Oğuz KELEŞ, Ayhan DİKİCİ, Ayperi DİKİCİ SIĞIRTMAÇ

Okul Öncesi Kaynaştırma Sınıfı Öğretmenlerinin Öz Yeterlik (Algı) Ölçeği Geçerlik Güvenirlik Çalışması

Bu araştırmada okul öncesi kaynaştırma sınıfı öğretmenlerinin öz-yeterlik (algı) belirlemekamacıyla bir ölçek geliştirilmesi, ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılarak alanakazandırılması amaçlanmıştır. Ölçek ilk olarak 2016-2017 Eğitim-Öğretim Yılı Bahar Dönemi’ndetoplam 310 öğretmene uygulanmıştır. 310 öğretmenden elde edilen veriler ile Açımlayıcı FaktörAnalizi (AFA) yapılmıştır. Daha sonra 281 öğretmene daha ulaşılmış ve 281 öğretmenden eldeedilen verilerle Doğrulayıcı Faktör Analizi(DFA) yapılmıştır. Toplamda 591 öğretmenden eldeedilen verilerle analizler yapılmıştır. Geliştirilen ölçek toplam varyansın %50.38’sini açıklamaktave faktör yükleri .356 ile .784 arasında değişmektedir. Açımlayıcı Faktör Analizi sonucunda 40madde ve dört boyuttan oluşan bir yapı elde edilmiştir. Ortaya çıkan boyutlar; 13 madde planlamave değerlendirme (PD), 11 madde bilgi ve iletişim (Bİ), 11 madde öğretim stratejileri (ÖS) ve beşmadde öğretim yöntemleri (ÖY) olarak adlandırılmıştır. Mahalanobis d2 değeri 71.90 ile 42.76arasında değişmekte ve anlamlılık düzeyi .001 den büyüktür. Doğrulayıcı faktör analizinin istenenmodifikasyonları yapıldıktan sonra elde edilen uyum indekslerinin kabul edilebilir uyum sınırlarıiçerisinde olduğu görülmüştür. Bu bulgulara dayanarak, Kaynaştırma Sınıfı Öğretmen öz-Yeterlik(algı) Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir ölçümler üreten bir ölçme aracı olduğu ve öğretmenlerin özyeterlik(algı) ölçmek amacıyla kullanılabileceği söylenebilir.

The Study of the Reliability and Validity of Preschool Inclusive Class Teacher Self-efficacy (Perception) Scale

This study aims to develop a scale with its reliability and validity works in the aim of determining the preschool inclusive class teachers’ self-efficacy (perception). The scale was applied to 310 teachers in the academic year of 2016-2017. Exploratory Factor Analysis (EFA) was conducted the data collected from 310 teachers. Then Confirmatory Factor Analysis (CFA) was conducted the data collected from another 281 teachers. These analyses were calculated the data collected from 591 teachers in total. The developed scale explained %50.38 of the total variance and factor loads ranged from .356 to .784. A structure with 40 items and four dimensions were obtained with the result of Exploratory Factor Analysis. The generated dimensions were named as; 13 items of evaluation and planning (EP), 11 items of information and communication (IC), 11 items of strategies of teaching (ST), and 5 items of teaching methods (TM). The value of Mahalanobis d2 varies between 7.90 and 42.76 and the significance level is higher than .001. Confirmatory Factory analysis -when the required modifications were done- was seen to be within the acceptable consistency limit of the fit index. On the basis of these findings, it can be said that Inclusive Class Teacher self-efficacy (perception) Scale is a reliable and valid scale that can be used for measuring the teachers’ self-efficacy (perception).

PDF

___

Altun, T. ve Gülben, A. (2009). Okul öncesinde özel gereksinim duyan çocukların eğitimindeki uygulamalar ve karşılaşılan sorunların öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 253 -272.
Batu, S. ve Kırcaali-İftar, G. (2006). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
Bayram, N. (2009). Sosyal bilimlerde SPSS ile veri analizi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Conyers, L. M., Reynolds, A. J., ve Ou, S. (2003). The effect of early childhood intervention and subsequent special education services: Findings from the Chicago child-parent centers. Educational Evaluation and Policy Analysis, 25(1), 75-95.
Cook, B. G., ve Cook, S. C. (2011). Unraveling evidence-based practices in special education. Journal of Special Education. 47(2), 71-82. http://dx.doi.org/10.1177/0022466911420877.
Costello, A. B., ve Osborne, J. W. (2005). Best practices in exploratory factor analysis: Four recommendations for getting the most from your analysis. Practical Assessment Research & Evaluation, 10(7), 1-9.
Çerezci, Ö. (2015). Okul öncesi eğitim kurumlarında yapılan kaynaştırma eğitimi uygulamalarının kaynaştırma kriterleri açısından değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Çulhaoğlu-İmrak, H. (2009). Okul öncesi dönemde kaynaştırma eğitimine ilişkin öğretmen ve ebeveyn tutumları ile kaynaştırma eğitimi uygulanan sınıflarda akran ilişkilerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Okul Öncesi Eğitimi Anabilim Dalı, Adana.
DeVellis, R. F. (2003). Scale development: Theory and applications. Newbury Park: Sage Publications.
Dikici Sığırtmaç, A., Hoş, G. ve Abbak, B. S. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde yaşanan sorunlara yönelik kullandıkları çözüm yolları ve önerileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(4), 205-223.
Fornell, C., ve Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
Gök, G. (2009). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşleri ve önerileri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri, Kayseri.
Greenwood, C. R. (2008. July). Scaling up the use of evidence-based practices: What will it take to improve the outcomes of young children with disabilities? Paper presented at the 2008 OSEP Project Director's Conference, Washington, DC.
Greenwood, C. R. (2009). Foreward. In M. R. Coleman, F. P. Roth, ve T. West (Eds.), Roadmap to Pre-K RTL National Center for Learning Disabilities. Retrieved from http://www.neld.org/
Hornby, G. (2014) Inclusive special education: evidence-based practice for children with special educational needs and disabilities. New York: Springer.
Houchins, D. E., Shippen, M. E., ve Murphy, K. (2012). Professional development considerations along the school-to-prison pipeline. Teacher Education and Special Education 35, 271-283
Kontos, S. (1999). Preschool teachers’ talk, roles, and activity settings during free play. Early Childhood Research Quarterly, 14(3), 363-382.
Mcwayne, C., Untuzzo, J., ve Mcdermontt, P. (2004). Preschool competency in context: an investigation of the unique contribution of child competencies to early academic success. Developmental Psychology, 40(4), 633-645.
MEB. (2013). Okul öncesi eğitim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı, Temel Eğitim Genel Müdürlüğü.
Meydan, H.C. ve Şeşen, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
Nacaroğlu, G. (2014). Okul Öncesi Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarının Öğretmen Tutumlarına Göre İncelenmesi (Yayınlanmamış yüksek Lisans Tezi). Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
Nunnally, J., ve Bernstein, I. (1994). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
Odom, S. L. (2009). The tie that binds: Evidence-based practice, implementation science, and outcomes for children. Topics in Early Childhood Special Education, 29(1), 53–61.
Pallant, J. (2005). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for windows. Australia: Australian Copyright.
Pohlmann, J. T. (2004). Use and interpretation of factor analysis in the journal of educational research: The Journal of Educational Research, 98(1), 14-23
Shonkoff. J. P.. ve Phillips, D. A. (2000). From neurons to neighbourhoods: The science of early childhood development. Washington. DC: National Academy Press.
Sucuoğlu, B., Bakkaloğlu, H., İşcen Karasu, F., Demir, Ş. ve Akalın, S. (2014). Inclusive preschool teachers: Their attitudes and knowledge about inclusion. International Journal of Early Childhood Special Education, 5(2), 107-128.
Sünbül, A. M. ve Sargın, N. (2002). Okul Öncesi Dönemde Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Öğretmen Tutumları: Konya İli Örneği, XI. Eğitim Bilimleri Kongresi, 23-26 Ekim 2002. Yakın Doğu Üniversitesi, Lefkoşa, KKTC.
Tabachnick, B.G., ve Fidell, L.S. (2001). Using multivariate statistics (4th Edition). New York: Allyn ve Bacon.
Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
Yılmaz, B. (2014). Okul öncesi kaynaştırma sınıflarının kalitesinin değerlendirilmesi (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Zill, N.. ve Resnick. G. (2006). Emergent literacy of low-income children in Head Start: Relationships with child and family characteristics, program factors, and classroom quality. In D. K. Dickenson & S. B. Neuman (Eds.). Handbook of early literacy research (Vol. 2. pp. 347-371). New York: Guilford.