgili iki temel sorun alanı olduğu bulgulanmaktadır.Birincisi, dış haberciliğin daha nitelikli yapılabilmesini engelleyen alanda uzmanhaberci sayısının azlığı (genel olarak uzmanlık eksikliği), ikincisi ise dış haberciliğiperdeleyen/gölgeleyen ideolojik ve/veya politik bakış açıları meselesidir.

Foreign Coverage in Turkish Media: A Critical Perspective

This study is an analysis based on the quality, perception, scope, processmechanisms and the recent progress/enrichment of foreign coverage in Turkishmedia. This analysis is structured on how media perceives the field of foreigncoverage, the issues about the quality of foreign coverage, the relations betweenforeign coverage and ethics, etc. The study claims that there are two basic dynamicsaffecting the quality of foreign coverage in Turkey. The first one is the lack ofjournalists who have expertise on the field; and the other one is the ideologicaland/or political points of view.

___

  • Archetti, Cristina, (2010). “Comparing International Coverage of 9/11: Towards an Interdisciplinary Explanation of the Construction of News”, Journalism, 11(5), ss. 567- 588.
  • Arikan, Nuraydın, (2011). 28 Şubat Sürecinde Medya: Arena Programı ve Medyanın Siyasal Sürece Etkileri, İstanbul: Okur Kitaplığı.
  • Çandar, Cengiz, (2009). “Turkey’s Soft Power Strategy: A New Vision for a Multi- polar World”, SETA Policy Brief, 38.
  • Davutoğlu, Ahmet, (2010). “Turkey’s Zero Problems Foreign Policy” , Foreign Policy .
  • Duran, Ragıp, (2000). Apoletli Medya, İstanbul: Belge Yayınları.
  • Efegil, E. ve Kalaycı, R., (2012) Dış Politika Teorileri Bağlamında Türk Dış Politikasının Analizi. İstanbul: Nobel Yayıncılık.
  • Ergül, Hakan, (2000). Televizyonda Haberin Magazinelleşmesi, İstanbul:İletişim Yayınları.
  • Halimi, Serge, (1999). Düzenin Yeni Bekçileri. İstanbul: Evrensel Basım Yayın.
  • Hall, Stuart, (1996). “Encoding-Decoding”, S. Hall, D. Hobson, A. Lowe, P. Willis (Der.), Culture, Media, Language, London: Routledge.
  • Karalı, Hamit, (2005). Medya İmparatorluğu: İhtilaller, İhaleler ve 28 Şubat. İstanbul: Truva Yayınları.
  • Kejanlıoğlu, D. Beybin, (2004). Türkiye’de Medyanın Dönüşümü. Ankara: İmge Yayınları.
  • Keyman, Fuat, (2009). “Turkish Foreign Policy in the Era of Global Turmoil” , SETA Policy Brief, 39.
  • Küçükyılmaz, M. ve H. Çopur (2010). Türk Basınında Dış Habercilik, Ankara: SETA Yayınları.
  • Larrabee, F. Stephen, (2010). Troubled Partnership: US-Turkish Relations in an Era of Global Geopolitical Change, RAND Corporation.
  • McLuhan, Marshall, (2005). Yaradanımız Medya: Medyanın Etkileri Üzerine Bir Keşif Yolculuğu, Çev. Ünsal Oskay. İstanbul: Merkez Kitaplar.
  • Medya Dosyası (2005) Anlayış, 27.
  • Shirky, Clay, (2010). “The Political Power of Social Media” , Foreign Affairs.
  • Tılıç, L. Doğan, (2001). 2000’ler Türkiye’sinde Gazetecilik ve Medyayı Anlamak, İstanbul: Su Yayınları.
  • Topuz, Hıfzı, (2003). II. Mahmut’tan Holdinglere Türk Basın Tarihi, İstanbul: Remzi Kitabevi.