Yapılandırmacı öğrenme paradigması ilkeleri açısından ilköğretim okullarında öğretmen denetimi uygulamalarının değerlendirilmesi

Bu çalışmada, $müfettiş^{4}$ ve öğretmen görüşlerine dayalı olarak ilköğretim okullarında yapdandımıact öğrenme paradigması ilkeleri açısından öğretmen denetimi uygulamalarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada hem nieel hem de nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Nicel yöntem kapsamında araştırmacı tarafından geliştirilen ölçek, nitel yöntem kapsamında ise odak grup görüşmesi ve doküman incelemesi teknikleri kullanılmıştır. Nicel verilerin analizinde parametrik ve parametrik olmayan analiz teknikleri kullanılmıştır. Çalışmanın/örneklemi nicel boyut için Şanlıurfa il merkezindeki 367 öğretmen ve 42 ilköğretim müfettişinden, nitel boyut için ise Şan hur fa il merkezindeki 12 öğretmen ve 12 ilköğretim müfettişinden oluşmuştur. Nitel verilerde ise içerik analizi yapılmıştır. Müfettiş görüşlerine göre, ilköğretim müfettişleri öğretmen denetiminde yapılandırmacı öğrenme paradigması ilkeleri açısından öğretmen denetiminin beş boyutuna da çoğu zaman dikkat etmektedirler. Öğretmen görüşlerine göre ise ilköğretim müfettişleri öğretmen denetiminde, ''Öğretmenin yönetimsel görevleriyle ilgili etkinlikler, öğrenmeye özendirme etkinlikleri, öğretimi planlama ve öğrenme ortamını düzenleme etkinlikleri" boyutlarına çoğu zaman, "Beceri geliştirme ve değerlendirme etkinlikleri, düşünmeyi geliştirme etkinlikleri" boyutlarına ara sıra dikkat etmektedirler. Öğretmen denetiminde; denetim süreci, müfettişlerin görev alanları ve denetim mevzuatı boyutlarında çeşitli sorunların olduğu sonucuna ulaşılmıştır

Evaluating the teacher supervision practices at primary schools in terms of constructivist learning paradigm principles

The purpose of study is to evaluate the teacher supervision practices in terms of constructivist learning paradigm principles in the primary schools based on the opinions of the supervisors and the teachers. Both quantitative and qualitative research methods were used in the study. As quantitative method, the scale which was developed by the researcher and as qualitative method the focus group interview and document analysis techniques were used. Parametric and non-parametric analysis techniques were used İn the analysis of quantitative data. The sample of the study is consisted of 367 teachers and 42 primary education supervisors so as to collect quantitative data and 12 teachers and 12 primary education supervisors for qualitative data, all of which work in Şanlıurfa city central district. Content analysis was applied to the qualitative data. According fo supervisors' opinions, the primary education supervisors usually observe five dimensions of teacher supervision in terms of constructivist learning paradigm principles on the supervision of teachers. On the other hand according to teachers' opinions, the primary education supervisors usually observe these dimensions; the activities related to the teacher's administrative tasks, the activities of planning the instruction and organizing the learning environment, the activities of encouraging the learning. However, they sometimes observe these dimensions; the activities of skill development and evaluation, the activities of improving the thinking. The results show that there are some problems in supervision processes, supervisory duties and supervision laws and regulations in teacher supervision.

PDF

___

Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2005). Sosyal bilimlerde anıştırma yöntemleri SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
Asan, A. ve Güneş, G. (2000). Oluşturmacı öğrenme yaklaşımına göre hazırlanmış emek bir üııite etkinliği. Milli Eğitim Dergisi, 147, 50-53.
Ateş, B. (2008). Okul yöneticilerinin ilköğretim müfettişlerinin yeterliklerine ilişkin görüş ve beklentileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
Balcı, A. (2005). Sosyal bilimlerde araştırına yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Başar, H. (2000). Eğitim denetçisi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Başaran, İ. E. (2000). Eğitim yönetimi: Nitelikli okul. Ankara: Umııt Yayım Dağıtım.
Brooks, J. G. & Brooks, M. G. (1999). İn search of understanding the case for constructivist classrooms. Alexandria: Association for Supervision and Curriculum Development.
Biiyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Curley, J. L. (1999). Preparing student teachers for diverse classrooms: A case study of constructivist sitpeivision. Doctoral dissertation, University of Oregon. (UMI Number: 9955918)
Demirel, Ö. (2002). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Dempsey, T. L. (2000). Leadership for the constructivist classroom: Development of a problem-based learning project. Doctoral dissertation, Miami University, Oxford, Ohio. (UMI Number: 9982621)
Duffy, T. M. & Cunningham, D. J. (2008). Constructivism: Implications for the design and delivery of instruction. The Handbook of Research for Educational Communications and Technology. http://www.aect.org/intranet/publications/edtech/07/index.html adresinden 31 Ekim 2008 tarihinde alınmıştır.
Erdoğan, İ. (2002). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Fosnot, C. T. & Perry, R. S. (2007). Oluşturmacıhk: Psikolojik bir öğrenme teorisi (Çev. S. Durmuş). C. T. Fosnot (Ed.), Oluşturmacıhk: Teori, perspektifler ve uygulama (s.9-42). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. (Orijinal çalışmanın yayın tarihi 2005)
Gali, M. D., Gall, J. P. & Borg, W. R. (2007). Educational research: An introduction. Berkshire: Allyıı and Bacon.
Glasersfeld, E. von (2007), Oluşturmacihğm yansımaları (Çev. S, Durmuş). C. T. Fosnot (Ed.), Oluşturmacıhk: Teori, perspektifler ve uygulama (s.3-8). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. (Orijinal çalışmanın yayın tarihi 2005)
Greene, .1. C., Kreider, H. & Mayer, E. (2005). Combining qualitative and quantitative methods in social inquiry. In B. Somekh & C. Levvin (Eds.), Research methods in the social sciences (pp.274-282). London: Sage Publications.
Göktaş, A. (2008), İlköğretim okulu müdürlerinin ve ilköğretim müfettişlerinin ders denetimine ilişkin yeterliklerinin sınıf öğretmenlerince değerlendirilmesi: Kırıkkale il örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale.
Güneş, F. (2007). Yapılandmcı yaklaşımla sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Güneş, F. (2009, Haziran). Eğitim denetiminde günümüz gelişmeleri ve yapıîandırmact yaklaşım. /. Uluslararası Katılım!) Ulusal Eğitim Denetimi Sempozyumu Kitabı (s.21-24). Ankara: TEM-SEN Yayınları.
Heble, G. (2005). A model of expert instructional supervision: A descriptive cross case study. Doctoral dissertation, Wilmington College, Delaware. (UMI Number. 3205604)
Hillyer, D. (2005). A case study of teacher evaluation and supervision at a high performing urban elementary school. Doctoral dissertation, University of Southern California. (UMI Number: 3180355)
Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Bilim Kitap Kırtasiye Ltd. Şti.
Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd. Şti.
Limon, M. (2001). On the cognitive conflict as an instructional strategy for conceptual changes: A critical appraisal. Learning and Instruction, 7/(4), 357-380. http: //www. sc i ene edi rect. com adresinden 30 Ekim 2008 tarihinde alınmıştır.
Nolan, J. & Francis, P. (1992). Changing perspectives in curriculum and instruction. C. C. Glickman (Ed.), Supervision in transition: 1992 yearbook of association for supervision and curriculum development (pp.44-60). (ED344277)
Olsen, M. (1996). Radical constructivism and its failings: Anti-realism and individualism. British Journal of Educational Studies, 44 (3), 275-295.
Özden, Y. (2002). Eğitimde dönüşüm: Eğitimde yeni değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Özden, Y. (2005). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Perkins, D. (1999). The many faces of constructivism. Educational Leadership, 57 (3), 6-11.
Resmi Gazete (2010, Haziran 13). Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun île Devlet Memurları Kanununda Değişiklik Yapılmasında Dair Kanun. (Kanun No: 5984)
Resmi Gazete (2011, Eylül 14). Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. (KHK No: 652).
Silverman, D. (2006). Interpreting qualitative data. London: Sage Publications.
Şaşan, H. H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme. Yaşadıkça Eğitim, 74-75, 49-52.
Şahin, T. (2005). İlköğretim düzeyinde ders denetimiyle ilgili yeterlilikler hakkında denetmen ve öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Taymaz, H. (2002). Eğitim sisteminde teftiş. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
TTKJB (2005). ilköğretim 1-5. sınıf programları tanıtım el kitabı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
Ün Açıkgöz, K. (2003). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Yager, R. E. (1991). The constructivist learning model: Towards real reform in science education. The Science Teacher, http://t1ash.iakeheadu.ca/-ed4260/4260/PaDers/vager.pdf adresinden 31 Ekim 2008 tarihinde alınmıştır.
Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öeretme Süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S (1/2), 68-75.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Yıldırım, A. ve Şimşek, M. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, M. C. (2008). Yeni ilköğretim programının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 180, 314-323.
Yıldırım, M. C. ve Dönmez, B. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı uygulamalarının sınıf yönetimine etkileri üzerine bir çalışma. İlköğretim Online, 7 (3), 664-679. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr
Ziegler, .1. F. (2000). Constnıctivist views of teaching, learning, and supei'vising held by public school teachers and their influence on student achievement in mathematics. Doctoral dissertation, Indiana University of Pennsylvania. (UMI Number: 9959147)