La Tension Narrative dans J'abandonne de Philippe Claudel*Narrative Tension in J'abandonne (I give up) of Philippe Claude

Bu çalışma temel olarak Greimas'ın geliştirdiği anlatı kuramını, daha açık belirtmek gerekirse « Un problème de sémiotique narrative: les objets de valeur » başlıklı ve olayörgüsünü konu alan makalesinde gelişiştirdiği kuramını ele almaktadır. Bu çerçevede çalışmamız Philippe Claudel'in J'abandonne (Bırakıyorum) adlı çağdaş romanındaki eylem çözümlemesini, daha doğrusu "eylemsizliği" sunmayı amaçlamaktadır. Olayörgüsü açısından bakıldığında (intrigue) son derece zayıf kalan bu anlatıda, söyleme ait edimbilimsel yaklaşımları reddetmeden, betimleme şemalarının ve anlatısal programların etkisini göstermeye çalışacağız. Bu romanda okuyucu terapist psikolog olan bir anlatıcıyla tanışır; karısının ölümünden sonra yalnız kalan ve yirmibir aylık kızını tek başına büyütmek zorunda olan bir anlatıcı ile. Artık mesleğinden nefret etmektedir çünkü hergün ölüme tanıklık etmek, sevdiklerini kaybeden insanların (bunlar meslektaşının deyişiyle "müşteriler"dir) acılarını, gözyaşlarını seyretmek anlatıcı için gün geçtikçe daha katlanılamaz ve zalimce bir hal almıştır. "Biz sırtlanlarız". Bu sözce romandaki hüzünlü hikayeyi başlatan sözcedir. Anlatıcı tarafından anlatılan bütün çelişkiler ve başkalarına hayat vermek için ölümden kaynaklanan büyük ikilem anlatıcıyı her geçen gün intihar fikrine biraz daha yaklaşmaktadır. Bu arada bu çalışmada sözü edilen romanın 112 sayfadan oluşmaktuğunu belirtmek gerekir. Birçok paragraf ve bölüm metinsel özellikleriyle birleştirilmiştir. Okur bu romanda aynı anda iki farklı hikayeye tanıklık eder; iki farklı olay örgüsü eşzamanlılık ekseninde anlatılmaktadır. İncelenen anlatının bu özelliği eşzamanlılık sağlar. Bizim çalışmamız işte bu eşzamanlılığı ve yazarın biçemi ile beslenen anlatısal gerilimi incelemektedir

Philippe Claudel'in J'abandonne(Vazgeçiyorum) Adlı Romanında Anlatısal Gerilim

This study is about the theory of Greimas, more precisely about his article on the narrative: « Un problème de sémiotique narrative: les objets de valeur ». In this context, he presents an analysis of the action, particularly, "the lack of action" in the novel of Philippe Claudel: J'abandonne (I give up). Without denying the proposals on the pragmatic dimension of discourse, we will try to demonstrate the effectiveness of descriptive diagrams and narrative programs in this story that has almost no plot. The reader will find a narrator, a psychologist - therapist who lives alone after losing his wife and who must raise his daughter who is twenty-one months old. He hates his job as this requires asking for the authorization of organ donation after a death. Contemplating death every day, the tears, the pain of those who lost their close relatives (who are "customers" according to his colleague) seem to him more and more oppressive and cruel. "We are hyenas". That first utterance of the narrator initiates the dark story of the novel. All the conflicts described by the narrator and the contradiction created by death (to give life) get the narrator every day closer to the idea of suicide. This contemporary novel of French literature forms an impressive reality in which individual lives, corrupted media, social changes and fiction come together in a condensed novelistic structure. However, we must emphasize that this is a novel that has only 112 pages composed of texts divided up into many paragraphs or fragments. The reader observes two stories, both of which are different and complementary. The present-tense discourse is often interrupted, cut, broken by the inconsolable past of the narrator. This fragmentation also ensure the simultaneity

PDF

___

Bremond, C. (1973). Logique du récit, Paris : Le Seuil.
Brès, J. (1994). La narrativité, Louvain-la-Neuve : Duculot.
Claudel, P. (2000). J'abandonne, Paris : Gallimard, Coll. Folio.
Courtès J. (1973). Levi Strauss et les contraintes de la pensée mythique, Paris : Mame.
Eco, U. (1985). Lector in fabula, Paris : Grasset.
Gervais, B. (1990). Récit et actions, Quebec : La Préambule.
Greimas, A. J., Courtès, J. (1979). Sémiotique, dictionnaire raisonné de la théorie du langage, Paris : Hachette.
Greimas, A.-J. (1973). Un problème de sémiotique narrative: les objets de valeur, Langage, (31), 13-35.
Groupe d'Entrevernes (1979). Analyse sémiotique des textes, Lyon : Presses universitaires de Lyon.
Hénault, A. (1994). Le Pouvoir comme passion, Paris : Presses Universitaires de France.
Kibédi Varga, A. (1990). Le récit postmoderne, Littérature, (77), 3-22.
Prince, G. (2010). Périchronismes et temporalité narrative, À Contrario, 2110/1, no.13
Revaz, F. (2009). Introduction à la narratologie, Action et narration, Bruxelles : De Boeck-Duculot.
Revaz, F. (1997). Les textes d'action, Paris : Klincksieck, Publication du Centre d'Études Linguistiques des textes et des Discours, Université de Metz.
Todorov, T. (1969). Grammaire du Décaméron, Paris : The Hague-Mouton.
Van Dijk, T.A. (1977, 1984). Macrostructures sémantiques et de cadres de connaissances dans la compréhension du discours, Il était une fois...compréhension et souvenir de récits, textes traduits et présentés par Denhières, G., Lille : Presses Universitaires de Lille.
Référence électronique
Baroni, R. (2008). « Approches passionnelles et dialogiques de la narrativité », Cahiers de Narratologie [En ligne], 14 | 2008, Varia, mis en ligne le 29 février 2008, consulté le 27 novembre 2013. URL : http://narratologie. revues.org/579
Van Dijk, T. (1976). « Philosophy of action and theory of narrative », Poetics, (5), consulté le 27 septembre 2013. URL http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0304422X76900140