Güncellenmiş Erken Aritmetik Testi’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Bu araştırmada, Van Luit ve Van Rijt (2009) tarafından geliştirilen Early Numeracy Test-Revised(Güncellenmiş Erken Aritmetik Testi)’ın Türk kültürüne uyarlanması amaçlanmıştır. Araştırma, geneltarama modellerinden ilişkisel tarama modelinde tasarlanmıştır. Araştırmanın uygulaması, resmi bağımsızanaokulları ile ilköğretim birinci sınıfta öğrenim gören toplam 251 çocuğun katılımıyla gerçekleşmiştir.Testin geçerliğine ilişkin madde güçlük, ayırıcılık indeksleri ve test istatistikleri yapılmıştır. Testin güvenirlikdüzeyini saptamak amacıyla KR-20, Spearman ve Guttman güvenirlik katsayısı hesaplanmıştır. Yapılandoğrulayıcı faktör analizi sonucunda da modelin, iyi uyum indekslerine sahip olduğu ve uygunluğununkabul edilir düzeyde olduğu belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar, Türk kültürüne uyarlanan bu test ile eldeedilen puanların geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir.

The Validity and Reliability Study of Revised Early Numeracy Test

The aim of this research is conducting a reliability and validity study of Early Numeracy Test- Revised which was originally developed by Van Luit & Van Rijt (2009) in Turkish sample. Relational screening model which is one of the descriptive survey models was preferred for this study. Participants of the study were 251 children who have gone to formal preschools and 1st graders of primary schools. Item difficulty, item discrimination indices and test statistics were run for the validity of the test scores. KR-20, Spearman and Guttman reliability co-efficient were calculated for the reliability of the test scores. As a result of the confirmatory factor analyses, it was investigated that the model has good fit indices and conformity is on acceptable level. Results of the study shows that scores to from Early Numeracy Test- Revised is a reliable and valid test in Turkish context.

PDF

___

Ağaçdan, M. (2017). 48-72 aylık çocuklar için matematik gelişim aracının geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akman, B. (2002). Okul öncesi dönemde matematik. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 244- 248.
Aktaş-Arnas, Y. (2006). Okul öncesi dönemde matematik eğitimi. Ankara: Nobel.
Aktaş-Arnas, Y., Deretarla Gül, E., & Sığırtmaç, A. (2003). 48-86 Ay Çocuklar İçin Sayı ve İşlem Kavramları Testi’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(12), 147-157.
Anders, Y., Grosse, C., Roßbach, H.-G., Ebert, S., & Weinert, S. (2012). Preschool and primary school ınfluences on the development of children’s early numeracy skills between the ages of 3 and 7 years in Germany. Special Edition of School Effectiveness and School Improvement 24, 195–211.
Aslan, D. (2013). A comparison of pre- and in-service preschool teachers’ mathematical anxiety and beliefs about mathematics for young children. Academic Research International, 4, 225–230.
Aunio, P., Heiskari, P., Van Luit, J. E., & Vuorio, J. (2015). The development of early numeracy skills in kindergarten in low-, average- and high-performance groups. Journal of Early Childhood Research, 13(1), 3-16.
Aunio, P., & Niemivirta, M. (2010). Predicting Children’s Mathematical Performance in Grade One by Early Numeracy. Learning and Individual Differences 20, 427–435.
Aydın, S. (2009). Okul öncesi eğitimcilerinin matematik öğretimiyle ilgili düşünceleri ve uygulamalarının değerlendirmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Baki, A., & Karadeniz, M. H. (2013). Okul öncesi eğitim programının matematik uygulama sürecinden yansımalar. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(2) 619-636.
Baroody, A. J. (2004). The Developmenttal Bases For Early Childhood Number and Operation Standarts. Engaging Young Children In Mathematics. D.H. Clements& Samara (Edt.) Lawrance Erlbaum Associates, Publishers, Mahwah, NJ.
Başaran, N. (2006). Erken Öğrenme Becerileri Değerlendirme Aracının Tokat örnekleminde 48-66 aylık Türk çocuklarına uyarlanması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Baydemir, G. (2017). Okul öncesi dönemde işlem kavramı. B. Akman (Ed.), Okul öncesi matematik eğitimi içinde (s. 94). Ankara: PegemA.
Bredekamp, S. (2015). Erken çocukluk eğitiminde etkili uygulamalar(H.Z. İnan, T. İnan, Çev.). Ankara: Nobel.
Buldu, M. (2017). Okul öncesi dönemde matematiksel kavram gelişimi. B. Akman (Ed.), Okul öncesi matematik eğitimi içinde(s. 28-50). Ankara: PegemA.
Bütün-Ayhan, A., & Aral, N. (2007). Bracken temel kavram ölçeği gözden geçirilmiş formunun altı yaş çocukları için uyarlama çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 42-51.
Büyüköztürk, Ş, Kılıç Çakmak E., Akgün Ö. A., Karadeniz Ş., Demirel F. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: PegemA.
Byrnes, J., & Wasik, B. A. (2009). Factors predictive of mathematics achievement in kindergarten, first and second grades: An opportunity-propensity analysis. Contemporary Educational Psychology, 34, 167–183.
Cerda, Gamal., Pérez, C., Moreno, C., Núñez, K., Quezada, E., Rebolledo, J., & Sáez, S. (2012). Adaptación de la versión española del Test de Evaluación Matemática Temprana de Utrecht en Chile. Estudios Pedagógicos (Valdivia), 38(1), 235-253.
Charlesworth, R., & Lind, K. K. (2010). Math and science for young children. Belmont, CA: Wadsworth/ Cengage Learning.
Claessens, A., & Engel, M. (2011, March). How important is where you start? Early mathematics knowledge and later school success. Paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association, New Orleans, LA.
Clements, D. H., Sarama, J., & Lui, X. (2008). Development of a measure of early mathematics achievement using the Rasch model: The Research-based Early Maths Assessment. Educational Psychology, 28, 457–482.
Clements, D. H., Sarama, J., & Wolfe, C. B. (2011). TEAM—Tools for Early Assessment in Mathematics. Columbus, OH: McGraw-Hill Education.
Connolly, A. J. (2000). KeyMath-Revised/Updated Canadian norms. Richmond Hill, ON: Psycan.
Çakır, K. (2013). The role of knowledge of counting principles in acquiring counting skill in preschool children. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 235-244.
Çelik, M.,& Kandır, A. (2011). Matematik gelişimi 6 testi (Progress in maths) nin 60-77 aylar arasında olan çocuklar için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(1), 146-153.
Çepoğlu, H. N. (1994). Sayı Kavramları Testinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Develi, M. & Orbay, K. (2002). İşlem öncesi dönem çocuklarında sayı kavramının gelişimi üzerine. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi bildirileri, 13.
Duncan, G. J., Dowsett, C. J., Claessens, A., Magnuson, K., Huston, A. C., Klebanov, P., . . . Japel, C. (2007). School readiness and later achievement. Developmental Psychology, 43, 1428–1446.
Erdoğan S. (2006). Altı yaş çocuklarının drama yöntemi ile verilen matematik eğitiminin matematik yeteneğine etkisinin incelenmesi.Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ergül, A. (2014). Erken matematiksel akıl yürütme becerileri değerlendirme aracı geliştirilmesi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Geary, D. (2011). Cognitive predictors of achievement growth in mathematics: A 5-year longitudinal study. Developmental Psychology 47, 1539–1552.
Gersten, R., & Chard, D. (1999). Number sense: Rethinking arithmetic instruction for students with mathematical disabilities. Journal of Special Education, 44, 18−28.
Gonzalez, I., ve Benvenuto G. (2017). Evaluation of early mathematics through the first Italian validation of the Early Numeracy Test-Revised. Journal of Educational, Cultural and Psychological Studies,15, 127-142.
Greenes, C., Ginsburg, H. P., & Balfanz, R. (2004). Big math for little kids. Early Childhood Research Quarterly, 19, 159–166.
Güven, B., Öztürk, Y., Karataş, İ., Arslan, S. & Şahin, F. (2012, Haziran). Okul öncesi öğretmenlerinin matematik öğrenme ve öğretmeye yönelik inançlarının sınıf ortamına yansımaları, X. Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Niğde Üniversitesi, Niğde.
Güven, Y. (1997). “Erken Matematik Yeteneği Testi-2”nin geçerlik, güvenirlik, norm çalışması ve sosyo-kültürel faktörlerin matematik yeteneğine etkisi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Güven, Y. (1999). Okul öncesi eğitimde matematik. R. Zembat (Ed.), Marmara Üniversitesi anaokulu/ anasınıfı öğretmeni el kitabı içinde (s. 72-87). İstanbul: Ya-Pa.
İnal, G. (2011). Bilişsel Yetenekler Testi Form-6’nın geçerlik ve güvenirlik çalışması ve altı yaş çocuklarının bilişsel yeteneklerine muhakeme eğitim programının etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Jackman, H. L. (2012). Early education curriculum a child’s connection to the world. USA: Wadsworth: Cengage Learning.
Kandır, A., Can-Yaşar M., Yazıcı, E., Türkoğlu D. & Yaman-Baydar I. (2016). Erken çocukluk eğitiminde matematik. İstanbul: Morpa.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel.
Klein, A., Starkey, P., & Ramirez, A. (2002). Pre-K mathematics curriculum. Glendale, IL: Scott Foresman.
Kline, R.B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press.
Koran, N. (2012) Okul öncesi öğretmenlerinin çocukların katılım hakkı konusundaki uygulamalarının öğretmen adayı gözlemlerine göre incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Girne Amerikan Üniversitesi, Girne, KKTC.
Methe, S. A., Begeny, J. C., & Leary, L. L. (2011). Development of conceptually focused early numeracy skill ındicators. Assessment for Effective Intervention, 36(4), 230-242.
Methe, S. A., Hintze, J. M., & Floyd, R. G. (2008). Validation and decision accuracy of Early Numeracy Skill Indicators. School Psychology Review, 37(3), 359-373.
National Council of Teachers of Mathematics (NCTM). (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston, VA: National.
Ng, S., & Rao, N. (2010). Chinese number words, culture, and mathematics learning. Review of Educational Research, 80(2), 180–206.
Olkun, S., Çelik, E., Sönmez, M., & Can, D. (2014). İlköğretim birinci sınıf Türk öğrencilerinde sayma ilkelerinin gelişimi. Başkent University Journal of Education, 1(2), 115-125.
Olkun, S., Fidan, E., & Babacan-Özer, A. (2013). 5-7 yaş aralığındaki çocuklarda sayı kavramının gelişimi ve saymanın problem çözmede kullanımı. Eğitim ve Bilim, 38(169), 236- 248.
Olkun, S., Yeşilpınar, M., & Kışla, S. (2014). Birinci sınıf öğrencilerinde kardinalite ve ilişkili kavramların problem durumlarında kullanımı. İlköğretim Online, 13(1), 146154.
Orçan, M. (2009). Anasınıfına devam eden 60–72 aylık çocukların erken öğrenme becerilerine destekleyici eğitim programlarının etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Ömercikoğlu, H. (2006). 4-7 yaş arası çocukların sayı kavramlarının Piaget' nin birebir eşleme deneyleri ile incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Önkol, L.F. (2012). Erken Sayı Testi’nin uyarlanması ve Erken Sayı Gelişim Programı’ nın altı yaş çocukların sayı gelişimlerine etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Pekince P., & Avcı N. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin erken çocukluk matematiği ile ilgili uygulamaları: Etkinlik planlarına nitel bir bakış. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 2391-2408.
Pekince, P. (2015). Sayma İlkeleri Testi’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Petronzi, D. (2016). The Development of the Numeracy Apprehension Scale for children aged 4-7 years: Qualitative exploration of associated factors and quantitative testing. Unpublished dissertation, University of Derby (United Kingdom).
Punpura, D. J. (2009). Informal number-relatedmatematik skills: An examination of the structure of and relations between these skills in preschool. Unpublished dissertation, Florida State University.
Purpura, D. J., Baroody, A. J., & Lonigan, C. J. (2013). The transition from informal to formal mathematical knowledge: Mediation by numeral knowledge. Journal of Educational Psychology, 105(2), 453-464.
Purpura, D. J., & Lonigan, D.C. (2015) Early Numeracy Assessment: The Development of the Preschool Early Numeracy Scales. Early Education and Development, 26(2), 286-313.
Roberts, G., & Bryant, D. (2011). Early mathematics achievement trajectories: Englishlanguage learner and native English-speaker estimates, using the Early Childhood Longitudinal Survey. Developmental Psychology, 47, 916–930.
Ruijssenaars, A. J. J. M., Van Luit, J. E. H., & Van Lieshout, E. C. D. M. (2006). Rekenproblemen en dyscalculie. Theorie, onderzoek, diagnostiek en behandeling. Rotterdam: Lemniscaat.
Sarama, J., & Clements D.H. (2009). Early childhood mathematics education research learning trajectories for young children. New York: Routledge.
Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Test of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research Online, 8, 23-74.
Stock, P., Desoete, A., & Roeyers, H. (2009). Predicting arithmetic abilities: The role of preparatory arithmetic markers and intelligence. Journal of Psychoeducational Assessment, 27(3), 237–251.
Sunturlu, V. N. (2014). Matematik gelişimi 7 testinde (Progress in maths) 72-101 aylar arasında olan çocuklar için geçerlik güvenirlik çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
Tarım, K., & Bulut, S. (2006). Okul öncesi öğretmenlerinin matematik ve matematik öğretimine ilişkin algı ve tutumları. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 32-65.
Toll, S. W., & Van Luit, J. E. (2013). Accelerating the early numeracy development of kindergartners with limited working memory skills through remedial education. Research in Developmental Disabilities, 34(2), 745-755.
Torbeyns, J., Gilmore, C., & Verschaffel. L. (2015). The acquisition of preschool mathematical abilities: Theoretical, methodological and educational considerations. Mathematical Thinking and Learning 17, 99–115.
Tuğrul, B. (2000, Eylül). Matematik ve oyun, IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Unutkan, Ö. (2006, July). A study of preSchool children’s school readiness related to scientific thinking skills. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE 7,1302- 6488.
Uyanık, Ö., & Kandır, A. (2010). Okul öncesi dönemde erken akademik beceriler. Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi, 3(2), 118-134.
Uyanık, Ö., & Kandır, A. (2014). Kaufman Erken Akademik ve Dil Becerileri Araştırma Testi’nin 61-72 aylık Türk çocuklarına uyarlanması. Educational Sciences: Theory and Practice, 14(2), 669-692.
Van de Rijt, B. A. M. (1996, December). Effectiveness of the AEM program for teaching children early mathematics. Paper presented at Experts Meeting, Leiden, The Netherlands.
Van de Rijt, B. A. M., & Van Luit, J. E. H. (2009). Early Numeracy Test- Revised Manuel. Netherlands.
Van de Rijt, Van Luit, J. E. H., & Pennings, A. H. (1999). The construction of the Utrecht Early Mathematical Competence Scales. Educational and Psychological Measurement, 59, 289–309.
Weiland, C., Wolfe, C. B., Hurwitz, M. D., Clements, D. H. Sarama, J. H., & Yoshikawa, H. (2012). Early mathematics assessment: Validation of the short form of a Prekindergarten and Kindergarten Mathematics Measure, Educational Psychology: An International Journal of Experimental Educational Psychology, 32(3), 311-333.
Yılmaz, B. (2015). 48- 60 Aylık Çocuklar İçin Erken Sayı Değerlendirme Ölçeği’nin geçerlikgüvenirlik çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.