Elazığ koşullarında burçakta (Vicia ervilia (L.) willd.) farklı sıra aralığının verim ve verim unsurları üzerine etkisi

Elazığ şartlarında 2004 yılında yürütülen bu çalışmada Burçakta 4 farklı sıra arası mesafesinin (20, 30, 40, 50 cm) tane verimi ve bazı özelliklerine etkileri incelenmiştir. Bu çalışma, tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. İncelenen bazı özellikler arasında (yan dal sayısı, alt bakla yüksekliği, bitkide bakla sayısı, baklada tane sayısı, bitkide tane, tane verimi, kes verimi, yaş ot verimi ve kuru ot verimi) istatistiki olarak önemli farklılıklar saptanmıştır. En yüksek tane verimi (114.77 kg da-1) 40 cm, en düşük tane verimi ise (75.77 kg da-1) 20cm sıra aralığından elde edilmiştir. Bitki boyu 31.23-33.17 cm, bitki başına ana dal sayısı 2.13-2.40 adet, alt bakla yüksekliği 19.10-21.27 cm, bitkide bakla sayısı 14.73-23.40 adet, yaş ot verimi 1383.00- 1922.05 kg da-1, kuru ot verimi 286.79-442.43 kg da-1, kes verimi 113.40-147.97 kg da-1 ve bin tane ağırlığı 59.27-60.67 g arasında değişmiştir. Bu sonuçlara göre, Elazığ ve çevresinde burçaktan yüksek tane verimi, kes verimi, yaş ot ve kuru ot verimi alabilmek için 40 cm sıra aralığı önerilebilir.

Effect of different row spacing on the seed yield and yield components of bitter vetches (Vicia ervilia ( L.) willd.) under Elazığ conditions

Effects of 4 different row spacing (20, 30, 40, 50 cm) on seed yield and some properties of bitter vetches were investigated in this study under conditions of Elazığ during the 2004 growing season. This study was designed in randomized complete bloks with three replications. The results of variance analyses showed that there were statistically significant differences among some characters (lateral shout per plant, the lowest pod, pod number per plant, seed number per pod, seed per plant, seed yield, straw yield, green hay yield ve dry hay yield). The highest seed yield (114.77 kg da-1) was produced by 40 cm row spacing, the lowest (75.77 kg da-1) by 20 cm row spacing. Plant height ranged betwen 31.23-33.17 cm, main shout per plant between 2.13-2.40 number, first pod height 19.10-21.27 cm, pod number per plant 14.73-23.40 number, green hay yield 1922.05- 1383.00 kg da-1, dry hay yield 442.43-286.79 kg da-1, straw yield 113.40-147.97 kg da-1 and 1000 seed weight 59.27-60.67 g. Acording to the results, 40 cm row spacing was recomended to the farmers in Elazığ and surroundings because of the high seed yield, straw yield, green and dry hay yield.

PDF

___

Açıkgöz, E. ve S. Tekeli, 1980. Önemli Yembitkileri ve Tarımı. T.C. Tarım ve Köyişleri. Bakanlığı Zirai İşler Genel Müdürlüğü Yayınları, 20-21, Ankara.
Akman, N., Aksoy, F., Şahin, O., Kaya, Ç.Y. ve Erdoğdu, G. 2007. Cumhuriyetimizin 100. Yılında Türkiye’nin Hayvansal Üretimi. Türkiye Damızlık Sığır Yetiştiriciliği Birliği Yayınları No:4, 116 sayfa.
Al, V. ve Baysal, İ. 1996. Şanlıurfa’da yetiştirilen üç yerel burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) çeşidinde sıra arası mesafenin bazı tarımsal karakterlere etkisi üzerinde bir araştırma. Türkiye 3. Çayır-Mera ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, Erzurum, 274-279.
Andiç, C., Deveci, M., Akdeniz H., Andiç, N., Terzioğlu, Ö., Keskin, B., Yılmaz, İ ve Arvas, Ö. 1996. Van kıraç koşullarına adapte olabilecek burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının belirlenmesine ilişkin bir araştırma. Türkiye 3. Çayır-Mera ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, Erzurum, 710-717.
Anonim. 2004. T.C. Başbakanlık Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Elazığ İl Müdürlüğü Kayıtları.
Avcı, M. 1994. Bazı Adi fiğ çeşit/hat/ populasyonlarının verim ve adaptasyonu üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Dalı, Erzurum.
Ayan, İ., Acar, Z., Başaran, U., Önal Aşçı, Ö. ve Mut H. 2006. Samsun ekolojik koşullarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının ot ve tohum verimlerinin belirlenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21, 318-322.
Başbağ, M., Saruhan, V. ve Gül, İ. 2001. Diyarbakır koşullarında bazı tek yıllık baklagil yem bitkilerinin adaptasyonu üzerine bir araştırma. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül, Tekirdağ, 169-173.
Başbağ, M. ve Gül, İ. 2005. Diyarbakır koşullarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarında verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9 (1), 1-7.
Başbağ, M. ve Biçer, B.T. 2008. Diyarbakır koşullarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) ıslah hatlarının tohum verimi ve verim kriterlerinin belirlenmesi. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 12(2), 19-25.
Çil, A., Çil, A.N., Yücel, C. ve Ekiz, H. 2007. GAP Koşullarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının ot ve tane verimlerinin saptanması. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran, Erzurum, 119-122.
Çomaklı, B., Menteşe, Ö., Koç, A. ve Bakoğlu, A. 1999. Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.)’ta verim ve verim unsurları üzerine sıra aralığı ve fosforun etkisi. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım, Adana, 107-112.
Davis, P.H. 1969. Flora of Turkey-3. Edinburgh University Press, Vol. 3, 600 sayfa.
Ekiz, H. 1988. Burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarında bazı tarımsal özelliklerin karşılaştırılması. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No:1098, Bilimsel Araştırma ve İnceleme No:596, Ankara, 13 sayfa.
Gençkan, M.S. 1983. Yem Bitkileri Tarımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 467, İzmir, 519 sayfa.
Gökkuş, A., Bakoğlu A. ve Koç, A. 1996. Bazı Adı Fiğ (Vicia sativa L.) hat ve çeşitlerinin Erzurum sulu şartlarına adaptasyonu üzerine bir çalışma. Türkiye 3. Çayır-Mera ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, Erzurum, 674-678.
Sağlamtimur, T., Tansı, V. ve Baytekin, H. 1998. Yembitkileri Yetiştirme. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı No:C-74, Adana, 238 sayfa.
Serin, Y., Tan, M. ve Çelebi, H.B. 1997. Erzurum yöresine uygun burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarının belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 6(2), 13-22.
Tan, M. Ve Y. Serin, 1995. Erzurum sulu şartlarında Rhizobium aşılaması ve değişik dozlarda azotlu gübrelemenin adi fiğ (Vicia sativa L.)’de ot verimi ile otun ham protein oranı ve nodul sayısına etkileri üzerine bir araştırma. Doğa Türk Tarım ve Ormancılık Dergisi, 19, 137-144.
Turan, Z.M. 1988. Araştırma ve Deneme Me Totları. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notları No: 62, 121 sayfa.
Yücel, C. 1999. Çukurova kıraç koşullarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd.) hatlarında bitkisel ve tarımsal özelliklerin saptanması üzerinde araştırmalar. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım, Adana, 124-129.